ผิดเพราะรัก

        ไม่รู้ว่าความรักคืออะไรกันเเน่ บ้างก็ว่ารักคือความเข้าใจ บ้างก็ว่ารักคือการเสียสระ

บ้างก็ว่าความรักคือทุกอย่าง เเต่ถึงอย่างไรหล่อนก็ไม่เข้าใจอยู่ดี  เเต่สิ่งที่หล่อนรู้ดีคือความรักที่เเสดงออกมาให้คนอื่นรู้ไม่ได้นั่นคือความเจ็บปวดที่สุด

     เริ่มต้นปีการศึกษาใหม่

         มิ้นเด็กสาวที่มีความมุ่งมั่นเเละมีความฝันในการเรียนเธอตั้งใจว่าในปีการศึกษานี้เธอจะต้องตั้งใจเรียนเเละทำคะเเนนให้ดีเพราะปีนี้เธอเริ่มเข้าสู่ชั้นมัธยมปลายเเล้ว มิ้นได้ย้ายจากห้องสองมาอยู่ห้องหนึ่ง  ซึ่งนั่นคือความฝันของเธอไม่ใช่ว่าเธออยากให้คนอื่นมองว่าเธอเป็นคนเก่งเเต่เธอเเค่อยากจะพัฒนาตนเองให้ดีขึ้น จึงทำให้เธอต้องห่างจากมิวเพื่อนสนิทของเธอที่ย้ายไปอยู่ห้องสามเเทน ทำให้ทั้งสองต้องห่างกันไปบ้าง 

        ธีร์หนุ่มนักเรียนใหม่ที่เต็มไปด้วยความสามารถในการเล่นกีฬา เขามีฝีเท้าที่ดีมากเรียกได้ว่าหากขาดเขาล่ะก็ทีมอาจจะเเพ้เลยก็ว่าได้

        เเต่เมื่อโชคชะตาได้เล่นตลกกับทั้งสามคนจึงทำให้ความเป็นเพื่อนไม่อาจหลงเหลืออยู่อีกต่อไป

     "มิว เดี๋ยวธีร์ต้องไปซ้อมกีฬา มิวไปรอธีร์ได้ไหม "

"วันนี้มิวต้องไปซ้อมรำเหมือนกัน งั้นเดียวคืนนี้มิวค่อยโทรหาได้ไห"

"งั้น ก็ได้ ธีร์ไปล่ะนะ" 

หลังจากที่คุยกันเสร็จเเล้วทั้งสองก็เเยกย้ายกันไปทำกิจกรรมที่ตัวเองรัก

       ''อิน แกไปดู กีฬากับฉันหน่อยซิ นะ นะนะ ฉันอยากเห็นธีร์เล่นบอลอะ'' มิ้นขอร้องเพื่อนสาวให้ไปดูการซ้อมกีฬาฟุตบอลด้วยเพราะการที่ได้เห็นชายที่ตนเเอบรักเล่นกีฬานั่นคือความสุขอย่างหนึ่งของเธอ เเต่ทั้งที่ความจริงเเล้วเธอก็พอรู้ข่าวของเขาว่าเขามีเจ้าของเเล้ว เเละเธอก็ไม่ได้คิดที่จะไปเเย่งของใครมาเหมือนกันนยิ่งถ้าเป็นเพื่อนด้วยล่ะก็เธอจะไม่มีวันทำอย่างนั้นเลย

     อินจึงยอมไปกับเธอ เพราะอินรู้ดีว่านั่นเป็นเเค่ความสุขเล็กน้อยของมิ้น ความสุขที่เเท้จริงของมิ้นนั่นต้องนั่งอ่านหนังสือเงียบถึงจะใช่ที่สุด

     ''ธีร์ นายเก่งมากเลนนะ'' อินเอยชมเพื่อนขณะที่ธีร์เลิกเล่นกีฬาและเดินมาข้างสนามพร้อมกับเพื่อนอีกหลายคน

      เเละในวันนั้นเเหละคือวันที่ธีร์ได้รู้ว่า มิ้นเเอบชอบตัวเองอยู่ จึงได้มาดูการซ้อมกีฬาทุกวันทั้งที่มันอาจไม่น่าดูเลย

     ในคืนนั้น 

   ''ฮัลโหล ใครค่ะ'' มิ้นถามไปด้วยความสงสัยเพราะเบอร์ที่โทรมานั้นกลับไม่ขึ้นชื่อว่าเป็นเบอร์ของใคร 

"เเล้วนี่ใครล่ะ"นี่คือการตอบกลับมาของปลายสาย ทำให้มิ้นงงมาก เเต่คุยกันไปสักพักจึงได้รู้ว่าเป็นใคร

 ''ธีร์ มีเเฟน เเล้วนี่เเล้วมาคุยกับเราทำไม ไม่กลัวเเฟนเหรอ''

"ใครบอกว่าเรามี เราไม่มีเเฟนนะ"

''เเล้ว มิวล่ะ ไม่ใช่เเฟนเหรอ  มิวเป็นเพื่อนเรานะ เราไม่อยากทำให้มิวเสียใจ''

เเละหลังงจากวันนั้นมา ธีร์เริ่มโทรหามิ้นทุกคืนพยายามเข้าไปคุยด้วย ชอบซื้อของไปฝากมิ้นบ่อยๆ จนมิ้นรู้สึกว่าตัวเองกำลังทำไม่ดีต่อมิว เธอจึงหาทางที่จะออกห่างจากธีร์