ของชิ้นสุดท้ายจากพ่อ

          "ฮือๆ! พ่อจ๋า~"เสียงร้องไห้เรียกพ่อของเด็กหญิงวัย18กำลังขดตัวนอนอยู่บนฟูกที่

เก่าๆขาดๆ อยู่ในบ้านที่ใช้สังกะสีมาทำเป็นกำแพงบ้านและหลังคาบ้าน ชีวิตของเธอช่างรันทด

หนักเพราะเธอไม่มีญาติสักคนเดียว เธอนอนกอดชุดเดรสดีชมพูพาสเทลราคาแพงซึ่งตอนนี้ได้

เปียกน้ำตาของเธอเต็มไปหมดและไม่มีท่าทีว่าจะหยุดร้อง เธอร้องไห้คิดถึงพ่อ บอกรักพ่อไม่หยุด

        1สัปดาห์ก่อนหน้านี้ 

     ฉันกำลังนอนดูนิตยสารแฟชั่นอยู่ในบ้านเก่าๆโทรมๆ ของฉันเอง! ฉันไม่ได้อยากมีหรอกนะชีวิต

ที่แสนเฮงซวยอย่างนี้นะ บ้านก็จนแถมอยู่ในสลัมอีก มีพ่อแก่ๆอายุ58ที่มีอาชีพเก็บขยะ อี๋แค่คิดฉัน

ก็เหม็นล่ะ ส่วนแม่หนี้ไปกับผู้ชายอื่นตอนที่ฉันเกิดแถมเกิดวันแรกด้วยนะ แม่คงไม่รักฉันเลยสินะ ถึง

ได้ทิ้งฉันไว้กับพ่อแบบเนี้ยนะ!! อ๋อฉันชื่อคนดี แต่ไม่ดีสมชื่ออ่ะนะ เพราะฉันขโมยตังพ่อไปซื้อเครื่อง

สำอาง กระเป๋า เสื้อผ้า (จากตลาดนัด) ด่าพ่อทุกวัน บ้างวันไม่ได้ดังใจถึงกับลงไม้ลงมือแน่นอนว่า

พ่อไม่ทำอะไรฉันกลับอยู่แล้วเพราะฉันเป็นลูกรักของพ่อนี้หน่าา~ แล้วเมื่อไรพ่อจะกลับมาสักทีเนี้ย

ฉันหิวข้าววว! คืนนี้ไปนอนบ้านยัยฝนดีไหมเนี้ย บ้านยัยนั้นน่ะดีกว่าฉันหลายเท่า พ่อแม่อยู่กันครบ

หน้า มีบ้านสไตล์โมเดินอยู่ แต่งตัวหรูหราไฮโซ ฉันอิจฉา อิจฉา อิจฉา อิจฉา!!! ไม่ไปบ้านยัยฝนล่ะ

เดี๋ยวความอิจฉากำเริบ 

          "แกรก~"เสียงเปิดประตูไม้เก่าๆผุๆแถมยังมีปลวกด้วยนะ เฮ้ออ~ อนาจใจ

          "คนดีพ่อกลับมาแล้วลูก วันนี้พ่อซื้อKFCมาฝากลูกด้วยนะ"โอ้โห้้~ ลาภปากแท้วันนี้ สงสัย

ฉันเริ่มมีโชคแล้วสิน่ะเนี้ย>< ฉันรีบไปเปิดฝากระป๋องKFCแล้วกินอย่างตละกะตละกามจนหมด

หมดจริงๆนะ พ่อก็นั่งมองฉันกินอยู่อย่างนั้น พ่อไม่มีสิทธิกินหรอกKFCกระป๋องนี้เป็นของหนู โอ๊ะ!

ลืมไปฉันถูกใจเดรสสีชมพูสีพาสเทลนั้นมากๆเลย ให้พ่อซื้อให้ดีกว่ามั๊งเนี้ยย!! ฉันรีบเดินไปหยิบ

นิตยาสารเมื่อกี้มาเปิดให้พ่อดู

          "พ่อจ๋าาา~คนดีอยากได้ชุดตัวนี้อ่ะ คนดีอยากมีใส่ไว้ไปงาน เที่ยวเล่นบ้างอ่ะพ่อ"ฉันส่วม

หน้ากากเล่นละครเป็นคนดีตบตาพ่อ 

          "ชุดมันราคาเท่าไรหล่ะลูก"พ่อถามฉันที่กำลังเปิดนิตยาสารให้พ่อดู

          "3,500เองพ่อ"ฉันพูดเหมือนชุดราคาถูกมาก

          "โอ๊ยย! แพงขนาดนี้พ่อซื้อไม่ไหวหรอก"

          "เอ๊ะ! พ่อนี่ก็ฉันอยากได้อ่ะ เพื่อนคนอื่นเขาก็ใส่กันแบบนี้ แล้วทำไมหนูจะมีใส่บ้างไม่ได้"

ฉันเถียงพ่อกลับอย่างไม่สนบาปเพราะฉันอยากได้นี้หน่าฉันไม่ผิดนะ

          "คนดี พ่อเอาเงินทั้งหมดไปซื้อไอ้ไก่ทอดที่ลูกบ่นอยากกินให้หมดแล้ว"ห๊ะ! พ่อตังค์หมด

เ้พราะซื้อไอ้ไก่บ้านี้มาหรอเนี้ย? 

          "แล้วพ่อจะซื้อมาทำไมเล่า!!!"ฉันกะโกนพร้อมผลักพ่อออกไป จนหัวพ่อไปกระทบกับประ

ตูไม้ 

---------------------------------------------------------------------------------