รักพ่อนะครับ

     "พ่อฮะๆ ผมสอบได้ที่1ด้วยฮะ ผมเก่งมั้ยฮะ"

     "อื้อหือ! เก่งมากเลยลูกพ่อ มาหอมหน่อยเร็ว"

          ผู้เป็นพ่ออุ้มหนุ่มน้อยขึ้นมา แล้วหอมแก้มน้อยๆทั้งสองข้างของเขาด้วยความดีใจ

     "พ่อฮะ ผมสัญญาว่า ผมจะตั้งใจเรียนฮะ"

          หนุ่มน้อยพูดกับผู้เป็นพ่อตัวเอง จนเวลาผ่านไป...

  เวลาผ่านไปหลายปี....จนหนุ่มน้อยโตขึ้นเป็นชายหนุ่ม ก่อนที่ชายหนุ่มจะไปโรงเรียนนั้น ก็ไหว้พ่อแล้วเดินออกไปนั่งรถรับส่ง พอถึงโรงเรียน ชายหนุ่มก็ตั้งใจเรียนเพื่อพ่อ เหมือนกับที่ชายหนุ่มสัญญากับพ่อเอาไว้..

จนเวลาพักเที่ยง.....

     "เฮ้ย! ไอ้เอกแกลองดูดนี่ดูดิ"

     "ไม่เอาว่ะ ข้าไม่ชอบกัญชา"

     "ลองนิดเดียวก็ได้ไอ้เอกเอ้ย!"

    "บอกว่าไม่ก็ไม่!!"

พอเอกกลับบ้านมาก็ไหว้พ่อไหว้แม่แล้วทำการบ้านต่างๆให้เสร็จทุกอย่าง เอกเรียนเก่งขึ้นเก่งขึ้น

เลยทำให้พ่อดีใจ เอกเรียนจนจบปริญา โท-ตรี แล้วทำงานเป็นนักธุรกิจ เมื่อเอกโตขึ้นๆ ก็ทำให้ผู้เป็นพ่อแก่ลงๆเรื่อยๆ 

ขณะที่ชายหนุ่มนั่งเคลีย์งานอยู่นั้น...

กริ๊งงงงงง!!

     "ฮัลโหลครับ เอก ครับ"

     "......"

     "อะไรนะครับ!! พ่อเป็นโรคมะเร็ง!!!"

เอกรู้จึงรีบทิ้งงานไปหาพ่อที่โรงบาลฯทันที

     "พ่อครับ!! พ่อไม่เป็นอะไรนะครับ!!"

     "เอกเอ้ย...พ่อไม่อยู่แล้วนะ...."

ผู้เป็นพ่อสลบไป แล้วเอกจึงเรียกหมอมาทันที เอกนั่งรออยู่หน้าห้องทำอะไรไม่ถูกเลย ได้แต่ขอให้พ่อปลอดภัยจากมะเร็งระยะสูงสุด....

     เมื่อหมอออกมาเอกจึงรีบถามหมอว่า

     "หมอครับ พ่อละครับ!!"

     "เสียใจด้วยนะครับ.."

เอกรู้อย่างนั้นจึงรีบวิ่งเข้าไปหาผู้เป็นบิดาของตน และจับมือพ่อพร้อมกับร้องไห้ออกมา

     "พ่อ..ทำไมพ่อไม่บอกผมว่าพ่อเป็นมะเร็ง..."

เอกร้องไห้คร่ำครวญลั่นห้อง แล้วก่อนเอกจะออกไปข้างนอก พร้อมคิดในใจว่า

'ที่พ่อไม่บอกเรานั้น เพราะพ่อไม่อยากให้เราต้องเสียใจ แต่ว่าตอนนี้ผมเสียใจมาก...'

     "ผมรักพ่อครับ.."

เอกกอดพ่อที่หมดลมหายใจไป แล้วเดินไปยืนอยู่หน้าห้อง ตอนที่เอกจะเปิดประตูนั้น...

     'ตี้ด ตี้ด ตี้ด ตี้ด ตี้ด ตี้ด !!...'

  เอกหันหน้าไปก็พบว่าหัวใจพ่อเต้นขึ้นมาอีกครั้ง ทำให้เอกทึ่งกับปาฏิหาริย์นั้น บิดาผู้หมดลมหายใจไป แต่หัวใจกลับเต้นขึ้นมาอีก เอกวิ่งไปหาพ่อทันที

     "เอก...เอกลูกพ่อ..."

เอกน้ำตาคลอเบ้าแล้วกอดพ่อ ด้วยความดีใจ

     "ผมรักพ่อครับ.."

     "พ่อก็รักเอกเหมือนกัน.."

หมอได้ยินเลยรีบวิ่งเข้ามาก็พบว่าผู้หมดลมหายใจกลับฝื้นขึ้นมาเพราะปฏิหาริย์ของพ่อลูกสองคนนี้

พอเวลาผ่านไป...

          เอกดูแลพ่อทุกวัน จนพ่อแก่ตายไป เอกกลับไม่ร้องไห้และพูดหน้าศพพ่อว่า

     "พ่อครับ ขอบคุณที่สั่งสอนผมมาตลอดครับ ผมจะตั้งใจทำงานเพื่อทดแทนบุญคุณของพ่อ และผมจะเป็นคนดีของพ่อตลอดไปครับ ผมรักพ่อ"

เอกกอดผู้เป็นบิดาของตน แล้วก็เดินออกไป เอกได้ยินเสียงแว่วๆว่า

     'ดีแล้วละเอกเอ้ย..เป็นคนดีของพ่อนะลูก'

เอกคิดว่าหูแว่วไปเองแน่ๆ แต่เอกรู้สึกดีใจขึ้นมาทันที เอกพูดกับตัวเองว่า

"จะรักษาสัญญาของพ่อไว้ให้ได้ครับ..."

-จบบริบูรณ์-

--------

เรื่องนี้อาจจะเวอร์ไปหน่อย แต่ก็เป็นความรักของพ่อลูกเลยทำให้เกิดปฏิหาริย์ขึ้นมา พึ่งแต่งครั้งแรก ไม่ดีตรงไหนวิจารณ์เลยค่ะ ^^