Ghost in My School [ผีในโรงเรียนของฉัน]
เขียนโดย Pl2AY
วันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.56 น.
แก้ไขเมื่อ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2556 19.01 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
3) what the hell
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเราสองคนมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูห้องพักครูเบรียนซี่ ริเดียร์ปล่อยมือฉัน เธอกำลังเอื้อมมือไปเปิดประตูเลื่อนที่อยู่ข้างหน้า
"เดียว! ริเดียร์ เธอจะทำอะไร เธอคิดว่าครูเขาจะเชื่อที่เราพูดเหรอ" ก่อนที่ริเดียร์จะเปิดประตูเลื่อนบานนั้น ฉันเอื้อมมือไปจับแขนของริเดียร์
"แล้วเธอจะให้ฉันทำยังไง! นี้มันบ้าแล้ว! สิ่งที่พวกเราเห็น ฉันเชื่อว่าฉันไม่ได้ตาฝาด เธอก็เห็นใช่ไหมคริส!! เธอก็เห็นมัน!"
"ใจเย็นๆซิริเดียร์... ฉันคิดว่า ถึงเราจะไปบอกครู มันก็คงไม่มีอะไรดีขึ้นแน่ ยิ่งแย่อีกต่างหาก เขาคงคิดว่าพวกเราบ้า"
"บ้าอะไร! นี้ไงหลักฐาน หนังสือเล่มนี้ไง!"
ครืดดด... ฉันและริเดียร์หันหน้าไปมองประตูเลื่อนที่เปิดอยู่ข้างหน้า พร้อมกับร่างครูผู้ชายท่านหนึ่ง
"พวกเธอเสียงดังกันเกินไปไหม - -"
"ขะ ขอโทษคะ (o_o)" ครูผู้ชายท่านนี้ดูยังหนุ่มอยู่เลยแฮะ -.,- หล่อใช้ได้! (แหงะ! นี้มันใช่เวลามาชื่นชมความหล่อของครูเหรอเนี้ยะ!)
"ครูคะ! พวกหนูมาพบครูเบรียนซี่ค่ะ ไม่ทราบว่าครูเบรียนซี่อยู่ไมคะ" ริเดียร์เอยปากถาม -_,- นิเธอไม่ได้อึ้งในความหล่อของครูท่านนี้เลยหรือนี้! -[]- ออกจะหล่อขนาดนี้!! อยากจะกรี๊ด >.<
"ครูเบรียนซี่ไม่อยู่หรอก ออกไปทานข้าวข้างนอก พวกเธอมีอะไรรึเปล่า"
"ไม่มีอะไรคะคุณครู ^o^" ฉันรีบเอามือปิดปากริเดียร์ไว้ เพื่อไม่ให้ริเดียร์เล่าอะไรให้ครูหนุ่มท่านนี้ฟัง
"อือ! อะ อา ออง เออ เอีย!" - -^ พูดอะไรของเธอเนี้ยริเดียร์ โฮ๊ะๆๆๆ ^0^
"-_- พวกเธอทำอะไรกัน... แล้วนั้นหนังสืออะไร"
"O_O" << ฉัน << ครูจะช่างสังเกตไปหนายยยย! -[]-
"OxO" << ริเดียร์ << ยัยริเดียร์รีบยื่นหนังสือเล่มนั้นให้ครูหนุ่มหล่อทันที O[]O เฮ้ยยยยย! ไม่ได้น่ะ! ฉันรีบเอื้อมมือหวังจะคว้าหนังสือเล่มนั้นคืนมา แต่...
"- - หนังสืออะไรเนี้ย สกปรกชะมัด -_-" ไม่ทัน... (_ _') ครูหนุ่มหล่อเปิดอ่านหนังสือเล่มนั้นอยู่นาน แล้วเขาก็ปิดหนังสือเล่มนั้นไป เขาหันมามองเราสองคนด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉย
"เข้ามาในห้องก่อนซิ - -" ครูหนุ่มเดินเข้าไปในห้องพักครู เราสองคนเลยเดินตามเขาเข้าไป
ครูหนุ่มหล่อเดินตรงมาที่โซฟาที่อยู่ในห้อง แล้วนั่งลง มืออีกข้างของเขายังถือหนังสือเล่มนั้นไว้อยู่ ครูหนุ่มหล่อหันหน้ามามองเราสองคนที่กำลังยืนเอ๋ออยู่
"- - พวกเธอไปเอาหนังสือเล่มนี้มาจากไหน" คำถามที่มาพร้อมน้ำเสียงเรียบเฉย แต่น้ำเสียงนี้ปนกับอารมณ์ที่ดูหงุดหงิด
"คือ... พวกเราไปเจอมาในห้องเก็บของชั้นห้าคะ" ริเดียร์ตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนกว่าปกติ เหมือนว่าเธอก็รู้สึกเกร่งๆ ครูท่านนี้เหมือนกับฉัน ยังดีน่ะที่เธอกล้าที่จะตอบ แต่ฉันนี้ดิ ทนสายตาสุดจะนิ่งเฉยแบบนี้ไม่ไหว ไม่กล้าพูดอะไรเลยด้วยซ้ำ
"-__-" ครูหนุ่มหล่อก้มมองหนังสือที่ในตอนนี้ถูกวางไว้บนโต๊ะกระจกข้างหน้าโซฟา
"ครู... มีอะไรรึเปล่าคะ" ริเดียร์ถามครูหนุ่มหล่อ
"พวกเธอเจออะไรรึเปล่า -_-"
"พะ พวกเรา... เจอผีผู้หญิงผมแดงคะ" ครูหนุ่มหล่อหันมามองหน้าฉัน สายตาที่แต่ก่อนนิ่งเฉย กลายเป็นสายตาที่ดูตื่นตกใจ ฉันก็ไม่รู้ว่าพูดออกไปได้ยังไง ทั้งที่รู้ว่าถ้าพูดไปเขาคงไม่เชื่อ แต่... ฉันคิดว่าครูหนุ่มหล่อท่านนี้คงรู้อะไรเกี่ยวกับหนังสือเล่มนั้น และเรื่องราวที่เกิดขึ้นแน่ๆ
"มีอะไรรึเปล่าคะ คุณครู" เมื่อริเดียร์เห็นสีหน้าครูหนุ่มหล่อที่ดูเปลี่ยนไป เธอจึงเอ่ยถาม
"ไม่มีอะไร... กลับไปซะ แล้วอย่าเอาเรื่องพวกนี้ไปเล่าให้ใครฟัง ถ้าเจอผู้หญิงผมแดงคนนั้นอีก ให้รีบติดต่อมาบอกครูทันที นี้เบอร์โทรศัพท์ของครู" ครูหนุ่มหล่อหยิบนามบัตรที่อยู่ในกระเป่าเสื้อให้ริเดียร์
ฉันกับริเดียร์เดินออกมาจากห้องพักครูแล้วยืนมองหน้ากันที่หน้าห้องพักครู
"..."
"..."
"เราไปเข้าห้องเรียนกันเถอะคริส" ริเดียร์ก้าวขาเดินตรงไปที่ห้องเรียนของเรา ฉันจึงเดินตามไปด้วย
เมื่อเรามาถึงห้องเรียนก็พบว่า เพื่อนทุกคนหายไปกันหมด ไม่มีใครอยู่ที่ห้องเรียนเลย แต่กลับมีผู้ชายแปลกหน้าคนหนึ่ง นั่งอยู่ที่เก้าอี้ของฉัน แล้วเหงยหน้ามองท้องฟ้าที่อยู่นอกหน้าต่าง
ฉันเดินไปที่ผู้ชายคนนั้น แล้วเอ่ยปากถาม
"นายเป็นใคร นี้โต๊ะของฉัน ช่วยหลบไปด้วย"
"..." ผู้ชายคนนั้นนั่งนิ่ง และยังคงเหงยหน้ามองท้องฟ้าที่อยู่นอกหน้าต่างอยู่
"นินาย! ไม่ได้ยินที่ฉันพูดรึยังไง! บอกให้ลุก!" ฉันตะคอกใส่ผู้ชายคนนั้นด้วยน้ำเสียงโมโห
"..."
"คริส ใจเย็นๆ ฉันว่าอย่าสนใจผู้ชายคนนี้เลย" ริเดียร์เดินเข้ามาจับบาฉัน
"พวกเธอคิดเหรอ... ว่าจะรอด... เหอะๆ ช่างน่าขำ รู้ไหม...ครูผู้ชายคนนั้น เขาเป็นตัวซวย พวกเธอตายแน่... ฮ่าๆๆๆๆ ตายแน่! ฮ่าๆๆ ตายแน่! ตายแน่ๆ! O[]O" ผู้ชายคนนั้นหันหน้ามาแบบไวมาก! ใบหน้าที่ดูเรียบเนียนในตอนนั้น กลายเป็นใบหน้าที่หยาบกระด้าง หนังลอกออกมา มีน้ำหนอง และเลือดเต็มไปหมด ลูกตาไหลหลุดออกมาจากเบ้าตาทั้งสองข้าง
ด้วยความตกใจฉันกับริเดียร์รีบวิ่งไปที่ประตูหลังห้องเพื่อจะไปเปิดประตู ฉันรีบดึงประตูเลื่อนให้เลื่อนออก แต่ประตูถูกล็อค
"ฮ่าๆ ไม่รอด ตายแน่... ฮ่าๆ ตายแน่" เราสองคนหันหลังไปมองต้นเสียง ผู้ชายคนนั้นยืนอยู่ตรงข้ามกับพวกเราในระยะห่างมาก เขาอยู่อีกฝั่งที่พวกเรายืนอยู่
"ตายแน่! O[]O" จู่ๆ ส่วนตัวของเขาก็พุ่งเข้ามาหาเราสองคน ฉันและริเดียร์ย่อตัวลง แล้วก้มหน้า เอามือทั้งสองข้างปิดใบหน้าเอาไว้ เพราะไม่อยากเห็นภาพน่ากลัวๆ แบบนั้น แล้วเราก็หมดสติไป ....
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ