ความรู้สึก "นึก...ขณะ"

ความรู้สึก “นึก…ขณะ”

               ความรู้สึกนึกขณะมองเหม่อออกไปนอกหน้าต่างในเวลานี้...ท้องฟ้าสีใสถูกเมฆหนาเคลื่อนที่มาบดบังจนเปลี่ยนเป็นสีขาวหม่น บ่งบอกถึงการมาของฤดูฝนที่ใครบางคนอาจจะกำลังเฝ้ารอ ใบไม้แห้งกรอบร่วงโรยลงมาจากกิ่งตามกาลเวลา ส่วนที่ยังมีชีวิตชีวาก็ปลิวไสวไปตามแรงลมที่โบกพัดให้อากาศเย็นสบาย แต่ก็เริ่มพอมีแสงอ่อนๆจากดวงอาทิตย์ที่สาดส่องให้รู้สึกอบอุ่นไปทั่วทั้งหัวใจ ดั่งเจ้ากาแฟรสเลิศตรงหน้าอันหอมกรุ่นละมุนละไม กับขนมปังก้อนกลมๆที่ส่งกลิ่นหอมฟุ้งจนมิอาจจะขาดไปได้ในทุกเช้า และดนตรีในจังหวะแจ็สและบลูส์สไตล์วินเทจเบาๆ เปิดเคล้าให้บรรยากาศอบอวลไปด้วยความหวานที่ติดตราตรึงใจชวนให้ฝัน...ช่างรื่นภิรมย์เสียจริง

               แล้วก็ต้องสะดุดกับเจ้านกพิราบที่กำลังกกไข่อยู่ริมขอบหน้าต่าง อืม...มันมาอยู่ที่นี่ได้สี่ห้าวันแล้วสินะ อีกไม่นานไข่ใบจิ๋วที่ถูกฟูมฟักเป็นอย่างดีคงได้มีเจ้านกตัวน้อยออกมาให้แม่นกชื่นใจ การเริ่มต้นชีวิตใหม่คงกำลังจะเกิดขึ้น การผจญภัยในโลกที่แสนกว้างไกล...คงมีอะไรให้เจ้านกตัวนั้นเล่นสนุกอยู่มากเลยทีเดียว...

               ลองนึกย้อนไปในขณะยังเป็นเด็กตัวน้อยที่ชอบวิ่งเล่นและซุกซนไปวันๆ ตอนนั้นมีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ โลกทั้งโลกดูสดใสในทุกๆวัน...กว้างใหญ่จนรู้สึกว่าตัวของเรานั้นมันเล็กจิ๋วเท่ากับเมล็ดถั่ว ตื่นตาตื่นใจกับสิ่งใหม่เล็กๆน้อยๆที่เกิดขึ้น ผจญภัยไปกับหนทางที่ก้าวเดินอย่างไม่นึกหวาดกลัว เต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง ความหวัง ความศรัทธา...และความมุ่งมั่นที่จะทำตามความฝันให้สำเร็จลุล่วง...ดั่งใจที่หมายปอง

               ความรู้สึกต่างๆในตอนนั้นยังคงอบอวลอยู่ในหัวใจ รู้สึกขณะที่วิ่งเล่นด้วยเท้าเปล่าไปตามพื้นหญ้าอันเขียวชอุ่ม รู้สึกขณะที่แสงแดดอ่อนๆชโลมเลียใบหน้าดั่งหยอกเย้า รู้สึกขณะที่ทุกๆอย่างหมุนไปรอบตัวเคลื่อนที่ไปรอบกาย รู้สึกขณะทำสิ่งที่ยอดเยี่ยมที่สุดให้สำเร็จ เหมือนตัวเรามันพองโตดั่งลูกโป่งที่พองลม ใจเราเบิกบานและเปี่ยมล้นไปด้วยความสุข และรู้สึกขณะกำลังสนุกกับการได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ และการได้พบเจอผู้คนหลากหลายแตกต่างกันออกไป มันเป็นความรู้สึกที่นับจนถึงบัดนี้…

ก็ยังไม่มีวันลืมเลือน…

               พอมารู้สึกอีกทีก็เป็นเวลาเย็นย่ำจวนจะมืดเสียแล้ว แม่นกพิราบยังคงเฝ้าฟูมฟักลูกรักอยู่อย่างนั้น แสงแดดที่ส่องแปรเปลี่ยนเป็นสีส้มนวลชวนให้เพ้อฝัน ก่อนตะวันจะค่อยๆลับลาจากผืนฟ้าเพื่อให้จันทรามาแทนที่ เปล่งแสงรัศมีเป็นจันทร์นวลชวนให้มอง มาพร้อมกับความมืดมิดที่ทำให้หัวใจของใครหลายคนต้องเศร้าหมองเพราะความเหงาที่คืบคลานตามมา 

               ความรู้สึกนึก…ขณะที่ทำอะไรสักอย่าง ช่างเป็นความรู้สึกที่ชวนให้ล่องลอยไปสู่จินตนาการอันเสมือนจริงภายในใจ ซึ่งมันอาจจะเป็นเรื่องในอดีตที่มิรู้ลืมก็ได้ หรืออาจจะเป็นเรื่องที่สร้างขึ้นเพื่อเพิ่มสุนทรียภาพให้กับตัวเองก็ได้เช่นกัน

               และความรู้สึกนั้นจะติดตรึงหัวใจไปชั่วขณะ ก่อนจะเลือนหายไปตามกาลเวลา แทนที่ด้วยความรู้สึกใหม่ๆกับเรื่องราวที่แตกต่างออกไป แต่เมื่อไหร่ที่ได้นึกขึ้นมาอีกครั้งแล้วล่ะก็…เชื่อสิว่าความรู้สึกเหล่านั้นย่อมจะต้องกลับมาดั่งเดิม

                    นึก…ขณะที่ยังรัก

                    นึก….ขณะที่ยังจำ

                    นึก…..ขณะที่ยังมีลมหายใจ....

เดลิกา