memo

ตอนเช้าที่บ้านเบล

ฟราน-สวัสดีครับพี่แบงค์ แล้วเบลล่ะครับ //ฟรานถามพี่แบงค์ขณะที่พี่แบงค์เล่นเกมอยู่

แบงค์-ยังไม่ลงมาเลย จะไปไหนกันหรอ

ฟราน- ไปสวนสนุกครับ 

แบงค์-อ๋อ เดี๋ยวพี่ไปตามให้นะ//แบงค์พูดแต่จดจ่อกับเกมมาก

ฟราน- เอ่อ เดี๋ยวผมไปตามเองก็ได้ครับ พี่เล่นเกมไปเถอะ

แบงค์- ได้สิ 55 พี่กำลังมัน

ฟราน- คร้าบบ แล้วห้องไหนล่ะครับ

แบงค์- ขึ้นไปก็รู้เองแหละ

-----แล้วฟรานก็เดินมาชั้นสองของบ้านเบล

ฟราน- โห นี่แน่เลยห้องยัยเบลอะ โปสเตอร์การ์ตูนติดที่ประตูเลยเข้าไปเลยดีกว่า

-----เมื่อฟรานเดินเข้ามาห้องเบล

ฟราน- ยังนอนอยู่เลย เฮ้อ  เอ๊ะนี่ตุ๊กตาที่เราให้เบลนี่หน่ากอดซะแน่นเลย 55

ฟราน- เบลตื่นนนนนนนนนนนนนนนน

เบล- เฮ้ยยยยย เข้ามาได้ไง// พอเบลลืมตาได้ก็โวยวายแล้วรีบโยนตุ๊กตาที่อ้อมกอดทิ้งทันที

ฟราน-โยนทำไมเนี๊ยเดี๋ยวมันก็เจ็บหรอกเห็นเมื่อกี๊ยังกอดแน่นอยู่เลย// พูดพร้อมเก็บตุ๊กตา

เบล- เอ่อ นายไปรอข้างล่างนะเดี๋ยวอาบน้ำแล้วตามลงไป แป๊ปนึง// พูดแล้วดันฟรานออกไป

ฟราน-โอเคๆ

-------สิบห้านาทีผ่านไป

เบล-มาแล้วววว //พูดพร้อมวิ่งลงมา

ฟราน- นาน ผมไปแล้วนะพี่แบงค์

แบงค์- โอเค ดูแลน้องพีดีๆนะ

ฟราน-ครับผม

-----ทั้งคู่เดินออกมานอกบ้านแล้วขึ้นรถ

เบล-โห ฟราน รถเท่มากอะ

ฟราน- ไงล่ะ ขับคันนี้ไปเรียนมั๊ย

เบล- รถชั้นก็มี

ฟราน- ก็ทางเดียวกันประหยัดๆ

เบล-ไม่เอาอะ เผื่อนายรับสาว เดี๋ยวชั้นต้องกลับเอง// พูดแล้วหลบตาฟราน

ฟราน-เดี๋ยวเธอจะต้องเปลี่ยนใจ

เบล- ห๊าาา?

ฟราน- ไปซื้อข้าวกินก่อน

เบล-โอเค

----แล้วทั้งคู่ก็มาถึงสวนสนุกในท่สุด จากนั้นทั้งสองคนก็ไปเล่นเครื่องเล่นหลายชนิดมากมาย

ฟราน- เบลไปเล่นบ้านผีสิงกัน

เบล-ไม่เอาอะ

ฟราน-กลัวหรอ

เบล- เปล่า เหนื่อย (---กลัวดิ ผีนะเว้ย---)

ฟราน- ไปเหอะ // ลากเบลเข้าไป

----ในบ้านผีสิง

เบล- ฟราน ชั้นกลัว// บีบมือฟรานแน่น

ฟราน- ไหนบอกไม่กลัว (---แกล้งซักหน่อยดีกว่า---)

เบล-กลัว  อ๊ากกกกกกกก// เบลร้องเมื่อเห็นผีแล้วเอามือมาปิดหน้า

ฟราน- หึๆ//ฟรานหัวเราะในลำคอแล้วเดินหนีเบลไป  เมื่อเบลลืมตามาก็ไม่เจอฟราน

เบล- ฟราน ฟราน นายอยู่ไหนอะ ฟราน มาหาชั้นหน่อย ฟรานน ชั้นจะโกรธแล้วนะ ออกมา// เมื่อเบลไม่เจอฟรานก็เรียก แล้วอยู่ๆก็มีผีโผล่มา

เบล- อร๊ายยยย  ฟราน ฮือๆๆ// เบลเมื่อเห็นผีก็ทรุดนั่งรงแล้วเอามือปิดตาแล้วร้องไห้

ฟราน- เบล เบล อย่าร้องนะ เบล// ฟรานเมื่อเห็นว่าเบลร้องไห้ก็วิ่งเข้ามาโอบไหล่

เบล- ฟรานฮือ นายไปไหนมา ทำไมให้ชั้นอยู่คนเดียว ฮะ// เบลพูดพร้อมโผกอดฟราน

ฟราน- ชั้นขอโทษ ไปเหอะ ออกไปข้างนอกเหอะ หยุดร้องได้แล้วนะ ชั้นมาอยู่กับเธอแล้ว//ฟรานพูดพร้อมกอดตอบ แล้วฟรานก็จูงมือเบลออกไป

---- ระหว่างนั่งกินข้าวกลางวันในสวนสนุก

เบล- นี่นายฟราน อย่าเอาเรื่องที่ชั้นร้องไห้ไปบอกใครนะ

ฟราน- ได้ แล้วเธอร้องไห้ทำไม

เบล- ก็กลัวอะ

ฟราน- ไหนบอกไม่กลัว

เบล- กลัว

ฟราน- แต่เวลาเธอร้องไห้ก็น่ารักดีนะ ดูเหมือนเด็กเลยอะ

เบล- ก็ยังไม่แก่ซะหน่อย อย่าไปบอกใคร เข้าใจนะ

ฟราน- โอเคๆ จะไม่บอกใคร

เบล- ขอบคุณน้าานายน่ารักที่สุดเลยอะ (---เผลอพูดไปได้ยังไงเนี๊ย---)

ฟราน- ชมแบบนี้คิดไรป่ะเนี๊ย (---ตอบว่าคิดสิ คิด---)

เบล- คิด! คิดว่าเราไปเล่นกันต่อเถอะ (---คิดไงบอกไปแล้วนะ---)// บอกแล้วลากฟรานไป

ฟราน- เฮ้ย จะล้มๆ (---โธ่ ก็ึกว่าคิดแบบนั้น ชิ---)

-----พอทั้งคู่เล่นเสร็จก็ขับรถกลับบ้าน

เบล- ฟราน กลับบ้านเลยหรอ

ฟราน- อยากไปไหนป่ะล่ะ

เบล- ไปห้างกัน จะไปซื้อการ์ตูนอะ ได้ป่ะ

ฟราน- ได้ครับ คุณผู้หญิง

เบล- งั้นขอนอนก่อนนะ ถึงแล้วบอก

----แล้วเบลก็หลับไปได้ซักพัก

ฟราน- เบล ชั้นว่าชั้นชอบเธออะ ชอบแบบแฟนอะ ชอบมานานแล้วด้วยย ตั้งแต่อยู่ ป.5 แล้ว ชั้นว่าชั้นรักเธอแล้วแหละ เป็นไปได้ก็อยากจะขอเธอเป็นแฟนมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่กล้าอะ กลัวว่าถ้าวันนึงเกิดเลิกกัน แล้วเธอจะหายไปจากชีวิตชั้น ชั้นคงบ้าแน่ๆ เธอรู้มั๊ยล่ะว่าชั้นคอยหึงหวงเธออยู่ห่างๆมานานมากแล้ว ที่ชั้นเลือกจะบอกตอนเธอหลับก็เพราะว่าชั้นกลัวจะเสียเธอไปตลอดกาลเนี๊ยแหละ อยากบอก อยากพูดให้เธอได้ยิน เอาเป็นว่าบอกแล้วแล้วกันนะ ชั้นรักเธอนะเบล

เบล- เอ่อ ชั้นไม่ได้หลับแค่หลับตา

-----ฟรานจอดรถข้างทาง

ฟราน-เบล ชั้นขอโทษ ถ้าเธอโกรธเธอจะทำอะไรชั้นก็ได้ แต่อย่าเลิกเป็นเพื่อนกับชั้นเลยนะชั้นขอร้อง ถ้าเธอไม่ชอบ เธอก็ลืมๆที่ชั้นพูดเมื่อกี๊ไปนะ

เบล- นายอยากให้ชั้นเป็นเพื่อนนายต่อไปงั้นหรอ

ฟราน- ใช่ อย่าทิ้งชั้น

เบล-แล้วนายไม่อยากให้ชั้นเป็นแฟนนายแล้วหรอ

ฟราน- ฮะ เธอว่าอะไรนะ

เบล- ชั้นพูดครั้งเดียว นายก็รู้

ฟราน- เบล เธอจะเป็นแฟนชั้นหรอ

เบล- ไม่รู้

ฟราน- เบล เป็นแฟนกันนะ (--- อ๊ากกก ได้พูดแล้ว---)

เบล- :)

ฟราน- นะครับ เป็นแฟนกันเถอะ

เบล- อืม

ฟราน-เธอพูดแล้วนะ

เบล- อืมมมมม

ฟราน- เขินอะดิ

เบล- ก็เขินดิ

ฟราน- งั้นาเกี่ยวก้อย

เบล- เกี่ยวก้อยแก่เขินได้หรอ

ฟราน- เปล่า มาสัญญากัน

เบล- สัญญาว่า?

ฟราน- สัญญาว่าจะไม่เลิกกัน

เบล- สัญญา :) // พูดพร้อมเอานิ้วก้อยไปเกี่ยวกัน

ฟราน- ปะ ไปห้าง จะไปซื้อของขวัญให้แฟน

เบล- บ้า

------ถึงห้างเบลก็ไปซื้อการ์ตูน

ฟราน- มาจ่ายให้

เบล- แพงนะเยอะด้วย

ฟราน- เถอะน่า

เบล-ตามใจ

ฟราน- :)

เบล- เอามาขอบคุณนะ

ฟราน- ไม่ให้  เดี๋ยวถือให้

เบล- แน่ใจ อย่าบ่นนะ

ฟราน- แน่ดิ ถือให้แฟนแค่นี้จิ๊บๆ

เบล- แหวะ

ฟราน- กลับบ้านยัง

เบล- กลับดิ

-----แล้วฟรานก็มาส่งเบลที่บ้าน

ฟราน- ให้เดินเข้าไปส่งมั๊ย 

เบล-ไม่เป็นไร

ฟราน- ไป

เบล-เอ้า แล้วจะถามทำไม

-----พอเดินเข้ามาบ้าน

เบล- พี่แบงค์แม่มายัง

แบงค์- ยัง ไปค้างต่างจังหวัด อีกสองวันกลับ

เบล- โห นานอะ 

แบงค์- อืม อยู่กับพี่นี่แหละ

เบล- ค่ะ

แบงค์- อ้าวฟราน เป็นไงไปเที่ยวสนุกมั๊ย

ฟราน- สนุกครับ ได้เห็นคนร้อ...อุ๊บ

แบงค์- อ๋อไม่บอกพี่ก็รู้ ยัยเบลเข้าบ้านผีสิงแล้วร้องไห้ใช่มั๊ยล่ะ

เบล- พี่แบงค์อะ 

แบงค์- ฮ่าๆ ฟรานมาเล่นเกมกันมั๊ย

ฟราน- ได้ครับพี่

แบงค์-เบลจ๋า พี่หิวข้าว

เบล- เออ เบลก็ยังไม่ได้กินนี่หน่า ฟรานกินป่ะ

ฟราน- กิน

เบล- รอแป๊ปนะทุกคน

-----30 นาทีผ่านไป เบลก็ออกมาจากครัวพร้อมอาหาร

แบงค์- น่ากินอะ ชิมซิ

เบล- เป็นไง

แบงค์- อร่อยอะ ทำได้ไง

เบล- คนมันเก่ง

ฟราน- คนอื่นอะดิ ไปดูสูตรเค้ามาใช่มั๊ยล่ะ

เบล- รู้ทันตลอด

ฟราน-ก็แหงล่ะ เธอกลัวไอแพดเลอะจะตาย แต่กลับเอาเข้าครัว

แบงค์- สุดยอด พี่ยังโดนยัยเบลตุ๋น แต่นายรอด

ฟราน- ก็คนเป็นแฟนกันอะ

เบล- เฮ้ย

แบงค์- พี่รู้ตั้งนานและ

เบล- อ้าว บอกแล้วหรอตอนเล่นเกมอะ

แบงค์- ป่าว ก็เป็นแฟนกันมานานแล้วไม่ใช่หรอ

เบล- บ้า เพิ่งเป็นเมื่อบ่ายนี้

แบงค์- อ้าวหรอ เห็นทำตัวอย่างกับแฟนกัน

ฟราน- 5555  กินข้าวดีกว่าเน๊อะ

----- เมื่อทั้งสามมกินข้าวเสร็จ

ฟราน- กลับก่อนนะพี่แบงค์ กลับก่อนนะเบล

เบล- บ๊ายบาย ระวังเดินนตกท่อ

แบงค์- ขนาดแฟนตัวเองยังแช่ง

ฟราน- ไม่ตกหรอกเพราะขับรถ

---พรึบ เสียงเบลที่ตกลงไปในหลุมที่เบลขุดไว้ในสวนหน้าบ้าน

เบล- ตกแล้วล่ะ 55555555 ไปอาบน้ำนอนดีกว่า

แบงค์- ยัยเบล เฮ้ยฟรานเป็นไรมั๊ย

ฟราน- ไม่เป็นไรครับ หลุมตื้น (---หึยยยยัยตัวแสบ---)

----- เมื่อฟรานเข้าบ้านแล้วอาบน้ำเสร็จ 

ฟราน- เบลทำไรอยู่นะ// เปิดหน้าต่างแล้วมองไปทางหน้าต่างข้องเบล

" คืนนี้ไม่ต้องติดต่อมานะ เหนื่อยมากกกกก นอนแล้ว บาย ฝันดี คุยกันพรุ่งนี้นะ <3" ข้อความที่เบลเขียนใส่กระดาษแล้วแปะไว้ที่หน้าต่างของเบลเอง

ฟราน-โห่ แต่เราก็เหนื่อยเหมือนกันหลับดีกว่า

"นี่ๆ อย่างอนนะที่ไม่คุยด้วยอะ เหนื่อยจริงๆ" เมจเสจที่เบลส่งมาเมื่อประมาณครึ่งชั่วโมงที่แล้ว

ฟราน- ไม่งอนหรอก แต่แกล้งงอนดีกว่า ชิ แกล้งเราไว้เยอะพรุ่งนี้เจอกัน ฝันดีนะ เบล