ถ้าไม่...

วิธีที่ 2 แกล้งถามชื่อ ถามเบอร์อันนี้

ฉันไม่ได้คิดนะ แต่เพื่อนฉันมันเยอะ มันถามเบอร์เลยแล้วก็ขอถ่ายรูปด้วย

ในวันนั้นคือวันที่ฉันมีความสุขมาก ตอนนั้นวิ้งก็ยังชอบจอมอยู่เช่นเคย

หลังจากวันนั้น 4-5 วัน ฉันกับน๊อตคบกัน แต่คบกันแบบเงียบๆ

เราเคยถามว่าเขาชอบใคร ตอนนั้นก็ยังไม่รู้ว่าชอบฉัน เขาส่งรูปเราหน้าเหว่อๆมาให้

ตอนนั้นคุยกันทางไลน์ และเขาก็เคยแอบถ่ายรูปเราไว้ตอนไหนก็ไม่รู้

และมีวันที่พวกเราทั้งห้อง 1 และ ห้อง 2

ต้องไปเข้าค่ายคุณธรรม วันนั้นแหละเหตุการณ์ร้ายจึงเกิดขึ้น

แต่ก่อนจะเกิดเรื่องชุลมุนปวดหัวมากมาย

หลายอย่างก็เข้ามาตีกัน จนฉันเกิดความงุนงง ฉันมีความสุขมาก

ฉันมีความเจ็บ ร้าว มาก ไม่ต่างจากความสุข

ที่เคยมีเพียงความสุขนั้นมันเริ่มที่จะเจือจาง และเลือนหายไป

เคยคิดมั้ยว่าเรารักคนๆหนึ่งเพราะอะไร เคยถามเพื่อนว่าเขาหล่อมั้ย

เพื่อนบอกไม่ แต่คงจะสงสัยว่าทำไมสายตาคนเรามีมุมมองที่ต่างกัน

ก็ทัศนคติของเราต่างกันนี่หน่า ไม่ว่าเราจะรัก จะชอบใคร ไม่ว่าเขา

จะหน้าตาแย่ ขี้เหร่ นิสัยไม่ดี หรือว่าอะไรก็ตาม

เราก็รับได้หมดไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร

รอยยิ้มที่ดูสดใส ดูน่ารัก นิสัยที่ดูขี้เล่น น่ารัก กวนเท้าหน่อยๆ

บางคนอาจจะไม่ชอบแต่ก็มีคนส่วนหนึ่งที่ชอบอยู่นะ มาเข้าเรื่องต่อ เพื่อนฉันมิวกับวิ้ง

มาคุยกัน ปรึกษากันเรื่องจอมเช่นเคย แต่ตอนนั้นฉันรู้แล้วว่าเพื่อนคนหนึ่ง

ซึ่งก็คือวิ้งนั่นเอง เขาแอบชอบน๊อต ฉันรักเพื่อนเกินไป

ฉันดันไปบอกน๊อตว่าเราขอเป็นเพื่อนก่อนได้มั้ย ตั้งแต่นั้นเรื่องราวของ"เรา"ก็จบลง