ท้องฟ้าสีเลือดเปื้อนกลีบซากุระ
เขียนโดย ชมพูพันธ์ทิพย์
วันที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.49 น.
แก้ไขเมื่อ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2556 10.52 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
3) คำอธิษฐานของผม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความผมชื่อ คาเซฮายะ เรียวมะ ตัวผมเองก็ใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดา มีสิ่งสำคัญและความฝันมากมาย แต่ที่สุดผมก็ได้เจอผู้หญิงคนนี้ เด็กผู้หญิงที่คลั่งไคล้ในดอกซากุระและการช่วยเหลือคนอื่น เธอชื่อว่า โซระ เด็กผู้หญิงที่ยิ้มให้ผมตลอดเวลาเหมือนคนบ้า= =; แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเธอสำคัญกับผมขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่...ที่จริงตัวผมไม่ใช่มนุษย์เหมือนคนทั่วไป ตัวผมเกิดจากภูตกับมนุษย์เพราะเหตุนั้น คุณมิโนรินพี่สาวของโซระเลยคิดยาที่จะช่วยให้ผมกับเป็นมนุษย์อีกครั้ง...และมันก็ไม่ได้ผล
ตัวผมพึ่งรู้ว่าโซระขอร้องให้คุณมิโนรินวิจัยยาที่จะทำให้ตัวเองเป็น...ภูตเหมือนกับผมแต่เพราะงานวิจัยลมเหลวโซระเลยต้อง...จบชีวิตแบบนั้นทั้งๆที่ผมเคยห้ามแล้วแท้ๆ
วันนี้เป็นวันที่ผมได้อยู่กับเธอเป็นครั้งสุดท้าย...พวกเราทำตามสัญญาที่ให้ไว้ในตอนเด็ก พวกเรามองดูดาวตกซึ่งแน่นอนว่าผมต้องอธิฐาน...ขอให้
“ตัวผมนั้นได้อยู่เคียงข้างเธอตลอดไป...”
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ