ถ้าเราไม่เจอกัน.

เคยเป็นมั้ย?เวลาเจอใครครั้งเรก

มักคิดว่าเขาคนนั้นไม่ใช่

แต่พอนานนานไปคนคนนั้นกลับมาวิ่ง

อยู่ในสมองและหัวใจเสมอ..♥

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

อยากขอบคุณฟ้าบางทีที่ให้ฉันได้พบเจอเธอในวันนี้ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้เป็นอะไรกันแต่ฉันก็ขอเก็บความทรงจำดีดี

แบบนี้เอาไว้ในใจของฉันตลอดไป ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ขอให้เธอเข้าใจ

ว่าฉันยังคงยืนอยู่ตรงนี้ตรงที่เดิมที่เคยยืน..

มาเริ่มเรื่องกันเลยดีกว่ามัวแต่เวิ้นเว้อ

ที่จริงแล้ว..ฉันก็เป็นบุคคลที่ไม่ได้รักใครง่ายๆนะ แต่เมื่อไหร่ที่รักใครแล้วมักจะจริงจังเสมอ

จนวันนึงเพื่อนได้แนะนำให้รู้จักกับคนคนนึงที่มีชื่อว่า"เชน" ซึ่งเขาคนนี้ไม่ได้มีบทบาทในชีวิตมากมายอะไรหรอก  

แค่้เห็นครั้งแรกก็รู้สึกไม่ได้โดนใจอะไร แต่พอนานนานไปไม่รู้ทำไมหัวใจมันรู้สึกดีแบบแปลกๆทั้งที่ไม่เคยคิดที่จะ

รู้สึกเลย ตอนนั้นฉันรู้สึกเหมือนรู้จักคำว่ารักมากขึ้นกว่าที่เคยรู้จักเหมือนเขาคนนี้มาเติมเต็มช่องว่างในคำว่ารักที่เรา

ไม่เคยมี ทำให้เรารู้จักคำว่ารักมากขึ้นรู้สึกว่าเราควรรักคนอื่นมากพอพอกับรักตัวเอง 

วันแรกที่รู้สึกแบบนั้น..

มันเริ่มต้นที่วันก่อนวันงานโรงเรียนวันนั้นเราต้องซ้อมเพื่อที่วันงานโรงเรียนจะต้องขึ้นไปแสดงละคร

เราจึงต้องซ้อมหนักมากเพื่อให้งานออกมาดี ในวันนั้นเราฝากเพื่อนคนที่ชื่อ"นุ้ย"ไปซื้อน้ำเพราะนุ้ยไม่ต้องซ้อมมัน

แค่มานั่งให้กำลังใจ- - พอกลับมามันกลับมาพร้อมกับน้ำหนึ่งขวดและเงินที่ฝากไปพร้อมกับพูดขึ้นมาว่า "เชน"

ซื้อมาให้ วันนั้นเราก็รู้สึกแล้วที่จะรักรู้สึกดีมากมาก(จนถึงวันนี้ขวดน้ำก็ยังอยู่-____-) เพราะที่ซื้อน้ำนั่นแหละ

ทำให้เราได้รู้จักที่จะรักกับคนคนนี้ 

วันนี้พอแค่นี้ก่อนพรุ่งนี้เราค่อยมาใหม่จะมาต่อนะค้าาา~

ติได้เลยน้าคอมเมนท์ได้เลยถ้าไม่ดีเดี๋ยวจะกลับไปแก้ไข