Love High School โรงเรียนรักฝึกหัดใจยัยจอมจุ้น

"ฉันรักเธอนะ วิง^O^"

ตั้งแต่วันที่ฉันมีอะไรกับนายเทรไปแล้ว บางทีฉันก็อดหวั่นไหวไม่ได้ว่าเค้าจะทิ้งฉันไป แต่เปล่าเลย เค้ายิ่งเข้ามาห้องฉันบ่อยขึ้นแล้วก็เอาแต่บอกรักฉันทุกวันเลย จนความกังวลเหล่านั้นหายไป...

"เทร นายเอาแต่มาห้องฉัน ฉันกลัวว่าซักวันจะมีคนรู้"

"ทำไม ใครจะรู้เธอแคร์ทำไม หรือเธออายที่มีแฟนอย่างฉัน"

"เปล่า ถ้านายคิดอย่างนั้นก็ดีแล้ว งั้นฉันก็ไม่กลัวอะไรแล้ว"

"..."

"แต่ฉันแค่อยากบอกว่าถ้านายมาหาฉันบ่อยๆ มันจะไม่ดี ให้ฉันไปหานายที่ห้องดีกว่า"

"ได้ ฉันสะดวกทุกสถานที่ ถ้าเธอมีอารมณ์^O^"

นี่ เค้ากำลังคิดถึงเรื่องอะไรเนี่ยTOT

"อืม โอเช งั้นนายเอาคีย์การ์ดของนายมาให้ฉันทีดิ"

ปกติที่หอจะมีคีย์การ์ดให้แต่ละห้อง 2 ใบ ตอนนี้ของฉันก็อยู่ที่ฉันอันหนึ่ง เทรอีกอัน เพื่อให้นายเทรเข้ามาตามใจชอบ

"อืม...อ่ะ"

แล้วเค้าก็ยื่นคีย์การ์ดมาให้ ตอนนี้เราสองคนก็สามารถเข้าห้องของกันและกันได้แล้ว

"งั้นฉันไปก่อนล่ะ บายจ้ะที่ร้ากกกกกกกกก"

เรียกซะหวาน แต่ฉันก็ชอบนะ

                                  .......................................................

22.00น.

วันนี้ฉันตัดสินใจมาหาเทรที่ห้อง เมื่อตอนเย็นมีงานเลี้ยงปาร์ตี้คุณครูใหญ่แต่งงาน เมื่อวันก่อนมีปาร์ตี้วันเกิดลูกสาวมหาเศรษฐีเหมืองเพชร ก่อนวันเกิดมีกิจกรรม THE BEST SINGER IN THE NURA HIGH SCHOOL เป็นกิจกรรมค้นหานักร้องเสียงดีของ รร.(กิจกรรมเยอะสมชื่อค่า^_^) ซึ่งคนที่ได้ตำแหน่งรอง SINGER ก็คือคาริน ส่วนTHE BEST น่ะ ฉันเอง>O<อายมากตอนที่ต้องขึ้นไปบนเวที เทรหึงฉันใหญ่เลย เวลาที่ฉันโดนสายตาลวนลามจากพวกผู้ชาย

   ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องกะจะเซอร์ไพรส์เทรหน่อย แต่ปรากฎว่า...

"อ๊า!!! เทรรร"

ฉะ..ฉะ..ฉันเห็นว่าเทรกำลังนัวเนียกับผู้หญิงคนนึงอยู่ในห้อง แต่ฉันจะไม่ติดใจเลยถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่แอน!เพื่อนใหม่ของฉัน ฉันรู้สึกมึนงงไปหมดแล้ว ฉันเผลอเอามือไปกระแทกกับผนังเพราะความตกใจปนเสียใจ และเสียงนั้นเองทำให้ 2 คนที่อยู่ในห้องหันมาสนใจฉัน

"วิง!!!"

เทรเรียกชื่อฉันดังลั่น คงตกใจสินะที่ฉันมายืนอยู่ที่นี่ได้ไง ใช่ฉันมันโง่ที่ไปเชื่อคาสโนว่าตัวพ่ออย่างเค้า ที่เค้าบอกว่ารัก บอกว่าคิดถึง นั่นก็เป็นเพราะว่าเค้าอยากมีอะไรกับฉัน อยากสอยเวอร์จิ้นฉัน ฉันมันโง่!!!

"ฉันเกลียดนาย เทร"

หลังจากที่ฉันพูดคำๆ นั้นออกไปฉันก็ไม่รู้สึกอะไรอีกเลย...

                                   .................................................

(เทร Talk)

ตอนนี้ผมมานั่งอยู่ที่ห้องพยาบาลของ รร. เพราะวิงเกิดสลบไปหลังจากที่เธอเห็นอะไรบ้าๆ นั่น แล้วก็บอกเกลียดผม... ผมยอมรับนะว่าผมผิดจริงๆ ผมไม่แก้ตัวอะไรที่วิงเห็นผมกำลังนัวเนียอยู่กับแอนเพื่อนเธอ ผมเผลอไป ตอนงานเลี้ยงผมดื่มหนักไปหน่อย เพราะผมเห็นวิงกำลังยืนคุยกับผู้ชายคนนึงด้วยท่าทางสนิทสนม พอผมมาเจอกับแอน ผมเลยมาระบายอารมณ์กับแอน เพราะผมรู้ว่าแอนก็ชอบผมเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่ผมไม่ได้โกหกนะที่บอกว่ารักวิง นั่นคือความรู้สึกจริงๆ ของผม และตอนนี้...ผมก็เสียใจมากที่วิงเกลียดผม แต่ผมทำใจแล้วว่ายังไงผมก็ต้องทำให้วิงรักผมให้ได้อีกครั้ง ผมขอโทษนะวิง...

"อืมมม..."

วิงเริ่มขยับแล้ว ดีจัง^O^ ผมต้องคุยกับวิงให้รู้เรื่องและขอโทษวิง...วิงเป็นแบบนี้ก็เพราะผม

"วิงครับ"

"..."

"วิง..."

"คุณออกไปเถอะค่ะ"

"วิงครับ ฉันขอโทษกับเรื่องทั้งหมด เธอฟังฉันก่อน..."

วิงไม่ฟังอะไรผมเลย วิงสะบัดตัวหนีแล้วก็จะเดินออกไป แต่ผมก็รั้งเธอไว้ ผมไม่อยากเสียเธอไปอีกแล้ว

"วิง ที่ฉันทำอย่างนั้นกับเพื่อนเธอ เพราะฉันกำลังเมา ฉันทำไปก็เพราะอารมณ์ชั่ววูบ ฉันโมโหที่ในงานเลี้ยงมีผู้ชายเข้ามาคุยกับเธอด้วยท่าทางที่สนิทสนม ฉันขอโทษ"

"แต่คุณก็ทำไปแล้ว และก็ทำกับเพื่อนของฉัน คุณทำได้ไง"

"ก็ฉันบอกแล้วว่าแค่อารมณ์ชั่ววูบ แล้วทำไมเธอถึงโกรธฉันล่ะ"

"ไม่ ฉันไม่ได้โกรธนาย ฉันแค่หึง..."

"เห็นมั้ย ถ้าเธอหึงก็แสดงงว่าเธอรักฉัน และฉันก็หึงเธอ...ขอร้อง อย่าให้เรื่องแค่นี้มาทำให้รักของเราล่มเลย เรารักกันนะ..."

"แต่ฉันจะไม่รักนายแล้วถ้านายยังเป็นแบบนี้อยู่"

"ฉันสัญญา จะไม่มีวันนี้อีกแล้ว จะไม่ทำตัวแบบนี้อีกแล้ว"

"แล้วฉันล่ะค่ะ..."

จู่ๆ ก็มีเสียงของแอนแทรกเข้ามาในบทสนทนาของเราสองคน

"ฉันก็ไม่สำคัญอะไรกับคุณเลยใช่มั้ย"

"..."

"ที่ฉันรักคุณ ที่ฉันทำทุกอย่างเพื่อคุณ..."

ผมก็รู้สึกผิดนะที่ทิ้งแอนมาอย่างนั้น ผมเป็นผู้ชายที่เลวที่สุดคนนึง...ผมรักกับวิง แต่กลับให้ความหวังแอน...

"ถ้าไม่มีเธอก็คงจะดีกว่านี้นะ วิง..."

"ฮึ เทร นายไปหาแอนเถอะ ไปหาแฟนนายเถอะ"

"แอนไม่ใช่แฟนฉัน ฉันรักเธอวิง และแอน ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้รักเธอ ขอโทษที่ให้ความหวัง"

ใช่แล้ว ผมจะต้องจบทุกอย่างตรงนี้ ผมรักวิง และปล่อยให้แอนทรมาน...นี่คือบทสรุปของคนที่ผมไม่ได้รัก ขอโทษ แองเจลิก้า ออฟมายเยอร์...

"ฉันขอโทษที่ทำให้เธอเสียใจ..."

"..."

"แต่เธออย่าโกรธวิงเลย วิงเค้าไม่ได้ทำอะไรให้เธอ..."

"ฉันเข้าใจแล้วค่ะ คุณรักวิง ฉันเป็นแค่ผู้หญิงในสต๊อกของคุณ ฉันเข้าใจดีว่าคงไม่มีดีเท่าตัวจริง"

"..."

"ฉันจะเป็นฝ่ายออกไปเอง วิง เธอต้องสัญญาว่าเธอจะต้องดูแลเค้าเเทนฉัน แม้ฉันจะเป็นแค่คู่นอนของเค้าแต่ฉันก็รักเค้ามาก ฉันอยากให้เค้ามีความสุข อยู่กับคนที่เค้ารัก ดูแลเค้าให้ดีๆ นะวิง ส่วนคุณ เทร...ไม่ว่าคุณจะไม่รักฉัน แต่ฉันก็รักคุณมากนะค่ะ ฉันไม่ขออะไรจากคุณมาก แต่ขอให้ฉันได้ขออะไรครั้งสุดท้ายจากคุณ..."

"..."

"คุณช่วยจำผู้หญิงคู่นอนของคุณคนนี้หน่อยได้มั้ยค่ะ ช่วยจำว่าคนๆ นี้รักคุณมากขนาดไหน แค่จำเธอไว้ก็พอ..."

"ครับ ผมต้องจำคุณไว้แน่ๆ เพราะคุณคือคนที่ดูแลผมมาตลอด...ผมรักคุณ แม้จะไม่ใช่แบบที่ผมมีให้กับวิง แต่มันก็เป็นความรักที่ผมให้คุณในฐานะ...คนที่ผูกพันกันมากนะครับ"

                                         ...............................................

(วิง Talk)

ตั้งแต่เหตุการณ์อันน่าปวดหัวนั่นผ่านไป ฉันก็ไม่เคยได้เห็นหน้าแอนอีกเลย พอฉันถามเทร เทรก็บอกว่าย้าย รร. ไปแล้วฉันเลยขาดเพื่อนไปคนนึง...TOT แต่พวกเราก็ไม่เป็นไร มีนิดหน่อยตรงที่พอคารินรู้ข่าวก็ปล่อยโฮทันที แต่พอเวลาผ่านไป เธอก็เริ่มทำใจได้ และตอนนี้ฉันกับเทรก็รักกันดี เป็นคู่รักที่ถูกจับตามองกันใน รร. ที่สาวน้อยหน้ารัก ขี้อายคนนึงสามารถคุมเทร...หนุ่มคาสโนว่าสุดฮอตได้อยู่หมัด...

"เฮ้อ! คนมีความรักนี่ก็น่าอิจฉาเนอะ"

เลนพูดขึ้นในขณะที่พวกเรากำลังกินไอติมกันอยู่ที่ร้าน-ไอศกรีม น้องจินต์จินต์-ซึ่เป็นร้านที่ตกแต่งออกแนวน่ารักหวานๆ

"ทำอย่างกับว่าเธอไม่มีความรักงั้นแหละ เลน"

คารินแซวเลนเข้า เพราะเลนเคยเล่าให้ฟังเกี่ยวกับความสัมพันธ์อันกำกวงของเธอกับกราฟฟฟ:)

"เธอก็อย่างกับไม่มี"

เลนก็แซวคารินโดยอ้างไปถึงใครอีกคน"

"ฮ่าๆๆๆ เพื่อนหนอเพื่อนฉันแซวกันไม่เลิก"

"เธอก็เหมือนกันขึ้นเตียงกับเทรยังอ่ะ"

คราวนี้ฉันถึงกับอึ้งเพราะทั้งเลน/คารินถามเป็นเสียงเดียวกัน และคำตอบของคำถามนั่น...

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"

 คอยดูนะ ฉันจะเอาคืนให้ถึงที่สุด