บันทึกหัวใจให้นาย(ที่รัก)ของฉัน

ใครแต่ละคนก็มีความรักกันทั้งนั้น

รักที่สมหวัง รักที่ไม่สมหวัง รักที่ไม่ต้องการสิ่งตอบแทน รักที่ไม่จบสิ้น

แต่ความรักของฉันในตอนนี้มีเรียกว่า การแอบรัก

อาการนี้ของฉัน มันเริ่มเป็นตั้งแต่2ปีที่แล้วล่ะมั้ง...

ฉันชื่อ ...เฟรจา วินเซียเทีย ลูกครึ่ง ไทย-อิตาลี คนส่วนมากจะเรียกฉันว่า เฟรจา อายุ 16 ปี ฉันเพิ่งย้ายมาจากอิตาลี มาเรียนที่ไทยตามคำสั่งของแม่และฉันกำลังศึกษาอยู่ที่โรงเรียนนานาชาติชื่อดังแห่งหนึ่งของกรุงเทพ ที่จริงฉันก็ไม่ได้อยากจะมาประเทศที่ร้อนๆแบบนี้หรอกคะ ฉันอยากหนีความวุ่นวายภายในบ้านต่างหาก พ่อกับแม่ของฉันต่างไม่ค่อยมีเวลาให้ฉัน ซึ่งฉันเป็นลูกคนเดียวด้วยแล้ว ฐานะทางบ้านของฉันร่ำรวยพอสมควร พ่อเป็นท่านทูตอิตาลี แม่ก็เป็นเลขาของพ่อ ฉันมีความคิดที่อยากจะหนีออกจากบ้านบ่อยๆ แต่เนื่องด้วยพ่อกับแม่ชอบไม่ให้ฉันออกจากบ้านเลย เอ่อ ไข่ในหินอ่านะ พ่อจะสั่งให้คนของพ่อมาเฝ้าฉันประจำ จะไปไหนก็ไม่ได้ ....ป้าอิงค์ ผู้ซึ่งเป็นพี่สาวแท้ๆของแม่ฉัน เห็นฉันซึมเศร้าบ่อยๆจึงไปพูดกับแม่ฉันให้ แม่ฉันจึงไปปรึกษาพ่อ พ่อเลยอนุญาตให้ฉันมาเมืองไทยได้ แต่ฉันไม่รู้ว่ามันจะร้อนขนาดนี้ แล้วฉันก็สุขภาพร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงซะด้วย

"เฟรจาๆ"เสียงเรียกของหญิงสาววัยกลางคนท่านหนึ่ง ทำให้ฉันหันไปหน้าสวยๆของท่าน แล้วคลี่ยิ้มออกเบาๆ

"ค่ะ? ป้าอิงค์"

"คิดอะไรอยู่ฮึ!? ป้าเรียกตั้งนานแล้วนะ"

"ขอโทษคะ พอดีเฟรคิดถึงบ้านน่ะคะ"ป้าอิงค์อยู่ที่เมืองไทยน่ะ เปิดร้านขายดอกไม้ ลูกค้าก็เยอะพอสมควร ฐานะเลยไม่รวยหรือไม่จนเกินไป ว่างๆฉันจะไปช่วยป้าขายดอกไม้ ป้าอิงค์จะชอบไปฮ่องกง เพราะท่านมีกิจการที่นั้นอีก2สาขา เฮ้อ เห็นมั้ยล่ะ ขนาดป้าฉันยังไม่มีเวลาให้ฉันเลย

"อืม จริงด้วยสิเฟร คืนนี้ป้าจะไปฮ่องกงน่ะ เห็นกงจูโทรมาบอกว่า ทางนั้นมีปัญหานิดหน่อย แล้วป้าก็ไม่มีกำหนดกลับซะด้วยสิ"

"อ๋อ คะ ไม่เป็นไรคะ เฟรอยู่คนเดียวได้"

"แต่..."ก่อนที่ป้าท่านจะพูดจบฉันก็ได้พูดแทรกไว้ก่อน ถึงจะไม่ดีก็เถอะ

"เดี๋ยวเฟรดูแลร้านให้เองคะ"

"อ่าๆ ฝากด้วนะจ้ะ"