รักต้องห้าม

เมื่อหญิงสาว(หวังซี)ได้บุกเข้าไปช่วยคนรัก(เหวินจิ้ง)ที่ถูกยอดฝีมือ(ชันลี่)จับตัวอยู่ นางต้องแต่งงานกับ(หวินฉี)เพราะความต้องการของพ่อตัวเอง พอสามีของนางทราบข่าวก็รีบตามไปช่วยทันทีเพราะเขารู้ดีว่านางไม่สามารถเอาชนะชันลี่ได้และอีกอย่างนางกำลังตั้งท้องอยู่ ในที่สุดทั้งสองคนก็สามารถช่วยเหวินจิ้งได้แต่ว่าเหวินจิ้งและหวินฉีถูกยาพิษหิมะดำของชันลี่เข้าต้องใช้ไข่เต่าหิมะในการรักษา ซึ่งไข่เต่าหิมะนั้นหวินฉีมีอยู่หนึ่งฟอง หวินฉีเอาออกมาเพื่อนที่จะรักษาตัวเองแต่หวังซีไม่รู้ว่าหวินฉีเองก็ถูกยาพิษหิมะดำเหมือนกันเลยคิดว่าหวินฉีจะเอาไข่เต่าหิมะช่วยเหวินจิ้งเลยหยิบไขเต่ามาจากหวินฉีอย่างหน้าตาเฉยแล้วรีบให้เหวินจิ้งกินทันทีแล้วอาการของเหวินจิ้งก็ดีขึ้นมากส่วนทางด้านหวินฉีถึงกับน้ำตาอาบแก้ม

(หวินฉี) "หวังซีเจ้าเคยรักข้าบ้างมั้ย ข้าสู้กับชันลี่มาเจ้าไม่ถามสักคำว่าข้าเป็นอะไรมั้ยข้าถูกพิษหิมะดำเหมือนกันแต่เจ้ากลับเอาไข่เต่าหิมะให้เหวินจิ้งอย่างไม่ลังแลใจ เจ้ารู้มั้ยว่าเจ้าทำร้ายจิตใจข้าแค่ไหน เจ้ามองหน้าข้าแล้วตอบมาว่าเคยรักข้ามั้ย" มีเลือดสีดำออกมาที่มุมปากของหวินฉี

(หวังซี) หวังซีตกใจมากหันมามองหวินฉี "ข้าขอโทษ" แล้วหวังซีก็เดินเข้ามากอดหวินฉี

พอหวินฉีได้ยินคำว่าขอโทษก็รู้ทันทีว่านางไม่เคยมีใจให้เขาเลย หวินฉีก็ใช้วิชาตัวเบาหนีออกไปที่ถ่ำ ถ่ำหนึ่งแล้วหวินฉีก็ระเบิดพลังของเขาออกมาทั้งหมด พลังของเขารวมกับพิษหิมะดำทำให้เกิดน้ำแข็งปกคุมไปทั่งร่างของเขาแล้วค่อยๆกระจายไปจนทั่วทั้งภูเขา

ผ่านไป 20 ปี หวังซีกับเหวินจิ้งก็ได้แต่งงานกันแล้วในที่สุดน้ำแข็งที่ปกคุมหวินฉีอยู่นั้นก็ค่อยๆระลายทีละนิดๆจนหมดเพราะว่าพลังลมปราณของเขาที่ถูกแช่แข็งกว่า 20 นั้นได้วิ่งไปมาเพื่อปกป้องอวัยวะภายใจทุกวินาทีจนมันเพิ่มขึ้นๆเล่ยๆจนมากพอที่จะท้านพิษหิมะดำได้แล้วในที่สุดก็สามารถกำจัดพิษหิมะดำออกไปได้จนหมดน้ำแข็งที่ปกคุมอยู่นั้นก็เลยละลายตามไปด้วย หวินฉียังคงหนุ่มเหมือนเดิมเพราะถูกแชแข็งนั่นเองแต่เขากลับเสียความทรงจำไปเพราะเซลล์สมองถูกความเย็นทำลายไปบางส่วน แล้วในที่สุดหวินฉีก็หลุดออกมาจนได้

(หวินฉี) "ข้าเป็นใครรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร"หวินฉีจำไม่ได้ว่าตัวเองเป็นใคร

หวินฉีก็ลงเขาไปในเมืองเพื่อนตามหาคำตอบว่าตัวเองเป็นใคร หวินฉีเดินไปถึงตลาดสดเห็นหมั่นโถว หวินฉีหิวมากเลยเดินเข้าไปหยิบกิน

(พ่อค้า) "1 อีแป๊ะครับท่าน"

(หวินฉี) "มีอะไรหรอครับ"หวินฉีกินหมั่นโถวอย่างอร่อย

(พ่อค้า) "เงินไงเงินมีหรือเปล่าเงิน"

(หวินฉี) "เงินคืออะไรข้าคงไม่มีหลอกมั้ง"หวินฉีงงมาก

(พ่อค้า) "อ่าวไอ่นี่กินแล้วไม่จ่าย"พ่อค้าตะโกนใหญ่เลย

แล้วก็มีหญิงสาว(ซีซี)เห็นก็เลยเข้ามาช่วยหวินฉีจ่ายเงินแทนหวินฉีแล้วก็พาหวินฉีไปเที่ยวพร้อมกับถามถึงประวัตฺของหวินฉีด้วย แต่หวินฉีก็ตอบว่าไม่รู้อย่างเดียวเลยพอคิดเข้าจริงๆก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาหญิงสาวสงสัยว่าต้องเป็นโรคอะไรแน่ๆเลย เลยพาหวินฉีไปพักที่บ้านของเขา พอไปถึงที่บ้านของเขาก็แนะนำให้กับแม่ของเขารู้จักกับหวินฉี แต่พอแม่ของเขาเห็นหน้าหวินฉีก็ตกใจมากทำอะไรไม่ถูกเลย ซีซีก็เล่าให้แม่เขาฟังว่าเจอที่ไหนเขาเป็นใคร พอแม่ของเขารู้เรื่องหมดแล้วก็คิดว่า "ก็แค่หน้าเหมือนกัน" แล้วซีซีก็พสหวินฉีไปหาหมอ และคำตอบที่ได้มาคือ หวินฉีความจำเสื่อม พอแม่ของซีซีรู้ว่าหวินฉีความจำเสื่อมก็เริ่มสงสัยแล้ว่าชายคนนี้คือหวินฉีหรือเปล่าแต่พอแม่ของซีซีเห็นหนกที่เขาเคยให้หวินฉีแล้วก็แน่ใจทันทีว่าใช่หวินฉีแน่ๆ

(หวังซี) "ซีซี รีบพาเขาไปซะอย่าให้เขากลับมาอีก" พอหวังซีรู้ว่าเป็นหวินฉีก็รีบไล่ทันที

(ซีซี) "ทำไมคะแม่เขาไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะทำไมต้องให้เขาไปด้วยรอให้ความจำของเขาคืนมาก่อนค่อยให้ไปก็ได้หนิคะแม่"

(หวังซี) "แม่สั่งให้พาเขาออกไปไงเจ้าไม่ได้ยินหรอ"

(ซีซี) "แต่มาคะ"ซีซีพูดได้แค่นี้หวินฉีก็พูดแซกทันที

(หวินฉี) "ข้าอยู่ที่นี่อาจจะทำให้ท่านไม่พอใจนั้นข้าจะไปอยู่ที่อื่น"แล้วหวังฉีก็เดินออกไปจากบ้าน

(ซีซี) "เดียวก่อนรอข้าด้วย"แล้วซีซีก็เดินตามไป

หวินฉีไปสร้างบ้านอยู่เองหลังเขาซีซีก็มาช่วยสร้างทุกวันจนเสร็จและแล้วทั้งสองคนก็รักกันเข้าแล้วซีซีมาหาหวินฉีทุกวันทำอาหารให้กินส่วนหวินฉีก็นั่งคิดทุกวันว่าตัวเองเป็นใคร พอทั้งสองตกลงกันว่าจะแต่งงานกันซีซีก็ไปบอกให้แม่ของเขารู้

(หวังซี) "ไม่ได้นะแม่ไม่ให้ลูกแต่งงานกับเขาเด็ดขาด"หวังซีขึ้นเสียงทันที

(ซีซี) "ทำไมคะ ทำไมลูกจะแต่งงานกับเขาไม่ได้ แม่รักเข่ใช่มั้ยทุกครั้งที่แม่มองเขาแม่มองด้วยสายตาที่เป็นห่วง แม่รักเขาใช่มั้ย เพราะว่าแม่รักเขาหนูเลยแต่งงานกับเขาไม่ได้ใช่มั้ย"

(หวังซี) "แม่ไม่ได้รักเขา แต่เพราะว่าเขาคือพ่อของเจ้า เจ้าเลยแต่งงานกับเขาไม่ได้"

(ซีซี) "ไม่จริงๆ แม่โกหก หนูจะไปถามเขา"แล้วซีซีก็วิ่งออกไป

ซีซีก็วิ่งไปหวินฉีแล้วบอกเรื่องทุกอย่างให้หวินฉีฟังหวินฉีเลยตักสินใจมาถามให้รู้แล้วรู้รอดกันไปแต่เวลาเดียวกันชันลี่ก็ได้สืบรู้ว่าบ้านของหวังซีอยู่ที่ไหนแล้วก็มาล้างแค้นเมื่อ20ปีก่อนและได้ทำร้ายหวังซีจรบาดเจ็บสาหัสแล้วหลบหนีไป พอซีซีกับหวินฉีมาถึง หวินฉีก็รู้สึกปวดหัวมากจนนอนดิ้นรนอยู่หน้าบ้านซีซีก็เข้ามากอดหวินฉีไว้

(ซีซี) "เจ้าบ้า เจ้าไม่เป็นไรนะ เจ้าอย่าแกล้งข้าสิ ข้ากลัวนะ พอแล้วววววววววววว" ซีซีตกใจมากจนทำอะไรไม่ถูก

(หวินฉี) "ข้าจำได้แล้ว ข้าจำทุกอย่างได้แล้ว"แล้วหวินฉีก็รีบิว่งเข้าไปในบ้านแต่ภาพที่เห็นคือหวีงซีนอกอยู่บนกองเลือดแล้วหวินฉีก็วิ่งเข้าไปกอดนางทันที

(หวินฉี) "หวีงซีเจ้าเป็นอะไร ใครทำอะไรเจ้า"

(หวังซี) "พี่หวินพี่ห้ามแต่งงานกับซีซีนะ นางเป็นลูกของท่านกับข้า ข้าขอร้อง"แล้วหวังซีก็ขาดใจตายไป

(หวินฉี) "เจ้าตื่นขึ้นมาสิ ตื่นขึ้นมา"หวินฉีร้องให้ใหญ่เลย

ซีซีที่ได้ยินเรื่องราวทั้งหมดนั้นไม่รู้ว่าจะเสียงใจหรือดีใจดี ที่คนรักของเขาคือพ่อของเขา ซีซีก็วิ่งหนีไป ส่วนหวินฉีก็รีบวิ่งตามไป ซีซีวิ่งไปที่เหวลึกกว่า 2 กิโล หวินฉีก็วิ่งตามไปจนถึงที่นั่นเหมือนกัน

(หวินฉี) "ซีซี เจ้าอย่ากระโดดลงไปนะ"

(ซีซี) "ท่านคือพ่อหนู ใช่มั้ย"ซีซีร้องให้น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด

(หวินฉี) "ใช่ข้าคือพ่อของเจ้า ซีซีอย่าจากข้าไปนะ ข้าไม่เหลือใครแล้ว"หวินฉีพยายามห้ามซีซี

(ซีซี) "แล้วหนูจะรักท่านได้มั้ย หนูนะแต่งงานกับท่านได้มั้ย"ซีซีเดินถอยหลังไปทีละก้าวๆ

(หวินฉี) "พ่อลูกไม่อาจแต่งงานกันได้ แต่อยู่ร่วมกันได้ เราจะอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่านะซีซี"

(ซีซี) "สุดท้ายเราก็แต่งงานกันไม่ได้รักกันไม่ได้ ทำไม ทำไมมมมมมมมมมมมมมมม"ซีซีมองหน้าหวินฉีแล้วก็เดินถอยหลังไปทีละก้าวๆแล้วในที่สุดซีซีก็ปล่อนร่ายของเธอตกลงไปในเหว

(หวินฉี) "ซีซี"หวินฉีวิ่งเจ้ามาช่วยแต่ช่วยไม่ทันแล้วหวินฉีได้แต่ร้องให้

แล้วหวินฉีก็สัดสินใจว่าต่อไปจะไม่รักใครอีก

(เรื่องนี้อาจจะจบไม่สวยนะครับขอโทษด้วย อิอิ)