กว่าจะรู้สึกตัวว่า...รักเธอ

5.8

เขียนโดย mintdy

วันที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2554 เวลา 21.21 น.

  3 session...
  6 วิจารณ์
  7,986 อ่าน
แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) เเต่ละฤดูที่ผ่านพ้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

'ทำไมถึงไม่รู้สึกตัวเร็วกว่านี้ เเม้สักนิดก็ยังดี...'ชายหนุ่มคนหนึ่งคิดพลางร้องไห้ไปพลาง ตอนนี้เขาหยุดน้ำตาไม่ได้อีกเเล้ว เขาไม่สามารถรับรู้ได้เลยว่าเขาอยู่ที่ไหน ทำอะไรอยู่ คิดได้อย่างเดียวคือ ทำไมตัวเองถึงรู้สึกช้าไปขนาดนี้ เเละอยากจะย้อนเวลากลับไป

1ปีก่อน

"บี บีว้อย..ไอ่บีชีกอ ไอ่ลามก ไอ่หื่น ไอ่..."เสียงหวานของหญิงสาวดังขึ้นข้างตัวผม อ้อ ลืมบอกไป ผมชื่อบี เป็นผู้ชายที่เพอร์เฟคทุกอย่างทั้งรูปร่างหน้าตาฐานะสกุลรุนชาติ(เเละความหื่นลามกชีกอทะลึ่ง)หยุดๆๆสตอบ คุณมีสิทธิอะไรมาว่าผมล่ะคร้าบ(อยากให้ลบออกจากเรื่องใช่ป่ะ เดี๋ยวเตรียมหาพระเอกใหม่ดีกว่า)อย่านะ หาใหม่เเล้วใครจะหล่อเริดเพอร์เฟคอย่างผมล่ะ(เเหวะ)โอเคๆ เลิกทะเลาะด่วนเลย

"ยัยบ้าหุบปากไปเลย คนอื่นเขามองกันหมดเเล้ว พูดซะดังเลย นี่มันบนรถไฟนะ"ผมตวาดยัยบ๊องไปเหมือนอย่างเคย

"บอกให้ฉันเงียบเหรอยะ นายตะหาก เงียบไปเลยป่ะ เสียงดังกว่าฉันอีก ตอนฉันพูดคนเขายังไม่มองกันเลยนะ นายตะหาก"เอ๋ จริงอย่างที่ยัยนี่บอกเเฮะ คนเขามองกันให้พรึ่บง่า เเต่ก็ปกติเเล้วล่ะก็ผมมักถูกคนมองอยู่เเล้วน่ะนะ(เขามองกันว่าเเกบ้ารึเปล่าย่ะ)

"เออๆๆ ขอโทษเว้ย"ผมขอโทษยัยนี่ไปยอมๆกันหน่อยก็ได้(ไม่มีเหตุจะให้เถียงอ่ะดิ)

"ถึงสถานีxxxเเล้วค่ะ"เสียงหวานดังขึ้น(ไม่รู้นะค้าว่าของจริงเค้าพูดยังไง) เเหมอยากเห็นหน้าคนพูดจังเลย(ไอ่ชีกอ)ขอโทษคร้าบผมผิดไปเเล้ว

"ป่ะเมย์ ลงกันเหอะ"ผมเรียกเพื่อนหน้าตาขี้เหร่(เมย์=หน้าตาน่ารักย่ะ คาเเร็คเตอร์ของฉันคือป็อบปูล่าน่ารัก)จริงเร้อ(จริงย่ะ รึข้องใจ)ผมโดนรุมง่า

"อือๆ เเป็บนึงดิ กระเป๋าตังค์หายง่ะบ้าจังเลย"อ้าว ซะงั้น ถ้าไม่มีตังค์เเกเเล้วฉันจะกินข้าวไงวะเมย์จ๋า(เกาะผู้หญิงกินนี่หว่า)

"ลองหาดูดิ มันน่าจะอยู่ในกระเป๋านี่ ฉันไม่เหลือให้ยืมนา(ที่จริงผมไม่ได้เตรียมมาเลยเเหละฉุกเฉินไว้เเค่20บาทที่เหลือก็เเค่ เมย์จ๋า)"ผมบอกเป็นนัยๆเผื่อยัยนี่จะลืมไว้ในกระเป๋านักเรียน

"ไม่มีอ่ะ ทำไไงดีวะ"เมย์จ๋า อย่าเพิ่งถอดใจซี่

"สถานีต่อไป สถานีxxx"เสียงหวานดังขึ้นอีกรอบ

"เฮ้ย เมย์ รีบออกมาก่อนโล้ด เดี๋ยวรถออก"ผมเตือนยัยเบ๊อะให้ออกมาก่อน

"เออๆๆ"เมย์วิ่งออกมาพร้อมกระเป๋านักเรียนอย่างรีบร้อน

"ช่วยไม่ได้เเฮะ งั้นวันนี้ไปยืมพี่มีนละกัน"ยัยเมย์พูดถึงรุ่นพี่เเสนดีของเธอ ชิ ไอ้หมอนั่นมันดีกว่าคนทั่วไปยังไงกันนะ ผู้หญิง1ใน3ของโรงเรียนถึงได้ไปหลงมันนักหนา

"เหรอ งั้นฉันไปละ"ประชดซ้า 555+

"อ้าว ไอ่บ้า"โห เเน่ใจว่าง้ออ่ะ เเต่ละวันของผมกะเมย์ผ่านไปอย่างนี้เรื่อยๆ บางวันอย่างนู้น บางวันอย่างนี้ เเต่ละฤดูค่อยๆผ่านพ้นไป ผมกับเมย์ก็ยังคงเป็นเเค่เพื่อนสนิทกัน เเละคงจะเป็นตลอดไป........

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา