หลับตา เปิดใจ ฟังเสียง..

          บางครั้งการที่เราจะรับรู้หรือสัมผัสสิ่งใดบางอย่างไม่จำเป็นต้องมีภาพอยู่เบื้องหน้าเพื่อสร้างการจดจำเรื่องน่าประทับใจอันนำพาไปสู่ความสุข

        เสียงลมมักกึกก้องอยู่เสมอ  แม้กระทั่งเสียงดนตรีก็แผ่ซ่านสู่กระแสใจไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันพวกเขาทำสิ่งเหล่านี้เพราะเชื่อว่าเป็นสิ่งที่ดีที่จะทำให้ผู้คนมากหลายยิ้มได้

        เบื้องหน้าเป็นนักดนตรีสามคนกำลังบรรเลงเพลงที่ฉันโปรด  ฉันหยุดจังหวะการก้าวเท้า
พลางหาพื้นที่ว่างนั่งรับชม คนตีกลองเป็นทั้งนักร้องและนักดนตรี  ผมของเขายาวประมาณประบ่าเขาเปล่งเสียงร้องเสมือนถ้อยคำในเนื้อร้องออกมาจากหัวใจโดยแน่แท้  มือกีตาร์ร่างเล็กผอมบางกรีดนิ้วมือลงบนเส้นสายเปลี่ยนเสียงคีย์โน๊ตได้เพราะจับใจ  นิ้วมืออันพริ้วไหวไปมาบนเครื่องคีย์บอร์ดของนักดนตรีสวมเสื้อคอกลมสีทึบกระชากดวงวิญญาณแผ่ปกคลุมพื้นที่ศูนย์กลางของสถานที่ศึกษา  ฉันนั่งมองภาพเหล่านี้อยู่ใกล้ๆ กระนั้นก็ตาม พวกเขาก็คงแลไม่เห็นฉัน

         เสียงดนตรีเพลงที่สองดังขึ้น ความกลมกล่อมด้านอารมณ์พลุ่งพล่านไปทั่วอณูร่างกาย
มือคีย์บอร์ดมีรอยยิ้มเปื้อนบนใบหน้า เขาร้องเพลงตามนักร้องคนนั้นที่กำลังตีกลองอยู่ ลำตัวเขาไหวโอนเอนไปมาจนขาทั้งสองข้างขยับซ้ายขวาตามแรงเหวี่ยงของช่วงบน ดูไๆปแล้วเขาเหมือนนกเพนกวินกำลังเดินอยู่บนพื้นหิมะ เด็กผู้ชายวิศวะเบนสายตาจับจ้องไปที่กลุ่มนักดนตรี  โดยนักศึกษาเหล่านี้นั่งเป็นกำลังใจให้อยู่เบื้องหลัง

         ฉันละสายตาชั่วครู่หมายหาโทรศัพท์  เวลาบอกชัดเจนว่าห้าโมงครึ่ง  ซึ่งมันก็เย็นมากแล้วฉันมีธุระอย่างอื่นต้องทำ  ทว่าเหมือนมีมนต์มาสะกดใจ  เสียงนักดนตรีของมือคีย์บอร์ดคนนั้นเขาเริ่มดังขึ้นเขาดีดลำตัวขึ้นสูงจากพื้นผิว  พลางฉีกยิ้มกว้างกว่าเดิม  มือไม้อยู่ไม่สุกเสียแล้ว  เขาละจากหน้าที่โดยทันด่วนกลายเป็นบุรุษผู้มากด้วยกิริยาระเบิดความสุข  บันนี้ฉันห้ามตนเองเพื่อไม่ให้ความรู้สึกมันท่วมท้นตามเขาไม่ได้  ฉันยิ้มและหัวเราะตามเขา  หัวใจข้างซ้ายตอนนี้มันกำลังขยายใหญ่ขึ้น  การสูบฉีดของเลือดกดดันขึ้นทั่วร่าง  พวกเขาทำให้ผู้คนคล้อยตามเสียงเพลงอย่างน่าอัศจรรย์  คนถัดไปที่นั่งติดกับฉันแฝงแววตาปราศจากความทุกข์ตรม น้ำในตาดูมากกว่าปกติ  เขาขยับปากร้องเพลงตามไม่มีผิดเพี้ยน มือประสานตบเป็นเสียงตามจังหวะ ชายคนหนึ่งถีบจักรยานผ่านไปด้วยท่าทางชวนเรียกเสียงหัวเราะ  เขาส่ายก้นไปมาบนเบาะนั่ง  กระดึบซ้าย  กระดึบขวา ฉันหัวเราะ คนข้างๆฉันก็อ้าปากหัวเราะด้วยเสียงดังกังวานไร้จริตใดๆทั้งสิ้น

         ฉันและคนทั้งหมดในพื้นที่แห่งนี้มองดูพวกเขาอย่างอุ่นใจฉันเห็นอาการทุกอย่างที่พวกเขาแสดงออกมาได้ครื้นเครง  แต่พวกเขาไม่เห็นเรา  ฉันภาวนาให้เขาเหลียวมองเห็นฉัน
ฉันอยากให้ภาพฉันที่กำลังมองดูพวกเขาพลางตบมือตามนั้น  ตรึงอยู่ในห้วงแห่งความทรงจำ
ทว่าฉันก็ได้แค่ฝันลมๆแล้งๆ ฉันหวังมากเกินไป  มันยากนักที่จะทำให้พวกเขาเป็นดั่งที่ปรารถนาไว้  เพราะพวดเขาทั้งหมดตาบอดสนิท

           โลกอันมืดมิดไร้แสงสว่างไม่มีแม้กระทั่งภาพจางๆปรากฎให้พวกเขาทั้งหมดได้รับรู้จดจำ  มันจะเลวร้ายเพียงใด หากเราเจอแค่ภาพสีดำภายในเปลือกตาเสมือนแผ่นฟิล์มฉายหนังเสีย  รู้สึกได้แค่สายลมพัดผ่านกระทบบนร่างกายวูบวาบ และภาพเคลื่อนไหวละเป็นอย่างไรผู้คนกำลังทำอะไรกันบ้าง  ยิ้มเหรอ หรือหัวเราะ  ผู้คนเดินแห่ซื้ออะไรกันนะเสียงอึกทึกคึกโครมกันใหญ่  นักดนตรีพวกนี้ต้องทนอยู่ในโลกแห่งเสียงไร้มโนภาพ  เขาใช้การฟังเพื่อมาสร้างรอยยิ้มให้ผู้คน อย่างนักคีย์บอร์ดคนนั้นนะ  กระโดดพลางร้องเต้นอยู่ทั้งเพลง  คนข้างๆฉันนั่งมองและหัวเราะเยาะเขา  แล้วเหตุอันใดถึงต้องทำแบบนั้นเล่า  เพียงเพราะเขาเป็นไอบอดมายืนทำตลกให้ได้ขำเช่นนั่นหรือ  เขามีความสุขที่ได้ฟังเสียงดนตรีจากการผสานฝีมือดนตรีของกลุ่มคนภาพมืด  ผู้คนมี่ผ่านไปมาหย่อนเงินลงตู้บริจาคไม่ขาดสาย  พลางปรบมือตามและยิ้มให้พวกเขาแม้พวกเขาจะมองไม่เห็นก็ตาม 

          เพลงสุดท้ายที่ฉันได้ฟังมันครึกครื้นมากจนไม่สามารถควบคุมการเคลื่อนไหวของเท้าที่กระทบเป็นจังหวะบนพื้นผิวได้  พวกเขาเล่นเพลงสกาที่พาใจเพลิดเพลินด้วยคำร้อง
ชึกกะชึกชึก  ชึกกะชึกชึก ชึกกะชึกชึก ฮึ่ย  ฮึ่ย  ฮึ่ย  ฮึ่ย  ทั้งยังระงมด้วยเสียง วีดวิ้วของผู้คนที่อยู่รายล้อม  มันช่างเป็นการจากลาที่ลืมเลือนได้ยากเสียจริง

           การที่ใครทุกคนจะรับรู้ถึงความหมายใดๆก็ตาม  แค่ลองหลับตาแล้วหล่อความรู้สึกผู้คน
ธรรมชาติหรือแม้กระทั่งสัตว์  หลอมเป็นหนึ่งเดียว  ผลลัพธ์ก็จะบังเกิดกลายเป็นความหยั่งรู้อันนำพาไปซึ่งการเสาะแสวงหาสิ่งปรุงแต่งในชีวิตต่อไปไม่มีที่สิ้นสุด