My Diary

วัน พุธ ที่ 29 ธันวาคม 2553 (22.34 น.)

วันนี้เหนื่อยจังแฮะ ต้องตื่นแต่เช้าไปขึ้นเวรเช้า ทั้งๆที่เมื่อคืนก็ลงเวรบ่ายมาเกือบเที่ยงคืนครึ่ง กว่าจะทำภารกิจ อาบน้ำ ซักผ้า รีดผ้าเสร็จ ก็ปาเข้าไปเกือบๆจะตีสองโน่นแหละถึงได้นอน แล้วก็ต้องสะดุ้งตื่นอีกทีเมื่อเสียงนาฬิกาปลุกตอนเกือบๆหกโมงครึ่งในตอนเช้า ต้องรีบตื่นไปขึ้นเวรด้วยอาการสะลึมสะลือ

เมื่อไปถึงที่ฝึกงานก็เริ่มไปโอเคยาใน Stock และโอเคของในรถ Emergency และไปเซ็นต์ชื่อขึ้นฝึกปฏิบัติงาน ถึงเวลาแปดโมงเช้าก็ไปรับเวร รับเวรเสร็จก็ไปเดิน Round แล้วก็แยกย้ายกันทำงาน Routine ปรากฏว่าได้เป็น Member ของทีม A ได้อยู่กับพี่ Team Lead คนหนึ่ง

พี่คนนี้แหละที่ทำให้รู้สึกเหนื่อยเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า ถ้าคุณเป็นฉันไม่รู้ว่าคุณจะทำอย่างไร ถ้าคุณรู้ว่า คุณเป็นเสมือนสิ่งที่ไร้ตัวตนในสายตาของใครสักคน ปกติพี่ที่เป็น Team Lead จะต้องพาน้องที่ขึ้นฝึกงานด้วยทำงานตาม Routine หรือไม่ก็คอยแนะนำอยู่ห่างๆ แล้วให้น้องไปทำด้วยตนเอง แต่ไม่ใช่กับพี่คนนี้เลย

พี่ไม่พูดอะไรกับเด็กฝึกงานอย่างฉัน แม้กระทั่งบอกฉันว่า ให้ฉันเริ่มต้นทำอะไร ฉันต้องไปยืนเก้ๆกังอยู่ข้างๆพี่ ในขณะที่พี่ก็ทำงาน Routine ของพี่ไปไม่สนใจฉัน ทำยังกับว่าไม่มีฉันอยู่ตรงนั้น แม้ฉันพยายามจะถามพี่ว่า "พี่คะ มีอะไรให้หนูช่วยทำมั๊ยคะ" ปรากฏว่าคำตอบที่ได้คือ " พี่ทำหมดแล้ว ไปช่วยพี่ทีม B เค้านู่น ไป"

วันนี้ทั้งวัน ฉันต้องไปเกาะพี่ทีม B แจ ทั้งๆที่พี่ก็ยุ่งๆกับการ Train ให้เพื่อนฉันคนหนึ่งที่เป็น Member ของทีมBอยู่แล้ว ทั้งๆที่อันที่จริงคนที่ต้อง Train ให้ฉันควรจะเป็นพี่ Team Lead ของทีม A มากกว่า แต่ยังงัยก็ตาม ฉันก็ได้รับการต้อนรับที่ดีจากพี่ Team Lead ทีม B พี่ให้ฉันช่วยทำกิจกรรมหลายอย่าง มันทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นได้บ้าง ทั้งนี้อาจเป็นเพราะว่าพี่คนนี้เป็นพี่ที่จบจากสถาบันเดียวกันกับฉันก็เป็นได้ ทำให้ความเป็นพี่น้องมันมีสายใยผูกพันถึงกันได้มากกว่า

ในที่สุดเวลาที่ฉันรอคอยอย่างใจจดใจจ่อสำหรับวันนี้ก็มาถึง มันคือ เวลาของการส่งเวร แล้วหลังจากนั้นฉันก็จะได้ลงเวรเสียที เวลาประมาณ 16.00 น. ฉันก็ไปยืนร่วมในการส่งเวรแบบเป็นหัวหลักหัวตออีกเช่นเคย การส่งเวรจบลง พี่ Team Lead ทีม A เวรบ่าย ถามไถ่ฉัน ทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นมากกว่าเดิมเล็กน้อย อย่างน้อยตอนที่ฉันขึ้นเวรบ่ายเมื่อวานพี่คนนี้ก็ทำให้ฉันรู้สึกว่ามีอาจารย์ที่ดีคอยดูแลกำกับฉันด้วยความรู้สึกอบอุ่นและเป็นกันเองอยู่ใกล้ๆตลอดการฝึกงานในเวรบ่าย ทำให้ฉันอดรู้สึกขอบคุณพี่ในใจไม่ได้

ถึงแม้วันนี้ฉันจะรู้สึกเหนื่อยหน่อยกับการต้องกลายเป็นอากาศที่ไร้ตัวตนแทบทั้งวันที่ขึ้นเวรเช้าก็เถอะ  แต่อย่างน้อยพี่คนอื่นๆก็เป็นอาจารย์ที่ดีและทำให้ฉันรู้สึกดีและอบอุ่นก็มีอยู่ในที่ฝึกงานของฉันเหมือนกัน แม้ว่าฉันจะได้ยินแว่วๆจากพี่ผู้ช่วยฯว่า พี่คนที่เป็น Team Lead ทีม A เวรเช้าที่ฉันอยู่ด้วยคนนี้จะ Anti เด็กที่มาจากสถาบันของฉันเป็นการส่วนตัวก็ตามเถอะ( Feedback ที่ไม่ดีอันนี้ มันทำให้ฉันคิดว่า ฉันทำอะไรผิดกันแน่เนี่ย พี่ถึงได้ Anti ฉันอ่ะ)...