My Diary
เขียนโดย Mawmeaw
วันที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2553 เวลา 14.09 น.
แก้ไขเมื่อ 11 เมษายน พ.ศ. 2562 13.18 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
4) กับอีกวันที่เหนื่อย(ใจ)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
วัน พุธ ที่ 29 ธันวาคม 2553 (22.34 น.)
วันนี้เหนื่อยจังแฮะ ต้องตื่นแต่เช้าไปขึ้นเวรเช้า ทั้งๆที่เมื่อคืนก็ลงเวรบ่ายมาเกือบเที่ยงคืนครึ่ง กว่าจะทำภารกิจ อาบน้ำ ซักผ้า รีดผ้าเสร็จ ก็ปาเข้าไปเกือบๆจะตีสองโน่นแหละถึงได้นอน แล้วก็ต้องสะดุ้งตื่นอีกทีเมื่อเสียงนาฬิกาปลุกตอนเกือบๆหกโมงครึ่งในตอนเช้า ต้องรีบตื่นไปขึ้นเวรด้วยอาการสะลึมสะลือ
เมื่อไปถึงที่ฝึกงานก็เริ่มไปโอเคยาใน Stock และโอเคของในรถ Emergency และไปเซ็นต์ชื่อขึ้นฝึกปฏิบัติงาน ถึงเวลาแปดโมงเช้าก็ไปรับเวร รับเวรเสร็จก็ไปเดิน Round แล้วก็แยกย้ายกันทำงาน Routine ปรากฏว่าได้เป็น Member ของทีม A ได้อยู่กับพี่ Team Lead คนหนึ่ง
พี่คนนี้แหละที่ทำให้รู้สึกเหนื่อยเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า ถ้าคุณเป็นฉันไม่รู้ว่าคุณจะทำอย่างไร ถ้าคุณรู้ว่า คุณเป็นเสมือนสิ่งที่ไร้ตัวตนในสายตาของใครสักคน ปกติพี่ที่เป็น Team Lead จะต้องพาน้องที่ขึ้นฝึกงานด้วยทำงานตาม Routine หรือไม่ก็คอยแนะนำอยู่ห่างๆ แล้วให้น้องไปทำด้วยตนเอง แต่ไม่ใช่กับพี่คนนี้เลย
พี่ไม่พูดอะไรกับเด็กฝึกงานอย่างฉัน แม้กระทั่งบอกฉันว่า ให้ฉันเริ่มต้นทำอะไร ฉันต้องไปยืนเก้ๆกังอยู่ข้างๆพี่ ในขณะที่พี่ก็ทำงาน Routine ของพี่ไปไม่สนใจฉัน ทำยังกับว่าไม่มีฉันอยู่ตรงนั้น แม้ฉันพยายามจะถามพี่ว่า "พี่คะ มีอะไรให้หนูช่วยทำมั๊ยคะ" ปรากฏว่าคำตอบที่ได้คือ " พี่ทำหมดแล้ว ไปช่วยพี่ทีม B เค้านู่น ไป"
วันนี้ทั้งวัน ฉันต้องไปเกาะพี่ทีม B แจ ทั้งๆที่พี่ก็ยุ่งๆกับการ Train ให้เพื่อนฉันคนหนึ่งที่เป็น Member ของทีมBอยู่แล้ว ทั้งๆที่อันที่จริงคนที่ต้อง Train ให้ฉันควรจะเป็นพี่ Team Lead ของทีม A มากกว่า แต่ยังงัยก็ตาม ฉันก็ได้รับการต้อนรับที่ดีจากพี่ Team Lead ทีม B พี่ให้ฉันช่วยทำกิจกรรมหลายอย่าง มันทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นได้บ้าง ทั้งนี้อาจเป็นเพราะว่าพี่คนนี้เป็นพี่ที่จบจากสถาบันเดียวกันกับฉันก็เป็นได้ ทำให้ความเป็นพี่น้องมันมีสายใยผูกพันถึงกันได้มากกว่า
ในที่สุดเวลาที่ฉันรอคอยอย่างใจจดใจจ่อสำหรับวันนี้ก็มาถึง มันคือ เวลาของการส่งเวร แล้วหลังจากนั้นฉันก็จะได้ลงเวรเสียที เวลาประมาณ 16.00 น. ฉันก็ไปยืนร่วมในการส่งเวรแบบเป็นหัวหลักหัวตออีกเช่นเคย การส่งเวรจบลง พี่ Team Lead ทีม A เวรบ่าย ถามไถ่ฉัน ทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นมากกว่าเดิมเล็กน้อย อย่างน้อยตอนที่ฉันขึ้นเวรบ่ายเมื่อวานพี่คนนี้ก็ทำให้ฉันรู้สึกว่ามีอาจารย์ที่ดีคอยดูแลกำกับฉันด้วยความรู้สึกอบอุ่นและเป็นกันเองอยู่ใกล้ๆตลอดการฝึกงานในเวรบ่าย ทำให้ฉันอดรู้สึกขอบคุณพี่ในใจไม่ได้
ถึงแม้วันนี้ฉันจะรู้สึกเหนื่อยหน่อยกับการต้องกลายเป็นอากาศที่ไร้ตัวตนแทบทั้งวันที่ขึ้นเวรเช้าก็เถอะ แต่อย่างน้อยพี่คนอื่นๆก็เป็นอาจารย์ที่ดีและทำให้ฉันรู้สึกดีและอบอุ่นก็มีอยู่ในที่ฝึกงานของฉันเหมือนกัน แม้ว่าฉันจะได้ยินแว่วๆจากพี่ผู้ช่วยฯว่า พี่คนที่เป็น Team Lead ทีม A เวรเช้าที่ฉันอยู่ด้วยคนนี้จะ Anti เด็กที่มาจากสถาบันของฉันเป็นการส่วนตัวก็ตามเถอะ( Feedback ที่ไม่ดีอันนี้ มันทำให้ฉันคิดว่า ฉันทำอะไรผิดกันแน่เนี่ย พี่ถึงได้ Anti ฉันอ่ะ)...
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ