เสียงดนตรี ที่ไม่ได้ยิน

10.0

เขียนโดย solo1075

วันที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2553 เวลา 16.43 น.

  1 ตอนเดียวจบ
  5 วิจารณ์
  6,176 อ่าน
แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เสียงดนตรี ที่ไม่ได้ยิน

                “ เสียงดนตรี ขับกล่อมเป็นประจำทุกวัน  ในยามค่ำคืนที่ร้านในย่านใกล้ๆมหาลัยในแหล่งที่วัยรุ่นออกมายามราตรี”

                “เธอคือความฝัน  ในใจฉัน  เพียงความฝัน  ที่แสนไกล......”   

คืนนี้ที่ร้านดูแน่นขนัดตาไปเหมือนทุกค่ำคืน  ทาม หนุ่มที่รักในเสียงดนตรีกับเพื่อนๆของเขา  จะมาเจอกันเป็นประจำในยามราตรีของทุกค่ำคืนในร้านแห่งนี้  เป็นอีกหนึ่งวันที่รู้สึกดีที่ได้เล่นดนตรี  และร้องเพลงอย่างที่ใจต้องการ

                “ทาม ลูกก็ใกล้จะจบ ม 6 แล้วนะ แม่อยากให้ลูกตั้งใจเรียนสอบเข้าที่ดีๆ  จะได้จบออกมามีงานทำเหมือนพี่สาว  แล้วจะได้กลับมาเลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่บ้าง “ เป็นคำพูดที่ตราตรึงอยู่ในหัวใจของทามตลอดมา

                ผลสอบของปลายเทอมที่ผ่านมา  ทาม ทำได้ดีทีเดียว  แม่ของทามจึงจัดซื้อของขวัญให้เป็นพิเศษ เป็นกีต้าร์ตัวเล็กๆ ที่ ทาม ได้ใฝ่ฝันอยากเล่นกีต้าร์ให้เป็น   เขารักในเสียงดนตรีที่ขับกล่อมออกมาเวลาไปฟังผู้คนที่เขาเล่นกันตามสถานที่ต่างๆ  เป็นจุดเริ่มต้นของความฝัน ที่อยากเป็นนักดนตรีให้ได้

                และแล้ววันหนึ่งชีวิตในช่วงมหาลัยก็มาถึง  ทาม สอบติดมหาลัยชื่อดัง  กับการก้าวตามฝันของเขาที่ไม่เคยละทิ้งไป  ถ้าหากชีวิตของเขาไม่ได้มาเจอกับ...

                ไปค่ายมั๊ยคะ ช่วงนี้ชม่รม จะพาน้องๆไปออกค่ายกันที่ โรงเรียนบ้านปากบางยาว  น้องๆที่สนใจสามารถมาลงชื่อได้ที่โต๊ะด้านนี้เลยนะคะ 

                “ ความที่ต้องติดไปกับเพื่อนๆของเขาที่แอบชอบรุ่นพี่ในชมรม  ทามจึงต้องติดไปกับลูกทัวน์คณะนี้ด้วย   แต่การได้ไปสัมผัสประสบการณ์ที่ผ่านมาแปลกๆใหม่ๆ  การออกค่ายที่ไปสัมผัสกับอีกมุมหนึ่งของชีวิต ที่ยากลำบาก กับความใฝ่ฝันที่ทามมีต่อตนเอง  กลับดูเป็นเรื่องเล็กน้อยไปสำหรับสิ่งเหล่านี้

 

                “ในยามดึกของคืนแรกที่ได้ไปค่าย “  เสียงร้องเพลงกับกีต้าร์อีกหนึ่งตัวที่ดังมาจากกลุ่มที่ยังไม่นอนในยามดึกดื่นเป็นเพลงที่หวนรำลึกให้นึกถึงบ้าน”

                “น้องทาม นายเล่นกีต้าร์เป็นด้วยหรอ” เสียงทักทายจากรุ่นพี่ที่ไปออกค่ายด้วยกัน

                “ใช่ครับ  ผมเริ่มหัดเล่นไม่นานนี้เอง”

                “พรุ่งนี้  เอางี้ละกัน นายไปเล่นขั้นช่วงให้พี่หน่อย พอดีพี่จะมีการแสดงให้น้องๆ โรงเรียนดูน่ะ ช่วยพี่หน่อยละกัน”

                 เป็นความรู้สึกครั้งแรกที่จะได้มานั่งเล่นให้เด็กๆ ที่เราไม่รู้จักฟัง  เป็นความรู้สึกแปลกใหม่มากสำหรับทาม

ความประทับใจเกิดขึ้นหลังจากที่เขาได้เล่นให้น้องๆจากโรงเรียนที่เขาไปออกค่าย  ความใฝ่ฝันที่อยากเป็นนักร้องอันโด่งดังมีชื่อเสียง แปรแปลี่ยนไป  กลับทำให้เขามีความคิดใหม่ที่อยากเพียงร้องเพลงให้ใครสักคนที่เขาอยากร้องให้ฟัง  อยากร้องเพลงให้กับผู้คนที่กำลังทุกข์  สุข เศร้า  เหงา ปะปนกันไป

มันเป็นความรู้สึกที่ดีกว่าที่ได้ร้องเพลงให้ผู้คนมีรอยยิ้ม.....

จากวันนั้นจนถึงวันนี้ผมผลันชีวิตตัวเองมาเล่นอยู่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในย่านใกล้ๆมหาลัยที่ผมกำลังศึกษาอยู่ มันอาจดูแปลกไป  แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมรู้สึกค้างคาใจกับการกระทำ  ที่ไม่กล้าบอกให้แม่ได้รับรู้ว่าผมกำลังทำอะไรในตอนนี้ทั้งๆที่มันไม่ใช่เรื่องผิดแต่สิ่งที่ทำไม่สามารถบอกให้คนที่เราอยากบอกให้รับรู้ได้  

                ร้องเพลงมาตั้งนาน ให้กับคนเป็นร้อยเป็นพันคนได้ฟัง  แต่มีอีกเพียงไม่กี่คนที่ผมอยากให้ฟังเหลือเกิน  ถ้าวันนี้เขาได้ยินผมอยากบอกเขาเหลือเกินว่า   “ผมขอโทษ  ที่ทำตามดังที่แม่ต้องการไม่ได้”

                วันนี้ผมโตเป็นผู้ใหญ่ แต่ใจผมเล็กเหลือเกินถ้าเทียบกับ  ความต้องการที่แม่ให้ความหวังไว้กับผม

 

                อยากร้องเพลงให้พ่อกับแม่ฟังเหลือเกิน.......

 

               “คืนนี้ที่ร้านดูแน่นขนัดตาไปเหมือนทุกค่ำคืน.....” 

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา