เพื่อนรัก

          โอ้ย..รถรับส่งนักเรียนก็มาช้าสายเเน่ๆเลยเห้อ ตุบๆๆ(เสียงเท้าวิ่งเข้าโรงเรียน) เอาล่ะเป็นไงเป็นกัน ฉันถึงโรงเรียนที่ฉันเข้าศึกษาต่อชั้นมัธยมศึกษาปีที่4 โรงเรียนลองกองหวานวิทยาคาร ฉันวิ่งสุดๆกลัวว่าจะเข้าโรงเรียนไม่ทัน อร๊าย!!(กรีดในใจ)ไม่ทัน ไม่ทันเเน่ๆ มีครูท่านกนึ่งถือไว้เรียวหน้าโรงเรียนหน้าตาดุ รูปร่างท้วมเป็นผู้ชาย ทำหน้าคิ้วขมวด เเล้วจ้องฉัน ตายๆๆเเน่ๆไอทรายเอ้ย (ครู)“ยืนอยู่ทำไรเล่า รีบสิเดี๋ยวก็ไม่ทันเเถว!” (ทราย)“ขอโทษค่ะอาจารย์ขาหนูมันไม่ไป”“รีบสิไป!!” โอ้ย อาจารย์โหดจังเนี่ย เเบบนี้ใครจะกล้าเรียนด้วยเนี่ยโหดขนาดนี้เป็นครูฝ่ายปกครองเเน่ๆ (ครู)“หึๆ เธอคิดถูกเเล้วเเหละ รู้เเล้วก็รีบไปซะ!” ค่าาอาจารย์ ฉันรีบวิ่งไปเเถวให้ทันเเล้วทันได้นั้น โอ้ยไอทรายซวยเเสนซวยจริงๆ ฉันไปชนผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาดีดูใจดีดูเป็นที่รักของคนฉันก็รีบขอโทษเลยเเหละกลัวจะมีเรื่องกัน (ทราย)“นี่เธอ ขอโทษนะพอดีฉันรีบไม่ได้ระวังอะ เธอไม่เป็นอะไรมากนะ” (ญ)“ไม่เป็นไรค่ะ ขอโทษเหมือนกันนะคะฉันก็วิ่งไม่ดูทางกลัวไม่ทันเหมือนกันค่ะ เเต่ตอนนี้เราต้องรีบเเล้วนะคะ มันจะใกล้เคารพธงชาติเเล้วค่ะ” จากนั้นฉันก็คิดได้เเล้วก็วิ่งไปไม่รอผู้หญิงคนนั้นเลย.. พอไปถึงเเถว“ห้อง4/7อยู่ไหนนะ” (ญ)“เธออยู่4/7หรอตรงนี่ไงเเถวเดียวกับเราเลย” โอ้วสวรรค์มีคนมาบอกเเล้ว ฉันก็หันตามเสียงนั้นทันดี •_•
อ่าวเธอคนนั้นที่นาที่ฉันเดินชนเมื่อกี้ที่เเม้ก็อยู่ห้องเดียวกันนี่เอง ฉันก็เดินไปตรงแถวนั้นเเล้วไม่ได้พูดอะไรพร้อมฉันไม่รู้จะชวนพูดอะไรดี..พอทำกิจกรรมหน้าเสาธงเสร็จเเล้วก็มีครูมาเช็คชื่อ (ครู)“ชื่ออะไรเลขที่เท่าไหร่ครับ?” อ่ะอ่าวครูโหดคนนั้นนี่ ซวยซ้ำซวยซ้อนจริงๆจะเป็นไงต่อไปหรอฉันโดนเล่นเเน่ๆ..