จิลซีรีย์ ตอน: ป่าแห่งสมบัติโบราณ

"ขอบคุณครับคุณภูติแห่งไม้"

"สวัสดีครับลุงต้นไม้" ทั้งสามคนทักทายลุงต้นไม้ จิลจึงเริ่มเล่าเรื่องราวที่จะเดินทางเข้าไปในป่าให้ลุงต้นไม้ฟัง "ขอให้พวกเจ้าได้รับประสบการณ์ที่ดีในครั้งนี้" ลุงต้นไม้พูดพร้อมรอยยิ้ม จากนั้นทั้งสามคนก็บอกลาพร้อมเดินทางกันต่อเข้าไปในป่า

ทั้งสามคนเดินลึกเข้ามาถึงจุดที่ไม่เคยเดินมาถึงกัน จิลชี้ไปที่ข้างหน้า "นั่นไงลำธาร" จิลเริ่มกวาดสายตามองหารอบๆ เพื่อหาก้อนหินสีเหลืองที่สามารถส่องแสงได้ในเวลากลางคืน

"นี่ไง นี่อีก"

"หินสีเหลืองๆ คล้ายผลึกนี้น่าจะใช่นะ"

เขาเก็บก้อนหินสีเหลืองขึ้นมาสามก้อน และแบ่งให้ วิลและมาร์คัสคนละก้อน จากนั้นจึงเดินมาบริเวณลำธาร เห็นภูเขาอยู่ฝั่งตรงข้าม

จุดกากบาทอยู่ตรงลำธารตามแผนที่บอกไว้ พวกเราต้องข้ามลำธารสายนี้ไปอีกฝั่ง จากนั้นจิลเดินไปเก็บกิ่งไม้ยาวๆ ที่ตกอยู่ และใช้มันเพื่อปักลงไปดูความลึกของลำธาร

"ลำธารนี้ไม่กว้างเท่าไหร่ และไม่ลึกด้วย ถึงจะมีโคลนอยู่แต่พวกเราค่อยๆ เดินข้ามกันไปได้"

เมื่อดึงกิ่งไม้ขึ้นมาจากลำธาร ทันใดนั้น..ลำธารก็ไหลอย่างแรงขึ้นมาทันที ทั้งสามคนต่างก็ตกใจ

"เกิดอะไรขึ้น" วิลและมาร์คัสพูดพร้อมกัน

"อย่างนี้เราจะข้ามกันได้อย่างปลอดภัยไหม"

จิลยืนคิดอยู่พักนึง..แล้วจึงเปิดกระเป๋าหยิบเชือกขึ้นมา "เราใช้เชือกนี้ผูกไว้กับหินแล้วจับไว้ ค่อยๆ เดินข้ามลำธารกัน"

มาร์คัสได้ยินจิลบอกให้ใช้เชือก จึงหยิบเชือกที่เขาทำขึ้นมาเองจากต้นอะกาเว และส่งให้จิล

"ใช้เชือกของฉันไหม"

"ดีเลย เชือกของนายเหนียวและทน เราใช้เชือกของนายเอาไปผูกไว้กับก้อนหินก้อนใหญ่ตรงนั้นกัน"

จากนั้นทั้งสามคนค่อยๆ ก้าวลงไปยังลำธาร เท้าที่จมลงในโคลน กระแสน้ำที่ไหลแรงและเย็นเฉียบ มือจับเชือกแน่นขณะค่อยๆ ก้าวข้ามไปทีละก้าว โดยมีสายน้ำกระแทกขาเหมือนพยายามฉุดรั้งพวกเขาไว้

เท้าข้างนึงของวิลก้าวลงไปตรงจุดที่ลึกของโคลน ร่างกายเซถลาไปข้างหน้า มาร์คัสที่เดินอยู่เป็นคนสุดท้ายสามารถพยุงตัววิลไว้ได้ทัน ก่อนที่จะก้าวต่อไปอย่างระมัดระวังยิ่งขึ้น และเมื่อถึงอีกฝั่งกระแสน้ำที่ไหลแรงกับค่อยๆ สงบลง

"ลำธารนี้ไม่ไหลแรงแล้ว" ทั้งสามคนต่างมองไปที่ลำธารเห็นกระแสน้ำสงบลง จิลนำเชือกไปผูกไว้ที่ก้อนหินเพื่อใช้สำหรับขากลับ

"เมื่อกี้ขอบคุณนะ" วิลพูดพลางสำรวจตัวเอง ทั้งที่เท้าและกางเกงเประไปด้วยโคลน

จิลหยิบผ้าที่เตรียมไว้ขึ้นมาให้ทุกคน และบอกว่าให้รีบทำความสะอาดล้างโคลนและสิ่งสกปรกออกกันก่อน เมื่อทำความสะอากเสร็จเรียบร้อย จิลก็พูดขึ้นว่าดวงอาทิตย์ใกล้จะอยู่ตรงกลางแล้ว พวกเรามานั่งพักกินข้าวกันก่อน

ทุกคนต่างก็หยิบอาหารของตัวเองขึ้นมา จิลหยิบขนมปังไส้เนื้อบดยื่นให้กับทั้งสองคน มาร์คัสรับไว้ และยื่นอาหารที่เตรียมมาให้กับวิลและจิล ส่วนวิลนั้นหยิบซุปข้าวโพดสูตรใหม่ให้ทุกคน จากนั้นก็หยิบคุ๊กกี้มาวางไว้ตรงกลาง จิลและมาร์คัสต่างหยิบคุ๊กกี้ของวิลมาชิมทันที

"คุ๊กกี้นี้นุ่มมาก นายใส่สตรอว์เบอร์รีลงไปด้วยใช่ไหม มันอร่อยมาก"

"ใช่แล้ว"

"สวัสดีทุกคน" เสียงที่ลึกและอ่อนโยนดังขึ้น