The Prince of Flower เกมรักมัดใจ เจ้าชายดอกไม้กับยัยเย็นชา

3 สิ่งที่ผู้คนมักนิยามเกี่ยวกับดอกไม้ คือ ‘งดงาม’ ‘หอมหวาน’ ‘น่าหลงใหล’

แม้ว่าภาษาดอกไม้จะลึกซึ้งกินใจเกินกว่านั้น

'ทวิตซ์' หนุ่มลูกครึ่งหน้าสวย 

เพอร์เฟ็กบอย เรือนผมเงินทอประกายโดดเด่น สีนัยน์ตาผันเปลี่ยนตามอารมณ์

น้ำเสียงทุ้มนุ่มนวลชวนฝัน กลิ่นหอมฟุ้งเย้ายวนใจและรอยยิ้มหวานละมุน

สิ่งมีชีวิตทรงเสน่ห์ ดังซานตานผู้ล่อลวงให้ก่อบาป

‘เกสรอาบยาพิษ’ มอมเมาเหล่าแมลงหน้าโง่หลงละเมอ 

วาทะศิลป์มีพลังปลุกเร้า เสกสรรค์โลกแสนน่าเบื่อให้กลายเป็นดินแดนมหัศจรรย์ 

ผลงานชิ้นโบว์แดงถูกสร้างขึ้น เพื่อสะท้อนอารมณ์ขันของพระเจ้า

เพราะไม่ว่าจะนิยามด้วยคำใด ก็มิอาจเทียบเคียงความงดงามของ ‘เจ้าชายดอกไม้’ ได้เลย

บทสรรเสริญเทิดพระเกียรติหนุ่มหล่อ ช่างเว่อร์วังไร้เดียงสา

ถ้าพวกเธอรู้ว่า หมอนี่มันเป็นแค่ไอ้หื่นมือปลาหมึก ผีทะเลสุดเสี่ยว หึงโหด สตอล์กเกอร์ มาโซคิสม์ เจ้าเล่ห์ กวนประสาท เผด็จการ เอาแต่ใจ ไร้สามัญสำนึก หน้าด้าน หลงตัวเอง มีปม ตรรกะเพี้ยนพิลึกหลุดโลก…ยังจะกรี๊ดกร๊าดเค้าอีกมั้ย?

อ๊ะอา~ อย่าเพิ่งชิ่งบึ่งหนีร้อง ‘ยี้’ ทดคำตอบนั้นไว้ในใจ แล้วลองเปิดอ่านบทต่อไปก่อนเถอะ

ไม่แน่ เราอาจเป็นพวกเดียวกัน…