The Prince of Flower เกมรักมัดใจ เจ้าชายดอกไม้กับยัยเย็นชา

9.7

เขียนโดย Killolat

วันที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2567 เวลา 07.31 น.

  26 บท
  1 วิจารณ์
  1,893 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2567 00.23 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

บทส่งท้าย

 

-Twitz sides-

 

Happy 9th Anniversary เท่าอายุแฝดสามพอดี

 

สาวน้อยมหัศจรรย์สานฝันป๊าฟอร์มทีมบาส 3x3 ได้สำเร็จ

 

อย่าลืมขอบคุณนักแม่นปืนคนเก่งด้วยนะคร้าบ ถึงพระเจ้าจะชอบกลั่นแกล้ง แต่เทพีแห่งชัยชนะยืนข้างผมเสมอ ยิงนัดเดียวเข้ากลางเป้า

 

เกมรักนี้ ผมเก็บครบทุก Achievement 

 

เผื่อใครยังสงสัยเรื่องราวใน Past Simple และ  Past Perfect Continous ลองย้อนดูประโยค Future Simple ที่ผมเคยพูดไว้กับเธอ แล้วเปลี่ยนเป็น

เท้นต์ Future Perfect Continuous นั่นแหละครับ ภาคต่อเทพนิยายแสนหวานของสองเรา 

 

ไม่สิ 5 ต่างหาก…

 

เพราะตั้งแต่พวกสามแสบถือกำเนิด จาก Make love all the time ก็กลายเป็น Family time แทน 

 

อย่าห่วงเลย ไฟรักเราไม่เคยมอด เพราะผมเก่งนักแล เรื่องจัดการเวลาและทำกิจกรรมหลายอย่างพร้อมกัน

 

“ปาปี๊ๆ หม่ามี๊ลำเอียง~”

 

รูปคดีจำเจไม่ต้องสืบพยาน ยัยตัวแสบแกล้งน้องแรงจนโดนดุอีกสิท่า

 

‘ทิวลี่’ นางฟ้าผมเงินร่าเริงแจ่มใส ชื่อนี้ตั้งตามเมืองแห่งหนึ่งในอิตาลี 

 

เราไปฮันนีมูนกัน และ…ใช่ครับ ผมยิง Shot gun นัดแรกที่นั่น ต่อด้วยรัวกระสุนปืนกลไร้เกราะป้องกัน 

 

หนึ่งในผลงานชิ้นโบว์แดงที่เราภาคภูมิใจ เจ้าหญิงน้อยช่างเหมือน ‘เอเดล’ อย่างกับแกะ 

 

ถ้ายัยนั่นลาโลก ผมคงคิดว่าเธอกลับชาติมาเกิดเป็นลูกเราแน่ๆ

 

“ปาปี๊~”

 

ภูตจิ๋วป่วนเรียกร้องความสนใจ เกาะโหนแขนผมเล่นแทนบาร์ 

 

โธ่ ทิวลี่ หัวใจบนหน้าเค้กปาปี๊เบี้ยวหมดแล้ว…

 

วาดทับเพิ่มอีกดวงละกัน ใส่แยมสตอเบอรี่เยอะๆ เลย

 

“ทิวแกล้งจุ๊บๆ ผม ToT”

 

‘ทไวส์’ เทวดาตัวน้อยขี้แยลูกรักยูแช ลุกลี้ลุกลนวิ่งมาฟ้องบ้าง

 

ผมเงินตานิลดำ เจ้าหนูลาเต้อุ่น เขาคือส่วนผสมที่ลงตัวของพ่อและแม่

 

“ให้ความรักต่างหาก!” 

 

เด็กหญิงแก่นแก้วเถียงเสียงแหลม

 

เค้กเซอร์ไพรส์เสร็จสมบูรณ์ 

 

เอาล่ะ ได้เวลาห้ามทัพ

 

ผมย่อตัวลูบหัวตะล่อม ใช้ไม้อ่อนสั่งสอน ตอกย้ำกฎข้อ 1 ของบ้าน

 

“ทิวลี่คะ ปาปี๊สอนว่าไง หม่ามี๊ถูกเสมอ ^^” 

 

“เผด็จการ” 

 

หัวขบถไม่ต้องสืบว่าลูกใคร ยัยตัวเล็กลอกเลียนคำเก่งเหลือเกิน 

 

เนี่ยแหละน้า ผลของการเถียงกันต่อหน้าลูก 

 

เมี๊ยว~

 

ช่วยไว้ทันเวลาพอดีสวีทพี ฉันติดหนี้แมวเลียแกแล้ว

 

“อ้าว เด็กๆ~ พาคุณปู่สวีทพีเข้านอนเร็ว ดูสิหาวกรามค้างละ”

 

ยีนทาสแมวถ่ายทอดผ่านพันธุกรรม สองแฝดน่าเอ็นดูสามัคคีอุ้มเหมียวส้มกลับเข้าห้อง

 

“พ่อครับ ผมฝันร้าย”

 

ลูกความขาประจำกับคดีโบกี้แมนออดอ้อนเกาะขา 

 

โอเค…วางลงก่อน 

 

ทั้งเค้กวนิลา ช่อดอกไม้ และการ์ดแฮนด์เมด 

 

ตอนนี้หัวใจของเจ้าชายน้อยต้องการคนช่วยประคอง

 

“โอ๋ๆ ยูเซบิโอ้~”

 

ฮั่นแน่ ห้ามล้อชื่อลูกผม ถึงจะยาวเป็นลิเก แต่ป๊าเค้าอุตส่าห์ตั้งให้ตามนักฟุตบอลกองหน้าในตำนานเชียวนา

 

และผมเองก็ชอบมากซะด้วย เพราะคล้ายชื่อคุณภรรยา 

 

‘ยูแช’‘ยูเซ’ น่ารักเนอะ 

 

“ไม่มีอะไรน่ากลัวเท่าความเป็นจริงหรอกลูก”

 

นักสำรวจน้อยหลงใหลในปรัชญา 

 

‘ยูเซบิโอ้’ เป็นเด็กฉลาดชอบคุยโวโตเกินวัย ผมดำขลับเหมือนแม่ ดวงตาเงินแพรวพราว นิสัยคล้ายผมสมัยเด็ก พอเริ่มรู้ความเขาก็ไม่ยอมเรียกกันด้วย

สรรพนามแบ๊วๆ แถมเก๊กขรึมมีเจ้าหญิงน้ำแข็งเป็นไอดอล

 

“เคล็ดลับแห่งชัยชนะคืออะไรรู้มั้ย? ขอแค่อย่ายอมแพ้ จะความฝันหรือความจริง ลูกสามารถพิชิตมันได้”

 

“ขายฝันหรอครับ?”

 

ยูแช My love…

 

ต่อจากนี้ เราเพลาๆ โต้วาทีต่อหน้าลูกหน่อยก็ดีนะ

 

“หึๆ” 

 

ผมหัวเราะในลำคอแก้เก้อ ปล่อยมุกตลกเสียดสี 

 

“ขายออกมั้ยน้า~”

 

“Sold out!” 

 

ตอบสนองฉับไวคมคายสมเป็นลูกพ่อ โตขึ้นจีบสาวเก่งชัวร์

 

“Fantastique!" 

 

พวกเด็กๆ เนี่ยสนุกจัง ^^

 

“Darling~”

 

เสียงหวานใสสะท้านใจร้องเรียกจากในห้อง

 

ว้าว เซ็กซี่~

 

มัวแต่จ้อเพลินไปหน่อย รีบตัดจบบทคุณพ่อก่อนดีกว่า

 

…เพราะตอนนี้ผมชักอยากเล่นเป็นทาสรักซะแล้ว

 

“อะแฮ่ม อัศวินคนเก่ง พ่อจะบอกความลับระดับชาติให้ฟัง…” 

 

ไม้ตายนี้ใช้ได้ผลเสมอ 

 

นัยน์ตาเจ้าตัวน้อยลุกพราวเปล่งประกายสีฟ้าใสหลงใหลโลกแฟนตาซี

 

“ขณะนี้มีมังกรไฟกำลังผงาด พ่อต้องให้แม่ช่วยปราบ ระหว่างนั้น ลูกคอยคุ้มกันพวกพี่ๆ ที ห้ามให้ใครเดินเพ่นพ่านแถวเขตแดนอันตราย เด็ด-ขาด…!”

 

แหงล่ะ เด็กผู้ชายทุกคนชอบเล่นเป็นฮีโร่

 

“Bien Sûr!”

 

มือเล็กตั้งท่าตะเบ๊ะพร้อมเสียงตอบรับแข็งขัน รีบวิ่งแจ้นตะลุยทำภารกิจ

 

Mission clear! 

 

 

ฉากวาบหวิวหลังประตูต้องห้ามเป็นความลับ

 

แอบ Uncen ให้นิดนึงละกัน… 

 

แม้ไม่ต้องพึ่งแหวนทองคำขาวบนนิ้วนางข้างซ้ายหรือใบทะเบียนสมรส 

 

ลำพังแค่สายตาสบประสาน ยูแชก็ตรึงผมอยู่หมัด 

 

บนเตียงเธอคือ ‘ดอกไม้ยั่วสวาท’ ส่วนผมเป็นเพียง ‘แมลงหน้าโง่’

 

บาปละโมบเพิ่มพูนตามระดับความสัมพันธ์ 

 

ร่างกาย หัวใจ ความรัก รอยยิ้ม 

 

ผมต้องการเข้าครอบครองทุกอย่าง และอยากมอบทั้งหมดให้เช่นกัน

 

ภรรยาดีเด่น ทำให้ผมค้นพบคำนิยามบทใหม่

 

‘ถ้าความรักเปรียบเสมือนดอกไม้ มันคงไม่หอมหวานเลยซักนิด

 

…เมื่อเทียบกับเธอ’ 

 

-The end of Twitz sides-

 


 

(จบบริบูรณ์)

 

โรส ออฟ ชารอน; รักนิรันดร์

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา