เจ้าหญิงของฉัน

ความในใจ

ผมเขียนขึ้นตั้งแต่เมื่อเกือบสามปีที่แล้ว หลังจากได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง แกมาบรรจุเป็นข้าราชการในหน่วยงานเดียวกับที่ผมทำน่ะครับ และได้ทำงานร่วมกันด้วยในช่วงแรกๆ และผู้หญิงคนนี้เหมือนจะมีอิทธิพลกับความรู้สึกของผมอย่างบอกไม่ถูก ตอนแรกผมไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับแกเลย คิดแค่เป็นน้องร่วมงานเท่านั้น 

แต่พอร่วมงานกันนานๆ เข้า เหมือนความรู้สึกในใจของผมกำลังบอกว่า ผู้หญิงคนนี้คือคนที่ตัวผมเองอยากปกป้องดูแลเขาไปตลอดชีวิต รู้สึกอยากดูแล อยากซัพพอร์ต อยากอยู่เคียงข้างเขาตลอด แต่แล้ว เมื่อได้แยกย้ายกันตามวงรอบการทำงาน แต่เธอกลับเข้าใจผมผิด คิดว่าผมเป็นไอ้โรคจิต สตอล์กเกอร์คอยติดตามจนรู้สึกหวาดกลัวและมีอคติกับผมไปโดยปริยาย

ยิ่งพยายามเข้าหาก็ยิ่งเหมือนผลักให้หนีห่างออกไปเรื่อยๆ ผมเองพยายามจะอธิบายให้เข้าใจ แต่เธอกลับไม่เปิดใจรับฟังและยิ่งหนีผมออกไปทุกที จนวันสุดท้ายก่อนเธอจะย้ายไป เธอไม่แม้แต่จะให้ผมได้บอกลา เธอกลับหนีและปิดกั้นการติดต่อทุกอย่าง วันนั้นผมเสียใจมาก และทุกวันนี้ก็ยังเสียใจ

เนื้อหาที่เขียนคือความรู้สึกในใจที่ผมมีต่อเธอทั้งหมด ผมอยากจะบอกเธอให้รู้ว่า ผมไม่เคยคิดร้าย คิดล่วงเกิน คิดละลาบละล้วงอะไรแต่อย่างใด และผมขอโทษที่ทำกิริยาท่าทางที่ชวนให้หวาดกลัวโดยไม่ได้ตั้งใจ หรือทำให้เข้าใจผิดแต่อย่างใด

ทุกวันนี้ผมยังคงรักและคิดถึงเธอคนนั้นอยู่เสมอ และหวังว่าเธอจะมีความสุขกับคนที่เธอรัก ผมไม่เคยโกรธ ไม่เคยเกลียดเธอเลยแม้แต่เสี้ยววินาทีเดียว และจะรักและคิดถึงตลอดไป...

เรื่องนี้ผมไม่ได้คิดว่าจะเขียนเพื่อหาความโด่งดังหรือเผยแพร่ในวงกว้างแต่อย่างใด สังเกตว่าเวิร์ดดิ้ง คีย์เวิร์ดค่อนข้างกาวเป็นอย่างมาก และยังผิดหลักการเขียนนิยายแบบรุนแรงจนน่าเกลียดเลยทีเดียว ผมเลือกที่จะเขียนแบบดิบๆ เขียนจากความรู้สึกในใจทั้งหมด ต้องกราบขออภัยผู้อ่านทุกท่านด้วยครับ