หัวใจรักเร้นวิญญาณ

ชินกฤตขับรถและใช้ความคิดไปตลอดทาง เกี่ยวกับเรื่องบ้านของชาลิสาที่ถูกขายไปแล้ว ช่วงติดไฟแดงเขาแอบมองชาลิสาที่นั่งหลับอยู่ที่เบาะด้านหลัง บนตักของเธอกอดตุ๊กตาตัวแทนของเธอไว้

เขาสังเกตว่าสิ่งของใดหากเป็นของเธอแล้ว เธอสามารถหยิบจับและสัมผัสได้ราวกับเธอเองก็มีร่างกายเหมือนเช่นตอนที่เธอมีชีวิต

“สวัสดีครับคุณอรรณพ ช่วยสืบเรื่องหนึ่งให้ผมหน่อย…ข้อมูลผมส่งไปให้ในไลน์นะครับ”

ชินกฤตยกหูโทรศัพท์ต่อสายไปยังบุคคลๆ หนึ่ง ชายหนุ่มทำงานเป็นมือขวาให้กับจักรวาลมานาน จนทำให้เขามีคอนเน็คชั่นมากมายที่ให้ความช่วยเหลือกันได้ ในแวดวงการทำงานของเขาเป็นเรื่องธรรมดาที่ทุกคนสามารถขอความช่วยเหลือกันอยู่เสมอหากไม่หนักหนาจนเกินไป

รถของชินกฤตจอดชั้นเดียวกับคอนโดของเขา ชายหนุ่มเรียกวิญญาณหญิงสาวให้ตื่น และไม่ลืมที่จะถือของให้กับเธอเหมือนอย่างเคย

“คุณง่วงคุณไปนอนต่อได้เลยนะ ตกเย็นผมจะปลุกคุณมากินข้าว”

ชายหนุ่มหมายถึงการมานั่งสูดกลิ่นอาหารของผีสาวอย่างที่ทำทุกครั้ง นับวันเขาเริ่มชินกับการใช้ชีวิตกับเธอคนนี้ คนที่ตายไปแล้วแต่ยังวนเวียนให้เขาคอยช่วยเหลือ

หญิงสาวพยักหน้าพร้อมกับรับตุ๊กตาสาวน้อยตัวโปรดของเธอ ชินกฤตมองตามด้วยแววตาที่ห่วงใย จากเหตุการณ์เมื่อเช้าทำให้เขารู้สึกผิดกับเธอ และเห็นอกเห็นใจเธอเป็นอย่างมาก

ขณะที่ชินกฤตรอข่าวคราวจากปลายสายที่เขาเพิ่งขอความช่วยเหลือ เขานั่งอ่านเอกสารต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเงินของบริษัท และแล้วสิ่งที่เขาต้องการก็มาถึง

เสียงไลน์แจ้งเตือนข้อความเข้า….

อรรณพ : เรื่องที่ให้หา เจอเท่านี้นะครับ

อรรณพ : (รูปภาพ)

อรรณพ : (รูปภาพ)

ชินกฤต : ตรวจสอบแล้วใช่ไหมครับ

อรรณพ : ตรวจดีแล้วครับผม เป็นตัวสำเนา แต่ลงลายมือชื่อตรงกับเอกสารตัวจริงครับ

ชินกฤต : ขอบคุณมาก วันหลังผมเลี้ยงข้าวตอบแทนนะครับ

อรรณพ : ฮ่าๆ ขอเป็นเบียร์เย็นๆละกันครับ

ชินกฤต : (สติ๊กเกอร์ขอบคุณ)

จบการสนทนา ชินกฤตขยายรูปภาพเพื่อดูเอกสาร สิ่งสิ่งนี้บอกถึงชื่อเจ้าของคนใหม่ของบ้านทิพย์โกศล

……นายปองพล ปัญญากร….

รูปภาพที่สองเป็นข้อมูลการซื้อขายบ้านทิพย์โกศล นอกจากตัวเลขแล้ว สิ่งที่ทำให้เขาตกใจไม่น้อยไปกว่าราคาคือ “วันที่” ที่มีการโอนทรัพย์สิน

“บ้านหลังนี้ทำการซื้อขายเสร็จเรียบร้อยก่อนชาลิสาเข้าพิธีแต่งงานถึง 3 เดือน!!!”

ชินกฤตจดชื่อและข้อมูลทุกอย่างไว้ในสมุดบันทึก การที่จะตามหานายปองพลเป็นเรื่องที่เขาต้องทำต่อไป แต่ก่อนอื่นเขาต้องจัดการเรื่องเส้นทางการเงินของบริษัทให้เรียบร้อย

“บริษัทรับเงินก้อนใหญ่หลายก้อนเข้าบัญชีที่คุณจักรวาลสามารถเบิกถอนได้เพียงผู้เดียว การเคลื่อนไหวของบัญชีเป็นวันที่….”

ชินกฤตตาเบิกโพลง เมื่อวันที่ๆ ปรากฎในลิสเงินเข้าออกที่สำคัญของบัญชี…

…เป็นวันหลังจากพิธีฌาปนกิจของชาลิสาเสร็จสิ้นแล้ว…

เมื่อตั้งสติได้ ชินกฤตหันมองไปทางห้องนอนที่หญิงสาวนอนหลับอยู่ เงินเหล่านี้หากตรวจสอบให้ดีก็จะรู้ได้แน่ชัด ว่ารับและจ่ายไปทางไหนบ้าง

เขารู้อยู่แก่ใจว่าความเป็นจริงที่โหดร้ายนั้นรอชาลิสาอยู่ เขาจึงอยากเก็บเรื่องนี้เอาไว้ก่อน ก่อนที่ผีสาวตนนี้จะทนเรื่องราวเจ็บช้ำต่อไปไม่ไหว

เพราะเพียงแค่เหตุการณ์ในวันนี้ เขาเองก็แทบจะทนดูเธอเสียใจจะไม่ไหวอยู่แล้ว

ชินกฤตปิดคอมพิวเตอร์ เก็บกองเอกสารทุกอย่างไว้ เขาถอนหายใจและหลับตาเพื่อรวบรวมสมาธิ ในเวลานี้เขาต้องการที่จะหาทางเยียวยาจิตให้กับชาลิสา

เพราะหากจิตใจของเธอพร้อมมากกว่าที่เป็นอยู่ เมื่อวันที่ความจริงปรากฏ เขาจะได้ไม่ต้องเห็นวิญญาณสาวในสภาพที่ใจสลายเช่นนี้

ความเห็นใจของชินกฤตที่มีต่อชาลิสามากขึ้นเป็นทวีคูณ เขาเดินไปดูชาลิสาที่หลับไหลด้วยความอ่อนล้าทั้งร่างวิญญาณและจิตใจ สองเท้าของเขาพามาหยุดอยู่ที่ข้างเตียงอีกครั้ง แววตาของเขาเปี่ยมไปด้วยความสงสารจับใจ

“เธอไม่ต้องอยากรู้ได้ไหม ชาลิสา…ว่าอะไรที่เคยเกิดขึ้นกับเธอ”

เขานึกในใจ ขณะที่เขากำลังนั่งลงบนเตียงก็ประจวบเหมาะกับชาลิสาหันใบหน้าสวยพลิกมาด้านที่เขานั่งลง เปลือกตาที่หลับพริ้มยังทิ้งร่องรอยของความเสียใจเอาไว้ด้วยคราบน้ำตา

“คุณพ่อคะ …คุณแม่ หนูขอโทษ”

ชินกฤตเอื้อมมือไปหมายจะเช็ดน้ำตาที่เอ่อล้นตรงหางตาคู่สวย แต่เขาก็ต้องชะงักค้างอยู่อย่างนั้น เมื่อวิญญาณสาวละเมอเบาๆ ถึงบุคคลอันเป็นที่รัก อ้อมแขนของเธอกอดตุ๊กตาสาวน้อยไว้แน่น

“เธอรู้อยู่แก่ใจใช่ไหมชาลิสา? เธอรู้เรื่องบางอย่างดีอยู่แล้วใช่ไหม?”

ชาลิสาได้ยินเสียงพูดเบาๆ ของชินกฤตหรือไม่ ก็ไม่อาจรู้ได้ เขารู้เพียงแค่ว่าที่แห่งนี้ และเพียงแค่ตอนนี้ ที่เขาจะได้อยู่ลำพังกับเธอและเฝ้ามองเธออย่างไม่ต้องรู้สึกผิดกับจักรวาลผู้เป็นเจ้านายเหมือนอย่างเคย

กลิ่นของซุปเต้าหู้เส้นปลาโชยมายังห้องนอนของชินกฤต ร่างวิญญาณหญิงสาวค่อยๆ ลืมตา และยันตัวเองขึ้นนั่งนิ่ง เธอจ้องมองตุ๊กตาตัวโปรดด้วยแววตาว่างเปล่า เมื่อคิดอะไรบางอย่างได้จึงออกไปร่วมโต๊ะอาหารกับชินกฤต

“ค่อยยังชั่วหรือยังครับ”

นี่คงเป็นครั้งแรกที่ชายหนุ่มพูดกับเธอได้สุภาพที่สุดเท่าที่สนทนากันมา เธอยิ้มอ่อนๆ ที่มุมปากและมองชินกฤตด้วยความขอบคุณ

“ค่ะ ฉัน…ไม่เป็นอะไรแล้ว ขอบคุณมาก”

ชาลิสาตอบอย่างสุภาพบ้าง มองดูชายหนุ่มทานข้าวเย็นคนเดียว

“ปกติคุณทานข้าวคนเดียวแบบนี้เหรอ แล้ว…แฟน เพื่อน หรือว่าครอบครัวของคุณล่ะ”

“ผมเป็นเด็กกำพร้า อาศัยอยู่ที่โบสถ์กับคุณพ่อเป็นผู้อุปถัมภ์ พอเรียนจบก็ทำงานกับบริษัทของคุณจักรวาลทันที คุณสนใจเรื่องของผมด้วยเหรอ?”

“น่ะ!!! คุณยังไม่ตอบคำถามเรื่องคนรักหรือว่าแฟนของคุณเลยนะ”

ชินกฤตหยุดนิ่ง มือของเขาจับช้อนไว้แน่น เขาจะบอกได้ยังไงว่าชีวิตของเขาแอบชอบเธอเพียงคนเดียว ตั้งแต่จักรวาลพาเธอมาเปิดตัวที่บริษัทเมื่อประมาณสองปีที่แล้ว

“ก็….ไม่ใช่อะไรหรอก ฉันกลัวว่าถ้าฉันมาอยู่แบบนี้แฟนคุณจะว่าเอาน่ะสิ”

ชินกฤตยิ้มพลางส่ายหน้าไปมา ที่ชาลิสาทำตัวราวกับว่าตอนนี้ทุกคนสามารถมองเห็นเธอได้ทั้งหมดอย่างนั้นแหละ

“แล้วยังไงล่ะครับคุณผี คุณกลัวจะเป็นเหตุทำให้ผมเลิกกับแฟน ว่างั้น?”

ชินกฤตหยอกผีสาวเล่น ชาลิสาทำแก้มบวมแสดงอารมณ์ว่าเริ่มโมโหเมื่อชายหนุ่มไม่ตอบให้ตรงคำถามสักที เขาเห็นท่าว่าเธอจะโกรธจริงจึงตัดบทเปลี่ยนเรื่องคุย

“ผมมีที่ที่หนึ่ง อยากให้คุณไปด้วย เผื่อคุณจะอารมณ์ดีขึ้นนะ”

******************