ยัยดอกไม้ของนายตะวัน sunflower (เดอะซีรีย์ Flower of love)

-

เขียนโดย kone

วันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2565 เวลา 14.11 น.

  7 chapter
  0 วิจารณ์
  4,025 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2565 23.17 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) ทานตะวัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

~ ทานตะวัน ~

               “คุณทานตะวันคะ มาช่วยงานน้ำหน่อยคะ” หลังจากคุณน้ำเข้ามาช่วยงานในบริษัท คงมีแต่ฉันนี่แหละที่โดนเรียกไปช่วยงานบ่อยที่สุด “น้ำได้ยินมาว่า โปรเจคนี้ได้มาเพราะว่าคุณทานตะวันไปท้าทายพี่อาทิตย์หรอคะ น่าสนุกจังเลยนะคะ” คุณน้ำพูดพร้อมกับส่งรอยยิ้มมาที่ฉัน “คะ พอดีตอนนั้นฉันอยากทำงานที่นี้มากเลยพูดออกไปนะคะ” ฉันตอบพร้อมส่งรอยยิ้มให้คุณน้ำ “น้ำกลับมาอยู่ที่เมืองไทย มีเพื่อนไม่ค่อยมาก คุณทานตะวันช่วยมาเป็นเพื่อนกับน้ำได้ไหม” ฉันตกใจกับคำถามของคุณน้ำมาก “ไม่เหมาะมั้งคะ พอดีคุณน้ำเป็นถึงคู่หมั้น ของท่านประธาน” ฉันตอบพร้อมกับสีหน้าเป็นกังวล “แต่น้ำชอบคุณทานตะวันมากเลยนะคะ”

            ในที่สุดฉันก็ตอบตกลงไป หลังจากวันนั้นคุณน้ำก็ติดฉันแจ อย่างกับฝาแฝด ไปทานข้าวไปชอปปิ้งด้วยกัน จนฉันรู้สึกว่าคุณน้ำก็เป็นผู้หญิงที่ไม่มีพิษภัยอะไร ออกจะแสนดีและดูเหมาะสมกับนายอาทิตย์มากกว่าฉันสะอีก

            “วันนี้ เราไปทานข้าวด้วยกันนะพี่ทานตะวัน” คุณน้ำขอเรียกชื่อฉันแบบนั้น “พอดีวันนี้ฉันมีนัดแล้วนะคะคุณน้ำ” ฉันตอบกลับ สีหน้าของคนตรงหน้าดูจะผิดหวังน่าดู “งั้นวันพรุ่งนี้รับปากนะคะว่าเราจะไปกินข้าว กับดูหนังด้วยกัน”

 

  • ห้างสรรพสินค้า

            “ยัยดอกไม้ ผมอยู่นี้” ฉันหันไปพร้อมกับส่งยิ้มให้กับคนที่อยู่ตรงหน้า “นี่คุณมารอฉันหรอ” นายอาทิตย์ยิ้มพร้อมกับกอดฉันไว้แน่น “วันนี้เราไปทานอะไรกันดี ดูท่าคุณคงจะหิวน่าดูทำไมถึงผอมแบบนี้ละ” นายอาทิตย์ถามฉันพร้อมกับยื่นมือมาลูบที่ใบหน้าของฉัน “ผอมอะไร อีกนิดจะเป็นหมูแล้ว” ฉันตอบกลับพร้อมหัวเราะออกมา

 

  • ร้านอาหาร

            “ทานเยอะๆนะดอกไม้ของผม” นายอาทิตย์พูดพร้อมกับตักอาหารใส่จานให้ฉัน “พี่อาทิตย์” เสียงเรียกที่คุ้นหู ฉันหันหลังกลับไปคุณน้ำกำลังเดินเข้ามา ฉันลุกขึ้นพร้อมที่จะเดินหนีแต่นายอาทิตย์กลับจับมือฉันไว้แน่น “อ้าว แล้วทำไมพี่ทานตะวันอยู่ที่นี้ด้วยละคะ” คุณน้ำถามพร้อมกับสีหน้าสงสัย “น้ำจำได้ไหม ที่พี่บอกว่าพี่มีคนที่ชอบอยู่แล้ว นี่ไง คนที่พี่ชอบอยู่” นายอาทิตย์พูดขณะที่หันมาสบตากับฉัน หัวใจฉันเต้นรัวเพราะการที่เราเปิดเผยสถานะในตอนนี้อาจส่งผลกับธุรกิจของนายอาทิตย์และคุณพ่อของเขาได้

            “แหมๆ แล้วก็ไม่บอกน้องก่อน ปล่อยให้น้องตามหาตัวอยู่ได้” คุณน้ำพูดพร้อมกับทำหน้าตาหยอกล้อนายอาทิตย์และฉัน “อ้าว คุณน้ำไม่โกรธหรอคะ” ฉันถามคุณน้ำ “เราทั้งคู่คุยกันเข้าใจแล้วละ น้ำเขาก็มีแฟนอยู่แล้วที่ต่างประเทศ” นายอาทิตย์พูดอธิบายกับฉัน

            ความรู้สึกโล่งอกนี่คืออะไรกันนะ ฉันยิ้มออกมา พร้อมกับคุณน้ำที่เข้ามากอดฉัน “น้ำดีใจนะที่รู้ว่าคนที่พี่อาทิตย์คบอยู่ คือพี่ทานตะวัน เรื่องหมั้นของเราน้ำจะไปคุยกับคุณพ่อเองคะ” “ขอบคุณคุณน้ำนะคะ ที่เข้าใจเรา” ฉันตอบพร้อมกับส่งยิ้มให้คุณน้ำ

            “ด่านต่อไปก็คงเป็นครอบครัวคุณสินะ” ฉันถามนายอาทิตย์ขณะที่เขากำลังขับรถเพื่อมาส่งฉันที่บ้าน “ไว้ว่างแล้วไปหาคุณพ่อผมนะ ทานตะวัน” นายอาทิตย์พูดพร้อมกับยื่นมือมาจับมือของฉัน “ฉันหวังว่าท่านจะเข้าใจเราเหมือที่คุณน้ำเข้าใจนะคะ” ฉันส่งยิ้มกลับไป “ขอบคุณที่มาส่งนะคะ” ฉันกล่าวขอบคุณนายอาทิตย์พร้อมกับเตรียมตัวลงจากรถของเขา “ทานตะวัน” ฉันหันหน้ากลับไป มือของเขาจับแขนของฉันไว้ มืออีกข้างจับใบหน้าของ เขาบรรจงจูบที่ริมฝีปากของฉัน ฉันขยับตัวเข้าไปใกล้เขา จูบที่แสนดูดดื่ม จูบที่แสนคิดถึงภายใต้จูบนั้นอธิบายความรู้สึกที่นายอาทิตย์มีต่อฉันอย่างมากมาย “ผมรักคุณนะ” “ฉันก็รักคุณคะ ถึงบ้านแล้วโทรมาด้วยนะคะ” ฉันก้าวลงรถเพื่อให้เขาขับรถออกไป

 

  • บ้านอาทิตย์

“แกมีอะไรจะคุยกับฉันไหม อาทิตย์” ผมหยุดเดินและหันไปทางเสียงที่เรียกผม “พ่อ ทำไมต้องทำเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องใหญ่ด้วย ผมกับน้ำคุยกันแล้วนะครับ” ผมตอบกลับท่านด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย “ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรแกเลย ฉันแค่จะบอกว่าเมื่อไรแกจะพาแฟนแกมาแนะนำสักที” ผมมองหน้าท่านด้วยความสงสัย วันนี้ท่านทำตัวแปลกกว่าปกติ “พ่อ ไม่สบายหรือเปล่าครับ” ผมถามพร้อมกับเดินเข้าไปจับที่แขนของท่าน “แก ทำงานจนบ้าแล้วหรือไง ฉันสบายดี” ท่านยิ้มพร้อมกับตีมือของผม “ผม คิดว่าพ่อจะด่า จะว่าผมสะอีก” “จริงๆฉันก็ดีใจนะที่หนูน้ำเขาไม่ตอบตกลง ก็ลูกฉันเป็นประสาทแบบนี้ไงถึงไม่มีใครเอาแกสักที จะว่าแบบนั้นก็ไม่ได้นิ ฉันอยากเห็นจริงๆว่า ผู้หญิงที่ไหน ที่หลงผิดมารักคนอย่างแก” ผมหัวเราะออกมา “พ่อ ผมเพอเฟคขนาดนี้ ก็ต้องมีสาวๆมาสนใจผมบ้างแหละ” พ่อของผมหัวเราะเสียงดัง พร้อมกับไล่ผมให้กลับขึ้นห้อง

 

  • บริษัทเกมส์

            หลายวันนี้ฉันนั่งกังวลเรื่องที่ต้องไปพบพ่อของนายอาทิตย์มากเลย  “ไอ้ทาน วันนี้แกอยู่ทำโอทีหรอวะ งั้นฉันกลับก่อนนะ พอดีนัดน้องๆไว้นะ” นทีเดินมาหาฉันขณะที่เขากำลังเตรียมตัวกลับบ้าน “เออ รีบๆไปหาน้องๆของแกเถอะ” ฉันรีบไล่นทีให้กลับบ้าน โปรเจคเกมส์ของฉันเกือบที่จะสมบูรณ์ 100% แล้ว “อดทนอีกนิดนะ ทานตะวันผลงานนี้จะได้เปิดเผยสักที” ฉันดึงสติโดยการพูดกับตัวเอง และลงมือเร่งงานต่อ ห้องต่างๆเริ่มปิดไฟ คงเหลือแค่โต๊ะทำงานของฉันที่มีแสงสว่างอยู่

            ฉันเหลือบตาไปดูนาฬิกาที่ผนังห้อง 5 ทุ่มกว่าแล้ว ต้องกลับบ้านแล้วละ กริ้ง!! นายอาทิตย์นิ โทรมาทำไมนะ “นี่คุณยังอยู่ที่ออฟฟิศอีกหรอทานตะวัน” คนปลายสายถามฉันพร้อมกับน้ำเสียงตกใจ “พอดีเคลียงานนะคะ กำลังจะกลับแล้ว” “งั้นลงมาเลย ผมรออยู่ข้างล่าง” เมื่อฉันลงมาถึง ก็ปรากฏใบหน้าบูดบึ้งที่รออยู่ที่รถ “อะไร นี่คุณงอนฉันหรอคะ” ฉันเดินเขาไปจุ๊บแก้มนายอาทิตย์ 1 ครั้ง “ไม่งอนนะพี่อาทิตย์” นายอาทิตย์ยิ้มออกมาพร้อมกับสวมกอดฉัน “วันนี้คุณไปเที่ยวเป็นเพื่อนผมหน่อย พอดีพวกเพื่อนผมมันโทรมาชวนไปดื่ม ผมปฏิเสธพวกมันไม่ได้เลย” นายอาทิตย์พูดพร้อมกับทำสีหน้าออดอ้อนฉัน “งั้นฉันขอตัวโทรบอกน้องๆก่อนนะคะ”

 

  • ผับแห่งหนึ่ง

            “ไอ้อาทิตย์ มาแล้วหรอวะ” เพื่อนๆของนายอาทิตย์กล่าวทักทาย พร้อมกับพากันหันหน้ามาทางฉัน “นี่ น้องสาวแกหรอวะ” เพื่อนนายอาทิตย์ถาม “เดี๋ยวฉันจะเตะแกไปนู่นเลยนะเว้ย นี่แฟนฉันชื่อทานตะวัน” ฉันยิ้มพร้อมกับกล่าวทักทายทุกคน ฉันนั่งไถโทรศัพท์ไปเริ่มขณะที่นายอาทิตย์และเพื่อนๆสนุกกัน “พี่อาทิตย์ ฉันขอไปห้องน้ำหน่อยนะคะ” ฉันบอกนายอาทิตย์พร้อมลุกออกมาจากโต๊ะ

          ขณะที่รอเข้าห้องน้ำฉันได้ยินวัยรุ่นสองคนด้านหน้าห้องน้ำพูดกันว่า “แก นั้นคุณอาทิตย์ที่ปฏิเสธแกเมื่อคราวที่แล้วนี่น่า” “ใช่ โทษฐานที่ทำฉันเสียหน้าวันนี้ละฉันจะให้แฟนฉันจัดการนายอาทิตย์สะ ที่บังอาจมาปฏิเสธฉัน” ฉันแอบฟังก่อนที่ผู้หญิงทั้งสองคนจะเดินผ่านฉันออกไป

          จู่ๆด้านนอกก็มีเสียงดังเหมือนคนกำลังทะเลาะกัน ยัยสองคนนั้นก็เริ่มแล้วหรอ ฉันคิดในใจ “ช่วยด้วยคะ เขาลวนลามฉัน ช่วยด้วย” นายอาทิตย์ยืนเกาหัวแบบงงๆ “นี่พวกเธอ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ” นายอาทิตย์ตอบเสียงดัง ก่อนที่จะมีวัยรุ่นอีกกลุ่มเดินเข้ามาหาผู้หญิงทั้งสองคน “แก ทำอะไรแฟนฉัน” ชายคนหนึ่งถามขึ้นมา ฉันเดินเข้าไปและพูดว่า “แฟนนายต่างหาก มาทำอะไรกับผู้ชายของฉัน” นายอาทิตย์หันมามองฉัน “ถ้าเธอไม่อยากมีเรื่อง ถอยออกไปดีกว่านะ” ชายหนุ่มคนนั้นพูดพร้อมกับเดินเข้ามาหานายอาทิตย์

          ในขณะที่เรากำลังคุยกันอยู่ เพื่อนของพวกมันก็กรูเข้ามาต่อยตีกับเพื่อนของอาทิตย์ ช่วงเวลาชุลมุน ฉันหลุดออกมาได้ แต่เอ๊ะ!! นั้นอะไร มีด!! ชายหนุ่มที่ยืนเถียงกับฉันมันเอามีดเข้ามาได้ยังไง มันกำลังตรงดิ่งไปที่นายอาทิตย์ฉันวิ่งเข้าไปอย่างไม่คิดอะไร “พี่อาทิตย์” ฉันตะโกนออกไป

                อาทิตย์หันหน้ากลับมาตามเสียงเรียก แต่ก็ต้องตกใจอย่างมากเมื่อผู้หญิงที่อยู่ด้านหน้าของเขา คือทานตะวัน ชายหนุ่มคนนั้นพยายามจะแทงเขา แต่ทานตะวันกับต้องมารับคมมีดแทนเขา “ทานตะวัน” อาทิตย์เรียกชื่อทานตะวันเสียงดัง ทุกอย่างหยุดนิ่งลง ตำรวจได้มาถึงแล้วและได้ควบคุมตัวทุกคนเอาไว้ แต่ภาพตรงหน้าอาทิตย์คือทานตะวันกำลังนอนจมกองเลือดอยู่

_อาทิตย์_

            เป็นเพราะผม เป็นเพราะผม ที่ทำให้เธอต้องเจ็บ ภาพที่อยู่ตรงหน้าทำให้ผมทำอะไรไม่ถูก ผมค่อยๆพยุงร่างกายของทานตะวันขึ้นมา น้ำตาของผมไหลออกมาจนท่วมใบหน้าไปหมด ใบหน้าที่เปื้อนเลือดของเธอกับดวงตาที่กำลังจะหลับนั้น ทำให้ผมพยายามเรียกชื่อของเธอออกมา ทานตะวันถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลและได้เข้าไปในห้องผ่าตัด ผมนั่งร้องไห้อยู่ที่หน้าห้องผ่าตัด พระเจ้าโปรดช่วยผู้หญิงที่ผมรักที่สุดด้วย โปรดให้โอกาสผมได้ดูแลเธออีกครั้งด้วยเถอะ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา