เร้นรักกุหลาบ
8) เช้าแรก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความรสรินรู้สึกถึงแสงแดดที่ปลายสายตา เธอค่อยๆลืมตามาเห็นพระอาทิตย์ดวงกลมโตตัดกับฟ้าสีฟ้าสดใสหลังม่านบางสีขาว ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนไล่มองม่านทึบสีเทาเข้มชั้นในที่รูดไว้ข้างๆ พื้นไม้ลามิเนตมันวับสะอาดตา โต๊ะไม้หัวเตียงมีลิ้นชักที่เธอจำได้ว่าข้างในบรรจุอะไรไว้บ้างและโคมไฟสีขาวนวลตาชวนให้ห้องดูอุ่นขึ้นจากสีทึบ ผ้าปูที่นอนสีเทาเข้มยับย่น ท่อนแขนแข็งแรงพาดทับช่วงเอวของเธอ แสงแดดอ่อนตอนเช้าทำให้เห็นเส้นเลือดที่ขึ้นชัดตามแนวแขนและมือเรียวสวย รสรินอดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือออกไปจับมืออันอบอุ่นและลูบไล้ช่วงแขนกำยำนั้นเล่น เสียงหายใจสม่ำเสมอดังอยู่ชิดติดหูจากคนที่โอบกอดเธอไว้ทั้งตัวจากด้านหลัง เธอยังไม่อยากปลุกเขา วันนี้เป็นวันเสาร์ และเมื่อคืนกว่าจะได้เข้านอนกันจริงๆก็เกือบสว่าง
รสรินแก้มแดงระเรื่อเมื่อคิดถึงบทรักเมื่อคืน ปฐพีทำราวกับเป็นหนุ่มน้อยที่ไม่เคยเห็นผู้หญิงเปลือย เขาจูบเธอไปทั่วทุกอณูที่ไปถึงได้ ไล้เลียแทบทุกส่วน ขยับเข้าออกในกายเธออย่างไม่รู้จักอิ่ม เขาอึดและเซ็กซ์จัดอย่างที่พูดจริงๆ รสรินได้เรียนรู้ว่าปฐพีนั้นทั้งอ่อนหวาน เจ้าเล่ห์และร้อนแรงได้ในเวลาเดียวกัน เสียงงึมงำดังมาจากด้านหลังก่อนท่อนแขนแข็งแรงที่เธอกำลังลูบไล้อยู่จะรัดเธอแน่นเข้าหา เสียงทุ้มแหบห้าวดังเบาๆ
"โรส"
รสรินขยับหันไปมอง พบแววตาคมโตเป็นประกายระยับ เขาจ้องมองเธอด้วยสายตาที่เปิดเผยความรักใคร่ ชายหนุ่มใช้แรงที่มีมากกว่าพลิกเรือนร่างอ่อนช้อยเปลือยเปล่าให้หันมาหาทั้งตัว ริมฝีปากหนาประทับจูบรับอรุณแรกด้วยกันอย่างอ่อนโยน
"มอร์นิ่งครับ"
ปฐพีเกลี่ยไรผมที่ตกลงมาปรกหน้าทัดหูให้หญิงสาว รสรินมีผมเส้นเล็กยาวตรงสลวยสีออกน้ำตาลเข้ม
"มอร์นิ่งค่ะ"
เธอตอบรับเบาๆ ใจวิบไหวกับใบหน้าคร้ามคมยามตื่นที่แสนเซ็กซี่ แต่เธอจะไม่บอกเขาหรอก
"หิวไหมคะ นอนต่ออีกหน่อยไหม เมื่อคืน..."
จู่ๆรสรินก็หน้าร้อน หาลิ้นตัวเองไม่เจอเมื่อภาพเมื่อคืนย้อนกลับมาในสมอง ปฐพีเปิดยิ้มกว้าง หัวเราะเบาๆ เมื่อเห็นดังนั้น เขาจึงเย้าเธอ
"เมื่อคืนทำไมครับ"
คราวนี้รสรินแดงไปทั้งตัว มือไม้ของเขาเริ่มลูบไล้ปัดป่ายร่างเปลือยเปล่าใต้ผ้าห่ม
"นอนต่ออีกหน่อยนะคะ วันนี้วันหยุด"
เธอตอบเลี่ยงเสีย พยายามจับมือที่รุ่มร่ามให้อยู่กับที่แต่ยากเหลือเกิน
"ตอบไม่ตรงคำถาม ต้องโดนทำโทษรู้ไหม"
ปฐพีพลิกตัวขึ้นมาทาบทับเรือนกายเปลือยเปล่าอย่างรวดเร็ว เขาเอื้อมมือไปกดรีโมทเล็ก ม่านสีเทาทึบชั้นในก็รูดออกจากกันจนสุดผนังสองฝั่ง แสงแดดยามเช้าสาดส่องผ่านม่านบางสีขาวเข้ามาจนห้องสว่าง ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนสวยสดใสเมื่อต้องแสงพระอาทิตย์ รวมถึงใบหน้านวลเนียนปราศจากเครื่องสำอางนั้นก็ละมุนละไมจับตาจับใจชายหนุ่ม ปฐพีดึงผ้าห่มที่คลี่คลุมความงามด้านในเหวี่ยงทิ้งไปกองที่พื้น
"คุณดิน"
รสรินร้องเสียงหลง ยกมือมาไขว้ปิดหน้าอก ส่วนขานั้นถูกขาแข็งแรงล็อคเอาไว้ขยับไม่ได้ แสงแดดนั้นเผยให้เห็นความขาวนวลเนียนของผิวกายหญิงสาวทั้งเนื้อทั้งตัว เขายื้อยุดกับเธอจนรสรินพ่ายแรงดึงแขนที่ไขว้ปิดทรวงอกเอาไว้ออกมา ประสานมือล็อคเอาไว้ข้างกายคนใต้ร่าง ตอนนี้ปฐพีจึงได้มองทุกส่วนสัดกระจ่างสายตา ลาดไหล่เล็ก แขนเรียวเสลา ทรวงอกงามเป็นจงอยที่ตอนนี้ยอดของมันทั้งสองหดรัดชูชันจากการจ้องมองของเขา ช่วงเอวเว้าเป็นโค้งเข้าแล้วบานออกอย่างสวยงามรับกับสะโพก หน้าท้องแบนราบลาดลงไปสู่ใจกลางเรือนกาย ปฐพีขยับตัวออก ให้แสงตกต้อง
เนินเนื้ออวบนูน ไรขนอ่อนบางที่คลี่คลุมไว้ทำให้เกิดเงาเล็กๆ เย้ายวนใจจนปฐพีกลืนน้ำลาย ใจกลางกายของเขาผงาดขึ้นรับอารมณ์ที่เกิดขึ้นอีกครั้ง
"คุณดิน"
รสรินร้องอีกครั้งเมื่อรู้สึกถึงท่อนเอ็นแข็งอุ่นร้อนที่หน้าขา
"ครับ ที่รัก"
เขาโน้มตัวลงทาบทับบดเบียดเนื้อตัวแนบแน่น จงใจเสียดสีใจกลางกายเบาๆ
รสรินรู้ว่าไม่อาจต้านแรงเขาได้และใจจริงเธอก็ไม่คิดจะต้านทาน เธออยากให้เขามีความสุข จึงคล้องแขนรอบคอยกตัวขึ้นจูบริมฝีปากหนา ไล้ลิ้นเลียทั่วกลีบปากด้านใน ได้ยินเขาส่งเสียงพอใจจึงส่งลิ้นลึกเข้าไปเกี่ยวกระหวัดรัดรึงกับเขา เธอแอ่นหน้าอกเข้าหาฝ่ามือที่กอบกุม นิ้วของเขาปัดผ่านยอดชูชันและบดขยี้เบาๆทั้งสองข้าง รสรินครางรับในปาก แต่ก่อนที่มือนั้นจะเลื่อนไล้ลงไปด้านล่าง เธอผละริมฝีปากออกมาและยุดมือเขาเอาไว้
"รอบนี้ ให้โรสลองทำให้คุณดินบ้างได้ไหมคะ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ