เร้นรักกุหลาบ

รสรินใจเต้นแรงขึ้นอีกครั้ง เขาทักทายลูกค้าทุกคนแบบนี้หรือไม่?

เธอตัดสินใจส่งสติ๊กเกอร์กลับไปว่า Good night 

ทางฝั่งปฐพีที่จ้องมองจอด้วยใจจดจ่อ เปิดยิ้มกว้างเมื่อได้รับข้อความตอบกลับ 

คนอย่างเขา เจอแล้วบุก จะรออะไร แม่กุหลาบแสนสวยเตรียมตั้งรับให้ดีได้เลย!

หลังจากวันนั้น ปฐพีส่งข้อความไปหารสรินเช้า กลางวัน เย็น ทักทายทั่วไปพร้อมกับค่อยๆชวนคุยเล็กๆน้อยๆ ฝั่งรสรินเองก็เริ่มรับรู้ว่า นี่ไม่ใช่การติดต่อกันเพียงระหว่างเจ้าของยิมกับลูกค้า เธอและเขาต่างเป็นผู้ใหญ่มากพอที่จะไม่อ้อมค้อม ปฐพีแก่กว่าเธอ 5 ปี เขาไม่ปิดบังว่ารุกเข้าหาเธอด้วยเหตุใด

"ผมอายุ 40 แล้ว มีเพื่อนมาเยอะแล้วครับ โรส"

นี่คือคำตอบหลังจากที่เธอเองก็ถามไปตรงๆว่าเขามีจุดประสงค์ใด 

จากวัน เป็นสัปดาห์ เป็นเดือน จากการส่งข้อความ กลายเป็นโทรคุยกันจนหลับไปพร้อมกันทุกคืน รสรินก็พร้อมจะไปออกเดทแรกกับเขา ปฐพี

ขับรถมารับเธอที่คอนโด รสรินเลือกสวมเสื้อผ้าฝ้ายแขนกุดสีขาว ทับด้วยกระโปรงทรงเอสีแดงเลือดนกลายดอกกุหลาบ เน้นช่วงเอวเล็กคอดสั้นเสมอเข่า ปฐพียิ้มพึงใจไปตลอดทาง เมื่อลอบมองหัวเข่าขาวเนียนและต้นขาที่โผล่พ้นกระโปรงสวยนั่น

บทสนทนาระหว่างทางลื่นไหลผ่อนคลาย ราวกับเขาและเธอรู้จักกันมาเนิ่นนาน มือแข็งแรงสีแทนข้างหนึ่งเอื้อมมากุมมือเธออย่างเป็นธรรมชาติ รสรินปล่อยใจไปกับความรู้สึก ไม่ดึงมือกลับ หลายครั้งที่เขายกมือขาวนวลของเธอขึ้นไปจุมพิตที่หลังมือเบาๆ พร้อมสบสายตาพราวระยับลุ่มลึก ร้านอาหารไทยที่ปฐพีเลือก มีบรรยากาศสบายๆ ดัดแปลงมาจากบ้านไม้เก่า ร่มรื่นด้วยต้นไม้ใหญ่ด้านนอก ทันทีที่ลงจากรถ เขาคว้ามือเธอไปกุมแนบแน่นราวกับทำแบบนั้นมาเนิ่นนาน ปฐพีเลือกโต๊ะที่เป็นโซฟานุ่ม และนั่งลงข้างเธอแทนที่จะเป็นฝั่งตรงข้ามและโอบแขนมากอดเอวคอดแนบแน่น เมื่อเธอมองค้อน เขาเพียงส่งยิ้มพราวมาให้จนเธอตาพร่า

"โรส ไวน์ไหมครับ"

เธอกับเขาช่วยกันดูเมนูและสั่งอาหารจนมาถึงเครื่องดื่ม

"จะมอมกันตั้งแต่เดทแรกเลยเหรอคะ ได้ค่ะแต่โรสขอไม่เกิน 2 แก้วนะคะ"

เธอแกล้งถามเขายิ้มๆ

ปฐพีหัวเราะเบาๆ แล้วเลือกไวน์กุหลาบชนิดหนึ่งสั่งกับบริกรและส่งเมนูทั้งหมดคืน

"คุณดูคุ้นกับที่นี่จังเลย พาสาวๆมาบ่อยเหรอคะ"

"มาบ่อยครับ แต่กับลูกค้า สาวคนแรกที่พามาคือโรส"

มือแข็งแรงนั้นขยับมาลูกไล้เรียวแขนขาวนวล

"จริงอ่ะ? เชื่อดีไหมน้า"

รสรินเอียงคอมองดวงหน้าคม ไม่ขัดขืนเมื่อวงแขนกระชับเอวคอดเข้าหาตัวแนบแน่นจนต้นขาแทบเกยกันและมืออีกข้างของเขาดึงมือเธอไปลูบเล่นและยกมาจุมพิต

"อื๊อ คุณดิน อายเขาค่ะ คนเต็มร้าน"

เธอแก้มร้อนกับการรุกไม่หยุดของเขา

"ไม่มีใครมองหรอกครับ ถึงมองก็ไม่เห็นแปลก ผมหลงแฟนผมนี่นา"

"แน้ โรสไปตอบรับคุณตอนไหน ขี้ตู่"

"ไม่รู้ล่ะ คุยกันมาขนาดนี้ ผมรวบรัดแล้ว ต่อไปนี้ห้ามคุย ห้ามไปไหนกับผู้ชายคนอื่น ผมขี้หวง ขี้หึงมาก ขอบอก"

มาถึงตรงนี้รสรินจึงหันหน้าเข้าหาเขา และเป็นฝ่ายจับมือเขาไว้ถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"คุณดินคะ โรสไม่เคยคุยกับใครแบบเล่นๆนะคะ"

"ผมก็ไม่เคย ผมจริงจัง ผมจริงใจ ผมอายุขนาดนี้แล้ว ผมเจอคนที่ถูกใจมากแล้ว ผมก็ไม่อยากรออะไร"

รสรินหัวใจพองฟู เมื่อได้ยินเขาพูดอย่างหนักแน่น จมูกคมสันนั้นเข้ามาไล้คลอเคลียบริเวณหน้าผากตามด้วยจุมพิตฝังแน่นนาน

"ต่อไปนี้ เป็นแฟนกันแล้วนะครับ โรส เรามาคบกันแบบจริงจังนะ"

รสรินไม่ตอบเป็นคำพูดแต่เอนตัวเข้าซบที่แผงอกแน่นนั้นแทน กิริยาน่ารักนั้นทำให้ปฐพียิ้มกว้าง

"อย่าน่ารักให้มากนัก ผมจะอดใจไม่ไหวเอา"

เขาก้มมาจูบหน้าผากเธอแผ่วเบาอีกครั้ง ลูบไล้เอวคอดหนักมือขึ้น

"โรสก็ไม่ได้ห้ามให้คุณอดใจนี่นา"

รสรินเงยหน้าขึ้นไปหาและจุมพิตเบาๆที่ปลายคางเขียวครึ้ม ปฐพีส่งเสียงอย่างหนึ่งในลำคอ เริ่มรู้สึกร้อนกลางหว่างขา 

"ที่รัก ทำไมคุณน่ารักแบบนี้ เดี๋ยวไม่ได้กินข้าวกันพอดี"

รสรินหัวเราะเบาๆ ส่งสายตาหวานอย่างเย้ายวน 

เขาและเธอคลอเคลีย พูดคุยหัวเราะทานอาหารอย่างมีความสุข ไวน์กุหลาบหวานหอมช่วยทำให้บรรยากาศของเดทแรกรื่นรมย์จนรสรินอยากให้ช่วงเวลานี้ยาวนานไปไม่สิ้นสุด 

ระหว่างทางกลับบนรถคันหรู รสรินเอนตัวซบที่ต้นแขนแข็งแรงและกุมมือเขาแนบแน่น หลายครั้งที่ปฐพีก้มลงมาจุมพิตไรผม หน้าผากและแก้มนวลระเรื่อ สลับกับยกมือหญิงสาวมาจุมพิตหนักๆ 

"คอนโดโรสแยกหน้าค่ะ คุณดิน" เธอทักขึ้นเมื่อเห็นเขาตบไฟเลี้ยวซ้าย 

"ผมยังอยากคุยกับโรสต่ออีกหน่อย แวะไปเที่ยวคอนโดผมก่อนนะ เดี๋ยวผมไปส่ง นะครับ ที่รัก นะ"

สายตาหวานระยับพร้อมเสียงทุ้มออดอ้อนนั้นทำให้รสรินไม่อาจปฏิเสธได้ เขาและเธอต่างรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นได้ แต่ในเมื่อเลือกแล้ว รสรินก็พร้อมทำตามเสียงหัวใจ เมื่อเธอไม่ปฏิเสธปฐพีจึงยกมือเธอมาจูบหนักๆอีกครั้ง