Who am i? (ฉันเป็นใคร?) ภาค change myself (พล็อตเรื่องนี้ผ่านการประกวดบทละครของโครงการ BEC ของช่อง 3

     "สวัสดีค่ะ∼ ยินดีต้อนรับค่ะ รับอะไรดีค่ะ" ฉันพูดพลางฉีกรอยยิ้มพิมพ์ใจให้แก่ลูกค้าขาประจำ

     "เอาเหมือนเดิมค่ะพี่ ของวิปครีมเยอะๆ นะค่ะ" เด็กสาววัยมัธยมปลาย 2 คนเข้ามาสั่งเครื่องดื่มที่ร้าน

     "โกโก้เย็น กับ ชาเชียวไขมุกนะค่ะ ไม่ทราบมีแก้วส่วนตัวมาด้วยไหมค่ะ?" ฉันพูดพลางกดเครื่องแคชเชียร์ไปด้วย

     "นี้ค่ะพี่ ได้ส่วนลด 20% ใช้ไหมค่ะ อิอิ" เด็กสาวผมเปียสองข้างพูดพลางยืดแก้วลายคิตตี้สีชมพูให้ฉัน

     "ร้านนี้ดีเนอะแก เอาแก้วมาเองลดให้ตั้ง 20% บางร้านลดให้แค่ 5 บาทเอง บางร้านไม่ลดด้วยซ้ำไป อิอิ" เด็กสาวผมหางม้าอีกคนพูดพร้อมหัวเราะคิก

     "ก็ร้านนี้เขารณรงค์ให้ลดการใช้แก้ว หลอด และหูหิ้วพลาสติกไงแก ใช้ไหมค่ะพี่สาว" เด็กสาวผมเปียพูดพลางค้นของในกระเป๋านักเรียน

     "ใช้จ๊ะ เพราะออเดอร์เครื่องดื่ม 1 ออเดอร์ สร้างขยะพลาสติกได้ถึง 4-5 ชิ้น ทั้ง แก้ว ฝาปิด หลอด พลาสติกหุ้มหลอด และหูหิ้ว ซึ่งพลาสติกพวกนี้ย่อยสลายยากใช้เวลานานกว่า 400 ร้อยเลยนะค่ะ" ฉันร่ายยาวจนลืมตัว

     "อ่ะ เจอแล้วๆ นี่ค่ะ" เด็กสาวผมเปียพูดพลางส่งกล่องข้าวลายคิตตี้สีชมพูให้ฉัน

     "แกจะเอากล่องข้าวออกมาทำเพื่อ? ฮ่าๆ ร้านพี่เขาขายเครื่องดื่มกับเบเกอรี่นะย่ะ" เด็กสาวผมหางม้าพูดพลางหัวเราะตบไหล่เพื่อน

     "ฉันเอามาใส่ชิฟฟอนเค้กกับบราวนี้ย่ะ แกจะกินไหม?" เด็กสาวผมเปียหันไปแว๊ดใส่เพื่อน

     "อ้าวหรอ? ฮ่าๆ โทษทีๆ อย่าบอกนะว่านี้ก็ได้ลด 20% ด้วยอ่ะ มันหลายบาทเลยนะเนี้ย" เด็กสาวผมหางม้าพูดพลางตกใจ

     "ก็ใช้นะสิย่ะ ขอชิฟฟอนเค้กมะพร้าวอ่อน 2 ชื้น กับบราวนี 2 ชิ้นค่ะ" เด็กสาวผมเปียพูดขึ้น

     "จาก 180 บาท ลดเหลือ 144 บาทค่ะ ขอบคุณค่ะ" ฉันพูดพลางส่งสินค้าให้เด็กสาวผู้น่ารักทั้งสองคนพร้อมรอยยิ่มพิมพ์ใจ

     "อ้อ อย่าลืมเข้าร่วมกิจกรรมลุ้นรับกล่องข้าวและแก้วของทางร้านเราด้วยนะค่ะ เพียงแค่ถ่ายรูปเซลฟี่สินค้าเรากับหน้าร้านให้เห็นป้ายร้าน แล้วติดแฮชแท็กชื่อร้าน กรีมไลฟ์ คาเฟ่ ด้วยนะจ๊ะ" ฉันพูดพลางชี้ไปที่ของรางวัลสุดพรีเมี่ยมของทางร้านฉัน

     "ไปเร็วแก ฉันอยากมีกล่องข้าวกับเขาบ้าง" เด็กสาวผมหางม้าพูดพลางลากเพื่อนให้ถ่ายเซลฟี่ที่หน้าร้าน

     "น่ารักกันจริงๆ เลย เด็กพวกนี้" ฉันพูดพลางหัวเราะคิกเบาๆ หร้อมหันไปล้างอุปกรณ์ต่อ

     เมื่อเวลาผ่านไปสักครู่ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ฉันที่ยืนล้างอุปกรณ์พร้อมกับคิดถึง "เขา" อยู่ก็ต้องตกใจออกจากภวังค์จนทำให้จานตกแตก ฉันรู้สึกได้เลยว่า กำลังมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นแน่นอน

     "ผู้จัดการขวัญค่ะ โทรศัพท์จากคุณเอก เลขาประธานบริษัท A กรุ๊ปค่ะ" พนักงานร้านของฉันรับโทรศัพท์แล้วเดินมาเรียกฉัน

     "อ้อจ๊ะ ขอโทษทีนะ รบกวนช่วยเก็บกวาดทีนะจ๊ะ" ฉันพูดพลางเช็ดมือพร้อมเดินไปที่โทรศัพท์

     "ได้ค่ะพี่ แต่พี่ไม่เป็นไรนะค่ะ" พนักงานสาวถามฉันด้วยความเป็นห่วง

     "พี่โอเค ไม่เป็นไรจ๊ะ ฝากดูหน้าร้านให้ทีนะ" ฉันพูดขึ้นพลางยกหูโทรศัพท์ด้วยมืออันสั่นเทา

     "สวัสดีค่ะพี่เอก พี่สบายดีไหมค่ะ ไม่ได้เจอกันนานเลย" ฉันพูดกับบุคคลที่ฉันเคารพดั่งพี่ชายแท้ๆ

     "เรื่องนั้นไว้ก่อนเถอะครับคุณขวัญ เกิดเรื่องใหญ่กับประธานแล้วครับ" พี่เอกพูดด้วยน้ำเสียงสั่นคลอ

     และนั้นก็เป็นเรื่องที่ฉันไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้นกับชายผู้เป็นที่รักของฉัน เป็นทั้งรักแรก และรักเดียวของฉัน แต่ด้วยการตัดสินใจโง่ๆ ของฉัน ทำให้มันเป็นแบบนี้!!!

จบบทนำ...