다이아리 บันทึกลับความทรงจำ

   บทขิง

          ในช่วงชีวิตคงไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่อยากมีความรัก ไม่ต้องมีความรักก็ได้แค่มีผู้หน้าตาดีเข้ามาใกล้ก็น่าจะกรีดบ้านเเตก มีโมเม้นดีๆ มีเรื่องราวให้อวดเพื่อน มีภาพสวยให้ภูมิใจ มีความรู้สึกจั๊กจี้หัวใจให้ลองตื่นเต้น แต่ไม่ใช่กับฉันผู้ที่ไม่ได้อยากมีใครเข้ามาในชีวิตกลับมีผู้ชายค่อยมาปั่นป่วนในแต่ละวัน...ถ้าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่คนหล่อ ไม่สูงยาวเข่าดี ไม่รวย ไม่ตามใจ ไม่งอแง ไม่เรียกร้อง ไม่คิดจะข้ามกำเเพงสถานะกัน ฉันก็คงคบกันไปได้นานแล้ว เเต่นี้อะไร? ตรงข้ามทุกอย่าง ทั้งหล่อทั้งสูง แถมรวยไปอี๊ก ทุกครั้งที่เจอหน้าตามใจจนคิดว่าตัวเองน่าจะเคยตัวไปแล้ว บางวันก็เรียกร้องให้สนใจ บางวันก็งอแงอย่างกับเด็ก ข้อสำคัญเจ้าบ้านั้นกำลังจะข้ามกำเเพงความรู้สึกที่ฉันตั้งไว้สูงมากๆ เพราะเหตุการณ์วันนั้นทำให้เขาไม่ยอมเลิกเข้ามาในชีวิต....นี้ไม่ได้มาขิงนะ ไม่ได้มาอวดด้วย อย่าพึ่งหมั่นไส้แล้วปิดหนีไป ถึงที่พูดมาจะดูขิ๊งขิงก็ไม่ได้หมายความว่าจะอยู่ไปตลอดกาล มันอาจจะผ่านมาอย่างรวดเร็วเหมือนสายลมที่พอลืมตาขึ้นมาอาจจะไม่มีอยู่จริง ได้เเค่สัมผัสยามพัดผ่านเเละจากไป....

          เอาล่ะ!เพ้ออะไรก็ไม่รู้ กลับเข้าเรื่องเถอะ เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เขียนมาออกสื่อ อาจจะงงๆบ้าง คำอาจจะถูกบ้างผิดบ้าง ขอโทษล่วงหน้าเลยนะ เราจะพยายามไม่ให้มีคำผิด!!! เรื่องนี้เป็นเรื่องเเต่งล้วนๆ สถานทีอาจจะจริงแต่ตัวละครสมมุติ(ในชีวิตจริงคงไม่มีพระเอกแบบนี้แน่ๆ55) ถ้าใครก็ตามที่หลงเข้ามาอ่าน ช่วยคอมเมนต์ด้วยนะ เรื่องนี้อาจจะไม่ใช่เรื่องที่ดีที่สุดเเต่เราตั้งใจขิง เอ้ย! ตั้งใจแต่ง ยังไงขอขอบคุณที่เข้ามานะ

**ปล.ถ้าอ่านเรื่องของเราให้โทรศัพท์ ลองเลือก"อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นะคะ เราพิมพ์ในคอมอ่าาาาา พอลองมาเปิดอ่านในโทรศัทพ์ข้อความข้างหน้าหายเลย ขอโทษด้วยนะคะ **