ลิขิตรักข้ามขอบธารา

เรื่องราวข้ามภพข้ามชาติของความรักของสาวสวย สมัยใหม่ ยุค2021 ที่ต้องพลิกผลันหลงเข้าไปสู่ยุคสมัยอดีตกาลที่เธอต้องพบเจอกับเรื่องตื่นเต้น และต้องหาทางเอาตัวรอดเพื่อให้ตัวเองกลับสู่ชาติปัจจุบันให้ได้ แต่ใครจะรู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดนั้นจะมาพร้อมกับ” ชายคนรัก”ที่คือเนื้อคู่ของเธอในอดีตชาติ ที่รอคอยเธอมานานแสนนาน

เฌอเอม สาวสวยวัย 31 ปี นักเขียนนิยาย ของสำนักพิมพ์พักรัก ชีวิตของเธอเกิดมาในครอบครัวที่ลำบากมาก ชีวิตของเฌอเอมมีแค่แม่และยายเท่านั้นแม่คือคนที่เลี้ยงเฌอเอมมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะพ่อของ เฌอเอม ได้เสียชีวิตไปตั้งแต่ตัวเธอยังเด็กๆ ในสมัยที่พ่อเป็นกัปตันเรือ พ่อของเราเธอต้องออกเดินเรือเพื่อพาลูกเรือทุกคนข้ามผ่าน”เกาะบุโหลน”  เกาะที่ลึกลับที่สุดแห่งทะเลอันดามัน เธอได้สูญเสียพ่อไปที่ท้องทะเล ที่กำลังเคลื่อนผ่านเกาะลึกลับแห่งนี้ และนี่คือ ต้นกำเนิดที่ทำให้ชีวิตของเธอนับจากนี้ได้เปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล

แม่: เฌอเอม วันนี้ลูกไม่ไปทำงานเหรอ เมื่อแม่เห็นลูกเอาแต่นั่งหน้าคอมอย่างขมักเขม้น

เฌอเอม : วันนี้ที่สำนักพิมพ์ เค้ามีการจัดงานภายในกันนิดหน่อยนะแม่ เอม ไม่อยากไปร่วมงาน ขอพิมพ์นิยายให้เสร็จ

ก่อนดีกว่า ช่วงนี้เอมคิดงานไม่ค่อยออกเลยแม่ เลยต้องหาความรู้ใหม่ๆเสมอ

แม่ :ถ้างั้นแม่ทำกับข้าวไว้ในครัวลูกหิวก็มาทานนะ สำหรับแม่แล้ว เฌอเอม ก็ไม่ต่างจากเด็กสาวที่ดูน่ารักอยู่เสมอในสายตาของแม่เลย แม่ยิ้มและเดินเข้าครัวไปอย่างเงียบๆ

แม้เฌอเอมจะเรียกได้ว่า เป็นสาวสวยที่อยู่ในวัยผู้ใหญ่แล้ว แต่ในชีวิตของเธอกับไม่เคยได้พบเจอความรักเลย เธอไม่มีแฟน คนรัก หรือการที่มีใครสักคนเข้ามาให้หัวใจพองโตได้เลย แต่สำหรับเธอแล้ว เธอมองว่าความรักก็คือเรื่องของพรหมลิขิต ที่เมื่อถึงเวลาต่อให้ต้องข้ามน้ำข้ามฟ้าก็ต้องได้มาครองคู่กันอยู่ดี

เช้าวันจันทร์ ณ สำนักพิมพ์พักรัก

สวัสดีค่ะพี่แป้ง เฌอเอม กล่าวทักทาย พี่สาวคนสนิทที่คอยช่วยเหลือเธอต่างๆในสำนักพิมพ์ พี่แป้งคือหัวหน้าบรรณาธิการ

ที่คอยให้คำแนะนำและคำปรึกษาในเรื่องของการเขียนนิยายให้เฌอเอมตลอด หรือพี่สาวที่คอยให้โอกาสเธอได้แสดงความสามารถ และกลายมาเป็นนักเขียนนิยาย เช่นจนปัจจุบันนี้

พี่แป้ง : เอม รู้ยังว่าวันที่บริษัทของเรามีการจัดงานภายในนะ เพื่อนๆในนี้เค้าลงความเห็นกันนะ ว่าเราทั้งออฟฟิศจะไปเที่ยวพักผ่อนกัน พี่อยากให้เอมไปด้วยนะ  พี่รู้ว่าเอมไม่ชอบกิจกรรมสังสรรค์อะไรพวกนี้ แต่ถือว่าเราไปพักผ่อนกันนะทั้งออฟฟิศเลย

เฌอเอม : แล้วทุกคนอยากไปเที่ยวที่ไหนกันค่ะ เฌอเอมถามอย่างสงสัย

พี่แป้ง : เห็นว่าไป “เกาะบุโหลน” กันนะ พี่เองก็เพิ่งได้ยินชื่อเกาะนี้ครั้งแรก พี่ยังสงสัยเลย ว่าประเทศเรามันมีเกาะลึกลับแบบนี้อยู่ด้วยเหรอ พี่ว่าเอมต้องไปนะ ถือว่าพี่ขอจ๊ะ

เฌอเอม : เมื่อได้ยินชื่อ “ เกาะบุโหลน” ใจเธอก็ตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม   เธอยังจำชื่อนี้ดังก้องอยู่ในหัวได้ชัด ที่แห่งนี้น่านน้ำก่อนเข้าเกาะแห่งนี้ คือที่ที่เธอต้องสูญเสียพ่อของเธอไปตลอดกาล และเธอจะต้องไปเที่ยวที่นี่จริงๆเหรอ

พี่แป้ง : เอม น้องเอม ! เป็นอะไรไป หน้าซีดเชียว เรากำลังจะได้ไปเที่ยวพักผ่อนกันนะ ไม่ดีใจเหรอ

เฌอเอม: ตัวเธอยังคงตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน จึงตอบตกลงพี่แป้งไปว่า ค่ะ นั้นซึ่งทำให้เรื่องราวทั้งหมดที่เธอกำลังจะได้พบเจอต้องจดจำไปตลอดชีวิต