Kiss Mark ตีตราเลขาคนสวย

ตอนที่ 8 วิเวียน  รักกันในห้องทำงาน NC25+ ร้อนแรง 

           เมื่อคืนผมไปส่งมิที่บ้านก็เจอกับเปิ้ลที่รอมิอยู่ คนอื่นในบ้านหลับหมดแล้ว ผมจึงอุ้มคนตัวเล็กที่ไม่ได้สติขึ้นไปส่งบนห้องและฝากเปิ้ลให้ดูแลเธอต่อ กลับมาถึงคอนโดผมก็มานั่งทบทวนเหตุการณ์เกิดขึ้น นี่ผมเป็นอะไรไป วันนี้ที่ไปคุยงานกับคุณวิชัยผมแทบจะไม่ได้ดื่ม จะบอกว่าผมทำไปเพราะขาดสติก็ไม่ใช่ ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนตัวเล็กตื่นมาจะจำเรื่องราวในคืนนี้ได้ไหม แต่เอาเถอะผมสัญญากับตัวเองแล้วจะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก

           โอ้ย ฉันตื่นมาพร้อมกับความปวดหัวอย่างหนัก เมื่อคืนฉันกลับบ้านมายังไงเนี่ยยังจำไม่ได้เลย แต่เดี๋ยวนะนี่กี่โมงแล้วอะ ฉันต้องไปทำงานนี่หว่า ว่าแล้วฉันก็รีบลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวด้วยความเร็วสูง และรีบลงมาด้านล่างเพื่อทานข้าว ในระหว่างที่ทานข้าวฉันก็นึกออกว่าเมื่อคืนฉันเจอพี่มาร์คนี่ แล้วยังไงต่อนะ

           “คุณหนู ทานยาหน่อยนะคะ พี่เอาพารามาให้ กลัวว่าจะป่วย” พี่เปิ้ลเดินเข้ามาพร้อมกับเตรียมยากับน้ำมาให้ฉัน

           “พี่เปิ้ล เมื่อคืนมิเมามากเลยเหรอคะ มิจำไม่ได้เลยอะ ลุงวิชัยมาส่งมิกี่โมงคะ” ฉันถาม

           “ลุงวิชัยที่ไหนกันคะคุณหนู ก็คุณหนูให้คุณมาร์คมาส่งเองนิคะ ลุงวิชัยกลับมาก่อนนานแล้วค่ะ กว่าจะถึงบ้านก็เกือบตีสามนู้น มีพี่เปิ้ลคนเดียวนั่งรอคุณหนู ห่วงแทบแย่” พี่เปิ้ลพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

           “หา พี่มาร์คเหรอคะ มิจำไม่ได้เลยอะ” ฉันตอบกลับไป พี่เปิ้ลก็เล่าให้ฉันฟังต่อว่าพี่มาร์คอุ้มฉันขึ้นไปข้างบนห้องด้วย ตายแล้ว นี่เขาจะโกรธไหมนะที่ฉันเมาเละเทะขนาดนั้น ถ้าฟ้องคุณพ่อฉันต้องโดนดุแน่ๆ หลังจากที่ฉันทานข้าว ฉันก็พยายามนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนแล้วก็แทบช็อคเมื่อนึกขึ้นได้ถึงอะไรบางอย่าง…

        “เสร็จหรือยัง” เสียงพี่มาร์คดังขึ้น ทำให้ฉันต้องหยุดความคิด ตอนนี้ฉันต้องหน้าแดงมากๆแน่ ฉันไม่กล้าสบตาพี่เขาอะ!

        “สะ เสร็จแล้วค่ะ ไปกันเลยเถอะค่ะ” ฉันพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนหยิบกระเป๋าแล้วเดินตรงไปที่รถอย่างรวดเร็วโดยไม่รอให้พี่มาร์คพูดอะไร พี่มาร์คเดินตามมาขึ้นรถ ตลอดทางฉันก็ไม่พูดอะไรออกมาเลย

           “ทำไมถึงเมาขนาดนั้น” พี่มาร์คเอ่ยขึ้นหลังจากที่เราทั้งคู่นั่งเงียบกันมาเกือบจะสิบนาที

           “มิไม่ได้เจอเพื่อนนานค่ะ เลยสนุกไปหน่อย” ฉันตอบทั้งที่ยังก้มหน้าก้มตาอยู่

           “อืม ทีหลังก็ดูแลตัวเองบ้าง เป็นผู้หญิงนะ ถ้าฉันไม่ไปส่งเธอ เธอจะถึงบ้านรึเปล่าก็ไม่รู้” พี่มาร์คพูดขึ้นมา ฉันไม่รู้จะตอบอะไรเพราะตอนนี้ฉันสับสนไปหมด

           “พี่มาร์คไปส่งมิเหรอคะ ขอโทษที่รบกวนด้วยนะคะ ทีหลังมิจะไม่กวนอีกค่ะ” ฉันเลยตอบกลับไปแบบนั้น

           เดี๋ยวนะ นี่เธอจำไม่ได้เหรอว่าผมไปส่งที่บ้าน อย่าบอกนะว่าเธอก็จำเหตุการณ์ก่อนหน้านั้นไม่ได้? “เธอจำไม่ได้เหรอว่าฉันเป็นคนไปส่งเธอ” ผมถาม

           “มะ ไม่ค่ะ” เธอตอบเสียงสั่น

           “อืม” ผมตอบไปแค่นั้น ก็แล้วจะให้ผมพูดอะไรวะ ตอนแรกผมกะว่าจะมาขอโทษเธอและถามเธอว่าจะเอายังไงต่อ เพราะผมก็รู้สึกผิดกับคุณลุงที่อุตส่าห์ฝากให้ผมดูแลเธอ แต่เป็นผมซะเองที่ฉวยโอกาส แต่ในเมื่อเธอจำไม่ได้ ผมก็จำลืมๆมันไปแล้วกัน

           มาถึงบริษัทผมก็เข้าไปในห้องทำงานทันทีโดยไม่ได้พูดอะไรต่อ ก็วันนี้คนตัวเล็กดูเงียบผิดปกติ ผมเดาว่าเธอน่าจะกลัวผมฟ้องพ่อเธอเรื่องที่เธอหนีเที่ยวแล้วเมาแบบนั้น

           “น้องมิคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้บอสมีประชุมนอกสถานที่ตอนช่วงบ่ายนะ พี่จะให้น้องไปกับบอสเลย จะได้ลองทำงานจริงจัง” พี่กชเดินมาบอกฉัน

           “อ๋อได้ค่ะ แล้วมิต้องเตรียมอะไรบ้างคะ” ฉันถามกลับ

           “ไม่มีอะไรมากนะ พี่ส่งรายละเอียดให้ในอีเมล์แล้ว เบื้องต้นก็มีแค่รายละเอียดการจัดสัมมนากับใบเสนอราคาน่ะ มิแค่เตรียมไปช่วยบอสเสนองาน แล้วถ้าลูกค้าหรือบอสให้แก้ตรงไหนก็ตามนั้น” พี่กชตอบ ฉันจึงพยักหน้ารับทราบและทำงานต่อ

           ผมนั่งทำงานในห้องอยู่สักพักเสียงโทรศัพท์มือถือของผมก็ดังขึ้น ผมเห็นชื่อของปลายสายปรากฏที่หน้าจอก็ต้องถอนหายใจออกมา

           “ครับวิ” ผมเอ่ยตอบไป

           “มาร์คคะ วิกลับมาไทยแล้วนะคะ มาร์คอยู่ไหนเหรอคะ วิคิดถึงจัง” วิเวียน คู่ขาของผมพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ

           “ผมค่อนข้างยุ่งครับ ไว้ผมว่างจะพาวิไปทานข้าวนะ” ผมตอบกลับไปเพื่อปัดรำคาญ จริงๆแล้วผมไม่ชอบกินอะไรซ้ำๆ แต่กับวิ เธอต่างออกไป วิเป็นถึงนางแบบชื่อดังระดับโลก เธอมีทั้งความสวยความรวยไม่เป็นรองใคร และที่ผมชอบเธอก็เพราะว่ามารยาของเธอนี่แหละมันถึงอกถึงใจผมมาก ถึงภายนอกผมจะดูนิ่ง แต่จริงๆเรื่องบนเตียงผมยอมรับเลยว่าผมมีความต้องการสูงมาก แต่ที่ผมบอกว่ารำคาญเธอก็เพราะว่าช่วงนี้ผมรู้สึกเหนื่อย ไม่ค่อยมีอารมณ์เท่าไหร่

           “เสียดายจัง วิอุตส่าห์เตรียมของกิน…มาฝากมาร์ค” เธอพูดด้วยน้ำเสียงยั่วยวน พอดีกับที่ห้องทำงานของผมถูกเปิดเข้ามา

           “เซอไพรส์! คิดถึงคุณจังเลยค่ะ” และแล้วผมก็ต้องตกใจเมื่อเห็นวิเดินเข้ามาอยู่ตรงหน้า

           เธอกดวางสายก่อนที่จะเอ่ยทักทายผม “คุณมาได้ไงวิ” ผมถามด้วยใบหน้าที่ดูตกใจแบบปิดไม่มิด

           “แล้วจะเรียกว่าเซอไพรส์เหรอคะถ้าคุณรู้ ก็วิคิดถึง วิก็เลยมา” เธอถือวิสาสะขึ้นมานั่งบนตักผม ใช้หน้าอกบดเบียดเข้ากับอกแกร่งและขโมยจุ๊บที่ริมฝีปากผมไปหนึ่งที

           “แล้วเอ่อ…นี่วิเข้ามาได้ไงครับ” ผมถามเธอด้วยความสงสัย ผมเพิ่งย้ายมาทำงานที่นี่ได้ไม่นานนะ ยังไม่เคยบอกใครด้วยซ้ำ แล้วนี่พนักงานผมปล่อยเธอเข้ามาได้ยังไง

        “วิเห็นไม่มีใครอยู่ ก็เลยแอบเข้ามาค่ะ คริคริ” เธอตอบผมพลางลูบหน้าอกผมไปมา

           “งั้นวิไปนั่งรอผมที่โซฟานะ เดี๋ยวผมพาไปทานข้าว ผมขอเคลียร์งานแปปนึง” ผมพูดออกไปหวังว่าเธอจะหยุดกวนผม แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเธอกวาดกองเอกสารบนโต๊ะผมลงพื้นหมดเลย   

           “ช่วงนี้คุณผอมไปนะคะมาร์ค ทานอะไรสักหน่อยก่อนเถอะค่ะ” เธอพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนขึ้นปลดเสื้อโค้ทที่เธอสวมใส่ออก แล้วผมก็ต้องตะลึงกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า ภายใต้เสื้อโค้ทที่เธอโยนทิ้ง เธอสวมใส่ชุดนักเรียนญี่ปุ่นตัวจิ๋ว ท่อนบนเป็นเสื้อตัวสั้นแขนกุด มันสั้นมากๆจนเห็นฐานนมเธอเกือบจะครึ่งเต้า ส่วนล่างก็เป็นกระโปรงตัวสั้น แค่ขยับนิดหน่อยก็เห็นจีสตริงสีแดงด้านในแล้ว ฮืม

           “วิครับ ไว้กลับไปที่คอนโดก่อนดีกว่านะครับ ผมเกรงว่าจะไม่เหมาะ” ผมตอบออกไปในขณะที่พยายามข่มใจ ผมแค่ไม่อยากให้ใครในที่ทำงานรู้เรื่องส่วนตัวของผม

           “โถ่มาร์คขา… ทำอย่างกับเราไม่เคย ตอนอยู่สิงคโปร์ เราก็รักกัน…ได้ทุกที่นี่คะ” จริงของเธอ ผมหิวเมื่อไหร่ผมก็…กินเมื่อนั้น ไม่เคยสนใจว่าจะเป็นที่ไหน ยังไม่ทันที่ผมจะได้ตอบอะไรกลับไป เธอก็ขึ้นมานั่งคร่อมบนตักผมและแอ่นอกใหญ่โตที่ผมคุ้นเคยมาตรงหน้าจนจมูกผมอยู่ระหว่างร่องอกนั้น

           “กินมันสิคะที่รัก หิวแย่เลยวิไม่อยู่ตั้งนาน” เธอพูดพร้อมมองผมด้วยสายตายั่วยวน ผมยอมรับเลยว่าผมไม่เคยปฏิเสธวิเวียนได้ เธอสวย เธอเซ็ก เธอเอ็กซ์ปรอทแตก เธอเสนอมาขนาดนี้ มีเหรอผมจะไม่สนอง ผมเอื้อมมือไปถลกเสื้อขึ้น เพียงเท่านั้นเม็ดบัวสีสวยก็โผล่มาตรงไหน เธอโนบรา…อื้ม

           “อ๊า มาร์คขา วิเวียนคิดถึงคุณแทบขาดใจ” เธอเปล่งเสียงออกมาทันทีที่ผมระรัวลิ้นลงกับยอดอกของเธอ ผมขบเม้มดูดดึงอย่างแรงจนเสียงจ๊วบจ๊าบดังสนั่น ไม่พอแค่นั้นผมยกตัวเธอขึ้นวางบนโต๊ะทำงานของผมและดันตัวของผมไปอยู่ระหว่างขาของเธอ ผมประกบปากลงกับปากอวบอิ่มตรงหน้าทันที เธออ้าปากรับโดยที่ผมไม่ต้องเอ่ยพูด เธอส่งลิ้นออกมาให้ผมดูดดึงได้ง่ายขึ้นพร้อมครางเสียวไปด้วย

           “อ่า อ่า อ๊า” ผมชอบเสียงนี้ที่สุด ผมยังคงดูดลิ้นเธอต่อไปจนน้ำลายเรายืดยาวติดลิ้นผมมา

           “ผมไม่มีถุงยาง” ผมเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแหบพร่าข้างหูเธอในขขณะที่เอวก็ยังทำหน้าที่บดเบียดแก่นกายเข้ากับร่องเปียกแฉะนั้น

           “อื้อ แตกนอกก็ได้ค่ะมาร์คขา แตกในปากวิเลยก็ได้ค่ะ อ๊า” เธอตอบผมพร้อมกับที่เอวเธอก็ให้ความร่วมมือกับผมเป็นอย่างดี เธอถูไถผมอย่างรู้งาน วิเวียนเธอรู้ใจผมที่สุดว่าผมชอบแบบไหน

           “อย่าเลยวิ ผมไม่อยากเสี่ยง” ถึงผมจะปวดหนึบไปหมด แต่ผมก็ไม่อยากทำถ้าไม่ป้องกัน ถึงผมจะรักสนุกผมก็ป้องกันตัวเองดีทุกครั้ง ไม่มีทางให้เกิดเรื่องอะไรตามมาแน่ๆ

           “งั้นทำด้านนอกก็ได้ค่ะ นะคะมาร์ค วิไม่ไหวแล้ว วิอยาก” เธอพูดด้วยสายตาที่ออดอ้อนอย่างสุดขีด ผมรู้ว่าวิก็มีความต้องการสูงไม่ต่างจากผม

           “วิก็รู้ว่ามันเสี่ยงอยู่ดี งั้นวิใช้ปากให้ผมนะ เดี๋ยวผมทำให้วิเอง” ผมตอบออกไปเพราะผมรู้ดีว่าถึงจะแค่ถูไถกันด้านนอกมันก็เสี่ยงต่อการตั้งครรภ์ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงกล้าทำกับมิ

           “ก็ได้ค่ะ” เธอตอบกลับมา ผมไม่รีรอที่จะนั่งลงบนเก้าอี้ให้ใบหน้าของผมไปอยู่ในระยะที่พอดีกับกลีบดอกไม้งามของเธอ ผมดึงกางเกงในของเธอออก แล้วค่อยๆยัดนิ้วของผมเข้าไปในร่องสวาท

           “อื้ม อ่า อ๊ะๆๆๆๆๆ เอาอีกค่ะมาร์คขา เสียวที่สุดเลยค่ะ” เธอขอมา ผมก็จัดให้ ผมเพิ่มเป็นสองนิ้วแล้วขยับเข้าออกรัวๆจนเสียงดังแจ๊ะๆๆๆๆๆๆ

           “อ้ายยยย อ่า อื้มๆ อ่า อื้มมมมม” เธอร้องดังสนั่น ไม่รู้ดังไปถึงข้างนอกไหม แต่ตอนนี้ผมไม่ไหวแล้ว มันหยุดไม่ได้แล้ว ผมใช้มืออีกข้างกดคลึงลงไปที่ติ่งเสียวของเธอ ยิ่งทำให้เธอครวญครางดังขึ้นไปอีก

           “เสียวไหมที่รัก อื้ม” ผมถามเธอ แค่เห็นภาพตรงหน้าผมก็หลุดครางออกมาแล้ว ตอนนี้แก่นกายกลางลำตัวของผมแข็งเต็มที่จนแทบจะระเบิดออกมา

           “เสียวค่ะ เสียวมากเลยค่ะ วิใกล้แล้วค่ะที่รักขา” ผมตัดสินใจถอนนิ้วออกมา แล้วก้มหน้าลงไประรัวลิ้นใส่ที่กลีบงามแทน ผมใช้มือสองข้างแหวกกลีบนั้นออก แล้วใช้ลิ้นทแยงแทงเข้าออกไปที่รูรักของเธอ

           “อ้ายยยยยยยยยย!” เพียงไม่กี่วินาทีเธอก็ปลดปล่อยน้ำหวานออกมาจนล้น มันเปื้อนจมูกเปื้อนหน้าผมไปหมด แต่ผมก็ใฝช้ลิ้นดูดซับน้ำหวานจนหมด

           “คุณเก่งจังค่ะมาร์ค ฟอดดดดด มาค่ะ ตาวิกินบ้างแล้วนะคะ” เธอพูดพร้อมกับหอมแก้มผมไปครั้งนึง วิลุกออกจากโต๊ะแล้วก็นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าผม เธอใช้มือชักรูดมันอยู่สองสามที แล้วก็ใช้ปากดูดเม้มที่หัวบานสีชมพู

           “อื้มวิ คุณสุดยอดมาก” ผมเอ่ยชมเธอพร้อมกับกดหัวเธอให้แนบชิดกับแก่นกายผมมากขึ้น เธอคายมันออกพร้อมกับสูดดมแท่งร้อนของผม เธอไล่ไปตั้งแต่หัวยันโคน แถมยังใช้ปากครอบครองลูกบอลสองลูกของผมเข้าไป เธอดูดคายอยู่แบบนั้นหลายทีจนผมเองที่ทนไม่ไหว

           “วิ ผมจะแตก… พอก่อน” เธอเงยหน้าขึ้นมามองผมพร้อมส่งยิ้มให้ และเริ่มใช้หน้ามือสองข้างบีบหน้าอกเข้าหากันและประครองแก่นกายของผมไว้ตรงกลางขยับขึ้นลงๆ แต่อยู่ดีๆประตูห้องทำงานผมก็ถูกเปิดออก

           “ว้ายยยย ขอโทษค่ะบอส!” มิพูดขึ้นพร้อมกับเอามือปิดปากและหันหลัง ผมเดาว่าภาพที่เธอเห็นตอนนี้มันคิดเป็นอื่นไม่ได้อย่างแน่นอน ถึงแม้ว่าจะมีโต๊ะบังอยู่ก็ตาม แต่ด้วยลักษณะที่วิเวียนกำลังนั่งก้มๆเงยๆทำรักให้ผมนั้น ถ้าไม่ใช่เด็กสามขวบยังไงก็เดาออกว่าเรากำลังทำกิจกรรมเข้าจังหวะกันอยู่

           “ทำไมไม่เคาะประตู ออกไป” ผมพูดออกไปทั้งที่ยังคงกดหัววิเวียนอยู่แบบนั้น ใจจริงผมอยากจะหยุดนะ แต่ผมก็ไม่ไหวแล้ว และอีกอย่างเธอจะได้เห็นว่าผมเป็นยังไง จะได้อยู่ห่างๆผมไว้ มิไม่พูดอะไรไม่หันกลับหน้ามามองผมด้วยซ้ำ เธอก้มหน้าเล็กน้อยและเดินออกไป