[My] Forever Love คุณชายตัวร้ายกับนายตัวแสบ [Boy's Love]

7.3

เขียนโดย oKARASUo

วันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2564 เวลา 12.58 น.

7 ตอน

0 วิจารณ์

4,729 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2564 13.32 น. โดย เจ้าของนิยาย

2) พนักงานจำเป็น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เมื่อคืนนี้แม่ง...ไอ้เฮียนะไอ้เฮีย หึ๊ยยยแค่คิดก็หน้าร้อนวูบวาบแล้ว เห้ออปวดเนื้อปวดตัวมากกกก แล้ววันนี้จะไหวมั้ยวะ ฮึบ!! ลุกไปเตรียมตัวเปิดร้าน

"ห้าวววว"ผมอ้าปากหาวพลางเดินเกาไข่ไปทางห้องน้ำ อ๊ะ ห้ามคิดลึกนะเฟ้ย ผมแค่จะไปอาบน้ำ ไม่ได้มีเจตนาแอบแฝง หลังจากที่ผมจัดการตัวเองเรียบร้อยก็เดินโงนเงนลงมาที่ชั้นสอง

"อ้าวเฮีย อรุณสวัสดิ์ครับ"ผมเอ่ยทักไอ้ลุงอินดี้ที่วันนี้อยู่ในชุด เอ่อ ชุดเหี้ยอะไรวะเนี่ย โอ๊ยย หนักพอๆกับเมื่อวานเลย กางเกงแดงรัดเปรี๊ยะ เสื้อยืดแบบเสื้อยืดจริงๆนะคอนี่ย้วยเลยสัส จะมีวันไหนที่มันจะแต่งตัวปกติบ้างได้มั้ยวะ

"อรุณสวัสดิ์ กินข้าวมั้ยทำเสร็จพอดี" ถึงจะดูบ้าๆบอๆแต่อาหารที่แม่งทำก็อร่อยสัสอ่ะ ผมว่าไอ้เฮียน่าจะไปเปิดร้านอาหารนะ

"ไม่ค่อยหิวอ่ะ ไว้ค่อยมากินที่หลังก็แล้วกันฮะ เดี๋ยวผมไปเปิดร้านก่อนนะ"ผมบอกก่อนจะเดินลงไปชั้นล่างและจัดการเก็บกวาดและเปิดประตูร้านตามปกติ

"ทำคนเดียวงี้ไม่เหนื่อยเหรอ ทำไมไม่หาคนช่วย"ไอ้เฮียที่เดินลงมาพร้อมกับแซนวิชในมือ

"จริงๆผมก็จ้างแล้วแหละ แต่ว่าตอนนี้น้องครีมลาพักร้อนหนึ่งอาทิตย์นี่ก็อีกตั้งสี่วันกว่าน้องครีมจะกลับมา"ผมตอบเสียงเนือยๆ

"งั้นก็หาเพิ่มอีกสักคนสิ กินปะแซนวิชทำเองอร่อยโคตร"ไอ้เฮียพูดจบก็ยื่นแซนวิชที่มันกัดไปแล้วคำนึงมาให้ผม จะว่าไปหลังจากที่เปิดร้านเสร็จก็รู้สึกหิวๆเหมือนกันแฮะ

"ขอบคุณครับ"ผมตอบแต่ไม่ได้ยื่นมือไปหยิบ แต่ยื่นหน้าไปงับเอาแซนวิชเข้าปากแทน เหมือนจะเห็นไอ้เฮียทำหน้าแปลกๆด้วย พอผมคิดได้ก็รู้สึกหน้าเห่อร้อนขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อเพิ่งรู้ตัวว่าเมื่อกี้ผมทำอะไรลงไปเชี่ยจูบทางอ้อมชัดๆ

"อ่ะ เอ่อ หิวใช่ป่ะเดี๋ยวขึ้นไปหยิบที่เหลือมาให้"ไอ้เฮียว่าจบก็หันหลังเดินขึ้นไปชั้นสองทันที

"เชี่ยยยย นี่กูทำอะไรลงไปวะเนี่ย"ผมพึมพำก่อนจะรีบจัดการกับอุปกรณ์เก็บกวาดในมือให้เรียบร้อย จะว่าไปวันนี้มันหนาวๆร้อนๆแปลกๆเหมือนจะเป็นไข้ แต่คงไม่เป็นไรมั้งไม่ได้มีอาการสักหน่อย แล้วสักพักไอ้เฮียก็เดินลงมาพร้อมกาแฟและจานแซนวิช

"เอ้า กินซะ ดูเหมือนวันนี้นายจะหน้าซีดๆนะ"

"ผมไม่เป็นไรเฮีย ขอบคุณนะฮะสำหรับแซนวิช"ผมว่าพลางเดินหยิบแซนวิชกินไปพลางทำงานไปพลาง

"ฉันอยู่ในห้องนะ ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็ไปเรียกได้นะ"

"ครับ"

09:30 น.

วันนี้ช่วงเช้าลูกค้ามาเยอะเป็นพิเศษ ผมที่ทำงานคนเดียวอาจจะทำไม่ทันสักเท่าไหร่ เพราะว่าทำคนเดียวแถมเหมือนร่างกายมันหนักๆขึ้นด้วย ผมชงกาแฟและเสิร์ฟของหวานไปตามโต๊ะต่างๆอย่างรู้งาน พลางพูดคุยกับลูกค้าไปด้วย

"คุณชายน์วันนี้หน้าตาดูซีดๆนะคะ เป็นอะไรรึเปล่าเอ่ย"ลูกค้าผู้หญิงที่มาประจำเอ่ยทักผม

"ไม่เป็นไรครับ แต่ว่ามันร้อนๆหนาวๆยังไงบอกไม่ถูก แต่ว่าผมยังไหว ขอบคุณนะครับที่เป็นห่วง"

"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันกลัวว่าคุณชายน์ถ้าเป็นอะไรขึ้นมา ฉันคงแย่แน่"แน่ะ แย่อะไรล่ะตัวเธอ กูคงไม่ตายในหน้าที่หรอก แหม่

"งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ"

"ค่ะ"

ผมบอกและเดินออกมา ส่วนมากลูกค้าของที่นี่จะมีหลากเพศหลายวัย เพราะส่วนใหญ่ทุกคนจะติดใจของหวานกัน ถึงผมจะทำกับข้าวไม่เก่ง แต่ดันทำขนมเก่งมากกก (อวยตัวเองแป๊บหนึ่ง) ขนมบางอย่างผมก็คิดสูตรขึ้นมาเองด้วย กว่าจะได้มาเป็นรูปเป็นร่างขนาดนี้บอกเลยว่าเหนื่อยโคตร วันนี้ลูกค้ายังคงหลั่งไหลเข้ามากันเรื่อยๆ ถึงคนจะเยอะแต่ก็ดีนะขายดีจะได้มีเงินเยอะๆ แต่คงไม่ได้เก็บเอาไว้แต่งเมียแล้วล่ะ พอดีว่าเมียแม่งมีชู้ซะก่อน แม่ง คิดแล้วก็แค้น อย่าให้กูมีบ้างนะ กูจะควงไปเย้ยมันถึงเตียงเลยสัส คิดแล้วของขึ้น ขึ้น กูนี่ขึ้นเลย พอๆเลิกคิดแล้วทำงาน

"นี่พอดีว่าฉันจะออกไปข้างนอกเอาอะไรมั้ย"ไอ้เฮียที่เดินลงมา ถามผมขึ้น เมื่อลูกค้าในร้านได้ยินเสียงก็หันมาตามเสียงนั่นแล้วปฏิกิริยาที่เกิดขึ้น

ชิ้งงงง พรวด!!!

"เอายา...เชี่ยยย"ผมร้องเสียงหลง เชี่ยกาแฟพุ่ง สัสกูควรจะฮาหรือว่าอ้วกด้วยดี คือมันเปลี่ยนชุดไง แต่แบบคือกูก็คิดว่าชุดที่ซื้อให้มันก็ดูโอเคอยู่นะ แต่มันทำไมยังแต่งตัวแบบนี้ เชี่ยยยเสื้อกล้ามสีชมพูกับกางเกงสามส่วนสีชมพู คือมึงไปเอาชุดนี้มาจากหน๊ายย โอ๊ยกูเครียด เครียดมากกกคนหล่อหยั่กตาย

"เฮียแต่งตัวบ้าอะไรวะเนี่ย ถามจริงมีใครหลอกอะไรเฮียมารึเปล่าวะ"

"ทำไม ออกไปปากซอยแค่นี้จะแต่งให้หล่อขนาดไหน นี้ก็คิดว่าดูดีแล้วนะ เอ้อคนเราก็แปลก "

"เฮียสิแปลก โอ๊ยคนหล่อเครียดค่ะ"ผมยกมือกุมขมับให้กับภาพที่เห็น ส่วนลูกค้าในร้านไม่ต้องพูดถึง แทบจะสำลักอาหารกันเลยทีเดียว

"ว่าแค่เขา เขาเสียใจนะ เชอะ!! แล้วนี่เราอยากได้อะไรรึเปล่าจะได้ซื้อมาให้" ดูมันทำ มาขงมาเขา มานี่พ่อจะแจกมะเหงกให้

"ไม่เอาๆ เฮียรีบๆไปเลย อายลูกค้าเขามั้ยเนี่ย ดูสิเขาหัวเราะกันใหญ่แล้ว"

"เอ้า ก็อยากใส่แบบนี้ใครจะทำไม แบร่"นั่น ยังไม่วายแลบลิ้นใส่ผมอีก โอ๊ย เด็กฉิบหายเห้ออ

"เออๆ รีบกลับมาล่ะ"

"เออน่ะ ไปแปปเดียวไม่ต้องรีบคิดถึงหรอก"

"คิดถึงบ้าบออะไรเฮีย ไปเลยๆ"ผมพูดไล่พลางยกมือไล่ ไม่ใช่เขินเชี่ยไรหรอก กูอายเขา ลูกค้าเต็มร้านแม่งก็ยังกล้าใส่เนอะ กูนี่อายุสั้นไปอีกสิบปี เช้ามาวันนี้กูถอนหายใจไปเป็นสิบรอบแล้วมั้ง ถ้าถอนหายใจเหมือนกับถอนหญ้าหลังบ้านนะกูจะเอายาฆ่าหญ้าไปฉีดแม่ง จะได้ไม่ต้องถอนบ่อยๆ คุยกับเฮียแล้วแม่งพลังงานชีวิตลดฮวบฮาบ

ผ่านไปสักพักไอ้เฮียก็กลับมาพร้อมของเต็มถุง ผมก็ไม่รู้ว่าเฮียไปซื้ออะไรมา ผมเลยถามออกไป

"เฮีย ซื้ออะไรมาเยอะแยะ"

"ไม่มีอะไร ก็พวกของใช้นั่นแหละอะไรที่มันหมดๆก็ซื้อเข้ามา"ผมงงอยู่พักใหญ่ ไอ้เฮียแม่งเอาตังไปไหนซื้อของวะ

"ไหนเฮียบอกว่าไม่มีตัง แล้วนี่เอาตังไหนซื้อของ"

"อ๋อ พอดีเมื่อเช้าที่เปิดตู้เย็น บังเอิญเจอแบงค์ห้าร้อยในตู้เย็นอ่ะ ไปล่ะเก็บของ"

"อืมๆ"แต่เดี๋ยวนะ ในตู้เย็น แบงค์ห้าร้อย เชื่ยยยยในตู้เย็นมีตังได้ยังไง๊ หรือว่าไอ้เฮียมันจะขโมยตังกู ไม่ๆไอ้เฮียไม่เคยขึ้นไปชั้นสามเลยนี่หว่าจะมาขโมยได้ไง คิดแล้วปวดหัว ไอ้เฮียอำกูอีกละ พอๆพักๆเลยเลิกคิด คิดมากปวดหัวสัส

วันนี้ร้านกูทำไมมันหมุนขนาดนี้ แม่งหมุนแบบควงสว่านเลย ใครหมุน หยุดเลยนะเฟ้ย ฮื้อออ แย่สุดๆช่วงนี้ชีวิตกูเคยมีอะไรดีบ้างวะเนี่ย กูคงต้องไปอาบน้ำมนต์เก้าวัดแล้วล่ะ

ฟรึ่บ!! ห๊ะ ไฟดับเหรอ

"...ายน์"

"..."

"ชายน์ เฮ๊ยย ไอ้บ้า"ใคร ใครมาเรียกกูไอ้บ้ากูไม่ได้บ้า กูแค่ไม่เต็ม ถุย อะไรวะเนี่ยหัวแม่งหนักฉิบหาย ใครเอาก้อนหินมาวางบนหัวกู

"ชายน์ เฮ้ "ใครเรียกกู เรียกเฉยๆกูก็ตื่นไม่ต้องตบหน้ากู ผมค่อยๆปรือตามองไปยังต้นเสียงก็เห็นเส้นขนอะไรยุบยับเต็มหน้าเต็มตาไปหมด สาหร่ายใครมาทำตกแถวนี้วะ

"อ้าว เฮีย " นึกว่าใครทำรถขนสาหร่ายคว่ำ ที่แท้ก็หนวดเคราของไอ้เฮียนี่เอง

"ชายน์ เป็นยังไงบ้างนายตัวร้อนมากเลยนะ"สิ้นเสียงเฮียซันผมก็พยายามมองไปรอบๆตอนนี้ผมนอนอยู่ในห้องนอนของตัวเอง

"ผมมาอยู่นี่ได้ไง"

"ฉันอุ้มนายมาเองแหละ อยู่ๆนายก็เป็นลมไปเลย ฉันได้ยินเสียงผู้หญิงร้องก็เลยรีบลงมาดู ก็เห็นนายลงไปกองอยู่กับพื้นแล้ว นี่นายตัวร้อนนะไปหาหมอมั้ย" ผมเป็นลมเหรอ ก็ว่ามันหนาวๆร้อนแล้วก็ปวดหัวที่แท้กูก็ป่วยนี่เอง

"แล้วร้านล่ะ ลูกค้าอีก"

"ตอนนี้ไม่มีลูกค้าแล้วเหลือแค่บางส่วนที่ยังนั่งดื่มกาแฟอยู่ไม่กี่คน"

"แล้วถ้ามีลูกค้ามาอีกล่ะ"ผมทำท่าจะลุกจากเตียงแต่ก็ถูกหยุดด้วยมือใหญ่ของเฮียซัน

"นายนอนพักก่อนเถอะ เดี๋ยวลูกค้าฉันจัดการเอง"

"ตะ แต่ว่า"

"ไม่มีแต่ นอนไปเงียบๆเลยไอ้แสบ เดี๋ยวพอเที่ยงๆฉันจะเอาข้าวเอายามาให้" เฮียซันพูดจบก็จัดการห่มผ้าให้ผมแล้วเดินออกไป คือผมไม่ได้อะไรหรอกแค่คิดว่า ไอ้เฮียเนี่ยนะจะต้อนรับลูกค้า ชงกาแฟ เสิร์ฟเค้ก เสิร์ฟของหวาน แค่คิดก็ บรื๋ยย ลูกค้ากูจะหายก็เพราะมึงเนี่ยแหละเฮียยยยย

"ชายน์ ชายน์ ลุกกินข้าวกินยาก่อน"เสียงเฮียซันปลุกทำให้ผมค่อยๆปรือตาขึ้นมามอง

"กี่โมงแล้วครับ"

"บ่ายโมงแล้ว โทษทีนะพอดีว่าลูกค้าช่วงเที่ยงเยอะไปหน่อย ลุกมากินข้าวก่อนลุกไหวมั้ย"ไอ้เฮียพยุงผมให้นั่งพิงกับหัวเตียง ข้าวต้มในถ้วยมันหอมมาก ผมกินข้าวและกินยาเสร็จไอ้เฮียก็จัดการเก็บถ้วย

"ขอบคุณนะเฮีย ว่าแต่ว่า เอ่อ ผมถามเฮียหน่อย"

"ว่ามาค่ะ" ค่ะพ่อง!!

"เฮียชงกาแฟเป็นด้วยเหรอ"

"เอ้า มันก็ไม่ได้ยากมั้ย ใส่น้ำร้อนใส่กาแฟ คนๆเทใส่แก้ว จบปิ้ง"ปิ้งบ้าปิ้งบอไรวะ

"เชี่ย เฮีย กาแฟที่นี่มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นนะเฟ้ย"ผมบ่น

"เอาน่าๆจะเสียงดังไปทำไมเล่า ฉันจัดการได้น่า"ดูมันพูด หน้าตาแบบมันนี่ไม่น่าจะจบม.3 ด้วยซ้ำ เห้อร้านกูจะไปรอดมั้ยวะ ผมนอนมองไปที่ไอ้เฮียที่ยืนยิ้มน่าแป้นแล้นอยู่ตอนนี้

"ไหวแน่เหรอเฮีย ให้ผมทำเองเถอะ ผมไหวน่า"

"อย่าดื้อกับเฮียสิ เฮียบอกว่าไหวก็คือไหว หรือว่าอยากจะลอง"เป็นครั้งแรกมั้ยนะที่ไอ้เฮียมันเรียกแทนตัวเองว่าเฮีย

"ละ ลอง อะไรเฮีย เฮียจะทำอะไรผม"ผมเริ่มหวาดๆมันซะแล้วสิ

"หืม~~ก็ถ้าน้องสาวมีแรงเหลือ เฮียก็จะทำแบบนี้ไง"น้องสาวบ้านป้ามึงสิ มันไม่พูดเปล่า มันยื่นหน้าเข้ามาหาผมเรื่อยๆ เห๊ยๆๆๆๆ ไม่นะเว้ย ไอ้เฮียใจเย็นๆเว้ย

"ฮะ เฮีย จะทำเชี่ยไรเนี่ย ออกไปเลย"ผมพยายามใช้มือดันหน้าอกมันให้ขยับออกไป แต่แรงผมตอนนี้มันไม่เหลือแล้วไง มือไม้อ่อนปวกเปียกไปหมดแล้ว แล้วไหนจะไอ้บ้าที่กำลังคืบคลานมาบนเตียงผมอีก

"เอ๋ ทำไมหน้าแดงๆ อาการมันไม่ดีขึ้นเลยเหรอ"มันว่าพลางยกมือขึ้นมาแตะที่หน้าผากผม

"ฮะ เฮีย จะเข้ามาใกล้ทำไมเนี่ย ผมอึดอัดนะ ถอยออกไปได้แล้ว จะไปทำอะไรก็ไปเลย แม่ง"เชี่ย ใจเต้นแปลกๆกูคงจะป่วยขั้นรุนแรงแน่ๆ

"แม่งอะไร พูดจาหยาบคายนะเรา"

"ก็เฮียเริ่มก่อนปะ"

"เริ่มอะไร เฮียไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย"

"กะ ก็ เนี่ยจะเข้ามาใกล้ทำไมเล่า ผมไม่ได้มีรสนิยมแบบนั้นนะ แล้วก็ลุกออกไปได้แล้วผมจะนอน"ผมว่าพลางส่งสายตาดุๆกลับไป

"คร้าบๆ ไปแล้วก็ได้ แต่ก่อนไป..."

จุ๊บ!!

"-0-"

"หายไวๆล่ะ ไปนะ"

"..."

"อะ ไอ้เฮี๊ยยยย" เชี่ยแม่ง มึงทำอะไรกูวววว มึงๆๆไอ้ ไอ้หนวดสาหร่าย ไอ้กางเกงรัดติ้ว ไอ้ ไอ้บ้า $%#><|&฿@

หมดแล้ว หมดกัน ไอ้เฮียบ้านั่นมันจุ๊บแก้มผม ฮื้ออออหมดกันชีวิตกูววว กูผู้ชายนะเฟ้ย มาทำงี้กับกูได้ยังไง แล้วดูหน้าตอนมันเดินออกไป มันยิ้มแป้นเลย โอ๊ยคนหล่อหมดแรง คร่อก!! หลับเถอะ

Special Part

#Sun Talk

ฮะฮ่าๆๆๆพอเห็นไอ้แสบทำหน้าเลิ่กลั่กแล้วก็ทำให้อยากแกล้งเป็นบ้า ถ้าถามว่าทำไม คงไม่ต้องบอกมั้ย รีดทุกคนคงจะรู้แล้ว ก็เออนั่นแหละ แบบนั้นไง ไม่ต้องพูดก็พอรู้ใช่มั้ยล่ะ ก็รีดเป็นสาววายกันนี่หว่า เอาน่ารู้แล้วก็เงียบไว้ก่อน ยังไม่ถึงเวลาที่จะเปิดตัวคนหล่ออย่างไอ้ซันคนนี้หรอก เล่นบทคนบ้าไปก่อนอยากรู้ว่าถ้าผมเป็นคนบ้าๆบอๆแบบนี้ไอ้ตัวแสบจะมีปฏิกิริยายังไง เอาล่ะของตัวไปทำหน้าที่ผัว เอ้ยไม่ใช่ ทำหน้าที่ผู้อาศัยที่ดีก่อน เห๊ยยอย่ามองคนหล่อด้วยสายตาสมเพชแบบนั้นดิ เฮียทำด๊ายย จริงจริ๊งง งั้นก็ไปละนะ บ๊ายบายยยยย

#End Sun Talk

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

ฮะฮ่าๆเฮียซันชอบแกล้งน้อง แถมยังแต่งตัวแบบสุดกู่อีก เจ๊ล่ะเพลียใจ คอมเมนท์ติชมกันมาได้เลยนะที่รัก

ตอน 1

สารบัญ

ตอน 3