รักในนิยาย

 เช้าวันที่อากาศอันสดใส  แทนตื่นนอนด้วยอาการกระชุ่มกระช่วย  รีบอาบน้ำแต่งตัว เพื่อไปยังออฟฟิต  ด้วยเหตุว่าจะได้ไปนั้งคุยแชทกับฝ้ายทาง msn (เนื่องจากยุค 90  ไลน์ เฟรสบุคยังไม่เกิด และโทรศัพท์มือถือเป็นสิ่งที่หนุ่มที่เพิ่งจบและเริ่มทำงานเป็นสิ่งที่ยากในการที่จะไขว้าคว้ามาครอบครอง) เมื่อไปถึงออฟฟิตแทนรีบเข้าประจำเครื่องคอมพิวเตอร์ซึ่งป็นของหัวหน้า เนื่องจาก msn ที่เค้าใช้คุยกะฝ้ายนั้นเป็นของหัวหน้า 

     "ฝ้าย" แทนทักแชท

 "ว่าไง" ฝ้ายตอบ

"ฝ้ายสมัคร msn ให้เราหน่อย  เราได้ไว้คุยกะฝ้าย เราสมัครไม่เป็นจร้า" แทนรีบบอกฝ้ายไป

แต่เนื่องด้วยวันนั้นฝ้ายยุ่งวุ่นวายกับงานมากในวันนั้น  ฝ้ายลืมไปและไม่ได้สมัครให้แทน และแทนก็ได้แต่นั้งรอแชทฝ้ายทั้งวัน จนไม่เป็นอันทำงาน  เกิดอาการน้อยใจว่าฝ้ายทำไมถึงหายไป  จนกระทั่ง 4 ทุ่ม แทนยังไม่กลับด้วยเหตุว่ารอฝ้ายตอบแชทกลับมา แทนเริ่มน้อยใจและกำลังจะกลับห้องพัก ทันใดนั้น

"แทน" ฝ้ายทัก

"เราขอโทษนะพอดีวันนี้ยุ่งทั้งวันเลย เราสมัคร msn ให้แล้วนะ ให้อันนี้ได้เลย จะได้คุยส่วนตัวกันได้"

"รู้มั้ยวันนี้เรารอฝ้ายทั้งวันเลยนะ เฝ้ารอแชทจากฝ้าย  ได้แต่นั้งน้อยใจ" แทนตัดพ้อ

"แต่ตอนนีั้หายเป็นปลิดทิ้งแล้วละ" แทนเริ่มยิ้มออก

หลังจากนัั้นทั้งสองก็ได้คุยผ่าน msn ทุกวันไม่เว้นวันหยุดจนเริ่มสนิทสนมมากขึ้น แทนเริ่มคิดว่าทำไมเค้าถึงรู้สึกดี  รู้สึกว่าทำไมเวลาคุยกับฝ้ายแล้วเหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน  มีแต่เค้ากับฝ้ายเท่านั้น  แทนคิดว่าสักวันหนึ่งเค้าจะไปหาฝ้ายให้ได้ ทั้งสองคุยกันทาง msn เป็นวันเป็นเดือนและเป็นปี มีการส่งรูปแแลกเปลี่ยนไว้ดูยามคิดถึง  ฝ้ายส่งตุ๊กตากะเหรี่ยงคอยาว ยามที่เค้าขึ้นไปเที่ยวบนดอย  ดูแล้วชีวิตของทั้งสองคนช่างสดใสเสียเหลือเกิน  แต่แล้วโชคชะตามักจะไม่ชอบคนที่มีความสุข  จึงได้กลั่นแกล้งชีวิตของทั้งสอง....