The Real Hero

ตึ่ง ตึง ตึง ตึ๊ง

คุณครูคร้าบบบเสียงออดเลิกเรียนดังแล้วในฐานะที่ผมเป็นเด็กที่เคารพกฏโรงเรียนขอตัวก่อนนะคร--   ผั๊ว

มะ...มันเจ็บนะครับครู...ไม่เห็นต้องปาชอคไส่ซะแรงขนาดนั้นเลยอ่าว่าแต่ครุเป็นนักแม่นปืนเก่ารึปล่าวเนี่ยปาลงตรงกลางกระบานเป๊ะเลยนะครับ

55555 อะไรเนี่ยไอทศ อยากโดนทำโทษก่อนปิดเทอมรึไง 555555555

เสียงหัวเราะของคนในห้องพร้อมเสียงพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน

นี่นายทศ 

คะ..ครับครู

ถ้าเธออยากรีบกลับบ้านล่ะก็จะกลับเลยก็ได้นะ

จริงหรอครับครูงั้นผมขอลา—

แต่ว่าเธออาจต้องมาเรียนซัมเมอคนเดียวนะจ๊ะ

อ่ะอ่าวครูไหงงั้นอ่ะ

จะเพราะอะไรหล่ะ การบ้านที่สั้งไปให้ทำก่อนปิดเทอมน่ะทำรึยัง

ยะ..ยังเลยครับ แหะๆ

เสียงหัวเราะของคนในห้องดังขึ้นอีกครั้งรวมถึงตัวผมด้วย

ผมต้นผมเองก็เป็นแค่เด็กนักเรียนม.ปลายธรรมดาๆคนนึงที่มีความสุขกับชีวิตม.ปลาย

เห้ยต้นวันนี้เล่นกี่โมงดีเพื่อน

เพื่อนซี้ของผมไอกล้ามันเป็นคนที่ผมไว้ใจที่สุดเป็นคนที่ร่าเริงตลอดเวลาแถมยังเป็นหัวหน้าห้องอีก บ้านก็รวย เรียนก้เก่ง แถมหล่ออีกต่างหากจนผมแอบบรู้สึกอิจฉานิดๆเหมือนกัน

นี่ๆพวกเธอฉันยังไม่ปล่อยให้พวกเธอกลับบ้านซะหน่อยกลับมานั่งที่เดี๋ยวนี้!!

คุณครูไอรินเป็นครูประจำชั้นห้อง6/3ของผมถึงแม้จะมีแอบโหดไปบ้างแต่ครูไอรินก็ถูกโหวตไห้เป็นครูที่นักเรียนรักมากที่สุด

ด้วยใบหน้าที่ดูอ่อนวัยนี้แถมสไตการสอนที่เป็นกันเองกับนักเรียนจึงไม่ยากนักที่จะทำให้ใครหลายๆคนรักแถมยังสวยอีก

แต่ถึงจะสวยยังไงสำหรับผมคนเดียวในใจที่สามารถทำให้ใจผมเต้นตึกตักๆราวกับจะระเบิดออกมาก็คือ..

นี่ต้นวันนี้หลังเลิกเรียนมีไปไหนรึเปล่าวันนี้เรากลับพร้อมกันนะ เธอหันมาหาผมพร้อมรอยยิ้ม

เธอชื่อน้ำฟ้า อยู่ห้องเดียวกัน แล้วยังเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเด็กของผมด้วย ผมแอบรักเธอมา10ปีแล้วและวันนี้ผมก็ตั้งใจจะขอเธอเป็นแฟน นี่ต้นจะมัวเหม่ออะไรอยู่เล่าเมื่อกี้ได้ยินที่เราพูดรึปล่าวเนี่ย พร้อมทำหน้าบู้ ขะ..โทษไม่รู้งอนแล่ว

พร้อมทำหน้าบู้อีกครั้ง   งั้น..ต้องทำไงเธอถึงจะหายโกรธฃ่ะเนี่ย  งั้นนเธอหันกลับมาพร้อมใบหน้าที่ดูเจ้าเล่เล็กน้อย

เอาเป็นเลี้ยงไอศกรีมล่ะกัน อื้อได้แน่นอนผมรีบตอบกลับทันที เย่ขอบคุณนะ ต้นใจดีที่สุดเลย นี่ไอต้นอย่าไปตามใจน้ำฟ้ามากสิ กล้าน่ะเงียบไปเลย เสียงของน้ำฟ้าตอนโกรธก็ยังน่ารักก ไม่ใช่แค่นั้นผมดำตรงยาวสลวย ตาสีฟ้าที่แสนจะอ่อนโยน แถมยังชอบช่วยเหลือคนอื่น ผมไม่รู้เลยว่าจะหาคนที่น่ารักได้เท่านี้จากที่ไหนอีก

ผมรู้สึกว่าชีวิตตอนนี้ไม่ต้องการอะไรอีกแล้วล่ะ ขอแค่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ตลอดไป ก็พอแล้วล่ะ

วี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  เสียงประหลาดดังขึ้นมาอ๊ากกกกกกก เสียงเพื่อนคนหนึ่งดังขึ้น กะเกิดอะไรขึ้นแล้วเสียงที่ชวนแสบแก้วหูเมื่อกี้มันอะไรกันอ่ะ อะไรน่ะนี่พวกนายได้ยินเสียงแปลกๆนั่นเหมือนกันเหรอ ทศพูดขึ้นมาพร้อมกับสีหน้าที่หวาดกลัว

ตะต้นทำไงดีล่ะอยู่ๆบรรยากาศรอบๆห้องมันก็แปลกๆไปเหมือนมีเงามืดๆมาปกคลุมทั่วทั้งห้องน้ำฟ้าตอนนี้มีท่าทางตื่นกลัวอย่างเห้นได้ชัดจากการที่เอาแต่คอยจับแขนเสื้อผมตลอด ไม่เป็นไรนะฉันอยู่ตรงนี้ 

ตัวผมที่ทำได้แค่ปลอบเธอเองก็กลัวเหมือนแต่ผมจะไม่ยอมให้น้ำฟ้าเป็นอะไรแน่ ทุกคนอยู่ในความสงบก่อนอื่นเรารีบออกไปจากที่กันก่อนเสียงครูไอรินดังขึนมาทำให้หลายๆคนกลับมามีสติอีกครั้ง ครูครับทั้งประตูทั้งหน้าต่างเปิดไม่ได้เลยครับ ว่าไงนะ ตึกตึก อยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาอีกครั้งแต่คราวนี้กลับเป็นเสียงทุ้มต่ำ อึกนี่มันอะไรกัน

ยินดีตอนนั้นรับเหล่าผู้ถุกเลือกเอ๋ย

สะเสียงอะไรอ่ะ เพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้นมา นายก็ได้ยินหรอ เพื่อนอีกคนหนึ่งถาม ไม่เอาแล้วหนูกลัว ฮือๆ

เห้ยใครมันเล่นบ้าอะไรวะพวเราไม่ตลกด้วยนะเห้ย

ผิดแล้วเหล่าผู้ถูกลือกเอ๋ย สิ่งที่พวกท่านได้ยินนั้นคือเรื่องจริงทั้งหมด

เรื่องจริงบ้าอะไรเล่าก็แค่แกล้งทำเป็นเปิดเสียงดังๆเพื่อป่วนใช่ไหมล่ะ บอกมาแกเป็นใคร เสียงของกล้าที่ตะโกนออกมาพร้อมความโกรธสุดขีด

โฮ่ๆดูเหมือนว่าท่านจะเป็นผู้นำสินะ ใจกล้าใช้ได้ อย่างงี้นี่เอง เธอนี่เอง   หึฮ่ะๆๆๆ

หยุดหัวเราะแล้วก็โผล่หัวออกมาได้แล้ว

เอาน่าๆใจเย็นก่อนสิ  องค์ราชาครับการเตรียมการเคลื่อนย้ายเสร็จสมบูรณ์แล้วครับ เสียงหนึ่งแทรกเข้ามา

ราชา  เรื่องบ้าอะไรกัน ตัวผมที่ได้แต่อึ้งกับคำพูดเหล่านั้นไม่รู้เลยว่าเหตการณ์หลังจากนี้จะเปลี่ยนแปลงผมไปตลอดการ

ถ้าอยากรู้นักล่ะก็งั้นเรามาเจอกันเลยดีกว่า  ดำเนินการได้!! รับทราบครับ!! หลังสิ้นเสียงตอบรับนั่น

แสงสีขาวก็ปกคลุมพื้นห้องไปโดยสมบูรณ์แล้ว ล่ะร่างกายมันเรืองแสง ทุกคนต่างตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นพร้อมกับค่อยๆหายไปพร้อมกับแสงสีขาวทีล่ะคน ฉันยังไม่อยากตายฮือๆไม่เป็นไรนะน้ำฟ้าเราอยู่นี่แล้วในขณะที่ทุกคนค่อยๆหายไป

ตอนนั้นผมจึงตัดสินใจที่จะบอกความรู้สึกกับเธอ น้ำฟ้าฉันน่ะ!!

หลังสุดสุดเสียงนั้นน้ำฟ้าก็หายไปแล้วร่างกายของผมค่อยๆหายไปอย่างช้าๆผมหลับตาลงพร้อมพูดประโยคสุดท้ายออกไป ฉันชอบเธอนะ...และร่างกายของผมก็หายไป…………นี่ผมตายแล้วสินะ อย่างน้อยก็อยากได้ยินเสียงน้ำฟ้าจังเลยนะ

นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย  ใครก็ได้ๆช่วยหนูหนูยังไม่อยากตาย

อ่าขนาดตายไปแล้วเรายังได้ยินเสียงเพื่อนๆอยู่สินะสงสัยพวกนั้นคงยังรับไม่ได้เรื่องที่เองตาย ฮึก ไม่ต้องร้องนะทุกคนหวังว่าชาติหน้าเราจะได้เจอกันอีกนะผมร้องสะอื้นเล็กน้อยก่อนจะมีคนเอามือมาสัมผัสเบาๆที่มือผม ต้น!ตื่นสิต้น!งืมมเสียงเหมือนน้ำฟ้าเลยดีใจจังงผมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะโดนเขย่ามือแรงๆนี่ถ้าตื่นแล้วก็ลืมตาสิ! นั่นสินะ..เราคงต้องยอมรับความจริงว่าตัวเองได้จากโลกนี้ไปแล้วผมค่อยลืมตาขึ้นพรางมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาพร้อมกัน

อ่ะแฮ่มๆเมื่อกี้ยังไม่ได้แนะนำตัวอย่างเป็นทางการ ขอต้อนรับ  สู่โลกของพวกเรา

ณ วินาทีนั้นผมรู้ได้โดยทันทีว่าตอนนี้ ที่ๆเราอยู่คือ ต่างโลก