Fant World ฝ่าวิกฤตพิชิตโลกต่างมิติ
เขียนโดย Myrashan
วันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 เวลา 07.47 น.
แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 12.58 น. โดย เจ้าของนิยาย
12) ตอนที่ 12 อรัมดรา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากเสร็จเควสฉายา ซีคได้เดินทางไปหาสมิธเพื่อบอกลาเพราะว่าตนกำลังจะไปยังเมืองถัดไปแล้ว ในขณะที่เดินกลับ เขาได้เช็คไอเทมในกระเป๋าด้วย
“มีไข่อนาคอนดา 4 ลูก หนังงูเหลือม 400 ชิ้น เขี้ยวงูเขียวเขี้ยวทองอีก 1,124 ชิ้น เหรียญได้มา 2,438 เหรียญ ค่าวาปคิดว่าคงไม่ต้องจ่าย แต่ก่อนจากลากับคุณสมิธ เอาเขี้ยว 124 เขี้ยวแล้วก็เหรียญ 438 เหรียญให้เขาไว้ดีกว่า สร้างมิตรภาพที่ดี”
ซีคได้เตรียมมอบของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้กับสมิธ เพราะเขารู้สึกว่าสมิธไม่ธรรมดาแน่ ๆ เขาต้องสานสัมพันธไมตรีไว้
เมื่อถึงที่บ้านของสมิธ ซีคได้เข้าไปเพื่อพูดคุยกับเขา สมิธยังคงนั่งอยู่หลังเคาน์เตอร์เช่นเคย
“สวัสดีครับคุณลุงสมิธ ตอนนี้ผมเคลียร์ภารกิจทั้งหมดของผู้เฒ่าได้แล้ว เดี๋ยวผมก็จะไปเมืองถัดไปแล้วครับ ตอนนี้เลยมาลาสักหน่อย”
สมิธได้ยินที่ซีคพูดก็พยักหน้า
“เอาล่ะ ๆ ในเมื่อจะไปแล้วก็ขอให้โชคดี หน้าที่ของข้าเองก็หมดลงแล้ว ต่อไปคงจะออกเดินทางผจญภัยเที่ยวเล่นให้สบายใจสักหน่อย”
ซีคเอาของขากกระเป๋านักผจญภัยออกมาให้กับสมิธ มีเหรียญกับเขี้ยวงูเขียวเขี้ยวทองจำนวนตามที่เขาคิดว่าจะให้แต่แรก
“นี่ครับคุณลุงสมิธ ผมไม่มีอะไรจะตอบแทน คุณลุงอุตส่าห์คอยช่วยเหลือตั้งหลายอย่าง แต่ผมมีแค่นี้แหละครับ ส่วนเหรียญผมเก็บไว้ส่วนนึงแล้ว เพราะคิดว่าเมืองถัดไปน่าจะต้องใช้มันมากกว่าอย่างอื่น”
สมิธลุกขึ้นจากเก้าอี้หลังเคาน์เตอร์ แล้วเดินมาจับไหล่ของซีค
“ซีค รออยู่นี่สักเดี๋ยวนะ ไม่น่านาน เดี๋ยวจะไปขอหนังสือรับรองจากหัวหน้าหมู่บ้านให้ ถ้าไปเฉย ๆ แบบนี้ต้องใช้เงินทองมากมายแน่ ๆ บางครั้งบางทีเส้นสายก็จำเป็นเหมือนกันนะ อย่างน้อยก็น่าจะมีคนพอช่วยเหลือ”
สมิธพูดจบเขาก็เดินออกจากบ้านไป ส่วนซีคได้นั่งรออยู่หน้าเคาน์เตอร์ จนเวลาผ่านไปเกือยชั่วโมง สมิธได้กลับมาที่ร้านพร้อมมอบกระดาษ 1 แผ่นให้กับซีค
“เอานี่รับไปสิ หนังสือแนะนำตัวของเจ้า ข้าช่วยได้เท่านี้แหละ”
ซีคได้รับหนังสือแนะนำตัวมาจากสมิธแล้วอ่านเนื้อหาในหนังสือ ทำให้เขาสงสัยว่าทำไมเนื้อหาถึงเขียนไว้แบบนั้น
“เอ่อ… ทำไมเนื้อหาในหนังสือถึงเขียนว่าเป็นหนังสือแนะนำจากหัวหน้าหมู่บ้านซุนซูล่ะครับ ที่นี่ซูซางนี่ครับ”
สมิธได้ฟังแล้วพยักหน้า รู้สึกปลื้มในความรอบคอบของซีค
“พอดีหัวหน้าหมู่บ้านซุนซูมาเที่ยวที่นี่พอดี เขาเป็นเพื่อนกันกับหัวหน้าหมู่บ้านชอนจูและซูซาง ที่บ้านของหัวหน้าหมู่บ้านตอนนี้มีหัวหน้าหมู่บ้านถึง 3 คนเลยนะ แต่ที่ไม่ให้หัวหน้าหมู่บ้านซูซางเขียนเองเพราะว่าข้าอยู่ที่นี่ ชุดเซ็ทแห่งธอร์นก็อยู่ที่นี่ คราวนี้พอจะเข้าใจหรือยังล่ะ ว่าทำไมข้าถึงให้คนอื่นเขียน”
“เข้าใจอย่างถ่องแท้เลยครับ ถ้างั้นผมขอตัวลาก่อน วันหน้าถ้าเรามีวาสนาต่อกัน ข้าคงได้พบท่านอีกครับ ท่านลุงสมิธ”
ซีคโค้งคำนับให้สมิธแล้วเดินออกมาจากบ้านของเขาตรงไปที่บ้านของท่านผู้เฒ่าแห่งหมู่บ้านซูซางทันที
เมื่อซีคไปถึงที่บ้านของผู้เฒ่า เขาได้เคาะประตูแล้วเรียกผู้เฒ่า
“ท่านผู้เฒ่า ท่านอยู่หรือเปล่า ข้าทำภารกิจที่ท่านมอบหมายเสร็จแล้วนะครับ ท่านช่วยส่งข้าไปเมืองถัดไปที”
ผู้เฒ่าได้เปิดประตูออกมาพร้อมยิ้มให้ซีค
“ดีมาก ๆ ในเมื่อเจ้าจะไปแล้ว ข้าจะมอบของขวัญเล็กน้อยให้ละกันนะ เอ้านี่ มันเป็นห่อของขวัญ ของในนี้มันจะไม่เหมือนกันหรอกนะ มันเปลี่ยนไปตามคนที่ได้รับ แต่ข้าคิดว่ามันต้องสุ่มของที่มีประโยชน์กับเจ้ามาแน่นอน โฮ่ ๆ ๆ ๆ ”
ผู้เฒ่ายกไม้เท้าขึ้นเขกไปที่หัวของซีค ทำให้เขาถูกวาปไปโผล่ที่เมืองถัดไปทันที นั่นคือเมืองหลวง “อรัมดรา” ผู้เล่นทุกคนจะถูกส่งมายังวิหารของผู้เฒ่าเมืองหลวงทั้งสิ้น ผู้เฒ่ามีชื่อว่าผู้เฒ่าอรัม ความสูง 175 เซนติเมตร ท่าทางเหมือนคนอายุ 50-55 ปี เขาคือจอมเวทย์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเผ่ามนุษย์ ถ้าหากไม่นับรวมกับจอมปราชญ์เขาคือจอมเวทย์ที่แกร่งที่สุดแห่งเผ่ามนุษย์
หลังจากที่ซีคหายมึน ผู้เฒ่าอรัมได้กล่าวทักทาย
“ขอต้อนรับสู่เมืองหลวง เจ้ามาช้าจริง ๆ เลยนะ มีน้อยคนนักที่ถูกส่งมาในวันนี้ ชื่อซีค เผ่ามนุษย์ เลเวล 25 นักง้าว ที่สำคัญในตัวเจ้ามีของน่าสนใจมาก ๆ อยู่ด้วย เจ้านี่น่าสนใจจริง ๆ เอาล่ะ มารับป้ายืนยันการเป็นประชาชนนี่ไป”
ผู้เฒ่าอรัมยื่นแผ่นป้ายไม้ขนาดกว้าง 2 นิ้วยาว 3 นิ้วให้กับซีค ดูเหมือนป้ายไม้ธรรมดาที่เขียนว่า Zeek ไปเท่านั้น ซีคจึงเดินเข้าไปรับจากมือของผู้เฒ่าอรัมเองเลย หลังรับป้ายมาเขาได้โค้งคำนับให้กับผู้เฒ่าอรัมแล้วเดินถอยหลังออกมา
“ขอบคุณมากครับท่านผู้เฒ่า ถ้าไม่มีอะไรแล้วข้าขอตัวลาก่อนนะครับ ตอนนี้ข้าคงจะตามหลังคนอื่นมากแล้ว”
ซีคกล่าวลาผู้เฒ่าอรัม ผู้เฒ่าอรัมจึงกล่าวกระตุ้นซีคอีกนิดนึงว่า
“ไปได้แล้วล่ะ เจ้าตามหลังคนที่ต้องพึ่งพาเจ้าอยู่มาก และที่สำคัญสหายของเจ้าทั้งสองคนเขานำเจ้าไปเยอะแล้ว ฮ่า ๆ ๆ ”
ซีคเดินออกมาพร้อมกับข้อสงสัยหลายเรื่องเกี่ยวกับผู้เฒ่าอรัม
“เอริน่า ช่วยดูให้หน่อยสิว่าท่านผู้เฒ่าคือใคร ขอละเอียดที่สุดเท่าที่จะทำได้เลยนะ ทั้งผูเฒ่าของหมู่บ้านซูซางแล้วก็ของเมืองหลวงด้วย”
หลังได้รับคำสั่งเอริน่าได้เริ่มตรวจสอบทันที ส่วนซีคเริ่มเดินสำรวจรอบ ๆ ในพื้นที่ของเมืองอรัมดรา เขาเริ่มดูจากโซนทิศเหนือทั้งหมดภายนอกกำแพงพระราชวัง
“โอ้โห กว้างเวอร์อะ ร้านค้าก็เยอะ ร้านตีเหล็ก ร้านขายของกิน ร้านขายชุด ร้านขายยา มีเป็นร้อย ๆ ล้านเลยนะ ไหนยังจะมีบ้านเรือนคนอีก พวกอาคารใหญ่ ๆ ที่ให้เช้าค้างแรมเหมือนกับโรงแรมก็มี โรงเตี๊ยมแบบในหนังจีนก็เยอะนะ แต่คงต้องไปถามดูแล้วล่ะว่าราคาค่าค้างแรมเป็นยังไง เงินเราไม่ได้เยอะขนาดนั้นด้วย”
ว่าแล้วซีคได้เดินสอบถามราคาค่าค้างแรมในที่ต่าง ๆ ระแวกนั้นจนได้ข้อสรุป
“แค่สำรวจแค่นี้กินเวลาไปเกือบ 2 ชั่วโมงเลยหรอนี่ โรงเตี๊ยมจะมีห้องพักไม่มาก แต่มีอาหารให้ซื้อกินได้สะดวกสบาย เรทราคาของค่าพักจะต่างกันตามเกรดของโรงเตี๊ยม เกรดคือดูจากความดูดี ความสะอาด และความปลอดภัย ราคามีคืนละประมาณ 100 เหรียญ 200 เหรียญ และ 300 เหรียญตามลำดับ ส่วนที่เหมือนโรงแรมห้องพักจะเยอะ แต่ว่าต้องออกมาหาซื้อของกินที่อื่น ข้อเสียมีแค่นั้น ราคาก็พอ ๆ กันกับโรงเตี๊ยม แต่แบบโรงแรมจะมีค้างยาว ๆ เหมาจ่ายรายสัปดาห์ รายเดือน ทำให้ถูกลงไม่น้อยเลย เดือนละประมาณ 2,000 เหรียญ 4,000 เหรียญ แล้วก็ 6,000 เหรียญตามลำดับ ถ้านอนห้องถูก ๆ อาจโดนย่องเบาไปจิ๊กของได้ มีแค่นั้นแหละ แต่ห้องก็ไม่ได้ดีอะไรมากด้วย อากาศอาจจะไม่บริสุทธิ์ ถ้าจะพักควรระดับกลางขึ้นไปนั่นแหละมั้ง”
“นายท่านคะ ว่างแล้วใช่ไหม เอริน่าขอสรุปผลการตรวจสอบค่ะ ผู้เฒ่าซูซางคือผู้ก่อตั้งหมู่บ้านซูซาง เป็นจอมเวทย์เลเวล 1,000 อายุ 376 ปี เขาถูกจัดว่าเป็น 1 ใน 10 ผู้เฒ่าที่แข็งแกร่งที่สุดค่ะ ส่วนผู้เฒ่าอรัม เทล ทีน่า เป็นบุตรชายคนที่สองของผู้เฒ่า อรัม เทล ดรา ผู้สร้างเมืองหลวงของเผ่ามนุษย์ เขาได้สืบทอดตำแหน่งของผู้เฒ่าอรัม เทล ดรา ตั้งแต่จบสงครามโลกครั้งที่ผ่านมาเมื่อ 302 ปีที่แล้ว ตอนนี้เขาอายุ 327 ปี ถูกยกขึ้นเป็นจอมเวทย์ที่แกร่งที่สุดในเผ่ามนุษย์ หากไม่นับจอมปราชญ์ ซึ่งนั่นหมายถึงเขาคือผู้เฒ่าที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาผู้เฒ่าด้วยค่ะ”
“งั้นหรอ แต่ว่านะ ตอนนี้ก็จะเย็นละ อีกเดี๋ยวคงต้องออฟไลน์ไปเคลียร์งานบ้านสักหน่อย แต่ก่อนจะไปต้องหาห้องนอนซะก่อน”
ซีคได้ตรงไปที่โรงแรมระดับกลางแล้วพูดคุยกับพนักงานต้อนรับ
“ขอโทษนะครับ มีห้องว่างบ้างไหมครับ ผมอยากหาห้องพักค้างแรมสักหน่อย”
พนักงานสาวผู้เป็นอมนุษย์ ครึ่งกระต่ายแสนน่ารักได้พูดคุยโต้ตอบกับซีค
“มีค่ะ แต่ว่าที่ว่างจะเป็นชั้น 3 กับ ชั้น 4 นะคะ เพราะว่าชั้นที่ 1 กับ 2 เต็มหมอแล้ว ว่าแต่นายท่านจะพักคืนเดียวหรือเหมาจ่ายคะ”
ซีคมองแม่สาวหูกระต่ายตาไม่กระพริบ แล้วพูดว่า
“แหม่ เจอแล้วนี่นะสาวกระต่าย ต่อไปก็เหลือแค่สาวเอลฟ์น่ะสิ เอ๊ะ ขอโทษทีครับ ผมขอพักชั้นที่ 3 สัก 7 คืนครับ ราคาเท่าไรหรอ”
สาวกระต่ายงงกับคำพูดแปลก ๆ ของซีคเล็กน้อย แต่เธอก็ยังคงทำหน้าที่ได้ดีโดยการตกลงเจรจาเรื่องราคากับซีคได้อย่างไม่ผิดพลาด
“ถ้า 7 คืนทางเราคิด 1,200 เหรียญค่ะ”
เมื่อตกลงเรื่องราคาเสร็จ ซีคได้จ่ายเงินให้กับพนักงานกระต่ายน้อย แล้วเธอก็มอบกุญแจห้อง ที่ 45 ให้กับซีค โดยแต่ละชั้นจะมี 15 ห้อง และที่นี่มี 4 ชั้น ซึ่งห้องของซีคติดกับบันไดทางฝั่งขวาเลย เมื่อได้กุญแจมาแล้ว ซีคได้เดินขึ้นไปเปิดห้องแล้วเข้าไปนอนออฟไลน์ เพื่อที่เขาจะได้ไปทำงานบ้าน ทำกิจวัตรต่าง ๆ แล้วมาออนไลน์อีกครั้ง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ