เกิดใหม่ทั้งทีดันได้อาชีพแปลกๆมาซะงั้น!!

เช้าวันรุ่งขึ้น

"เช้านี้มีอะไรกินบ้างน้าาา" อากะเดินมายังโต๊ะอาหาร

อากะสังเกตเห็นว่าออก้ากับเดโมไม่ค่อยคุยกันเช้านี้

"นี่...สามีภรรยาคู่นั้นทะเลาะอะไรกันแต่เช้าเนี่ย" อากะแซว

"ไม่ได้ทะเลาะและก็ไม่ใช่สามีภรรยาด้วย!!" ออก้าหันไปพูดกับอากะ

"นี่เดโม...ไปทำอะไรให้เธอโกรธขนาดนี้เนี่ย" อากะกระซิบใส่เดโม

"ฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่" เดโมกระซิบตอบ

ไทกะที่ตามมาทีหลังก็เห็นว่าบรรยากาศไม่ค่อยดีเลยอยากทำให้บรรยากาศดีขึ้น

"นี่...สามีภรรยาคู่นั้นทะเลาะอะไรกันแต่เช้าเนี่ย" ไทกะแซว

เดโมกับอากะถึงกับกุมขมับเลยทีเดียว

"ไม่ใช่สามีภรรยานะ!!!" ออก้าตอบ

แล้วทั้งหมดก็นั่งกินด้วยกันด้วยบรรยากาศแบบนั้นไปจนออกเดินทางไปตลาด

สวัสดีค่ะ แคท คนเดิมเองค่ะหลังจากเหตุการณ์ที่ร้านตัดชุดก็ได้รู้ความจริงทุกอย่างว่า ผู้ชายคนนั้นไม่ใช่โรคจิตและฉันก็เป็นฝ่ายผิดเองที่เข้าไปข้างในนั้นโดยไม่ได้สนใจรอบข้าง ถ้าเจอกันคราวหน้าต้องไปขอโทษให้ได้

ตอนนี้ฉันกำลังเฝ้าร้านของตระกูลโคเวนอยู่ ร้านของตระกูลโคเวนนั้นเป็นร้านขายของให้นักผจญภัยแต่ก็ไม่ใช่ร้านที่มีชื่อเสียงมากนัก ภายในร้านมีทั้งอาวุธ ยาฟื้นพลัง และของอื่นๆอีก ตัวฉันที่ได้มาเฝ้าร้านนั้นเพราะอยากตอบแทนหัวหน้าตระกูลที่ดูแลแม่กับฉันมาโดยตลอด

"เอ่อ...คือไม่ทราบว่ามีอุปกรณ์แนะนำให้มือใหม่ไหม" เดโมถามแคทที่ยืนเหม่อๆอยู่ในร้าน

"อ๊ะ...คุณโรคจิตนี่เอง!" แคทตกใจที่เห็นเดโมอีกครั้ง

"นายหลบไป ฉันจะคุยเอง" ออก้ารีบผลักเดโมออกไป

"มีอะไรให้ร้านของเรารับใช้ดีคะ"  แคทกล่าวต้อนรับออก้า

"อยากจะหาอุปกรณ์สำหรับมือใหม่พอจะมีบ้างไหมคะ" ออก้าถาม

"ไม่ทราบว่าแต่ละท่านมีอาชีพอะไรบ้างคะ" แคทต้องการข้อมูล

"ก็มี นักเวท นักดาบโล่ นักบวช ส่วนอีตานั่นชั่งเถอะ" ออก้าชี้ไปที่เดโม

"งั้นเชิญทางนี้เลยค่ะ" แคทเดินนำทาง

"ทางนี้เป็นส่วนของนักเวทค่ะ ร้านของมีเครื่องประดับเสริมพลังเวท คทาหายาก ให้เลือกมากมายเลยค่ะส่วนราคาเริ่มต้นจะอยู่ที่ชิ้นละ200เหรียญเงินค่ะ" แคทอธิบาย

"ขอดูไปก่อนนะคะ..." ออก้าพูด

"ส่วนทางนี้จะเป็นอาวุธต่างๆค่ะ ดาบของทางร้านเรารับประกันเลยว่าแม้แต่หินก็ตัดได้เหมือนกระดาษ และก็มีโล่ชั้นเยี่ยมเลยค่ะ ราคาเรื่มต้นอยู่250เหรียญเงินค่ะ" แคทอธิบาย

"ขอ...ดูไปก่อนนะคะ..." ออก้าพูด

"งั้นโซนนี้จะเป็นของนักบวชเลยค่ะ มีทั้งคทาศักดิ์สิทธิ์ คัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ เนื่องจากเป็นของหายากแต่คุณก็ชั้นเยี่ยม ราคาสูงขึ้นมาหน่อยเริ่มต้นที่500เหรียญเงินค่ะ" แคทอธิบาย

"พวกเราคงซื้อไม่ได้สักชิ้นหน่ะค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะ" ออก้าพูด

"ฉันมั่นใจเลยค่ะว่าร้านของเราราคาถูกและคุ้มค่าที่สุดแล้วค่ะ" แคทอธิบายต่อ

"พอจะมีอุปกรณ์ที่คุณภาพต่ำกว่านี้อีกไหม แบบพวกงานผิดพลาดก็ได้หน่ะ" เดโมถามแคท

"อันนี้ต้องขอถามเจ้าของร้านก่อนนะคะ" แคทอธิบาย

"มีเรื่องอะไรกันรึเปล่าแคท" ชายวัยกลางคนหนึ่งออกมาจากหลังร้าน

"อ๊ะ...พอดีเลยค่ะเจ้าของร้านคะ พอดีคนพวกนี้มาดูอุปกรณ์ของมือใหม่ค่ะ" แคทอธิบายให้เจ้าของร้านฟัง

"อ้อ...แล้วนั้นใช่เดโมจากหมู่บ้านโยเซฟรึเปล่า" เจ้าของร้านทักเดโม

"รู้จักชื่อผมด้วยหรอครับ" เดโมถามเจ้าของร้าน

"ก็ต้องรู้สิ เด็กผู้ชายที่สามารถแก้ไขอาร์ติแฟค 10000ปีได้เชียวนะ แล้วนี่มีเรื่องอะไรกันหรอ" เจ้าของร้านสงสัย

แคทจึงอธิบายให้ฟังอย่างละเอียด

"ฉันขายของแบบนั้นให้ไม่ได้หรอกนะ มันเสียชื่อตระกูลโคเวนหน่ะ" เจ้าของร้านอธิบาย

"ผมก็พอเข้าใจอยู่ครับ" เดโมตอบ

"งั้นเอาแบบนี้ไหมให้ตระกูลโคเวนเป็นผู้สนับสนุนปาร์ตี้ของพวกเธอดีไหมล่ะ" เจ้าของร้านเสนอ

"แบบนั้นจะดีจริงๆหรอครับ" เดโมถาม

"เธอลองมาคุยรายละเอียดก่อนก็ได้นะ เดโม" เจ้าของร้านเสนอ

"ก็ได้ครับผมขอฟังข้อเสนอนั้นหน่อย" เดโมตอบรับ

จากเดโมก็ตามเจ้าของร้านเข้าไปที่หลังร้านเพื่อพูดคุยกัน

"แนะนำตัวหน่อยละกัน ฉันชื่อเลฟิวเป็นหัวหน้าตระกูลโคเวนแล้วก็เจ้าของร้านนี้" เลฟิวแนะนำตัว

"ผมเดโมจากหมู่บ้านโขเซฟครับ ฝากตัวด้วยนะครับ" เดโมก็แนะนำตัวเหมือนกัน

"เข้าเรื่องเลยละกันนะเดโม ตระกูลโคเวนอยากจะเป็นผู้สนับสนุนปาร์ตี้ของเธอ" เลฟิวเข้าเรื่องทันที

"ผมของถามอะไรสัก2-3ข้อจะได้ไหมครับ" เดโมพูด

"ว่ามาสิ" เลฟิวตอบทันที

"ทำไมถึงต้องเป็นพวกผมด้วยล่ะ" เดโมถาม

"หลักๆเลยก็คือฝีมือของปาร์ตี้เธอ ตระกูลโคเวนแม้จะเป็นขุนนางเหมือนกันแต่คนในตระกูลก็ไม่มีใครสามารถต่อสู้เพื่อปกป้องพวกเราได้เลย" เลฟิวอธิบาย

"หมายความว่าจะให้พวกผมเป็นองครักษ์ประจำตระกูลเลยหรอครับ" เดโมสงสัย

"จะว่าแบบนั้นก็ได้นะ" เลฟิวตอบ

"แล้วคุณจะได้อะไรจากการทำแบบนั้นล่ะครับ" เดโมถาม

"ไม่ใช่ว่าคนฉลาดอย่างเธอจะรู้อยู่แล้วหรอ" เลฟิวถามกลับ

"(พวกเขาก็จะมีชื่อเสียงมากขึ้นถ้าเราสามารถทำผลงานได้ดีด้วยอุปกรณ์จากร้านของพวกเขา แถมผูกขาดพวกเราแต่เพียงผู้เดียวอีกด้วย)ครับ" เดโมครุ่นคิดในใจ

"ยังไงพวกเราก็ได้ประโยชน์ด้วยกันทั้งคู่อยู่แล้วหนิ" เลฟิวพูด

"งั้นคำถามสุดท้ายครับ...(คนนี้ๆไม่ได้พยายามโกหกหรือปิดบังอะไรไว้เลย ดวงตาคู่นี้ไม่มีทางพลาดแน่) พวกผมต้องทำยังไงบ้างล่ะครับ" เดโมถามคำถามสุดท้าย

"พวกเธอต้องไปสมัครเป็นนักผจญภัยกันก่อน จากนั้นฉันก็มีเรื่องจะไหว้วานพวกเธอหน่อย" เลฟิวพูด

"เรื่องอะไรหรือครับ" เดโมถาม

"จากนี้ช่วยดูแลอเล็กกับแคทหน่อยจะได้ไหม" เลฟิวก้มกำลังจะก้มหัวลงขอร้องเดโม

"อย่าทำแบบนั้นเลยครับ! ยังไงอีกไม่นานผมก็ต้องทำงานให้คุณอยู่แล้วด้วย" เดโมห้ามเลฟิวไว้ได้ทัน

"อเล็กเป็นลูกชายคนเดียวของฉัน เขาพยายามเรียนรู้และฝึกฝนที่จะโตขึ้นมาเพื่อปกป้องตระกูลโคเวน เขาไม่อยากเป็นแค่คนขายของเหมือนฉันเขาก็เลยไปสมัครโรงเรียนเตรียมทหารแต่ก็สอบไม่ผ่านช่วงนี้เลยจิตตกอยู่พอสมควร ส่วนแคทเธอเป็นลูกของเมดที่ฉันรับเลี้ยงไว้ แม่ของแคทเคยเป็นเมดที่ทำงานอยู่ในวังหลวง จนวันหนึ่งที่เธอได้มีอะไรกับราชาจนท้องนั้น ไอ้ราชานั้นมันก็บอกว่าแม่ของแคทแอบไปท้องกับคนอื่นแล้วก็บอกอีกว่าไม่ต้องการสมบัติที่ไม่มีค่าอีกแล้ว แม่ของแคทก็เลยถูกขับไล่ออกจากวังให้ไปตายอยู่ข้างถนน ฉันกับภรรยาทนเห็นภาพแบบนั้นไม่ได้ก็เลยช่วยเธอไว้ ตัวฉันไม่มีความสามารถในการต่อสู้ ตัวที่ฉันอ่อนแอก็พยายามดิ้นรนปกป้องครอบครัวนี้มาตลอด ฉันเลยอยากจะยืมพลังของพวกเธอหน่อยอย่างน้อยก็แค่เด็ก2คนนั้นก็พอ..." เลฟิวอธิบาย

"ตัวคุณไม่ได้อ่อนแอหรอกนะครับ ตัวคุณที่พยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อปกป้องครอบครัวไม่มีทางเป็นคนอ่อนแอแน่นอนครับ" เดโมพูดอย่างมั่นใจ

"ฉันขอถามอะไรสักอย่างสิ เธอมาที่เมืองนี้ทำไมกัน ชื่อเสียง เงินทอง อำนาจ" เลฟิวถามเดโมด้วยเสียงจริงจัง

"ผมมาเพื่อปกป้องครอบครัวของผมครับ!" เดโมตอบ

หลังจากนั้นทั้ง2ก็ออกมายังหน้าร้าน

"จากนี้ตระกูลโคเวนจะสนับสนุนปาร์ตี้ของเดโม ดังนั้นพวกเธอสามารถหยิบอุปกรณ์ชิ้นไหนในร้านของฉันก็ได้เลย"

เลฟิวประกาศให้สมาชิกที่เหลือของเดโมรับทราบ แต่ก็ไม่มีใครไปหยิบอะไรเลยสักชิ้นเดียว

"ฉันนึกว่าพวกนายจะรีบไปหยิบกันซะอีกนะเนี่ย" เดโมแซวเพื่อนๆ

"ฉันคิดว่ามันแพงเกินไปสำหรับพวกเราหน่ะ" ออก้าอธิบาย

"ถึงจะรู้ว่าจะทำให้แข็งแกร่งขึ้นก็เถอะ" อากะพูดเสริม

"พวกเธอไม่ต้องเกรงใจกันหรอกอยากได้ชิ้นไหนก็หยิบได้เลย" เลฟิวพยายามอธิบาย

"งั้นเอาแบบนี้ละกัน Scan!"

เดโมได้ใช้ดวงตาสแกนอุปกรณ์ทั้งร้าน จากนั้นก็ค่อยๆเดินไปหยิบ ดาบกับโล่โยนไปให้ไทกะ

"นายใช้2อันนี้นะไทกะ" เดโมพูดกับไทกะแล้วเดินไปหยิบแหวานมาอีก2วง

"ส่วนอันนี่ของอากะ" เดโมโยนแหวนวงหนึ่งให้อากะ

"ส่วนนี่ของเธอนะ..." เดโมสวมแหวนให้ออก้า

"ถ้านายมัวแต่อิดออดกันแบบนี้พวกเราก็ก้าวไปข้างหน้ากันไม่ได้หรอกนะ ถ้าลำบากใจไว้เก็บเงินได้แล้วมาให้เขาก็ได้ตอนนี้พวกเราจำเป็นต้องมีมัน" เดโมอธิบาย

"แล้วเธอไม่เลือกไปสักชิ้นหรอเดโม" เลฟิวถามเดโม

"ผมมีแค่เจ้านี่ก็พอแล้วล่ะครับ" เดโมชูไม้เท้าของเขาให้เลฟิวดู

"เป็นอาร์ติแฟคหายากหรอ ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน" เลฟิวสงสัย

"เปล่าครับ ก็แค่ไม้เท้าธรรมดาๆ แต่ก็มีเพียงอันเดียวในโลกหน่ะครับ" เดโมอธิบาย

จากนั้นปาร์ตี้ของเดโมก็มุ่งหน้าไปยังกิลด์นักผจญภัย

"เป็นปาร์ตี้ที่ดีจังเลยนะคะ" แคทพูดหลังจากที่พวกเดโมไปกันแล้ว

"เป็นปาร์ตี้ที่ดีมากๆเลยล่ะ" เลฟิวพูด