เกิดใหม่ทั้งทีดันได้อาชีพแปลกๆมาซะงั้น!!

หมู่บ้านเกเฟลกำลังลุกเป็นไฟ บ้านเมืองถูกเผาถูกทำลาย ผู้คนในหมู่บ้านไม่ว่าจะเป็นเด็ก ผู้หญิง คนแก่ ก็ถูกทหารจากเมืองเซนิคไล่ฆ่า

หัวหน้าหมู่บ้านมาคัสถูกอาคจับตัวไว้สอบสวนอยู่

"พวกแกทุกคนนี่โง่จริงๆเลยนะ คิดจะก่อกบฎกับเมืองหลวงเซนิคเชียวหรอ คิดแล้วมันน่าขำ" อาคพูดไปกระทืบมาคัสไป

"พวกแกไม่มีเข้าใจความทุกข์ทรมานของพวกเรา ไอ้พวกชั่ว!!!" มาคัสถุยน้ำลายใส่อาค

"อย่างพวกแกจะยกกันมาทั้งหมู่บ้าน สู้ฉันคนเดียวยังไม่ได้เลยมั้ง คิดจะรวบรวมของพวกนั้นไปทำไม" อาคกระทืบมาคัสต่อ

"ของพวกนั้นเป็นของบรรณาการแด่ผู้นั้น......พวกแกจะต้องได้...ชดใช้" มาคัสกระอักเลือด

"ให้ปีศาจหรอก็คงไม่ใช่....เอาเถอะๆ" อาคลากคอมาคัสให้มาดูอะไรบางอย่าง

ภาพที่มาคัสได้เห็นคือเมืองทั้งเมืองกำลังลุกเป็นไฟ ผู้คนในหมู่บ้านร้องไห้ ร้องขอชีวิต ร้องด้วยความเจ็บปวด แต่ก็ถูกไล่ฆ่ากันอยู่ดี

"งั้นใช้นี่เป็นของบรรณาการได้รึเปล่า" อาคใช้มือถ่างตาของมาคัสออก

มาคัสร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด ความทรมาน ความแค้น จากนั้นอาคก็ได้มีดแทงทะลุหลังคอของมาคัส

อาคเตรียมตัวกลับเมืองหลวงเขามองดูหมู่บ้านเกเฟลที่กำลังมอดไหม้อย่างมีความสุข

"ช่างเป็นภาพที่สวยงามจริงๆเลยนะ" อาคพูดขึ้น

จากนั้นอัลฟาก็เดินออกมาจากหมู่บ้านเกเฟลที่กำลังมอดไหม้

"อ้าว...กลับมาพอดีเลยนะเนี่ย วันนี้เธอฆ่าใครไปบ้างล่ะ เด็กหรือคนแก่ " อาคถามอัลฟา

"หุบปากของแกซะอาค..." อัลฟาพูดด้วยเสียงที่โกรธมาก

"ไม่เป็นไรหรอกนะอัลฟา...คนพวกนี้มันตั้งใจให้น้องของเธอเป็นเหยื่อมังกรดำเลยนะ...ไม่ต้องไปแอบร้องไห้เสียใจที่ฆ่าพวกมันหรอกนะ" อาคพูดใส่อัลฟา

"ฉันบอกให้แกหุบปาก!!!" อัลฟาใช้ดาบคู่กายชี้ไปที่อาค

"เป็นแค่ของเล่นแท้ๆ ทำตัวให้มันน่ารักหน่อยก็ไม่ได้..." อาคเอานิ้วชี้ที่ไปที่คอของตัวเอง

อัลฟาเมื่อเห็นอาคทำแบบนั้นก็ลดดาบลงแล้วก็เดินขึ้นรถม้าไป

"กิลด์มาสคะ จะทำยังไงกับซากมังกรดำดีคะ" พนักงานกิลด์คนเดียวกับที่มากับปาร์ตี้ของเดโมพูดขึ้น

"เฟรย่า...ตอนนี้ฉันกำลังทำหน้าที่ในฐานนะWhite orderอยู่นะ" อาคหันไปพูดกับเฟรย่า

"ขออภัยค่ะท่านอาค" เฟรย่าก้มหัวขอโทษ

"ก็ให้เจ้าพวกเด็กนั่นไปเถอะ ฉันไม่ชอบแย่งเหยื่อคนอื่นฝากเธอจับตาเจ้าเด็กพวกนั้นไว้ด้วยนะ" อาคพูดกับเฟรย่า

"รับทราบค่ะ โปรดวางใจได้" เฟรย่ารับคำสั่งจากอาค

"เจ้าเด็กพวกนั้นคงเติบโตเป็นของเล่นที่ดีแน่ๆ" อาคพูดเสร็จก็ขึ้นรถม้ากลับไปเมืองหลวงเซนิค

.

.

.

"จะให้ทำอะไรกับเจ้าพวกนั้นไหม" บุคคลปริศนาปรากฏตัวในกองเพลิง

"ยังก่อน นาปาล์มยังไม่ถึงเวลา" บุคคลปริศนาอีกคนตอบ

จากนั้นบุคคลปริศนาก็ได้ทำอะไรบางอย่างกับหมู่บ้านเกเฟลที่กำลังมอดไหม้

ณ โรงพยาบาลในเมืองหลวงเซนิค

"เป็นยังไงกันบ้างล่ะพวกเธอ" เลฟิวเปิดประตูห้องผู้ป่วยเข้ามา

ห้องผู้ป่วยนี้มีทั้ง4เตียงซึ่งก็คือพวกของเดโมนั้นเอง

"อ่าว...คุณเลฟิวสวัสดีครับมาเยี่ยมพวกผมหรอครับ" เดโมที่นอนอยู่บนเตียงพูดขึ้นเมื่อเห็นเลฟิว

"ถูกต้องๆ...แต่ฉันไม่ได้มาคนเดียวหรอกนะ" เลฟิวเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับครอบครัวของเขา

"สวัสดีจ่ะฉันชื่อจีน่าเป็นภรรยาของเลฟิวเองจ่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะเดโม" สาวมีอายุแต่ยังหน้าตาดี จีน่ากล่าวแนะนำตัวกับเดโม

"สวัสดีครับคุณนาย ขอโทษที่ต้องให้มาเจอกันในสภาพแบบนี้นะครับ" เดโมก้มหัวให้จีน่า

"ไม่เป็นอะไรหรอกจ้ะ ปลอดภัยกันทุกคนก็ดีแล้ว" จีน่าตอบกลับเดโม

"ผมชื่ออเล็กซ์ครับ เป็นลูกชายคนเดียวของตระกูลโคเวนครับ" อเล็กซ์แนะนำตัว

"ยินดีที่ได้รู้จักนะอเล็กซ์" เดโมตอบกลับอเล็กซ์

"พวกคุณนี่สุดยอดไปเลยนะครับ ปราบมังกรดำนั่นได้ด้วย" อเล็กซ์ทำเสียงตื่นเต้น

"ถ้าเป็นไปได้ฉันก็ว่าจะหนีอยู่ล่ะนะ แต่หมู่บ้านก็ยังอยู่ข้างหลังอีกเลยช่วยไม่ได้" เดโมตอบ

"ฉันก็มาเยี่ยมนะคะ เอากระเช้าผลไม้มาด้วยนะ!!" แคทหิ้วกระเช้าผลไม้ออกมาโชว์เดโม

"ขอบคุณนะงั้น เดี๋ยวฉันช่วยเตรียมเองนะ" ออก้าเดินมารับกระเช้าไว้

"คุณออก้าดีขึ้นแล้วหรือคะ" แคทถามออก้า

"ฉันไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรมากมายหรอกค่ะ แค่ใช้พลังเวทจนหมดเฉยๆ ตอนนี้ก็พอไหวแล้ว" ออก้าอธิบาย

"แล้วแต่ละคนเป็นยังไงบ้างช่วยอัปเดตหน่อยสิ" เลฟิวถามเดโม

"ได้สิครับ...งั้นเริ่มจากเจ้ามัมมี่ที่อยู่ตรงนั้นก่อนนะครับ เจ้านั่นน่าจะสาหัสสุดแล้วเนื่องจากโดนมังกรดำพ่นไฟแบบเต็มๆเลยโดนไฟคลอกทั้งตัว ได้ออก้าช่วยไว้ทันทีเลยก็ไม่ได้อันตรายอะไรมากแล้วครับ"

"เป็นคนที่ถึกหน้าดูเลยนะครับเนี่ย ถ้าเป็นคนปกติโดนไปขนาดนั้นคงตายไปแล้ว" อเล็กซ์พูด

"อย่ามาเรียกฉันว่ามัมมี่นะ! ชื่อไทกะครับฝากตัวด้วยครับ" ไทกะที่มีผ้าพันเต็มตัวพูดขึ้น

"ต่อมายัยโลลิหัวแดงตรงนั้น โดนมังกรใช้หลังมือซัดเต็มๆ กระดูกซี่โครงหักไป4ท่อนกระดูกสันหลังแตกไป6 แถมใช้พลังเวทจนหมดอีกด้วย แต่ก็ได้รับการรักษาทันทีเลยไม่ได้แย่อะไรมากครับ"

"เป็นสาวน้อยที่บ้าระห่ำดีจังเลยนะจ๊ะ" จีน่าพูด

"อากะค่ะ ฝากตัวด้วย...เห้ยเดโมอย่ามาเรียกโลลิหัวแดงนะ! โอ๊ยๆ" อากะลุกจากเตียงมาชี้หน้าเดโมแต่ก็เจ็บหลังขึ้นมา

"ส่วนผมกระดูกหักทั้งตัว โดยเฉพาะกระดูกแขนขวาแตกละเอียด" เดโมอธิบาย

"ไปโดนอะไรมาคะ ถึงเป็นขนาดนั้น" แคทเดินมาข้างๆเตียงเดโม

"เพราะใช้ท่าAbsolute Strength แล้วก็ใช้มือเปล่าต่อยมังกรจนตัวเองตกจากที่สูงนั้นล่ะ" ออก้าเดินมาแทรกระหว่าง แคทและเดโม

"Absolute Strength?" แคททำท่าสงสัย

"รู้จักเวทที่ชื่อ Strength ไหมล่ะ" เดโมยิงคำถามใส่แคทที่ทำท่างงเพิ่มเข้าไปอีก

"Strength เป็นเวทที่จะดึงความแข็งแกร่งของร่างกายออกมาใช้ ทำให้เพิ่มความสามารถทางกายภาพสูงมากชั่วขณะ" เลฟิวอธิบาย

"ใช่แล้วครับ แต่Absolute Strengthคือการดึงความแข็งแกร่งของร่างกายออกมาใช้ในที่ๆเดียวแทนที่จะเป็นทั้งร่างกาย

สรุปคือ ผมคำนวณให้ความแข็งแรงของร่างกายทั้งหมดย้ายไปอยู่ที่แขนขวาที่เดียวเลยทำให้นอกจากแขนขวาของผมจะอ่อนแอมาก" เดโมอธิบาย

"แต่แขนขวาของเดโมก็ยังหักไม่ใช่หรอ" แคทสงสัยต่อ

"อาจจะเป็นเพราะแรงสะท้อนกลับมันมหาศาลมากจนแขกฉันทนไม่ไหวหน่ะ (แต่มันเกินที่เราคำนวณไปได้ยังไงนะ...แรงในตอนนั้นที่เพิ่มขึ้นมามากพอที่จะทำให้กระดูก กล้ามเนื้อ ขยายใหญ่ขึ้น เลยเป็นสาเหตุจริงๆที่พอต่อยเสร็จกระดูกแขนขวาถึงได้แตกละเอียด ความแข็งแกร่งแบบนั้นมันมาจากไหนกันนะมันเหมือนไม่ใช่พลังของฉันเลย..)" เดโมอธิบายละครุ่นคิดในใจ

"ถ้างั้นฉันก็คิดว่านายควรมีอาวุธไว้สู้จริงๆแล้วนะ ไม่ได้จะดูถูกหรอกนะแต่ไม้เท้านั่นจะให้เอาไปสู้กับศัตรูอย่างมังกรอีกก็คงไม่ไหวหรอก" เลฟิวออกความเห็น

"ก็จริงอย่างที่คุณว่านะครับ" เดโมมองไปยังไม้เท้าของตน

"งั้นนายอยากจะใช้อาวุธอะไรล่ะ ฉันกับภรรยาจะช่วยกันทำให้ เราได้วัตถุดิบชั้นดีมาพอดีด้วย" เลฟิวพูด

"วัตถุดิบชั้นดีหรือครับ?" เดโมสงสัย

"กิลด์ส่งมังกรดำมาให้หน่ะ เขาบอกว่าพวกเธอจัดการมันได้ มันก็ควรจะเป็นของพวกเธอ ฉันจัดการทำชุดนักเรียนของพวกเธอขึ้นมาใหม่จากมังกรดำแล้วล่ะ พวกอุปกรณ์ก็ทำไว้ให้ทุกคนแล้วด้วย เหลือแต่ของเดโมเท่านั้นล่ะ" เลฟิวอธิบาย

"พูดถึงกิลด์ พนักงานกิลด์เอานี้มาฝากให้ด้วยค่ะ" แคทหยิบการ์ดออกมา4ใบ

เป็นบัตรประจำตัวนักผจญภัยที่ระบุชื่อ ชื่อปาร์ตี้ ระดับความสามารถ

" Invincible เป็นชื่อที่เท่ดีจังฉันชอบนะ" ไทกะพูด

"ระดับ4ดาว!! เห็นรึเปล่าเดโมฉันหน่ะระดับตั้ง4ดาวเลยนะจะบอกให้...โอ๊ยเจ็บๆ" อากะทำท่าขึงใส่เดโมแต่ก็เจ็บหลังขึ้นมา

"ทุกคนก็เท่ากันหมดนั้นล่ะยัยโลลิ" เดโมหันบัตรของตัวเองไปให้อากะดู

"สุดยอดไปเลยนะครับทุกคน!! ตั้ง4ดาวหน่ะ" อเล็กซ์ดูตื่นเต้นกว่าพวกเดโมซะอีก

"แบบนี้จะเป็นจุดสนใจแย่หรอ" ออก้าดูเป็นกังวล

"ไม่ต้องห่วงไปนะจ๊ะ ไม่ได้เด่นเกินไปหรอกนะพวกที่มีระดับ4ดาวก็ยังมีอีกมากในเมืองนี้ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นพวกปี3ของโรงเรียนเตรียมทหารอย่าง กุหลาบพันกลีบโรซาเรีย นักฆ่าตาเดียวไอสะ แม่มดน้ำแข็งยูกิ กำแพงเหล็กมีช่า ในพวกปี1คงจะมีแต่พวกเธอเนี่ยล่ะ"

"ชื่อพวกเขาเท่จังเลยนะคะ" แคทรู้สึกชอบชื่อของคนเหล่านั้น

"หมายถึงฉายาหรอจ๊ะ พวกคนที่มีระดับ4ดาวขึ้นไปก็จะมีฉายากันทั้งนั้น เดี๋ยวพวกเดโมกิลด์จะเป็นคนประกาศอีกที" จีน่าอธิบาย

"ผมตัดสินใจแล้วครับ ผมขอออกแบบอาวุธของผมเองจะได้ไหมครับ" เดโมพูดขึ้น

"ได้สิเดี่ยวฉันกับภรรยาจะช่วยกันอย่างสุดฝีมือเลย" เลฟิวพูดด้วยความมั่นใจ

"ฉันอยากรู้ฉายาของตัวเองจังเลยนร้าาาาา" อากะเฝ้ารอฉายาของตนเอง

ณ วันเปิดการศึกษาของโรงเรียนเตรียมทหาร บริเวณหน้าโรงเรียน

ชุดนักเรียนของเหล่าปาร์ตี้เดโมเป็นสีดำทั้งหมด

***เข้าสู่ช่วยอธิบายตัวละคร!!***

อัศวินคนสุดท้ายไทกะ สวมชุดทักซิโด้สีดำ ถือโล่มังกรดำที่สามารถซึมซับการโจมตีได้อย่างมหาศาลและดาบมังกรดำใบดำสนิทสามารถตัดเหล็กทุกชนิดได้แข็งแกร่งทนทานมาก

"ชุดนี้ขยับตัวง่ายดีจนน่าแปลกเลยนะเนี่ย" ไทกะพูด

แม่พระออก้า สวมเดรสกระโปรงยาวสีดำ ถือคทาตามังกรดำที่สามารถทำให้ควบคุมพลังเวทได้ดั่งใจ

"ใส่ชุดนี้แล้วน่าอายจัง" ออก้าพูด

โลลิเพลิงคลั่งอากะ สวมเดรสกระโปรงสั้นแบบบาน สวมแหวนกระดูกมังกรดำที่นิ้วทั้ง10นิ้ว แหวนกระดูกมังกรดำสามารถเพิ่มพลังเวทไฟแก่ผู้สวมใส่อย่างมาก

"ฉันเกลียดฉายาตัวเอง" อากะพูด

นักคำนวณอัจฉริยะเดโม สวมชุดทักซิโด้สีดำเหมือนไทกะแต่คนละแบบกัน

"ฉันว่าพวกเราเด่นสุดๆไปเลยล่ะ" เดโมพูด

เส้นใยของเสื้อผ้าทุกคนทำจากตัวของมังกรดำและทุกคนยังใส่ถุงมือหนังมังกรดำอีกด้วย ซึ่งทั้งหมดมีความสามารถป้องกันสูง

"นี่เดโมไอของแปลกๆ2อันตรงเอวนายมันคืออะไรอ่ะ อาวุธของนายหรอ" อากะที่สังเกตเห็นของแปลกเลยถามเดโม

"มันเรียกว่าปืนหน่ะ ไม่สิต้องเรียกว่าปืนเวทสินะ" เดโมตอบ