เกิดใหม่ทั้งทีดันได้อาชีพแปลกๆมาซะงั้น!!

ณ สถานที่แห่งหนึ่ง มีบัลลังก์ว่างอยู่พร้อมกับคนๆหนึ่งที่เฝ้ามองมันอยู่

"เธอทำอะไรอยู่หน่ะ แซทเทิลไลท์" ชายคนหนึ่งเดินมาทักแซทเทิลไลท์ที่มองบัลลังก์

"พลาสม่าเองหรอ...เมื่อไหร่ที่ท่านผู้นั้นจะกลับมากันนะ" แซทเทิลไลท์แสดงสีหน้าที่เหงาและเศร้าออกมา

"ถ้าท่านกลับมาแล้วละก็...ยุคสมัยของพวกเรา!" พลาสม่ากำหมัดแน่น

จากนั้นไม่นานพลาสม่ากับแซทเทิลไลท์ก็สัมผัสอะไรได้บางอย่าง...บางอย่างที่ทรงพลังที่สุดในโลกนี้ แต่ก็เพียงไม่นานแหล่งพลังงานปริศนาก็หายไป

"รู้สึกรึเปล่าแซทเทิลไลท์!" พลาสม่ารู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก

"รู้สึกสิ...ข้าเฝ้าคอยมาตลอด...ท่านผู้นั้นกลับมาแล้ว" แซทเทิลไลท์รู้สึกดีใจอย่างมากไม่ต่างจากพลาสม่าเลย

"งั้นข้าจะไปแจ้งข่าวดีกับพวกที่เหลือ ฝากเจ้าตามหานายท่านด้วย ดูเหมือนพลังของนายท่านยังไม่ตื่นดี" พลาสม่าพูด

"ได้สิพลาสม่า ข้าจะตามหาและคอยช่วยเหลือนายท่านของพวกเราอย่างถึงที่สุด"

แซทเทิลไลท์พูดเสร็จก็ยื่นมือขวาของเธอออกไปยังทางบัลลังก์ที่ว่างเปล่า เผยให้เห็นสัญลักษณ์อาชีพที่เป็นสีรุ้ง!!

ระหว่างการเดินทางไปที่กิลด์นักผจญภัยของพวกเดโม

"นี่เดโมแล้วของพวกนี้ทำอะไรได้บ้างล่ะ" ไทกะถามเดโม

"ดาบและโล่ของนายหน่ะหรอ ตัวดาบก็เป็นดาบปกตินั้นล่ะแต่ฉันก็เลือกอันที่แข็งแรงและคมแล้ว ส่วนโล่พิเศษขึ้นมาหน่อยมันสามารถซับแรงและพลังเวทได้ดี" เดโมอธิบายเกี่ยวกับดาบและโล่ของไทกะ

"ก็เหมาะกับฉันพอดีเลยสิเนี่ย ขอบใจนายที่เลือกให้ฉันนะ" ไทกะแสดงสีหน้าชอบใจ

"แล้วของฉันล่ะๆ" อากะเข้ามาถามเดโมด้วยความอยากรู้สุดๆ

"แหวนของเธอเป็นแหวนที่ช่วยเสริมพลังเวทของเธอ ส่วนของออก้าจะเป็นช่วยในการควบคุมพลังเวท เพราะอากะคุมพลังเวทเก่งอยู่แล้วเลยให้แหวนช่วยเรื่องความแรงของเวท สำหรับออก้าพลังเวทมีผลมากอยู่แล้ว แต่การควบคุมยังไม่ค่อยดีก็เลยให้แหวนวงนั้นช่วย" เดโมอธิบายอุปกรณ์ของเพื่อนๆ

"ขอบคุณที่เลือกให้พวกเรานะ" ออก้าพูด

"ฉันแค่เลือกเฉยๆเอง คนที่ให้ของพวกนั้นมาก็คือตระกูลโคเวนนะ" เดโมพูด

"แล้วเอาของเขามาแบบนี้จะดีหรอเนี่ย" อากะพูดแล้วมองไปที่แหวนของเธอ

"อย่าไปคิดมาเลยหน่า เราต่างได้ประโยขน์ด้วยกันทั้งคู่ไม่มีใครเอาเปรียบกันฉันรับประกันได้" เดโมพูด

"ถึงแล้วล่ะ กิลด์นักผจญภัย" ไทกะหันไปบอกเพื่อนๆ

แล้วพวกเขาก็เปิดประตูเข้าไปยังกิลด์นักผจญภัย ภายในนั้นมีนักผจญมากหน้าหลายตาแต่ส่วนใหญ่ก็จะเป็นพวกคนมีอายุหรือไม่ก็ขุนนางหนุ่มๆ

"เห้ยไอหนู...ที่นี่ไม่ใช่สนามเด็กเล่นกลับบ้านไปหาแม่ไป!!" ชายตัวใหญ่กล้ามโตมายืนขวางเดโม

"ขอโทษทีนะครับ พอดีผมไม่ได้มีธุระอะไรกับคุณลุงนะครับ" แล้วพวกของเดโมก็เดินผ่านลุงตัวใหญ่กล้ามโตนี้ไปยังเคาน์เตอร์ของกิลด์นักผจญภัยเลย

"ไอ้เด็กเปรตนี้แกกล้าเมินฉันคนนี้อย่างงั้นหรอ" ชายตัวใหญ่กล้ามโตพึมพำ

"สวัสดีครับพี่สาว พอดีผมมาสมัครเป็นนักผจญภัยครับ อันนี้เป็นจดหมายจากตระกูลโคเวนครับ" เดโมพูดเสียงหวานกับพนักงานต้อนรับของกิลด์ที่ใสชุดเมดที่กำลังอ่านจดหมาย

"ให้เป็นผู้คุ้มกันตระกูลโคเวนเลยหรอ!!!" พนักงานกิลด์ตกใจอย่างมาก

"ครับ ตามจดหมายนั้นเลยครับ" เดโมพูด

แล้วบรรยากาศในกิลด์ก็เปลี่ยนไปมาการซุบซิบกันในหมู่นักผจญภัยว่าเด็กกลุ่มนี้เป็นใคร ตระกูลโคเวนบ้าไปแล้วจ้างเด็กเป็นคนคุ้มกัน

"ขอโทษด้วยนะจ๊ะที่เสียงดังไป" พนักงานกิลด์ขอโทษเดโม

"ไม่เป็นไรหรอกครับพี่สาว แล้วต้องทำยังไงต่อหรอ" เดโมถามอย่างมีความสุข

"เดี๋ยวกรอกชื่อแล้วอาชีพ แล้วรอสักครู่นะจ๊ะ" พนักงานกิลด์ยื่นเอกสารมาให้เดโม

จากนั้นเดโมก็ก็กรอกเอกสารจนเสร็จ แล้วพนักงานก็หายไปสักพักหนึ่ง

"เดี๋ยวต้องไปทำภารกิจประเมินระดับความสามารถนะจ๊ะ เดี๋ยวพี่สาวจะตามไปประเมินด้วยนะจ๊ะ" พนักงานกิลด์บอกเดโม

"ประเมินระดับความสามารถ?" เดโมสงสัย

"ระดับความสามารถในกิลด์จะมีทั้งหมด5ระดับนะจ๊ะ แต่ระดับก็จะแทนด้วยจำนวนดาว

1ดาว ธรรมดา

2ดาว มีความสามารถ

3ดาว ทหาร

4ดาว ทหารชั้นสูง

5ดาว White order

ระดับ5ดาวจะพิเศษหน่อยจะมีเพียงWhite orderเท่านั้นที่อยู่ในระดับนี้ได้ ก็ประมาณนี้นะจ๊ะ" พนักงานกิลด์อธิบาย

หลังจากนั้นพวกของโดเมก็กำลังจะออกไปทำภารกิจ

"เห้ยไอเด็กเปรตไม่คิดจะทำความเคารพรุ่นพี่หน่อยหรอ แบบนี้ต้องรับน้องหน่อยแล้ว" ชายตัวใหญ่กล้ามโตตะโกนขึ้น

"รับน้องหรอครับ คงไม่ใช่กระทืบผมหรอกนะครับ" เดโมพูด

"ถึงจะเป็นคุณดาส แต่ดิฉันก็ไม่อนุญาตให้ทำอะไรกับเด็กๆกลุ่มนี้นะคะ พวกเขายังไม่ถือเป็นนักผจญภัยอย่างเป็นทางการนะคะ!!"พนักงานกิลด์พูด

"อะไรกันๆฉันแค่จะชวนเด็กใหม่เล่นเกมสักหน่อยเอง" ดาสตอบโต้พนักงานกิลด์

"เกมอะไรหรอครับ?" เดโมถามดาส

"เกมปากระป๋องให้ล้มเองง่ายๆเอง" ดาสอธิบาย

"งั้นก็ได้ครับ ไม่มีปัญหามาเล่นเกมกันเถอะครับ" เดโมตอบรับคำท้า

"เดโม อย่าไปเล่นเกมกับคนๆนี้เลยนะจ๊ะ" พนักงานกิลด์เป็นห่วงเดโม

"ไม่เป็นอะไรหรอกครับ" เดโมยิ้มให้พนักงานกิลด์

"งั้นจะอธิบายกติกาให้ฟังเอง" ดาสพูด

กติกาเกมปากระป๋อง

มีกระป๋องเปล่าอยู่3กระป๋อง จะใช้ลูกบอลปากระป๋องกี่ลูกก็ได้ ใครที่ใช้ลูกบอลน้อยกว่าก็จะเป็นฝายชนะไป

ส่วนของเดิมพันก็คือเงินทั้งหมดของทั้ง2ฝั่ง

"ตกลงไหมเด็กใหม่" ดาสเสนอเดโม

"ตกลง" เดโมตอบ

จากนั้นดาสก็จะเป็นฝ่ายเริ่มก่อน ดาสใช้ลูกบอลเพียง3ลูกเท่านั้นก็สามารถทำให้กระป๋องทั้งสามอันล้มได้ จากนั้นดาสก็อาสาไปตั้งกระป๋องให้ โดยเขาแอบใส่ก้อนหินลงไปในกระป๋องอีกด้วย

"แกคิดผิดแล้วละไอ้เด็กเปรตที่มาแข่งกับ ดาสนักผจญภัยระดับ2ดาว ผู้มีอาชีพสีทองนักธนูเวท แค่ปากระป๋องแค่นี้ฉันไม่แพ้แกหรอกไอ้เด็กเปรต555555" ดาสหัวเราะเสียงดังลั่น

จากนั้นเดโมก็หยิบบอลขึ้นมาในมือ

"ถ้าเสมอก็ถือว่าผมแพ้เลยก็ได้นะ" เดโมพูด

เดโมปาลูกบอลออกไปอย่างแรงแต่ลูกบอลก็ไม่โดนกระป๋องเลยแม้แต่นิดเดียว

"5555555555แกปาอะไรของแกหน่ะ" ดาสที่เห็นก็ยิ่งหัวเราะดังขึ้นอีก

แต่เดโมก็เดินไปหยิบถุงเงินทั้งหมดแล้วก็กำลังจะเดินออกจากกิลด์ไป

"เห้ยแกจะเอาเงินของฉันไปไหนห้ะ!!" ดาสกระชากคอเสื้อเดโม

"ก็ผมชนะหนิครับ" เดโมทำหน้าสงสัย

หลังจากเดโมพูดจบ ลูกบอลที่เดโมปาก็ชิ่งไปมาจนวิถีของลูกบอลไปขนานพอดีกับแนวของกระป๋อง ทำให้ลูกบอลชนกระป๋องจากด้านซ้ายไปขวา ด้วยความแรงกระป๋องทั้งหมดก็กระเด็นตกไปหมดพร้อมหินที่อยู่ด้านใน ดาสที่เห็นภาพนั้นก็พูดอะไรไม่ออก

"โห ในกระป๋องมีหินด้วยหรอเนี่ยไม่รู้มาก่อนเลย แต่ยังไงผมก็ใช้ลูกบอลลูกเดียวล้มได้3กระป๋อง แปลว่าผมชนะคุณนะครับ ถ้างั้นผมขอตัวนะ" เดโมสลัดมือของดาสที่กำลังอึ้งออกแล้วเดินเอาถุงเงินทั้งหมดออกจากกิลด์ไป

"จำไว้เลยนะไอ้เด็กเปรต!" ดาสกำหมัดแน่น