Snow's Castle

- กรุงโตเกียวประเทศญี่ปุ่น - 

ณ สนามบินนานาชาตินาริตะ เที่ยวบินจากวอชิงตันดีซีถึงนาริตะญี่ปุ่นได้แล่นลงจอดที่รันเวย์พร้อมกับผู้โดยสารที่ก้าวลงจากเครื่อง 

ชายหนุ่มคนหนึ่งรูปร่างสูงโปร่งสะพายกระเป๋าเป้เดินฝ่าคนเข้ามานั่งในที่รับรองผู้โดยสารระดับ VIP 

"สวัสดีค่ะ คุณคาสึมาสะ โนเอล"

เสียงหุ่นยนต์ทักทายของทางบริษัทสายการบิน ชายหนุ่มยิ้มรับก่อนจะเดินเข้าไปในที่นั่งรับรองซึ่งมีทั้งชากาแฟและอาหารมากมายคอยอยู่

เขาเพิ่งกลับมาจากสหรัฐอเมริกาเพราะภารกิจที่ถูกว่าจ้างและกำลังจะเดินทางไปตะวันออกกลางเพื่อปฏิบัติภารกิจทว่าเขาถูกติดต่อจาก

พ่อของเขาให้กลับมาญี่ปุ่นกระทันหันเพราะธุระสำคัญ 

"โนเอล แกต้องไปรับใช้นายหญิง" 

"นายหญิง ? นายหญิงไหนครับคุณพ่อ"

"คนที่ทำให้ครอบครัวเรามีเงินมีทองใช้กันมาถึงทุกวันนี้ ครอบครัวเราอยู่ได้ทุกวันนี้ก็เพราะท่าน..."

โนเอลนึกถึงบทสนทนาของผู้เป็นพ่อที่พูดก่อนจะตัดสายไป เขาไม่ได้กลับญี่ปุ่นมา 5 ปีแล้วนับจากที่สอบเข้าเป็นทหารรับจ้าง

ในบริษัทเอกชนขนาดใหญ่แห่งหนึ่งได้และรับภารกิจทั่วโลกไม่ว่าจะเป็นสมรภูมิที่ตะวันออกกลางหรือปฏิบัติการพิเศษระดับประเทศ

เขาคนนี้ก็เคยทำมาหมดแล้วได้ชื่อว่าเป็นเบอร์ต้นๆของบริษัทที่จะยกขึ้นมาต่อรองกับลูกค้ายามเมื่อภารกิจสำคัญๆมาถึง 

ระหว่างนั้นก็มีเสียงฝีเท้าที่มาจากรองเท้าส้นสูงและกลิ่นน้ำหอมโชยมาเตะจมูก ทำให้โนเอลหลุดจากภวังค์ความคิดและเจ้าของกลิ่นนั้น

ก็มาหยุดนั่งลงตรงหน้าของเขา เธอเป็นผู้หญิงในชุดเดรสสีขาวและมีขนสัตว์สีเดียวกับชุดพาดอยู่ที่คอดวงตาของเธอหันมองมาที่เขาขณะ

ที่เธอกำลังนั่ง 

"สวัสดี โนเอล" 

เสียงที่ฟังดูหวานแต่แฝงไปด้วยความเยือกเย็นเอ่ยทักทาย ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นสบตากับสายตาคู่นั้นที่จ้องเข้ามา นัยน์ตาสีฟ้าอ่อนเปล่ง

ประกายดุจฟากฟ้าอันสดใสทำให้เขานิ่งไปซักพักก่อนที่จะได้สติจากพนักงานที่เดินมาสะกิดและคนตรงหน้าก็หายไปแล้ว