ปาฏิหาริย์โลกวิญญาณ (ได้รับการตีพิมพ์จากAmity Publishing แล้ว)

             “สาริกา…”

              “หืม…?” หญิงสาวผินหน้ามา ผมมองสบนัยน์ตาคู่นั้น นึกลังเลใจว่าอีกฝ่ายจะทราบคำตอบนี้หรือไม่แต่สุดท้ายก็พูดออกไป     

              “คุณว่าป๊าผมจะอยู่บนนั้นมั๊ย”

              นางฟ้าสาวเงยหน้ามองท้องฟ้าก่อนจะย้อนถามกลับมาว่า

              “คิดถึงเขาเหรอ”

              “ป๊าเค้าก็ตายจากผมไปนานแล้ว ก็แค่อยากรู้ว่าแกสบายดีมั๊ย” ผมบอกเสียงเครือเล็กน้อย “ผมถามดูเผื่อคุณอาจจะเคยพบแก”

              “บนสวรรค์น่ะ มีอาณาบริเวณเป็นหมื่น เป็นแสนโยชน์เลยนะ เทวดานางฟ้าเยอะแยะจะตาย ถ้าฉันเจอจริงๆ ก็คงจำไม่ได้หรอก…ว่าแต่พ่อนายเป็นคนดีรึเปล่าล่ะ”

              “ใช่สิ ป๊าผมแกเป็นคนดีนะ ผมถึงได้ถามคุณไง” ผมตอบทันควันแล้วจึงตั้งจิตเสกรูปถ่ายโพรารอยด์ซึ่งปรากฏภาพของบิดาแบบหน้าตรงสวมใส่เสื้อเชิ้ตตัวเก่งปรากฏขึ้นมาในมือแล้วยื่นให้ร่างเพรียวที่นั่งอยู่ข้างๆ ดู

              “หน้าไม่คุ้นเลยแหะ” เธอเปรยพร้อมทำหน้าฉงน

              “ถ้าคุณได้เจอแก ผมฝากบอกอะไรหน่อยได้มั๊ย” ผมกล่าวแล้วจึงเก็บรูปไว้ในกระเป๋ากางเกง

              “อืมได้สิ” ร่างเพรียวในชุดเดรสยาวรับคำ

              ผมจึงเอ่ยปากพูดสิ่งที่ยังคั่งค้างอยู่ในใจให้เธอฟัง แต่ทว่า…

              “วี้หว่อๆๆ!!!” เสียงไซเรนของรถพยาบาลจากถนนหนทางด้านล่างดังกลบเสียงผมจนแทบไม่ได้ยินอะไรอย่างอื่นเลย ก่อนจะตามมาด้วยเสียงบีบแตรของรถยนตร์ดังปิ๊นๆ และเสียงขุดเจาะถนนดังครึกๆๆๆ ประสานเสียงกันลั่นไปหมด

              “ห๊ะ อะไรน๊ะฉันไม่ได้ยิน” สาริกาพูดเสียงดัง

              “แถวนี้เค้าทำทางอยู่อ่ะคุณ” ผมเปล่งเสียงแข่งพลางกวาดมองไปโดยรอบก็เห็นเสาตอม่อสูงใหญ่ตั้งเรียงกันไปแล้วก็พอเดาออก “สงสัยทำรถไฟฟ้ามั้ง”

              “ดึกๆ ดื่นๆ แบบนี้เนี่ยนะ” สาวเจ้าตะเบ็งใส่

              “ก็รถมันน้อย แดดไม่ร้อนมั้ง” ผมเดาส่งเดช แล้วค่อยๆ กระเถิบเข้าไปใกล้เจ้าตัวก่อนจะป้องปากบอกข้างๆ หูอีกฝ่ายที่โน้มศีรษะลงมาฟังคำสำคัญเช่นกัน

              ซุบซิบๆๆๆ

              เธอพยักหน้าเล็กน้อยแล้วยิ้ม จากนั้นจึงเงยศีรษะกลับไปนั่งตัวตรงหลังฟังสารจากผมจนครบถ้วน

              “ถ้าเจอแล้วฉันจะบอกให้นะ…แต่ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าป๊านายจะอยู่สวรรค์ชั้นเดียวกันกับฉันรึเปล่า”

              “อืม…ขอบคุณมากนะ” ผมกล่าวเสียงเรียบก่อนจะถามต่อด้วยความอยากรู้อยากเห็น “สวรรค์ที่คุณอยู่น่ะมันเป็นไงเหรอผมเคยอ่านแต่ในหนังสือ ไม่ก็เห็นจากในหนัง”