ศึกมหากลียุคพิชิตพระเจ้า Great Chaos to conquer the Lord:Liem zero

     ในวันเปิดภาคเรียนที่ 1 หลังผ่านช่วงฤดูร้อนมาได้ผมก็ได้เลื่อนขึ้นมาอยู่มัธยมต้น ปี 3 ใช่ ยังเป็นเด็กเซาเยาว์วัยอยู่เลย อื้ม!? นั่นแหละ ในส่วนฐานะทางบ้านก็ปานกลาง เรื่องหน้าตาก็พอใช้ได้ถึงเสน่ห์จะส่งไปไม่ถึงเหล่าสาว ๆ ก็ตาม เรื่องผลการเรียนปรกติดี ถึงระดับปานกลาง แถมตัวผมยังเป็นโอตะค- 

"กรี๊ง กรี๊ง กริ๊- ตึบ!!' 

"อ๊ากกก กะจะอวยตัวเองซักหน่อย ตัดเข้าบทต่อเลยละกันಠ ೧ ಠ"

ใช่ เสียง กรี๊ง นั่นเป็นเสียงของนาฬิกาปลุกของโทรศัพท์ผมเอง ผมเผลอตบไปที่จอสุดแรงเพราะสะดุ้งตื่น ถึงพังก็ชั่งมันในตอนนี้......

 "ตะ- ตื่นมาทำไมตี 2 ล่ะวะเนี่ย!? เฮ้อ ರ_ರ"

แค่คืนแรกก่อนเปิดเทอมก็จะขอบตาดำอีกเเล้วเรา

ผมซึ่งกำลังงัวเงีย เพราะพึ่งตื่นแต่ว่า....

"ใครมันมาตั้งนาฬิกาปลุกตี 2 กันล่ะเฮ้ย(-_-;)・・・"

เพราะเหตุนี้จึงนอนไม่หลับตลอดทั้งคืน สาเหตุเพราะอะไรนะเหรอ ผมก็ไม่ทราบสาเหตุเช่นกัน กาแฟเหรอ ไม่ใช่หรอกมั้ง เพราะไม่เคยดื่ม

แต่คงเป็นเพราะอาการที่เรียกว่า "ดีด" อะไรแบบนั้นกระมัง ซึ่งคำว่า"ดีด" เป็นศัพท์ตามภาษาบ้าน ๆ ที่ ที่นี่ใช้เรียกอาหารที่นอนไม่หลับกัน จนเวลาได้ผ่านไปรวดเร็วอย่างกับรถไอศกรีมเเถวบ้าน ตัวผมอ่านไลท์โนเวลเล่มหนึ่งไปจนเช้าแต่ยังไม่จบ

"เอาล่ะ วันนี้ได้เวลาเป็นโรงเรียนเเล้วสินะ"  

เมื่อสิ้นเสียงนี้ผมได้รู้ว่าตอนนี้มันก็ใกล้จะสายซะแล้ว แถมยังเกือบจะตกรถประทำทางเหมือนเช่นเคยทุก ๆ ปี แต่ก็ได้มาถึงทันเวลาอย่างฉิวเฉียด เพราะเนื่องจากมีรถประจำทางอยู่เหลืออยู่เพียงแค่คันสุดท้าย เมื่อมาถึงหน้าโรงเรียน แล้วได้เดินลอดผ่านรั้วโรงเรียนเข้ามา ภาพก็ยังเป็นเหมือนเช่นกันเดิม ภาพของป้ายโรงเรียนบนประตูทางเข้าที่เปลี่ยนใหม่ทุกปี ด้านขวาตรงทางเข้าจะเห็นสีสันของป้อมยาม รถที่จอดเรียงรายเป็นแถว และกำแพงตรงทางเดินที่ถูกทาซ้ำใหม่อีกครั้ง เป็นสีน้ำเงินและชมพู เมื่อหันไปด้านซ้ายก็จะเห็นสนามหญ้าที่หญ้าเพิ่งจะตัดเสร็จได้ใหม่ ๆ และถัดไปจะเห็นลานบริเวณหน้าเสาธงซึ่งนักเรียนกำลังนั่งจับกลุ่มคุยกัน พร้อมทั้งทานมื้อเช้ากันอยู่สี่ถึงห้ากลุ่มได้ สายลมที่พัดผ่านไปมันทำให้รู้สึกถึงความอ้างว้างและเดียวดายอย่างงั้นเช่นเคย

"เฮ่ะ ผู้หญิงคนนั้น เป็นใครกัน"

ภาพของหญิงสาวที่ดูแล้วคล้ายสาวในอุดมคติของผมได้เดินผ่านผมไปอย่างเงียบงันไร้ซึ่งเสียง ทำเอาผมที่ยืนอยู่ตรงนั้น แทบจะเหม่อเลยทีเดียว ที่ผมบอกว่าเป็นสาวในอุดมคตินั้น คงเพียงเเค่หน้าตาก็ใช่อยู่หรอก 

"หื้ม หื้มมม" 

ผมที่เรียกสติตัวเองกลับมาได้ทัน แต่ความสงสัยนั้นยังคงอยู่ ว่าคนคนนั้นเป็นใครกัน แถมใส่ชุดของนักเรียนญี่ปุ่นด้วย คอสเพลย์เหรอ หรือ เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนนะ แล้วมาทำอะไรที่นี่ล่ะ มาท่องเที่ยวทัศนศึกษางั้นเหรอ หรือมีโชว์แสดงกัน ผมที่คิดอย่างงั้นจนมึนหัวและเอาความคิดบ้าบอนี้ออกจากสมองได้สำเร็จ จากนั้นทุกอย่างก็เป็นปรกติดังเดิม ผมก็คงทำตัวตามปรกตินั้นเเหละ ไม่มีอะไรจะปรกติไปมากกว่านี้เเล้ว 

"ไง! อัส" 

เสียงของเพื่อนสนิท ไม่สิ คู่ซี้ต่างหาก หมอนี้ชื่อเต้อ หรือ เสธเต้อ ผมมักจะเรียกแบบนี้

เป็นเสียงที่ปวดใบหูและไม่ได้ยินมานั้นก็ได้ยินมันอีกครั้ง อ้อ! ตัวผมมีชื่อเล่นว่า อัส อัสซี่ อัสเอง 

อัสสึ ที่หลาย ๆ คนเรียกกัน 

"แฟนเช่าเล่มล่าสุดตูละฟินสุด ๆ เลยเพื่อน แต่ไม่สปอยนะ แต่จะให้ยืมอ่าน นายคงยังไม่ได้อ่านสินะ"  

" อ๋อ! ที่ว่ามีน้องตัวใหม่จะมาอวยคู่-"     

"เอ๋`~ อ่านเเล้วหรอ ไวชิบ ชั้นแพ้นายต่อไม่ได้

แล้วนะ ಠ益ಠ"   

หมอนี่ก็ยังคงดูถูกผมไม่ได้เช่นเคยเรื่องการติดตามผลงานของอาจารย์ที่ใช้นามปากกา ว่า เรย์จิ มิยาจิมะ เต้อทำหน้าตาบูดบิดอย่างกับไม่พอใจที่ตัวเองนั้นได้พ่ายเเพ้ต่อผมหลายต่อหลายครั้ง 

"ไว้คราวหน้าจะชั้นจะซื้อให้ช้าลงซักวินะ ฮ่า ๆ "     

"ไว้เรามาดวลกันใหม่ไอน้องชาย" 

เต้อตอบกลับ ว่าแต่สรุปเเล้วเราเป็นคู่ซี้หรือ

คู่แข่งกันนะ เเละแล้วเวลาที่ผมเบื่อมากที่สุดก็ได้มาถึง นั่นคือ...

เวลาเข้าแถวยังไงล่ะ แสงแดดยามเช้าที่ทำให้อบอ้าว ความหนาวเย็นที่แฝงไออุ่นอยู่กลายเป็นความร้อนอบอ้าวที่ค่อย ๆ คืบคลานเข้ามา ตามตัวก็เริ่มมีเหงื่อชื้น เป็นแบบเดิมที่เป็นอยู่ทุกวี่ทุกวันที่มีแดด หลังทำกิจกรรมเสร็จนั้นได้มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น ภาพของหญิงสาวที่ผมได้เห็นไปเมื่อตอนเช้าได้กลับมาอีกครั้ง แต่ก็มีท่าน ผอ. ได้กล่าวสวัสดีนักเรียน ด้วยท่าทางยืนตรง ไหล่ผึ่ง หลังตรงจนผมรู้สึก ปวดกระดูกเเทน ซึ่งก็คงเป็นสิ่งพวกผู้นำเขาทำกันแหละนะ พร้อมด้วยกิริยาที่ดูเรียบร้อยกว่าปกติ ฮ่า ๆ ผมหมายความเเบบนั้นเเหละ 

"สวัสดีครับ คณะอาจารย์ เเละหน่วยงานทุก ๆฝ่าย ในวันนี้กระผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้ออกมากล่าวทักทายวันแรกของการเปิดภาคเรียน ท่ามกลางแสงแดดยามเช้านี้ นักเรียนบางคนอาจจะเปลี่ยนไป ความรู้สึกต่าง ๆ อาจจะเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา แต่หวังว่านักเรียนทุกคนเรียนที่นี่จะรับความรู้คำสั่งสอนและประการณ์ที่ดีนะครับ และที่ในวันนี้ ณ เวลานี้ ในโรงเรียนของเรา ได้มีโอกาสต้อนรับนักเรียนที่มาจากเมืองนอก มาจากประเทศที่ไม่ห่างไกลจากเรานัก มาจากเมืองใหญ่ ของประเทศและเป็นคนของตระกูลผู้มีชื่อเสียงของประเทศ จึงขอเชิญ คุณหนูได้แนะนำตัวให้ทางเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ครับ เชิญครับ"

หญิงสาวคนนั้นในรับไมค์ด้วยแขนและมือที่ดูขาวและนุ่มนวล ผมสีดำเงาวาว และดวงตาพร้อมใบหน้าที่สดใส จากท่าน ผอ. และได้กล่าวคำว่า..

 "ฮึ ฮึ่ม~` " "おはようございます!!" (Ohayou gozaimasu!! ,โอะฮาโย โกไซอิมัส!!)