กัปตันร้ายพ่ายรัก

บทที่ 4/1

“อ้า ร้อน” พลอยไพลินพูดคล้ายคนละเมอเสียงแผ่วแล้วเริ่มพยายามถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจากร่างเย้ายวน

“นี่ หยุด!” แดเนียลตะคอกใส่คนที่ดูเหมือนจะควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไปแล้ว พร้อมกับกระชากมือบางที่พยายามใช้มือดึงเสื้อยืดคอกลมของตัวเองขึ้นจนเห็นเสื้อชั้นในตัวบน

“ฉันร้อน ฮึก ช่วยฉันด้วยค่ะ” พลอยไพลินช้อนสายตาหวานเชื่อมขึ้นมามองคนตัวสูงแล้วขอร้องเสียงแผ่วคล้ายออดอ้อนอยู่ในที

“Damnnn” ชายหนุ่มสบถเสียงยาว เพราะตอนนี้หญิงสาวตรงหน้าบดเบียดเนื้อตัวที่เปียกปอนเสียดสีกับเนื้อตัวของเขา รวมถึงมือไม้ที่อยู่ไม่สุกของหญิงสาว ทั้งสีหน้า แววตา และน้ำเสียง ทำให้เขาอยากจับเธอกระแทกกระทั้นซะตรงนี้เลย แต่เขาจะไม่มีวันทำให้เธอสมหวัง แค่นึกขึ้นได้ว่าเธอและแม่ของเธอคิดวางแผนจะทำอะไรกันกับเขาและพ่อของเขา อารมณ์พิศวาสเมื่อครู่ก็หายไปเกือบครึ่ง

ชายหนุ่มเปิดน้ำจากเรนชาวเวอร์อีกครั้งนึง เพราะครั้งแรกที่น้ำหยุดไปนั้นเป็นตอนที่เขาและเธอยื้อยุดฉุดกระชากเสื้อผ้ากันเมื่อครู่ พอเปิดน้ำเสร็จ ชายหนุ่มก็ผละห่างไปยังอ่างน้ำจากุซซีที่อยู่อีกมุมหนึ่งของห้องน้ำเพื่อที่จะเอาพลอยไพลินลงไปแช่น้ำในนั้น

แดเนียลรีบกดเปิดน้ำลงอ่างรวมถึงกดสั่งโปรแกรมแบบลวกๆ แล้วหันไปหาพลอยไพลิน

“!!!” ครั้งนี้พลอยไพลินไม่ได้พยายามจะถอดเสื้อออก แต่เธอถอดกางเกงผ้าเนื้อบางขายาวออกไปแล้ว!! เข้าทันเห็นตอนที่หญิงสาวสลัดกางเกงดังกล่าวออกไปทางปลายเท้าพอดีในจังหวะที่เขาหันหลังกลับมา

“จะเอาให้ได้เลยใช่ไหม มานี่!” แดเนียลเดินไปลากพลอยไพลินมายังอ่างจากุซซีที่ตอนนี้ระดับน้ำขึ้นมาเกือบถึงครึ่งอ่างแล้ว

พลอยไพลินเดินตามแรงดึงของแดเนียลไปอย่างไม่อาจขัดขืน พอถึงขอบอ่างชายหนุ่มก็โน้มตัวอุ้มหญิงสาวแล้วโยนลงไปในอ่าง แม้ว่าจะโยนไม่แรงนักแต่ก็ทำให้สะโพกของหญิงสาวกระแทกกับพื้นอ่างจากุซซีจนเจ็บ