กัปตันร้ายพ่ายรัก

บทที่ 1

เมืองเซ็นปีเตอร์สเบิร์ก ประเทศรัสเซีย

"คุณผู้หญิงคะ" พลอยไพลินเอ่ยเรียกคุณกรองแก้ว ซึ่งเป็นคุณผู้หญิงของคฤหาสน์ด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลเมื่อมาถึงเพราะเห็นคุณผู้หญิงกำลังอ่านหนังสืออยู่

"อ้าว มาแล้วเหรอ"

"ค่ะ คุณผู้หญิงมีอะไรให้พลอยรับใช้คะ" 

"ไม่มีอะไรมากหรอกจ้ะ พอดีว่าวันนี้คุณแดนเขาจะกลับบ้าน ฉันก็เลยอยากให้เธอทำอาหารไทยไว้ต้อนรับเขาหน่อยน่ะจ้ะ"

หญิงสาวใจเต้นตึกตักเมื่อคุณผู้หญิงของบ้านบอกว่าลูกชายของตนจะกลับมาบ้านวันนี้

"ได้ค่ะ อยากให้ทำเมนูอะไรดีคะ" 

"อาคารคาวเอาเป็นปลานิลราดพริก พะโล้หมูกระดูกอ่อน ไข่ยัดไส้ ปูผัดผงกะหรี่ หมูกรอบผัดพริกแกงจ้ะ ส่วนของหวานก็เอากล้วยบวชชีนะจ๊ะ อย่าลืมใช้กล้วยงอมๆ ของโปรดของคุณแดนเขาด้วยล่ะ"

"ได้ค่ะคุณผู้หญิง" พลอยไพลินยิ้มรับ ถึงแม้คุณกรองแก้วจะไม่เตือนเธอเรื่องกล้วยที่จะต้องใช้ทำว่าเป็นแบบไหนเธอก็จำได้แม่น เพราะว่าเธอกับเขาชอบกล้วยบวชชีที่กล้วยสุกงอมเหมือนกัน จนบางครั้งให้กินแบบเละๆ ยังได้เลย นึกแล้วก็ขำเพราะคนส่วนมากเขานิยมกล้วยแบบห่ามๆ มาทำกัน

"จ้ะ งั้นก็รีบไปจัดการเตรียมของเถอะจ้ะ คุณแดนเขาน่าจะมาถึงประมาณสองทุ่ม"

"ค่ะ คุณผู้หญิง งั้นพลอยขอตัวก่อนนะคะ" หญิงสาวรีบออกไปเตรียมวัตถุดิบและเริ่มลงมือทำอาหารตามที่คุณหญิงท่านสั่ง เพราะอาหารบางอย่างต้องใช้เวลาในการทำนาน อย่างเช่นพะโล้หมูกระดูกอ่อนที่ต้องตั้งไฟไว้นานๆ ให้กระดูกเปื่อยรสชาติเข้าเนื้อ

ครั้งนี้หญิงสาวลงมือทำอาหารคนเดียวเพราะแม่เธอออกไปทำธุระข้างนอกได้สักพักแล้ว และดูท่าว่าคงจะยังไม่กลับมาเร็วๆ นี้

คนรับใช้ในคฤหาสน์หลังนี้มีสิบห้าคนโดยยังไม่นับรวมเธอกับแม่และเหล่าบอดี้การ์ด คฤหาสน์ที่พลอยไพลินอาศัยอยู่นั้น เป็นคฤหาสน์หลังใหญ่ของตระกูลโรมานอฟซึ่งเป็นคฤหาสน์สไตล์ตะวันตกผสมผสานกับสไตล์ของสถาปัตยกรรมในช่วงของกษัตริย์ปีเตอร์มหาราช โดยตั้งอยู่ละแวกใจกลางเมืองเซ็นต์ปีเตอร์สเบิร์ก

เวลาเกือบสองทุ่ม รถ Porsche 911 Cabriolet สีดำเงาก็แล่นมาจอดหน้าบันไดทางขึ้นของคฤหาสน์ เจ้าของร่างสูงประมาณ 185 เซนติเมตรก้าวลงมาจากรถแล้วส่งกุญแจให้คนขับรถในบ้านที่มายืนรอรับเป็นคนเอารถไปเก็บแล้วก้าวเข้าไปในบ้าน

"แดนมาแล้วเหรอลูก" คุณหญิงกรองแก้วเอ่ยทักลูกชายเมื่อเห็นลูกชายเดินเข้ามาในบ้านในจังหวะที่คุณหญิงกรองแก้วกำลังจะเดินไปดูพลอยไพลินในครัวว่าหญิงสาวทำอาหารเสร็จหรือยัง

"สวัสดีครับคุณแม่ ช่วงนี้รถไม่ค่อยติดมากครับเลยมาถึงก่อนสองทุ่ม" แดเนียล ยกมือไหว้มารดาของตนแล้วเดินเข้าไปทักทาย ถึงแม้ว่าแดเนียลจะเป็นลูกครึ่งไทย-รัสเซีย ที่หน้าตาแทบจะเหมือนคนรัสเซียแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์รวมถึงเกิดและอาศัยอยู่ที่รัสเซียมาตั้งแต่เด็ก แต่คุณหญิงกรองแก้วนั้นก็สอนขนบธรรมเนียมประเพณีไทยให้แก่แดเนียลมาตั้งแต่เล็ก ทำให้แดเนียลรู้จักมารยาทไทยอย่างเช่นการไหว้ รวมถึงสามารถพูดภาษาไทยได้ชัดเจน

"ลูกกลับมาเหนื่อยๆ จะไปอาบน้ำก่อนลงมาทานข้าวหรือเปล่าจ๊ะ นี่แม่กำลังจะเดินไปดูหนูพลอยว่าทำอาหารจัดโต๊ะเสร็จหรือยัง"

"ได้ครับคุณแม่ ไม่เกินสิบห้านาทีเดี๋ยวผมรีบลงมาครับ"

"จ้ะ ถ้าอย่างนั้นแม่ฝากตามคุณพ่อลงมาทานอาหารพร้อมลูกเลยนะ รายนั้นมัวแต่ทำงานสงสัยคงลืมเวลา"

"ได้ครับ" 

ห้องอาหาร

"มาๆ ลูก นั่งๆ แอนนาตักข้าวเลยจ้ะ" คุณหญิงกรองแก้วที่นั่งรออยู่ก่อนแล้วเมื่อเห็นลูกชายกับสามีเดินมาจึงเอ่ยปากเรียก พร้อมทั้งบอกให้เด็กรับใช้ในบ้านตักข้าวได้เลย

"แหม เดินมาสองคนแต่เรียกแค่นายแดนคนเดียว" คุณอีวานเจ้าของคฤหาสน์หลังงามนี้ซึ่งก็คือสามีคุณหญิงกรองแก้วเอ่ยแซวภรรยาตน

"คุณล่ะก็ ก็นานๆ ทีลูกแดนจะกลับบ้านนี่คะ แถวคราวนี้บินไปอเมริกาตั้งสองอาทิตย์อีก บอกให้ย้ายมาอยู่บ้านก็ไม่ยอมฟังวันไหนที่บินไฟล์ทสั้นๆ จะได้เห็นหน้าลูกบ่อยๆ" คุณหญิงกรองแก้วเอ่ยกับสามีแล้วหันไปมองหน้าลูกชาย

"ผมก็เคยบอกคุณแม่ไปหลายรอบแล้วนี่ครับว่าผมอาศัยอยู่ที่คอนโดมิเนียมมันสะดวกกว่าเพราะว่าอยู่ใกล้สนามบิน"

"จ้ะๆ แม่รู้ แต่แม่เหงานี่"

"แกก็ทำหลานมาไว้ให้แม่แกสักคนสิตาแดน แม่แกจะได้เลิกบ่นเหงา" คุณอีวานเอ่ยยิ้มๆ

"ผมยังไม่เคยคิดเรื่องนั้นครับพ่อ"

"เอ้าๆ ไม่คิดก็ไม่คิดทานข้าวกัน"

หลังจากทุกคนทานของคาวกันเสร็จ พลอยไพลินก็เป็นคนยกของหวานออกมาเสิร์ฟซึ่งก็คือกล้วยบวชชีฝีมือของเธอนั่นเอง

คุณผู้หญิงกับคุณผู้ชายชิมแล้วก็เอ่ยชมเธอไม่ขาดปาก

"รสชาติหอมหวานกลมกล่อมกำลังดี" คุณผู้หญิงเอ่ยปาก

"ใช่ ขนาดฉันกับตาแดนไม่ชอบทานของหวานยังทานเลยถ้าเธอเป็นคนทำ" คุณผู้ชายเอ่ยสมทบ

"พลอยดีใจที่พวกคุณท่านชอบฝีมือพลอยค่ะ" พลอยไพลินยิ้มรับ แล้วบอกกับคุณผู้หญิงและคุณผู้ชายไปว่า ในกล้วยบวชชีนั้นเธอไม่ได้ใส่แค่กล้วย กะทิ น้ำเปล่า น้ำตาล เกลือ เหมือนร้านตามทั่วไปที่ประเทศไทยทำ แต่เธอยังใส่น้ำมะพร้าวน้ำหอมลงไป รวมถึงเนื้อมะพร้าวอ่อน ใบเตย และใช้น้ำตาลมะพร้าวแทนน้ำตาลทรายขาวธรรมดา เพื่อรสชาติที่หอมหวานกลมกล่อมยิ่งขึ้น

"ดูสิตาแดนทานจะหมดถ้วยแล้ว" คุณหญิงเอ่ยแซวลูกชาย โดยที่แดเนียลได้แต่ยิ้มรับที่มารดาพูดนิดๆ แต่ไม่ได้ตอบอะไรเพราะไม่อยากให้คนทำอาหารได้ใจ

สำหรับเขาแล้วอาหารฝีมือพลอยไพลินนั้นถูกปากเขามาก ถูกปากเขาทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นอาหารคาวหวานเมนูไทยหรือต่างประเทศ แต่เขาก็ไม่เคยเอ่ยชมหญิงสาวสักครั้ง เพราะคุณพ่อกับคุณแม่ของเขาชมอยู่แล้วรวมถึงไม่อยากให้หญิงสาวคิดเข้าข้างตัวเองด้วยว่าเขาสนใจในตัวหล่อน ที่ชายหนุ่มคิดอย่างนั้นไม่ใช่แค่เพราะว่ามั่นใจในเสน่ห์ของตัวเอง แต่เขาเผอิญเห็นหลายครั้งแล้วที่หญิงสาวชอบแอบมองเขาแล้วก็ทำท่าเขินอายหน้าแดงอยู่คนเดียว