พ่อเลี้ยงซาตานในคราบเทพบุตรnc25+
เขียนโดย Diamond26842
วันที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2563 เวลา 22.48 น.
แก้ไขเมื่อ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2563 23.03 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) ไปเที่ยว #1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ในที่สุดพวกเราก็มาถึงภูเก็ต อากาศบริสุทธิ์นี้มันดีอย่างนี้นี่เอง คนขับรถขนสัมภาระลงไปไว้ยังที่พัก อ่อลืมบอก ฉันมาพักโรงแรมคุณพ่อน่ะ ฉันจองไว้สองห้อง ฉันนอนกับโมอา ส่วนเซฟก็นอนอีกห้อง
“คุณหนูมาเรีย พวกเราจัดเตรียมห้องที่คุณหนูจองแล้วนะคะ ต้องการอะไรเพิ่มเติม รีบแจ้งให้ดิฉันทราบเลยนะคะ”
“ขอบคุณมากนะคะ คุณไปดูแลลูกค้าท่านอื่นเถอะ มาเรียดูแลตัวเองได้ค่ะ แต่ถ้ามีอะไรที่ต้องการมาเรียจะแจ้งให้ทราบนะคะ”
“ค่ะ คุณหนูเชิญตามสบายนะคะ นี้คีย์การ์ดค่ะ”
จากนั้นพวกเราก็ไปยังห้องของตัวเองโดยมีคนขับรถและบอดี้การ์ดช่วยคนของไปให้ และบอดี้การ์ดทั้งสองคน ยืนเฝ้าหน้าห้องไม่ได้ไปไหน ฉันกับโมอาก็ไปเตรียมตัวเพื่อจะไปเล่นน้ำที่ทะเล ส่วนเซฟก็คงเช่นเดียวกัน
“เอาล่ะ บิกินี กันแดด แว่นตา หมวก ครบ มาเรียแกเสร็จหรือยัง”
“ใกล้ละๆ แปปนึง ฉันผูกสายไม่ได้”
โอ้ยบิกินีตัวบาง สายก็ผูกยาก แต่ฉันก็ผูกมันได้ในที่สุด แล้วใส่เสื้อคลุมทับไว้
“ป่ะโมอา เซฟไลน์มาบอกว่ามันรออยู่ล้อบบี้ละ”
“เคๆ”
จากนั้นพวกเราก็ขนสิ่งของจำเป็นลงไปที่ล้อบบี้ โดยมีบอดี้การ์ดเดินตามหลังมา โอ้ยอึดอัดดีแท้ ฉันไม่ชอบเลย แต่ถ้าไม่ยอมให้พวกเขามา คุณพ่อคงไม่อนุญาตแน่ๆ
เมื่อถึงล้อบบี้ก็พบว่าเซฟนั่งรอพวกเราอยู่ มันใส่เสื้อสีขาว กางเกงขาสั้น จริงๆมันก็เป็นคนน่าตาดีระดับนึงเลยนะ
“เซฟ ไปกันเถอะ พวกฉันอยากจะเล่นน้ำจะแย่”
“ก็พอจะเดาได้ แต่งเต็มขนาดนี้ ไปกัน ฉันก็อยากไปส่องสาวๆเหมือนกัน”
เซฟมันมองฉันหัวจรดเท้าละหัวเราะเบาๆ ในความโอเวอร์ของฉันก่อนจะเดินนำหน้าพวกเราไป
“กรี๊ดดด ทะเลจ้า โมอามาแล้วววว”
ยัยโมอากรี๊ดพรางถอดเสื้อเผยให้เห็นบิกินี สีชมพู ด้วยรูปร่างสมส่วนอย่างกับนางแบบจึงไม่แปลกที่หนุ่มๆมองกันไม่ละสายตา ฉันก็ถอดเสื้อคลุมออก บิกินีสีแดงมันขับผิวของฉันให้ดูเด่นไปอีก หน้าอกที่ทะลักออกมา เอวบาง สะโพกบั้นท้ายกลมกลึง เรียกได้ว่าหุ่นฉันอย่างกับนาฬิกาทราย(ชมตัวเองสุดๆ) เพียงแค่นั้นก็เรียกสายตาคนทั้งหาดจ้องมองมาที่ฉัน มันทำให้ฉันยิ่งมีความมั่นใจมากขึ้น
“นี่ๆ ยัยมาเรีย น้อยๆหน่อยนะยะ แกแย่งซีนฉันไปหมดเลย ดูสิมีแต่คนมองแก มาๆไปเล่นน้ำกัน”
แล้วพวกเราสามคนก็ลงน้ำกัน เล่นน้ำกัน หยอกล้ออย่างสนุกสนาน โดยมีสาวๆมองพวกเราด้วยความอิจฉาที่พวกเรามีหนุ่มหล่ออย่างเซฟอยู่ข้างกาย หนุ่มๆก็มองเซฟที่มันมีฉันและโมอาข้างกาย แต่พวกเรากำลังสนุกสนานจนไม่ได้สนใจสายตาคนรอบข้าง
“เหนื่อยจัง นั่งพักก่อนดีกว่า”
ฉันขึ้นมาจากน้ำคนแรก แล้วมานั่งบนหาด มองดูเจ้าสองคนนั้นเล่นกันราวกับเด็กน้อย สักพักมีคนเดินเข้ามาหาฉัน เป็นฝรั่งหุ่นกำลังพอดี ถอดเสื้อโชว์ซิกแพค ใส่แค่กางเกงตัวเดียว สักลายมังกรที่แขนหล่อมากโอ้ย สเปคเลยค่ะอยากได้อยากโดน แต่เราจะระริกระรี้ไม่ได้ต้องนั่งนิ่งๆคูลๆ
“Excuse me, I think I’m lost. Do you know the Easton hotel?” (ขอโทษนะครับ ผมคิดว่าผมหลงทาง คุณรู้จักโรงแรมอีสตันไหมครับ?)
“Oh yes I’m staying at the same hotel if you don’t mind we can go together after my friends come up or you can check it on google maps and follow it” ( รู้จักสิค่ะ ฉันกำลังพักอยู่ที่โรงแรมเดียวกับคุณ ถ้าคุณไม่รังเกียจ คุณสามารถไปพร้อมพวกเราได้นะ แต่หลังจากที่เพื่อนของฉันขึ้นมาจากน้ำนะหรือไม่คุณก็เชคในกูเกิ้ลแมฟดูและเดินตามแผนที่ไป)
“Well I don’t want to be lost second times I’m waiting then” (คือผมไม่อยากหลงทางเป็นครั้งที่สอง งั้นผมขอรอดีกว่า”
หลังจากนั้นเขาก็นั่งลงข้างๆฉัน เราก็พูดคุยกันระหว่างรอสองคนนั้น
“Can I have your name?” (คุณชื่ออะไรหรอ?)
“Oh right I’m Maria, what’s yours?” (โอ้ ฉันชื่อมาเรีย แล้วคุณละ?)
“I’m Lucas nice to meet you Maria I’m from Germany it’s first time that I’m in Thailand and here” (ผมชื่อลูคัสนะ ยินดีที่ได้รู้จักนะมาเรีย ผมมาจากเยอรมัน มันเป็นครั้งแรกที่ผมมาไทยและที่นี่)
“Good right in Thailand has many places to visit” (มันดีใช่ไหม ในไทยมีที่มากมายให้ท่องเที่ยว)
“yes, oh it seems your friends are coming to us”(ใช่ โอ้ดูเหมือนว่าเพื่อนของคุณกำลังมาทางเรานะ)
เซฟกับโมอากำลังเดินมาทางเราทำหน้าตางงๆ สงสัยกำลังสงสัยว่าคนข้างๆฉันเป็นใคร
“พวกแก นี่ลูคัส เขาหลงทางน่ะ พอดีเขาจะไปโรงแรมเดียวกับเราก็รอไปพร้อมกันสะเลย”
“ Lucus she is Moa and he is Xavier” (ลูคัสนี้โมอาและเซเวียร์)
จากนั้นพวกเราทั้งหมดก็เดินไปยังโรงแรมโดยมีบอดี้การ์ดเดินตามหลังพวกเรา ดูเหมือนว่าลูคัสจะตกใจนิดหน่อยนึกว่ามีคนตาม ฉันจึงบอกเขาว่าเขาคือบอดี้การ์ดของฉันเอง จนพวกเรามาถึงล้อบบี้ ก็กำลังจะแยกย้ายกัน แต่
“Maria can I have your number? if you don’t mind” (มาเรีย ผมขอเบอร์คุณได้ไหม? ถ้าคุณไม่รังเกียจ)
“Sure give me your phone” (แน่นอนสิ เอามือถือคุณมา)
จากนั้นฉันก็กดเบอร์และยื่นมือถือให้เขา
“This evening we will go to a restaurant for dinner, it’s very good atmosphere if you would like to join wait for me at lobby around 7pm” (เย็นนี้พวกเราจะไปทานมื้อเย็นที่ร้านอาหาร บรรยากาศดีมากเลย ถ้าคุณต้องการไปด้วยมารอฉันที่ล้อบบี้ตอนทุ่มนึงนะ”
“Great I’m in, see you soon!” (เยี่ยม เอาสิ เจอกันนะ!)
พวกเราก็ขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อที่จะได้ไปทานมื้อเย็น
“แกนี่เผลอไม่ได้เลย ไปได้ผู้ฝอเฉยเลย ร้ายกาจ”
“แน่นอน คืนนี้ฉันต้องได้ แกชวนเซฟมันกลับเลยนะตอนกินเสร็จ อิอิ”
“ไอ้เซฟ มันคงหัวเสียน่าดู แต่ไม่เป็นไรเดียวฉันจัดการมันเอง เพื่อนฉันต้องได้ต้องโดน!”
จากนั้นพวกเราก็ไปเคาะห้องเซฟมันแต่งตัวเสร็จละกำลังนอนเล่นเกมส์ฉันเลยจัดการลากมันออกมา ลงไปข้างล่างก็พบว่าลูคัสมารออยู่แล้ว เขาหล่อมากกกกกก โอ้ยใจละลาย ทำไมดูดีขนาดนี้ แหม่แต่ฉันก็ใช่ย่อย แต่งตัวมาอ่อยขนาดนี้ นี้ถ้าไม่บอกว่าไปทานข้าว คนคงคิดว่าฉันจะไปคลับ คืนนี้ฉันต้องได้!
“Let’s go!” (ไปกันเถอะ)
ที่ร้านอาหารค่อยข้างหรู ดูดีมองเห็นวิวทะเล พวกเราสั่งอาหาร แล้วพูดคุยกันอย่างเข้ากันได้ดี ยกเว้นไอ้เซฟพูดน้อยตามสไตล์มัน จนทานอาหารเสร็จ โมอาก็เริ่มแผนการ
“เซฟ ฉันปวดท้องอ่ะ โอ้ยปวดมากเลย พาฉันกลับโรงแรมไปพักหน่อย ฉันไม่ไหวแล้ว”
“เป็นไรมากไหม ป่ะเดียวฉันพากลับ มาเรียเรากลับกันเถอะ”
“แกจะบ้าหรอ มาเรียชวนลูคัสมาจะให้มันทิ้งเขาได้ยังไง ไม่เป็นไรมาเรียแกอยู่คุยกับเขาเถอะ เดียวฉันไปกับเซฟเอง บายลูคัส”
ทำดีมากเพื่อนรัก เซฟก็พาโมอากลับไปโรงแรมอย่างไม่สบอารมณ์ มันคงเป็นห่วงฉันแหละ เพราะฉันไล่บอดี้การ์ดของฉันไปดูแลพวกมันแทน ฉันก็บอกลูคัสว่าโมอามันเจ็บท้องเลยขอตัวกลับก่อน ลูคัสชวนฉันไปดื่มต่อที่บาร์แถวนี้...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ