บ้านคณินธร

เช้าวันใหม่

*ป้าอุ่นช่วยจัดห้องนอนให้ผมใหม่ด้วยนะครับ*

*จัดห้องนอนใหม่ทำไมค่ะ*

*ผมกำลังจะจัดการเรื่องระหว่างผมกับนิชาให้ถูกต้องตามที่ป้าอุ่นต้องการยังไงละครับ*

*จริงหรือค่ะ คุณคณินกับคุณนิชาตกลงแต่งงานกันจริงๆ หรือค่ะ*

*ครับ...วันนี้เราทั้งสองคนจะไปจดทะเบียนสมรสกันส่วนวันพรุ่งนี้เราจะจัดงานเล็กๆ เฉพาะญาติและเพื่อนสนิทเพื่อมาเป็นสักขีพยานในงานแต่งงานของเราทั้งสองคนครับ*

*ดีใจจริงๆ เลยค่ะ...เอ่อ! แล้วคุณสินีละค่ะ คุณคณินจะชวนเธอไหมค่ะ*

*ผมคิดว่าถึงเราไม่เชิญ เธอก็ต้องมาอยู่ดี*

*ป้าเข้าใจแล้วค่ะ ป้าจะเป็นคนจัดการเรื่องนี้เองนะค่ะ*

*ขอบคุณครับป้าอุ่น*

ทางด้านสินี

*อะไรนะวันนี้พี่คณินไปจดทะเบียนสมรสกับนังครูนิชาอย่างนั้นหรือ*

*ใช่ค่ะ…เพิ่งจะกลับมาเมื่อครู่นี้เองค่ะ*

*แล้วทำไมแกเพิ่งโทรมาบอกฉันละนังนิ่ม*

*นิ่มโทรหาคุณหลายรอบแล้วค่ะ…แต่คุณสินีไม่ยอมรับสายนิ่มเลย*

*แล้วฉันจะทำยังไงดีละทีนี้*

*พรุ่งนี้ค่ะ*

*พรุ่งนี้ทำไม*

*พรุ่งนี้ตอนเย็นคุณคณินจะจัดงานเลี้ยงฉลองแต่งงานที่บ้านค่ะ คุณคณินจะเชิญเฉพาะญาติแล้วก็เพื่อนๆ ที่สนิทกันเท่านั้นค่ะ*

*พี่คณินคงไม่เชิญฉันสินะ...*

*เรื่องเชิญแขกคุณคณินให้ป้าอุ่นเป็นคนจัดการค่ะ*

*ถ้าอย่างนั้นฉันก็คงจะได้รับเชิญเป็นคนสุดท้ายสินะ…สงสัยว่าฉันคงจะต้องเตรียมของขวัญชิ้นพิเศษไปให้พี่คณินกับนังครูนิชาสักหน่อยแล้วละ

คุณสินีจะทำอะไรค่ะ*

*ฉันจะทำลายงานแต่งให้พังไม่เป็นท่าเลยคอยดู...แกคอยจับตาดูความเคลื่อนไหวของคนในบ้านนั้นไว้ให้ดี แล้วคอยโทรมารายงานฉันเป็นระยะด้วยนะเข้าใจไหม*

*..........*

*นังนิ่ม นังนิ่ม...ทำไมแกถึงไม่ตอบฉันละ ชิ...พึ่งพาอะไรไม่ได้เลยนะนังนิ่มเนี่ย*

ที่นิ่มไม่ตอบสินีเป็นเพราะว่าป้าอุ่นเป็นคนกดวางสายหลังจากที่ป้าอุ่นผ่านมาได้ยินนิ่มคุยโทรศัพท์กับสินี

*คุณแม่บ้าน*

*มีอะไรจะแก้ตัวไหม*

*หนูขอโทษค่ะ*

ช่วงเย็นของวันแต่งงาน

ทุกคนที่มาร่วมงานต่างพูดคุยกันอย่างสนุกสนานจนกระทั่งพีธีกรซึ่งก็คือหมออัคพลได้กล่าวเปิดงานอย่างเป็นทางการ

*สวัสดีครับแขกผู้มีเกียรติทุกท่านขณะนี้ได้เวลาอันเป็นมงคลแล้วกระผมขอเชิญคู่บ่าวสาวให้เดินมาด้านหน้าเพื่อพูดกล่าวอะไรกับผู้มีเกียรติสักเล็กน้อยนะครับ*

คณินธรจับมือนิชาก่อนจะเดินนำนิชาไปหยุดยืนอยู่ที่ด้านหน้าของแขกผู้มีเกียรติและพูดกล่าวขอบคุณแขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมเป็นสักขีพยานในงานแต่งของพวกเขา แต่คณินยังกล่าวอะไรได้ไม่มากแขกในงานต่างส่งเสียงซุบซิบกันเมื่อเห็นสินีใส่ชุดดำเดินเข้ามาในงานและเดินตรงเข้าไปหาคู่บ่าวสาวก่อนที่เธอจะแย่งไมค์จากมือของคณินธรมาถือไว้ แล้วพูดในสิ่งที่ทำให้คนในงานต่างตกใจไปตามๆ กัน

*ฉันไว้อาลัยให้กับพี่นิษาที่ถูกสามีนอกใจไปแต่งงานใหม่ค่ะ  น่าสงสารพี่นิษานะค่ะที่ถูกสามีฆาตรกรรมเพราะต้องการพาเมียเก็บที่แอบคบกันลับหลังพี่นิษาให้เข้ามาอยู่ในบ้านนี้อย่างเปิดเผย*

*คุณพูดอะไรของคุณ...คุณรู้ตัวบ้างไหมสินี*

*รู้สิค่ะ...ฉันรู้ดีทุกอย่าง ฉันรู้ว่าคุณไม่เคยรักพี่นิษาเลย*

คณินธรนิ่งไปพักนึงกับคำพูดของสินี เพราะคำพูดของสินีทำให้เขารู้สึกเหมือนถูกตอกย้ำเรื่องในอดีต

*คุณหยุดพูดใส่ร้ายคนอื่นได้แล้วค่ะคุณสินี*

ป้าอุ่นพูดพร้อมกับเดินนำนิ่มเข้ามาในงาน

*นังนิ่มแกมาทำไม*

*พูดไปสินิ่ม*

*เอ่อ! คะ คะ คือ ว่า คุณสินีพูดโกหกค่ะ…คุณสินีต้องการทำลายงานแต่งของคุณคณินกับครูนิชาค่ะ*

*นังนิ่ม...ทำไมแกถึงพูดว่าฉันโกหก แกเป็นใครถึงกล้าพูดแบบนี้*

*เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดยังไงละค่ะ*

ประโยคนี้ป้าอุ่นเป็นคนพูด

*แกรู้ได้ยังไง*

สินีหันมาทำตาดุใส่ป้าอุ่น เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ในกระแสเลือดที่เพิ่มมากขึ้นทำให้เธอไม่สนใจใครหน้าไหนทั้งนั้น

*เอาเป็นว่าถ้าคุณสินียังไม่ยอมออกไปจากงานตอนนี้ดิฉันคงต้องโทรเรียกตำรวจแล้วละค่ะ*

*เรียกมาเลยจะได้มาจับฆาตกรฆ่าเมียตัวเองไง ฮะ ฮะ ฮะ*

สินีพูดจบก็หัวเราะเหมือนคนขาดสติ

*คุณสินี...คุณเมามากแล้วเชิญออกไปจากงานดีกว่าครับ*

หมออัคพลพูดพร้อมกับส่งสัญญาณให้เพื่อนของเขาเข้ามาช่วยกันจับตัวสินีแล้วพากันออกไปจากงานแต่ง

*ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะไอ้พวกบ้า ฉันจะฟ้องพวกแกทุกคนเลยคอยดู..ปล่อยฉัน...กรี๊ดดด*

สินีพูดพร้อมกับพยามดิ้นรนขัดขืนเพื่อให้หลุดจากการจับกุุมของหมออัคพลและเพื่อนแต่ก็ไม่เป็นผล

*ผมต้องขอโทษแขกผู้มีเกียรติทุกท่านด้วยนะครับที่เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นในงานวันนี้...ผมคงต้องยุติงานเลี้ยงลงเพียงเท่านี้ ขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมงานนะครับ*

พูดจบคณินธรก็เดินออกจากงานไปทันทีปล่อยให้แขกในงานพูดคุยกันไปต่างๆ นาๆ ทางด้านนิชาเธอกลัวว่าอะตอมจะคิดมากในเรื่องที่สินีได้พูดไปเมื่อครู่นี้เธอจึงรีบพาอะตอมขึ้นห้องนอนไปทันที หน้าที่ที่เหลือจึงตกมาอยู่ที่ป้าอุ่น ป้าอุ่นจึงเป็นคนจัดการส่งแขกกลับบ้านโดยมีหมออัคพลเป็นผู้ช่วย