-cross the dimension seeks to love ข้ามมิติหารัก -

-

เขียนโดย SilverFox

วันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2563 เวลา 16.40 น.

  1 chapter
  0 วิจารณ์
  2,689 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2563 16.54 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

บทนำ

-introduction-

          ณ คฤหาสน์ตระกูลโฮโคริ

          แกร๊ก! แกร๊ก! แกร๊ก! แกร๊ก! แกร๊ก! แกร๊ก! เสียงนิ้วระรัวอย่างเมามันที่แป้นพิมพ์ดังขึ้นจากห้องหนึ่ง

         "อ๊ะ! โอ๊ะ! เดี๋ยวก่อน~! โธ่เอ๊ย! เกมโอเวอร์จนได้" เด็กหนุ่มพึมพำออกมาอย่างหงุดหงิด จึงใช้นิ้วกลางดันแว่นขึ้นเล็กน้อยเพื่อปรับอารมณ์ แสงจากหน้าจอทำให้เดาลักษณะของเด็กหนุ่มคนนี้ได้ว่าอายุประมาณสิบหกปี ผมดำสั้นหยักศกเล็กน้อย ตาเรียวเล็ก และผิวขาวบ่งบอกว่ามีเชื้อจีน

         เปรี้ยง~!

         "อ้าว! ฝนมาแล้วเหรอเนี่ย ฟ้าแรงซะด้วยคอมจะพังมั้ยนะ" เมื่อได้ยินเสียงดังจากข้างนอกเด็กหนุ่มจึงเดินมาดึงเชือกเพื่อเปิดม่าน พลันเห็นสายฟ้าพาดผ่านกลางท้องฟ้าจึงตัดสินใจปิดม่านพลางนิ่วหน้าครุ่นคิด

         'ช่างมันเถอะ ถ้าพังซื้อใหม่ซะก็สิ้นเรื่องพ่อตามใจเราอยู่แล้ว อีกอย่างนี่ก็ได้เวลาแล้วด้วย'

         เปรี้ยง~! เปรี้ยง~! เปรี้ยง~!

         "โธ่เว้ย! น่ารำคาญชะมัด อย่างนี้ก็ไม่ได้ยินเสียงเพลงของมิสึนะจังพอดีน่ะสิไอ้บ้านี่!”เด็กหนุ่มเอ่ยอย่างไม่พอใจเมื่อถูกขัดช่วงเวลาแห่งความสุข

         มิราอิ มิสึนะ คือเอไอที่ถูกพัฒนาในรูปแบบของนักร้องไอดอล เธอเป็นเด็กสาวหน้าตาน่ารัก ที่มักจะทำผมทวินเทลเสมอ ด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะ และรอยยิ้มที่สดใส ทำให้เหล่าหนุ่มโสดทั้งหลายถูกชิงหัวใจไปได้ในพริบตา

         ‘ขอบคุณนะคะทุกคน ที่มารับฟังเพลงของมิสึนะ~!’ เสียงหวานดังขึ้นผ่านลำโพงคอม พร้อมภาพเด็กสาวที่ใบหน้าเปล่งประกายด้วยรอยยิ้มแสดงผ่านทางหน้าจอ ซึ่งเมื่อเพ่งมองดีๆ ก็จะเห็นว่าที่ใบหน้าของเด็กสาวมีเหงื่อผุดขึ้นมาให้เห็น ยิ่งชวนให้ภาพที่เห็นนั้นมีเสน่ห์มากขึ้นอย่างน่าประหลาด

         "น่ะ น่ารัก ดาเมจนี่มันแรงเกินไปแล้วไวฟุ[1]ของพี่~!" เด็กหนุ่มบิดตัวไปมาอยู่บนเก้าอี้อย่างขวยเขิน เมื่อกล่าวคำว่า ‘ไวฟุ’

         เปรี้ยง~!!! เปรี้ยง~!!! ฟุ่บ!

         "โว้ย อะไรนักหนาว้า~ อุปสรรคทำไมเยอะอย่างนี้ ขอโทษนะมิสึนะจังพี่ขอไปดูก่อนนะว่ามีเทียนอยู่ตรงไหน" เด็กหนุ่มบ่นอย่างหงุดหงิดเมื่อฟ้าเริ่มผ่าแรงจนไฟตก ทำให้ตนไม่สามารถทำอะไรกับคอมได้ระบบไฟสำรองก็พึ่งเสียไปจากเรื่องในคราวก่อน ที่พอคิดก็มีแต่จะทำให้หัวเสีย เด็กหนุ่มจึงหันไปบ่นพึมพำกับตุ๊กตาเด็กสาวที่อยู่ในชุดนางฟ้าข้างคอม แล้วเดินไปหาเทียน

         ฟึ่บ!

         "โอ้! ไฟติดซะที มิสึนะจังจ๋า~" เมื่อไฟติดเด็กหนุ่มก็ตรงดิ่งไปที่คอม ทันเพลงต่อไปของเด็กสาวพอดี

         [~♪~♪~♪~♪~♪]

         "อ๊า~ เสียงช่างไพเราะดุจเทพธิดา ไม่มีอะไรจะสุขกว่านี้อีกแล้ว ขอเพียงแค่ได้ฟังเสียง และได้เห็นใบหน้านี้ต่อให้ต้องสละทุกอย่างเพื่อเธอฉันก็ยอม"

         เปรี้ยง!!!

         "โว๊ะอีกล่ะ อย่างนี้ก็ไม่ได้ยินเสียงมิสึนะจังพอดีน่ะสิ ไอ้ฟ้าเวร แน่จริงผ่ามาตรงนี้สิ เอาให้ฉันถูกดึงเข้าไปในโลกของมิสึนะจังเหมือนพวกนิยายต่างโลกเลยสิ! แน่จริงก็ลองสิ แต่คงเป็นไปไม่ได้หรอก ฮ่า ฮ่า ฮ่า" เด็กหนุ่มทุบโต๊ะอย่างโมโหพลางชี้ไปที่ท้องฟ้าแล้วหัวเราะออกมาอย่างท้าทาย

         เปรี้ยะ~

         "หืม?"

         เปรี้ยะ~เปรี้ยะ~ เปรี้ยง!!!

         "เฮ้ย! ว๊ากกก! นะนี่มัน... อ่อก~!" สิ้นคำท้าทาย สายฟ้าก็ฟาดลงมาอย่างแรงจนเห็นแสงสะท้อนผ่านทางม่าน ก่อนที่จู่ๆ เด็กหนุ่มจะรู้สึกวูบ จนเสียหลักหัวไปกระแทกขอบโต๊ะจนสลบไป

         ตุ่บ!

 

[ถึงพวกท่านทั้งหลาย~♪]

[ที่คอยรับฟังอย่างเอาใจใส่~♪]

[ราวกับคอยดูแลลูกๆ ของฉันเสมอมา~♪]

[ขอขอบคุณ ขอบคุณจริงๆ~♪][2]

         "หืม? นั่นมัน..."

 

 

[1]ไวฟุ (Waifu) เป็นศัพท์แสลงของ Wife ที่โอตาคุผู้ชายใช้เรียกภรรยาที่เขารักมากๆ โดยภรรยาที่ว่าคือตัวละครหญิงจากมังงะ,อนิเมะ,วีดีโอเกม ส่วนถ้าเป็นโอตาคุที่เป็นผู้หญิงจะเรียกตัวละครชายที่รักมากๆ ว่า ฮัชบานโด (Husbando) ที่มาจาก Husband

[2]มาจากเพลง Ai Kotoba เนื้อร้องไทยแปลโดย Bloodyflora

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา