เปลี่ยนชีวิต พลิกชะตารัก

-

เขียนโดย Xiaobei

วันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 เวลา 16.58 น.

  64 ตอน
  0 วิจารณ์
  47.59K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 17.00 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) ตอนที่5:ชั่วร้าย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่5:ชั่วร้าย

“พี่เหวยหมิน คุณป้า อย่าทำแบบนั้นเลยค่ะ ถ้าพวกพี่ทำแบบนี้ พี่สาวฉัน พี่สาวฉันก็อยู่ต่อไปไม่ได้แล้ว”

ในดวงตาเฉินเวยมีน้ำตาปริ่มกำลังขอร้องอ้อนวอนอยู่

ขณะเดียวกันเฉินเวยก็ประเมินดูเฉินเยี่ยน เมื่อกี้ท่าทีเฉินเยี่ยนผิดปกติ ก่อนหน้านี้ที่ตัวเองลองหยั่งเชิงดู เฉินเยี่ยนไม่ใช่เฉินเยี่ยนคนในสมัยปัจจุบัน ถึงแม้จะหน้าตาเหมือนกัน แต่เฉินเยี่ยนไม่ได้กลับมาเกิดใหม่ แต่ตอนนี้เฉินเยี่ยนได้รับบาดเจ็บ อีกทั้งบาดแผลยังอยู่บนหน้าผาก แล้วยังคำพูดเมื่อกี้ของเฉินเยี่ยนอีก ไม่ใช่คำพูดของเฉินเยี่ยนคนก่อนหน้านี้ อีกทั้งสีหน้าของเฉินเยี่ยน ทั้งหมดแสดงให้เห็นว่าท่าทีของเฉินเยี่ยนผิดปกติไป หรือว่าเฉินเยี่ยนกลับมาเกิดใหม่แล้ว? แต่ทำไมช้าขนาดนี้? เธอและอวี๋เหวยหมินมาเกิดได้หนึ่งปีแล้ว

ถ้าเฉินเยี่ยนมาเกิดใหม่จริง ถ้าอย่างนั้นทำไมเธอไม่พูดอะไร? และต้องยอมรับความจริงเรื่องนี้ไม่ได้สิ? แต่ตอนที่เธอเพิ่งมาเกิดใหม่ก็ตกใจกลัวอยู่หลายวันเหมือนกัน

แต่นอกจากสงสัยแล้วเฉินเวยรู้สึกดีใจมากกว่า เธอมาเกิดก่อนเฉินเยี่ยนได้ปีกว่า เธอได้วางรากฐานของตัวเองไว้ก่อนหน้านี้แล้ว ทุกคนในบ้านรักชอบตัวเธอที่สุด คนในหมู่บ้านก็คิดว่าเธอดี แล้วยังมีอวี๋เหวยหมิน ตอนนี้เขาก็อยู่ฝั่งเธอ ส่วนเฉินเยี่ยนตอนนี้ตกมาอยู่ในสภาพนี้ ดูว่าเธอจะมาแข่งกับตัวเองยังไง เธอจะเหยียบเฉินเยี่ยนให้มิด ให้ทั้งชีวิตไม่มีวันได้เงยหน้าขึ้นมาอีก!

“เยี่ยนจื่อ เยี่ยนจื่อ ลูกพูดอะไรบ้างสิ ลูกไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้ พวกเขาเข้าใจลูกผิด ใช่ไหม? ลูกบอกแม่มา”

หวางนิวแม่เฉินเยี่ยนกอดเฉินเยี่ยนร้องไห้ เธอไม่อาจปล่อยให้ลูกสาวหมดหนทาง เธอไม่เข้าใจว่าทำไมอยู่ๆ เรื่องราวถึงกลายเป็นแบบนี้ สามีและลูกชายไปตลาด ยังไม่รู้เรื่องนี้ สามีไม่อยู่ข้างเธอ เธอยิ่งไม่มีที่พึ่งพิงทางใจ

เฉินเยี่ยนได้ยินเสียงร้องไห้ของหวางนิวใจเธอสั่น เธอค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมามองผู้คน

เฉินเยี่ยนจับต้นชนปลายที่มาที่ไปของเรื่องได้หมดแล้ว เธอมาที่สวนนี้ได้ ส่วนอวี๋ชุนชานชายโสดสูงวัยก็มาปรากฏตัวที่นี่ ทั้งหมดเป็นแผนการของเฉินเวยและอวี๋เหวยหมิน

แต่เธอไม่สามารถพูดเรื่องนี้ออกไปได้ หนึ่ง เธอไม่มีหลักฐาน สอง เฉินเวยเป็นน้องสาวแท้ๆ ของเธอ ในสายตาคนอื่นเฉินเวยเป็นเด็กดีว่านอนสอนง่าย เป็นหญิงสาวที่มีจิตใจงาม ตั้งแต่เกิดเรื่องจนถึงตอนนี้ เธอเอาแต่พูดแทนพี่สาวตัวเองมาตลอด ขอร้องแทนตัวเอง ถ้าตัวเธอพูดว่าอะไรเธอไป ถึงยังไงทุกคนก็ไม่เชื่ออยู่ดี แถมยังจะรู้สึกไม่ดีกับเธอด้วย เลือดเย็น เพื่อลบล้างชื่อเสียงตัวเอง แม้แต่น้องสาวตัวเองก็ยังใส่ร้าย

ถ้าเฉินเวยแกล้งบีบน้ำตา อวี๋เหวยหมินยังพูดปกป้องเฉินเวยอีก งั้นตัวเองยิ่งดูชั่วร้ายเข้าไปใหญ่

แต่ตัวเธอก็ไม่สามารถยอมรับว่าเป็นคนอ่อยผู้ชายได้เหมือนกัน ถ้าเรื่องแพร่ออกไป จะมีชีวิตอยู่ได้ยังไง? ยุคสมัยนี้ไม่เหมือนคนสมัยหลัง คนสมัยนี้ให้ความสำคัญกับชื่อเสียงมากกว่าอะไร ถ้าเธอได้ชื่อเสียงแบบนี้มา ไม่ต้องคิดจะแต่งงานกับคนอื่นเลย เดินไปที่ไหนก็มีแต่คนดูถูก

ถึงแม้ตอนนี้เธออยากจะกระโดดขึ้นมาตบชายโฉดหญิงชั่ว แต่ก็ทำไม่ได้ คนอื่นจะคิดว่าเธอเป็นบ้า

จะต้องยกเลิกงานแต่งกับอวี๋เหวยหมิน ชั่วชีวิตนี้เธออยากอยู่ให้ไกลผู้ชายชั่ว ไม่ เธอจะยกชายโฉดให้หญิงชั่ว ให้พวกเขาได้ไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ให้พวกเขาทะเลาะกัน เธอไม่เชื่อว่าเฉินเวยจะรักอวี๋เหวยหมินจริง รอจนอวี๋เหวยหมินรู้ธาตุแท้ของเฉินเวย พวกเขาสองคนจะต้องแตกหักกัน

คิดมาถึงตรงนี้ เฉินเยี่ยนหันหน้าไปเรียกแม่ไม่ว่าจะยังไงหวางนิวแม่ของเฉินเยี่ยนคนก่อนก็เป็นห่วงลูกสาวคนนี้จริงๆ

“เยี่ยนจื่อ ลูกบอกแม่มา บอกพวกเขาไป ลูกไม่ได้ทำเรื่องแบบนี้ แม่เชื่อว่าลูกจะไม่มีวันทำเรื่องแบบนี้”

หวางนิวทั้งร้อนรนทั้งสงสาร ลูกสาวเป็นแบบนี้ เธอเป็นผู้หญิง อยากจะช่วย แต่เธอก็ไม่รู้ว่าจะช่วยยังไง

ตอนนี้ทำได้แค่หน้าที่แม่ ที่ต้องเชื่อลูกสาวตัวเอง แต่เธอสงสารไปก็ไม่มีประโยชน์ตัวเองต้องจัดการเรื่องนี้

“อยากจะยกเลิกงานแต่งใช่ไหม? ได้ แต่ก่อนถอนต้องเคลียร์เรื่องนี้ให้เรียบร้อยก่อน”

ตอนนี้เฉินเยี่ยนไม่คิดเรื่องอะไรอีกแล้ว หวางนิวช่วยพยุงเธอลุกขึ้นมา

“ยังมีอะไรต้องพูดอีก เรื่องก็แสดงให้เห็นชัดเจนอยู่แล้วไม่ใช่หรือ? อีกอย่าง อีกอย่างเรื่องน่าอายแบบนี้ เธอยังมีหน้ามาพูดอีก”

เฉิ่นซุ่ยเบ้ปาก

“มีไม่มีหน้ามันเรื่องของฉัน เจ้าหน้าที่ตำรวจจะปิดคดียังให้จำเลยพูดเลย ป้าจะมาห้ามคนอื่นพูดหรือไง?”

เฉินเยี่ยนมองเธออย่างเย็นชา

“เธอพูด พูดเลยสิ ฉันจะดูว่าเธอจะพูดแก้ตัวอะไรออกมาได้”

เฉิ่นซุ่ยคิดไม่ถึงว่าเฉินเยี่ยนจะพูดแบบนี้ เมื่อก่อนนี้เฉินเยี่ยนเจอเธอยังไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมามองเลย

เฉินเยี่ยนไม่มองเธอ ในใจเฉินเวยรู้สึกไม่ดี เมื่อกี้เธอคิดจะเดินไปข้างหน้า เห็นสายตาเยือกเย็นของเฉินเยี่ยน เธอเลยเงียบปากไว้ เธอมองไปยังอวี๋เหวยหมิน อยากจะให้อวี๋เหวยหมินออกหน้า แต่ตอนนี้อวี๋เหวยหมินกำลังมองเฉินเยี่ยนอยู่ ไม่ได้ตอบรับสายตาของเฉินเวย เฉินเวยแค้นอยู่ในใจ

“อวี๋ชุนชานใช่ไหม?”

เฉินเยี่ยนมองอวี๋ชุนชานหนึ่งในคนที่อยู่ในเหตุการณ์

“เรียกลุง”

อวี๋ชุนชานจ้องเฉินเยี่ยน เดิมทีคิดว่าจะมีเรื่องดี ไม่คิดว่าเฉินเยี่ยนจะทำเขาบาดเจ็บ แล้วยังไม่รู้ว่าใครมาตีศีรษะเขาอีก ครั้งนี้เขาโดนกระทำมาก ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย ซ้ำกลับเจ็บตัวอีก แต่ครั้งนี้เฉินเยี่ยนเสื่อมเสียชื่อเสียงแล้ว หรือตัวเองจะแต่งกับเฉินเยี่ยนไปเลยดี? เฉินเยี่ยนเป็นถึงสาวงามในหมู่บ้านเชียวนะ ใบหน้างามรูปไข่ แค่คิดในใจเขาก็ร้อนผ่าวแล้ว

“คุณคู่ควรหรือ?”

เฉินเยี่ยนสะอิดสะเอียน ให้ตัวเองเรียกว่าลุง ทำไมเขาถึงยังกล้าทำเรื่องแบบนี้

อวี๋ชุนชานยังไม่ทันได้พูดอะไร เฉินเยี่ยนก็พูดต่อ “คุณบอกว่าฉันนัดคุณมาที่สวนผลไม้นี้ ฉันถามคุณหน่อย ฉันเป็นคนนัดคุณด้วยตัวเองหรือเปล่า?”

“เธอไม่ได้นัดฉันด้วยตัวเอง เธอเรียกให้คนอื่นมาแอบนัด”

จนตอนนี้อวี๋ชุนชานก็ยังไม่สงสัยเรื่องนี้ เขาคิดว่าตัวเองเสน่ห์แรง ไม่แน่เฉินเยี่ยนคงปิ๊งเขาจริงๆ

“ฉันให้คนอื่นมาแอบนัด? ให้ใครมา? ทำไมคนอื่นมาบอกคุณก็เชื่อแล้ว? ปกติพวกเราก็ไม่เคยคุยกันสักคำ ปกติคุณชอบไปจีบสาวน้อยสาวใหญ่ คุณดูสิมีคนไหนอยากเจอคุณบ้าง? เวลาปกติฉันแอบส่งสัญญาณอะไรให้เหรอ ถึงทำให้คุณคิดว่าฉันต้องชอบคุณแน่นอน?”

เฉินเยี่ยนถามอวี๋ชุนชานกลับ ผู้ชายโสดที่อายุปูนนี้ ทุกคนกลับคิดว่าเธออ่อยเขาจริงๆ สมองมีปัญหากันไปหมดแล้ว

“เธอ เธออยากจะได้ผู้ชาย เธอเลยมาหาฉัน เธอบอกว่าฉันหน้าตาดี เลยอยากมาเจอฉัน แล้วยังขอให้ฉันช่วยอีกด้วย”

อวี๋ชุนชานอธิบายด้วยความโกรธ

“คุณหน้าตาดี? ใช่ คุณหน้าตาไม่น่าเกลียด แต่คุณเทียบกับอวี๋เหวยหมินได้หรือ? คุณคิดว่าอะไรถึงคิดว่าฉันที่เด็กกว่าคุณ ไม่เอาอวี๋เหวยหมินที่หน้าตาดีกว่าคุณ แต่กลับมาเอาคุณ? ให้คุณช่วยฉัน? คุณจะช่วยอะไรฉันได้? ขนาดที่นาในบ้านคุณยังขี้เกียจปลูกอะไรเลย คุณจะช่วยฉันทำงานบ้านหรือช่วยอะไรฉัน? พูดแบบนี้ออกมายังไม่ใช่สมองคิดอีก คุณคิดว่าทุกคนโง่หรือไง”

เฉินเยี่ยนพูดประชดอย่างเรียบๆ เฉินเวยและอวี๋เหวยหมินต่างคิดว่าเฉินเยี่ยนโง่จริงๆ ข้ออ้างแบบนี้ก็ยังคิดออกมาได้ แต่เฉินเยี่ยนคนเก่านั้นซื่อ ถ้าเธอไม่กลับชาติมาเกิด เฉินเยี่ยนคนเก่าต้องได้แต่ร้องไห้ บอกว่าไม่ได้ทำแน่ แก้ตัวอะไรไปคนอื่นก็ไม่เชื่อ การป้ายสีเรื่องนี้ได้ผลแน่ แต่คนก่อนค่อนข้างหัวรั้น ไม่แน่อาจจะโขกหัวจนตาย เฉินเวยและอวี๋เหวยหมินนี่ช่างโหดเหี้ยมจริง เฉินเยี่ยนคนก่อนนั้นเป็นผู้บริสุทธิ์นะ พวกเขากลับทำชั่วได้ขนาดนี้

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้นำมาจากแหล่งอื่นและได้รับการอนุญาตจากเจ้าของแล้ว

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา