Revolution of Lienate

“แกน่ะ ไม่น่าเกิดมาเลย”

              ชายผมดำสนิท แววตาสีแดงฉานมองฉันอย่างเกรี้ยวกราด เอ่ยคำนั้นและโยนฉันเข้าห้องอย่างเดือดดาล
ฉันกองอยู่กับพื้นห้องเดิมที่ถูกกักบริเวณมาตลอด 15 ปี ณ คฤหาสน์อันเต็มไปด้วยหมอกพิษแห่งนี้
แม้ตัวฉันจะแอบหนีออกมาแล้วทุกจับได้นับครั้งไม่ถ้วนก็ตาม

“ควรขอบคุณด้วยซ้ำที่อุตส่าห์ ให้มีชีวิตอยู่ที่นี่ แต่แกกลับ... สร้างความอับอายให้ตระกูลไม่จบไม่สิ้น”

              ชายคนนั้นกล่าวพร้อมกับมองลูกสาวด้วยหางตา ก่อนปิดประตูใส่อย่างหัวฟัดหัวเหวี่ยง

              เด็กสาว 15 ปี ดวงตาสีเขียวมรกต รูปร่างผอมบาง ผิวขาวเหลือง ผมสีเงินเป็นประกายวาววับ
แต่ร่างกายกลับสกปรกมอมแมม ผมเผ้ารุงรังเพราะไม่ได้รับการดูแลที่ดีนัก ไม่สนใจใยดีคำพูดจากคนเป็นพ่อแม้แต่น้อย

แต่กลับเบื่อหนายคำพูดนี้เต็มทน