JA คนง่อย ขอไปต่างโลก

     บทส่งท้ายนี้ผมจะมาบอกแรงบันดาลใจในการเขียนละกันครับ มันเริ่มจากผู้เขียนคิดว่าทำไม ผู้กล้าจะต้องหล่อ ผู้กล้าจะต้องเก่ง และถึงแม้ผู้กล้าจะไม่หล่อหรื่อไม่เก่งแต่ทำไมยังได้แฟนสวยๆ จึงได้คิดว่าถ้าลองเขียนเนื่องที่ผู้กล้าไม่หล่อหรือไม่เก่งแถมไม่เท่ดู มันจะเป็นยังไงนะ(แต่ยังไงก็ต้องให้มันเก่งตอนท้ายอยู่ดีไม่งั้นคงจบที่พระเอกตายอะแหละ55)

ซึ่งนิยายนี้เป็นนิยายที่ผมเขียนครั้งแรกเลย

จึงทำให้มันออกมาอาจจะไม่ดีนักยังไงก็ขอโทษด้วยละกันนะครับ แต่ตอนนี้......มีผู้อ่านถึง 500 กว่าคนอ่านแล้ว!!!เย้ๆๆๆ!! ถึงสำหรับบางคนอาจจะไม่เยอะมากก็ได้หรือคนที่กดเข้ามาอ่านเพราะกดผิด ก็ยังดีใจอยู่ดีแหละครับ5555 และที่จะบอกก็คือ ที่จริงคิดตอนจบไว้หลายแบบเลย อย่าง จา เสียใจมากจนสติกลับ กลายเป็นจอมมารที่ทำทุกอย่างเพื่อให้โย กลับมาจนทำให้เกิดร่างโคลน โย เป็นสิบๆคน คอยรับใช้ จา (แค่คิดภาพก็หลอนละ โย มีเป็นสิบๆ คน 555)

กับ ตอนจบอีกแบบนึงคือ จา ตกลงในเหวลึกที่เกิดจากตัวเองหกล้มแล้วตกใจตื่นขึ้นมาท่ามกลางเตียงที่บ้าน แล้วพูดขึ้นว่า "นี่ฉันฝันเหรอเนี่ย" และจาก็ตกใจตื่นอีกครั้ง "นี่ฉันฝันว่าฉันฝันเหรอเนี่ย" และก็ตื่นอีกครั้ง "นี่ฉันฝันว่าฉันฝันว่าฉันฝันเหรอเนี่ย" และ...ก็ตื่นอีกครั้ง..."นี่ฉันฝันว่าฉันฝันว่าฉันฝันว่าฉันฝันเหรอเนี่ย และก็วนลูปอีก×23รอบ (จบแบบนี้ก็ดีนะ พีคดี555)

สุดท้ายนี้ก็ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านและไม่ว่าจะเข้ามาอ่านเพราะอะไร ผมก็ดีใจมากๆที่มีผู้อ่านนิยายของผม หากนิยายนี้ผิดพลาดอะไรก็ขอโทษด้วยแล้วกันนะครับ ลาล่ะครับ บายยยย~~~~

Ss2 ไม่มีไรพูดแค่อยากทำภาคต่อ5555