ทวงรักนางซิน

ค่าตัวคุณธัญญ์ 244 บาทเท่านั้น สั่งซื้อได้ที่เพจของ สนพ.ไลต์ออฟเลิฟ นะคะ

https://www.facebook.com/lightoflovebooks

ส่วนสาย E- book รอต้นเดือนหน้าน๊า

******************

จุมพิตหยอกล้อค่อยๆทวีความร้อนตามอารมณ์หวามที่ทะยานสูงสวนทางกับสติของเทพิมพ์ที่พร่าเลือนลงทุกขณะ ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าลิ้นน้อยๆกำลังสนุกกับการไล่ต้อนลิ้นสากที่แกล้งหดตัวหลบหนี แต่เพราะเทพิมพ์ยังอ่อนหัด พอธรธัญญ์สอดลิ้นเข้าเกี่ยวพันจริงจัง หญิงสาวที่ยังจัดการกับจังหวะลมหายได้ไม่ค่อยดีนักจึงลมหายใจสะดุด เห็นแบบนั้นริมฝีปากร้ายกาจจึงยอมผละออก แต่ไม่ใช่เพื่อปล่อย มันแค่สลับมาซุกไซ้ เล่นงานซอกคอกรุ่นกลิ่นเนื้อสาวสะพรั่งที่หอมจรุงใจเสียยิ่งกว่าน้ำหอมราคาแพง ร่างบางหอบหายใจถี่ เสียงหวานครางประท้วงก่อนย่นคอหนีหลังถูกไรเคราแข็งๆทิ่มแทงจนขนอ่อนบนเรือนกายลุกพรึ่บ ทว่าก็หนีไม่พ้นเมื่อในหัวธรธัญญ์ไม่มีความคิดจะปล่อย

“อื้อ!”

เรียวหน้าหวานแหงนเงย ดวงตากลมโตพริ้มหลับ เรียวปากจิ้มลิ้มส่งเสียงครางปลดปล่อยความทรมานกับความสาดเสียวที่ตีวนในช่องท้องหลังถูกธรธัญญ์เล่นงานกับเต้าทรวงขาวผ่อง ริมฝีปากร้อนงับบราสีหวานขึ้นไปกองที่เนินอก ก่อนอ้าปากอมยอดถันสีชมพูไว้เต็มคำแล้วดูดกลืนมันสลับข้างไปมาอย่างคนกระหายน้ำรุนแรง ร่างน้อยบิดส่ายด้วยความทรมาน แผ่นท้องเรียบแบนหดเกร็ง แผ่นหลังบางแอ่นหยัดขึ้นสูงตามจังหวะดูดกลืนของเรียวปากร้าย เทพิมพ์ถูกความเจนจัดของธรธัญญ์โจมตีเสียจนไม่รู้ตัวว่าสองมือเป็นอิสระตอนไหน ไม่รู้กระทั่งว่ามันกำลังจิกทึ้งเส้นผมดกหนาของชายหนุ่มที่กำลังฝังปลายจมูกโด่งอยู่กับหว่างอกอวบอัดแล้วขยำมือตามแรงอารมณ์ที่ไล่ระดับขึ้นสูง

“คะ..คุณธัญญ์ อ๊ะ!”

เทพิมพ์ครางเสียงกระเส่าหลังอกอิ่มถูกหนึ่งมือกับอีกหนึ่งริมฝีปากเล่นงาน ส่วนมืออีกข้างธรธัญญ์ก็ไม่คิดปล่อยให้มันไร้ประโยชน์ มือหนาลูบไล้ผิวเนื้อเรียบลื่นบริเวณแผ่นหลังบอบบางก่อนค่อยๆ ลากมือลงต่ำ ต่ำไปจนถึงก้อนเนื้อแน่น มือใหญ่ล้วงเข้าไปใต้แพนตี้ตัวบางแล้วขยำก้นงอนเพิ่มความทรมานให้คนดื้อ เจอความเจนจัดของคนตัวโตเล่นงานหนักขนาดนี้มีหรือที่สติของคนด้อยประสบการณ์จะหลงเหลือ เทพิมพ์แอ่นกายแล้วปล่อยตัวปล่อยใจไปกับอารมณ์หวามที่ครอบงำจิตใจ ยิ่งตอนนี้มือหนาขยับเข้าหาจุดอ่อนไหวแล้วส่งปลายนิ้วเรียวยาวทักทายธารมธุรสจนชุ่มฉ่ำ สติของเทพิมพ์ก็กระเจิดกระเจิง และไม่ต่อต้านสักนิดยามธรธัญญ์ดึงแพนตี้ตัวจ้อยม้วนกองอยู่ที่หัวเข่า ถึงตอนนี้ ไม่ใช่แค่เทพิมพ์ที่เปลือยเปล่า เนื้อตัวร้อนผ่าวสีแทนของธรธัญญ์ก็ปราศจากเสื้อผ้าเตรียมพร้อมสำหรับสู้ศึกรักแล้วเช่นกัน

“กอดไว้แน่นๆ”

เทพิมพ์ปรือตาฉ่ำเยิ้มด้วยไฟพิศวาสขึ้นมองหลังได้ยินคำสั่งเสียงพร่ากระซิบชิดใบหู สองแขนถูกธรธัญญ์จับโอบรอบลำขอของเขา ก่อนจะถูกมือใหญ่ช้อนบั้นท้ายนุ่มอุ้มพาร่างบางไปวางบนอ่างล้างหน้า ใบหน้าหวานแดงซ่านเมื่อสัมผัสได้ถึงความแข็งกระด้างอุ่นๆที่เสียดสีบริเวณหน้าท้องเนียน เธอรู้ว่ามันต้องการอะไร และน่าอายยิ่งนักเมื่อเธอดันรอคอยสิ่งนั้นเช่นกัน บ้าไปแล้ว ต้องบ้าแน่ๆที่สองมือไม่ยอมผลักไสร่างสูงที่ยืนค้ำตรงหน้าออกห่าง นอกจากไม่ผลัก มันยังโอบกอดเอวหนาของธรธัญญ์เอาไว้ราวกับกลัวชายหนุ่มจะหายไป ริมฝีปากบางเม้มแน่นเมื่อความแข็งที่ว่าเสียดสีอยู่กับใจกลางกายหยอกล้อกับความฉ่ำชื้น ก่อนจะค่อยๆแทรกตัวตนใหญ่โตเข้าหา ความคับแน่นสร้างความทรมานให้เทพิมพ์ไม่น้อย แต่ในขณะเดียวกันคลื่นความซ่านหวิวก็ตีวนในร่างกาย จนเทพิมพ์แอ่นกายเข้าหาการเติมเต็มตามสัญชาตญาณ ทว่า...

“คุณธัญญ์ ทะ..ทำไมคะ” เทพิมพ์ร้องถามเสียงหลงหลังธรธัญญ์ดึงตัวตนออกห่างอย่างอำมหิต

“ลืมไปแล้วหรือไงว่าพิมพ์มีความผิด”

ขอยกเลิกความคิดที่เคยเข้าใจไปเองว่ามันคือความทรมานก่อนหน้านี้ทั้งหมด เพราะทรมานของจริงคือตอนนี้ต่างหาก กล้ามเนื้อบริเวณช่องท้องของเธอบีบเกร็งด้วยความปวดร้าว เหมือนเธอกำลังจะวิ่งเข้าเส้นชัย อีกไม่ไกลเกินเอื้อมก็จะยื่นมือไปคว้า แต่อยู่ๆคนที่คอยผลักดันกลับปล่อยมือทิ้งเธอไว้กลางทางเสียดื้อๆ เทพิมพ์เอนตัวระทดระทวยพิงกับกระจกเงาพลางหายใจเติมอากาศเข้าปอดลึกๆ ดวงตากลมมีน้ำใสๆคลอตาช้อนขึ้นมองธรธัญญ์ที่ถอยหลังไปยืนกอดอกมองตัดพ้อ สัดส่วนอันตรายที่ชี้หน้าเธออย่างขึงขังทำให้มั่นใจว่าธรธัญญเองก็ถูกฤทธิ์พิศวาสครอบงำเช่นกัน แต่ทำไมชายหนุ่มถึงทำเพิกเฉย

“นี่คือบทลงโทษของเมียที่กล้าดื้อกับผัว”

“คนใจร้าย!” หยดน้ำใสๆตกกระทบแก้มขาวด้วยไม่รู้ว่าต้องจัดการกับความทรมานที่ตีวนในร่างกายนี้อย่างไร

“ตอบมาสิว่าจากนี้จะกล้าขัดคำสั่งผัวอีกไหม”

“พิมพ์ขอโทษ พิมพ์จะไม่ทำอีกแล้วค่ะ”

     “แน่ใจ?”

     “แน่ใจค่ะ”

     “ดี!”

          หมายถึงดีมากที่รีบรับคำ เพราะหากเทพิมพ์เสียเวลาไตร่ตรองอีกนิด มีหวังเนื้อตัวร้อนผ่าวที่แสร้งขึงขังของเขาคงระเบิดเป็นจุณ สิ้นคำสัญญาจากเรียวปากจิ้มลิ้ม ธรธัญญ์ก็กระโจนตัวเข้าหาแล้วกระชากเอวบางเข้าแนบชิดลำตัว สองแขนกำยำจับเรียวขาเนียนพาดมาที่บ่าของตัวเอง ไม่ถามสี่ถามห้า ชายหนุ่มก็ผลักดันสัดส่วนแข็งกร้าวเข้าสู่ความอ่อนหวานแสนสวยของเทพิมพ์ที่กระตุกเกร็งกับความใหญ่โตที่เคลื่อนตัวเข้าหาได้ยากลำบาก แต่ถึงลำบากแค่ไหนธรธัญญ์ก็ไม่ละความพยายาม คนหิวโหยโน้มใบหน้าลงดูดกลืนอกอวบหลอกล่อให้เทพิมพ์ลืมความเจ็บปวดของเส้นทางรักที่ยังอ่อนประสบการณ์ ในขณะที่บั้นท้ายสีทองแดงก็ค่อยๆ ฝังตัวตนเข้าทีละนิดๆ ช้าๆอย่างใจเย็น จนกระทั่งความแข็งกร้าวจมหายไปจนสุดเส้นทาง รอจนเทพิมพ์คลายจากอาการจุก จากนั้นก็ไม่มีคำว่าปรานี ธรธัญญ์โถมสะโพกสอบเข้าหาเรียกเสียงครางครวญจากเรียวปากระเรื่อไม่ขาดสาย ยิ่งเสียงร้องของเทพิมพ์กังวานก้องฟ้องว่าใกล้แตะวิมานสีรุ้งมากเท่าไร น้ำหนักโจนจ้วงของบั้นท้ายสีแทนก็ยิ่งทรงพลัง ก่อนผวาเข้าโอบกอดกันแน่นเมื่อจับมือพากันไปแตะขอบสวรรค์พร้อมๆกัน ทว่ายังไม่ทันได้พักหายใจ ก็มีเหตุให้เทพิมพ์หน้าตาตื่นเมื่อสัมผัสได้ถึงความแข็งกร้าวของตัวตนที่ยังฝังอยู่ในตัว

     “ตะ...ต่อ เหรอคะ”

     “งั้นสิ ลงโทษที่ทำให้ผัวหึง”

     พูดจบร่างบางที่ยังหายใจหอบเหนื่อยก็ถูกจับพลิกหันหน้าเข้าหาผนังห้องน้ำเย็นเฉียบ สองมือยันกำแพงไว้เป็นหลัก หลังรู้สึกเหมือนแข้งขามันจะยืนไม่อยู่เมื่อสองเต้าถูกสองมือใหญ่เอื้อมมาเกาะกุม ลอนซิกแพ็กแข็งโป๊กครูดสีกับบั้นท้ายกลมกลึงเมื่อธรธัญญ์พาร่างสูงตามมาประกบชิดที่ด้านหลัง จากนั้นก็เป็นช่วงเวลาแห่งการสำนึกผิดของเด็กดื้อที่หัวสั่นหัวคลอนกับสะโพกสอบที่โถมตัวเข้าหาอย่างบ้าคลั่งต่อเนื่องยาวนานหลายชั่วโมง

*****************************************************