The evil wish ต้นไม้ปีศาจ

ตำนานกลางป่าลึก

มีนิทานปรัมปรากล่าวขานว่ากลางป่าลึกแห่งหนึ่งมี ต้นไม้แห่งความปรารถนา ที่ช่วยให้ความต้องการทุกอย่างของมนุษย์เป็นจริงได้ มันหล่อเลี้ยงชีพด้วยความปรารถณาอันบริสุทธิ์ของผู้คนทั้งหลายที่มาขอพร

หญิงสาวลูกเศรษฐีคนหนึ่งถูกพ่อบังคับให้แต่งงานกับชายที่นางไม่ได้รัก จึงหาทางหลีกเลี่ยงการแต่งงานโดยการแอบเดินทางเข้าป่าลึกเพื่อตามหาต้นไม้แห่งความปรารถณาในตำนาน นางเดินเข้าไปในป่าลึกเรื่อยๆตามลำพังจนหลงทาง

หญิงสาวเหนื่อยอ่อนและใกล้ตายแต่ก็ได้ปีศาจหนุ่มตนหนึ่งช่วยไว้ พานางส่งกลับบ้านอย่างปลอดภัย ทั้งคู่ตกหลุกรักกันจึงแอบลอบพบหากันในป่าเป็นประจำ

ปีศาจหนุ่มพาหญิงสาวไปหาต้นไม้แห่งความปรารถาในป่าลึก เขากล่าวว่าต้นไม้นั้นยืนต้นตายไปนานแล้ว แม้ไม่อาจขอให้ความปรารถนาเป็นจริงได้แต่ทั้งคู่ก็ยังสาบานรักกันต่อหน้าต้นไม้วิเศษที่ยืนต้นตาย

เมื่อเวลาผ่านไปนานวันเข้าก็เริ่มมีผู้คนสงสัยเรื่องที่หญิงสาวแอบเข้าป่าไปทุกวันโดยไม่บอกใคร วันหนึ่งคู่หมั้นของหญิงสาวจึงแอบตามนางเข้าป่าไปและพบว่านางแอบพบรักกับปีศาจ คู่หมั้นของหญิงสาวได้นำเรื่องนี้ไปป่าวประกาศให้ชาวเมืองรู้จนกลายเป็นข่าวลือลุกลามใหญ่โต

ทั้งเหล่าชาวเมืองและนักล่าปีศาจเมื่อได้ฟังข่าวนี้ก็พากันติดตามไล่ล่าหญิงสาวกับปีศาจหนุ่ม ปีศาจหนุ่มพาหญิงสาวหนีอย่างหัวซุกหัวซุนอยู่นานวัน แต่ในที่สุดหญิงสาวก็ถูกฆ่าตาย ปีศาจหนุ่มทั้งเศร้าโศกและโกรธแค้นมาก เขาเดินทางไปหาต้นไม้แห่งความปรารถนา กรีดเลือดตนเองรดโคนต้นไม้และขอพรสองประการ

“ข้าต้องการขอพรท่านสองประการ ข้อแรกขอให้นางอันเป็นที่รักของข้าฟื้นคืนชีพ ข้อที่สองขอให้ข้ามีอำนาจและพลังล้างแค้นพวกมัน”

ต้นไม้ที่ยืนต้นตายรับรู้ถึงความปรารถนาอันแรงกล้าของชายหนุ่มจึงฟื้นคืนชีพผลิดอกออกใบอีกครั้ง ต้นไม้กล่าวแก่ปีศาจหนุ่มว่าความปรารถนาของเขาต้องมีข้อแลกเปลี่ยน

“เพื่อความปรารถนาของเจ้า ข้าต้องการให้เจ้าตกเป็นทาสของข้าและรับใช้ข้าไปตลอดกาล”

ปี ศาจตกลงรับข้อแลกเปลี่ยนนั้น เขาได้รับพลังอันมหาศาลจึงเที่ยวไล่ล่าเข่นฆ่าชาวเมืองและนักล่าปีศาจทั้งหลายที่เคยไล่ล่าตน ส่วนหญิงสาวฟื้นคืนชีพและถูกชาวเมืองใจดีช่วยไว้ในที่สุด

สุดท้ายแล้วเมื่อความปรารถนาของปีศาจหนุ่มสัมฤทธิ์ผลครบทั้งสองข้อเขาก็สูญสิ้นสติสัมชัญญะทั้งปวงและตกเป็นทาสของต้นไม้ไปตลอดกาลตามข้อตกลงที่สัญญาไว้

จบบท

“โห เป็นเรื่องที่น่าเศร้าจังเลยเนอะ แต่ถ้าต้นไม้นั่นมีจริงล่ะก็ฉันจะขอขนมเยอะๆเลย!”

“เรื่องไร้สาระหลอกเด็กน่า” เสียงเด็กชายสองคนถกเถียงกันภายในห้องนอนที่มีแสงสลัวสีเหลืองนวล

“ฮ่าๆ พ่อเล่านิทานจบแล้ว ก็นอนกันได้แล้ว” คนเป็นพ่อลุกขึ้นจากเตียง ปิดไฟแล้วเดินออกไปจากห้อง

“นี่สิตางศุ์ นายว่าต้นไม้แห่งความปรารถนาจะมีจรึงรึเปล่า?” เด็กชายถามผู้เป็นน้องด้วยแววตาเป็นประกาย

“เรื่องแบบนั้นจะเป็นจริงไปได้ยังไง” เขาตอบเสียงเอื่อย

“นอนได้แล้ว” คนเป็นพี่หน้ามุ่ยเมื่อเห็นน้องตัดบทไปเสียดื้อๆแต่ก็ยอมมุดตัวลงไปในผ้าห่มผืนหนาแต่โดยดี ตาของเขาที่ยังเป็นประกายด้วยความตื่นเต้นค่อยๆปิดลงด้วยความอ่อนล้า ใครจะไปรู้...ไม่แน่!นิทานอาจเป็นเรื่องจริงก็ได้!