KATTSUKI ฝ่ามิติ พิชิตต่างโลก

'เอเลซ่า'เด็กสาวซึ่งเกิดมามีพลังเวทยที่ต่ำเอามากๆแทบจะร่ายเวทย์ไม่ได้แต่ได้รับการเข้าเรียนโรงเรียนสอนเวทย์ชื่อดังเพราะอยู่ในตระกูลที่มีชื่อเสียงด้านพลังเวทย์ที่ยิ่งใหญ่และเด็กคนนี้ก็ได้ถือเป็นจุดด่างพร้อยของตระกูล...
คนๆนั้นแหละค่ะ 'ฉันเอง'
"ทุกๆคนวันนี้เราจะมาสอนการอัญเชิญ'สัตว์อสูร'กัน สัตว์อสูรคือ มอนสเตอร์ ที่ 1 คนจอัญเชิญได้ครั้งเดียวเท่านั้น พวกเขาจะช่วยเราในการต่อสู้หรือสนับสนุนเวทย์เราได้ครูจะสอนเวทย์แล้วให้แต่ละคนอัญเชิญมานะ" เสียงพูดของคุณครูที่ดูสดใสแต่ฉันไม่สดใสเอาซะเลย ที่ต้องมาอัญเชิญมอนสเตอร์อะไรนั่น ให้ตายสิ หลังจากครูสอนเสร็จก็สั่งให้นักเรียนอัญเชิญสัตว์อสูรมา...
ทุกคนต่างได้มอนสเตอร์อย่างมังกร ซาลาแมนเดอร์ไฟกัน และพอฉันจะร่ายเวทย์ทุกคนก็ต่างจ้องมองกันเป็นตาเดียวไม่ใช่เพราะคิดว่าฉันจะได้มอนสเตอร์เก่งๆหรอกเป็นเพราะจะหัวเราะเยาะฉันที่กำลังจะอัญเชิญไส้เดือนมาให้พวกเค้าดูกันต่างหาก
"ข้า เอเลซ่า เทรเนอร์ขอร่ายเวทย์อันยิ่งใหญ่เพื่ออัญเชิญสัตว์อสูรที่ยิ่งใหญ่ข้าขอสัตว์อสูรที่สง่างามหาใครเทียมเพรียบพร้อมไปด้วยพลังอันยิ่งใหญ่ call monster!!!!" มาแล้วสัตว์อสูรที่ยิ่งใหญ่ สง่างาม พลังที่แข็งแกร่งและสัตว์อสูรของฉันก็คือ
.
.
.
.
.
.
.
'ลูกแมวตัวสีดำ'
เสียงหัวเราะของทุกคนดังกระหึ่มในขณะที่ทุกคนต่างได้สัตว์ในตำนานกันหมดแต่ฉันกลับได้แค่ ลูกแมวตัวหนึ่ง
ใจหนึ่งฉันก็อายมากที่เพื่อนหัวเราะเยาะแต่อีกใจนึงก็สบายใจแล้วที่ไม่ใช่ไส้เดือนอย่างที่คิด "ไม่เป็นไรนะจ๊ะลูกแมวตัวนี้อาจจะมีพลังพิเศษกว่าใครก็ได้"คุณครูเข้ามาปลอบฉันตามปกติแต่ฉันไม่คิดว่ามันจะเป็นอย่างที่ครูพูด ฉันวิ่งกลับหอพักโรงเรียนพร้อมน้ำตาและเสียงหัวเราะของเพื่อน ระหว่างที่นั่งซึมอยู่นั้นก็มีคนคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องคนคนนั้นคือเพื่อนคนเดียวของฉันเอง "ทำอะไรอยู่เอเลซ่า~"
เฟลอร์เข้ามาทักด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
"ครูให้มาตามฉันสินะ ฉันแค่เหนื่อยนิดหน่อยนะ บอกครูว่าเดี๋ยวอีกสักพักฉันจะไปแล้วกันนะ" ฉันตอบโดยไม่ต้องเดาเลยว่าเธอมาเพราะอะไร เฟลอร์เลยขอตัวไปบอกครูและฉันก็ไปเรียนต่อจนจบวัน ฉันนอนบนเตียงและคิดว่าทำไมแมวตัวนี้ไม่ตื่นสักทีฉันให้มันนอนบนเตียงด้วยกันจากนั้นก็หลับไป......
ในตอนเช้าฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับผู้ชายคนนึงน่าจะเป็นพี่ชายละมั้ง.....
เดี๋ยว!ฉันอยู่ที่นี่คนเดียวนี่นา! ฉันตกใจจนตะโกนลั่นห้อง"นายเป็นใครเนี่ย!!!"